Het zwatelen heeft weer een vervolg gekregen

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het kan niet anders dan dat als dat men de zelf-illusie heeft verlaten begrippen als liefde en mededogen een andere betekenis krijgen.

Het komt ook niet meer voor dat je je op je teentjes getrapt voelt.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het gaat er over dat het werkt niet of het mag.

..

Voordat dat (Werkt het) een beetje in the picture en geassimileerd is, wordt er gigantisch veel uitgeprobeerd.. totdat het werkt, dan heb je er geen kind meer aan.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het komt ook niet meer voor dat je je op je teentjes getrapt voelt.

Yep..
De teentjes zijn zo goed als pleite.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het gaat er over dat het werkt niet of het mag.

Het werkt niet als dat elimineren mentaal gebeurd.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het woord 'ik' staat voor ego. En een ego is per definitie begrensd binnen de lichamelijkheid.

Het 'zijn' waar ik alleen ben daar is niet zoiets als als een ego. Dus daar is de lichamelijkheid ook niet. En juist daarom is het onbegrensd .Duidelijker kan ik het niet schrijven. Dat 'zijn' kan dus nooit op het lichamelijke ego slaan.

Dat betekent eveneens dat als ik in mijn lichaam ben, ik als een ego verschijn in deze wereld. Doch dat ego heeft zijn kracht verloren omdat het weten in mij is van het onbegrensde, kennende 'zijn'.

In andere woorden zou ik kunnen zeggen dat de mens uit twee delen bestaat: het ego wat afgezonderd van de andere ego's verschijnt in deze wereld. En het 'zijn' wat egoloos is omdat het 'alleen' is.

Het kernprobleem van het ego is het verschijnen in deze wereld waar hij andere ego's opmerkt en in het 'zien' van andere ego' s de directe constatering doet: hem/haar dat ben ik niet. Het ego existeert in de tijd en dat noemen we dan 'bestaan'. Het 'zijn' is alleen-zijn en daarin kennend en present zijn.

Kennend de wereld, maar in present-zijn alleen. Het lichamelijke ego heeft geen weet van 'zijn'. Dat komt omdat het lichamelijk ego alleen 'afbeeldingen' kent, hij leeft in een wereld van afbeeldingen. En omdat het lichamelijk ego zichzelf ook als een lichaam (afbeelding) ervaart meent het ego het lichaam te zijn.

Wat er dus geweten kan worden is dat je het lichaam niet bent. Mijn lichaam (dat oude geval) is dus nog wel in deze wereld. Maar ik (als in 'zijn') ben niet in deze wereld, ik neem deze wereld waar.

En gezien dit ten diepste voor iedereen op gaat (geweten of niet) is er in WERKELIJKHEID helemaal niemand in deze wereld.

Akkoord indien jij je ego tot je lichaam beperkt; maar één van de eerste stappen bij zoeken naar een diepere waarheid is de begrenzing van dat lichaam doorgronden...
Ik ben mijn lichaam niet, mijn lichaam is enkel een wereldse aanhang van mijn 'ik', inderdaad nodig om hier op aarde te kunnen zijn... en inderdaad slechts tijdelijk en vergankelijk als een toneelspel, een film die bij ieder leven opnieuw opgestart wordt en gespeeld wordt...
Het 'ZIJN' overstijgt dat allemaal en heeft er in wezen weinig mee te maken; maar om dan maar te besluiten dat het ZIJN per definitie onveranderlijk moet zijn...
Kun jij je een meer dan driedimensionale wereld voorstellen??? Oké, het blijkt dat hij in de computerwereld al bestaat en gebruikt wordt... Maar sorrie, voorstellen kan ik mij hem niet; maar dat wil daarom niet zeggen dat hij niet bestaat...
Zo is alles wat hier op aarde als veranderlijk gezien wordt waarschijnlijk niet van toepassing op het ZIJN; het ZIJN gaat dat ver te boven... Maar dat wil nog niet zeggen dat het ZIJN onveranderlijk is...
Wij zijn alleen te kleine muizen om het allemaal nog maar te kunnen voorstellen, laat staan te kunnen zien...

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het komt ook niet meer voor dat je je op je teentjes getrapt voelt.

In het spel mag je quasi op je teentjes getrapt zijn, waarom niet? Wetende van het 'zijn' speel je als zelf-illusie gewoon weer je rol in ruimte en tijd. Zou ik mijn familie, vrienden, buren enz gaan lastig vallen met zelfkennis? Mijn eigen vrouw nog niet eens. Wat Guido zegt: je moet de mensen met rust laten.

Hoe je je in 'de wereld' verhoudt en gedraagt is weer een geheel nieuw hoofdstuk.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Akkoord indien jij je ego tot je lichaam beperkt; maar één van de eerste stappen bij zoeken naar een diepere waarheid is de begrenzing van dat lichaam doorgronden...
Ik ben mijn lichaam niet, mijn lichaam is enkel een wereldse aanhang van mijn 'ik', inderdaad nodig om hier op aarde te kunnen zijn... en inderdaad slechts tijdelijk en vergankelijk als een toneelspel, een film die bij ieder leven opnieuw opgestart wordt en gespeeld wordt...
Het 'ZIJN' overstijgt dat allemaal en heeft er in wezen weinig mee te maken; maar om dan maar te besluiten dat het ZIJN per definitie onveranderlijk moet zijn...
Kun jij je een meer dan driedimensionale wereld voorstellen??? Oké, het blijkt dat hij in de computerwereld al bestaat en gebruikt wordt... Maar sorrie, voorstellen kan ik mij hem niet; maar dat wil daarom niet zeggen dat hij niet bestaat...
Zo is alles wat hier op aarde als veranderlijk gezien wordt waarschijnlijk niet van toepassing op het ZIJN; het ZIJN gaat dat ver te boven... Maar dat wil nog niet zeggen dat het ZIJN onveranderlijk is...
Wij zijn alleen te kleine muizen om het allemaal nog maar te kunnen voorstellen, laat staan te kunnen zien...

Waarom begin jij over een 'meer dan driedimensionale wereld' Marie?
Het 'zijn' is een nuldimensionale aangelegenheid. Het kan ook geen 'wereld' genoemd worden.

Je ratelt maar door over dat te klein zijn om dat allemaal nog te kunnen voorstellen. Het gaat juist om 'klein' en van het 'zijn' kan niemand zich een voorstelling maken. Dat is juist het probleem.

Misschien zit jij ergens in de 7e dimensie met schitterende kleuren (ik moet nu aan Boni denken), maar daar heb ik geen belangstelling voor.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het werkt niet als dat elimineren mentaal gebeurd.

Dat is je theoretische benadering.
Alles doet zich voor middels gedachten en is dus mentaal.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

In het spel mag je quasi op je teentjes getrapt zijn, waarom niet?

Jaja.. dus dan kun je je opspelend ego verschuilen achter een spel. Slim bedacht.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Zo is alles wat hier op aarde als veranderlijk gezien wordt waarschijnlijk niet van toepassing op het ZIJN; het ZIJN gaat dat ver te boven... Maar dat wil nog niet zeggen dat het ZIJN onveranderlijk is...

Wellicht dat je het bestaan voor ZIJN aanziet?