Het was nacht, stikdonkere nacht ...

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Bedoeling is niet het onbegrijpelijke te begrijpen maar om in het onbegrijpelijke te zien.

Deze zin springt er voor mij uit. Wat is dat zien in het onbegrijpelijke? Is dat zien een niet - afkeren van het onbegrijpelijke? Of is dat een acceptatie er van?

Misschien moet ik eerst vragen wat voor jou het onbegrijpelijk is ...

Voor mijzelf sprekend is veel van wat ik in eerste instantie als onbegrijpelijk definieer met enige moeite hele goed te begrijpen. Maar dat vraagt wel aandacht, inspanning, inlevingsvermogen, vasthoudendheid. Daarbij realiseer ik mij dat het geheel van dat wat onbegrijpelijk is niet bevatten is. Daarvoor is mijn bevattingsvermogen simpelweg te beperkt. Maar van al het onbegrijpelijke is er veel van wat bij mij niet de behoefte tot begrijpen wakker maakt. Dat is wat ik noem het verschil in awareness, oftewel het verschil ik wat op de voorgrond treed en dat wat op de achtergrond blijft. Dat wat op de voorgrond treed, dat wat zich direct aan mij voordoet, dat wat vraagt om mijn aandacht en interesse, daar wil ik energie in steken en daarin vraagt het onbegrijpelijke om begrepen te worden.

Ik schreef onlangs over kannibalisme bij agenten in Zuid Amerika en hoe dat onbegrijpelijke in eerste instantie mijn afschuw opriep. Ik ben niet in de gelegenheid om het te onderzoeken, omdat het te ver weg is. Maar dat wat op mijn pad komt kan ik onderzoeken. Zo zijn er daders van incest en agressie op mijn pad gekomen. De eerst reactie is ook dan afschuw. Maar neem ik de tijd om hen het verhaal te laten vertellen dan is mij zo helder hoe men tot hun daden heeft kunnen komen, sterker nog, dan is er een begrijpen dat hun daden in de hun gegeven omstandigheden volkomen begrijpelijk zijn. En nog sterker, dan is het niet uitgesloten dat ik in hun situatie exact het zelfde gedrag zou kunnen hebben vertonen. Daarmee praat ik geen daden goed, maar dat biedt mij de mogelijkheid om met mensen, wellicht voor het eerst in hun historie, te spreken over hoe het anders kan.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Wat is dat zien in het onbegrijpelijke? ...

Het onbegrijpelijke is voor mij 'alles' wat zich voordoet zoals het voorkomt.
Dan is zien 'niet zoveel anders' dan wat jij zegt na inspanning en inleving te bereiken om het tegengesteld gedrag te begrijpen.

Maar toch is zien voor mij anders. Zien is geen begrijpen maar grijpen in het onbegrijpelijke.

Het heeft te maken met 'hoe' iets voorkomt en 'wat' daarin voorkomt. Het begrijpen kijkt naar 'hoe' is dat kunnen gebeuren, het 'wat' is een zien van wat in dat voorkomen gedeeld wordt: niet de ellende of de compassie maar de betrokkenheid, het app?l op mijzelf om één geheel te vormen.
Daarom is voor mij zien een direct weten omdat het beroep doet (uitlokt) op het geheel van alles wat is.

In hoe iets voorkomt maak ik geen onderscheid tot het uitgewrongen is en ik er alles van begrijp; ik 'melk' het voorkomen om in een verbondenheid te belanden van directheid (zien).

Het is zoiets als waar Ogenblik-sem hiermee de aandacht vraagt:

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

The divorce between Samsara and Nirwana is the false Nirwana.
Adyashanti

Het kan allemaal overkomen als grootspraak wanneer ik dat voorstel als uit mijzelf belanden in directheid. Maar zo is het niet: het is niet ik die daar beland maar de doener in mij die directheid (zien) teweeg brengt.

Ik begrijp als je zegt: 'Looro waar gaat gij henen?'. Nergens Rob, ik ben nog altijd hier en kan het niet anders schrijven.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Maar toch is zien voor mij anders. Zien is geen begrijpen maar grijpen in het onbegrijpelijke.

Het heeft te maken met 'hoe' iets voorkomt en 'wat' daarin voorkomt. Het begrijpen kijkt naar 'hoe' is dat kunnen gebeuren, het 'wat' is een zien van wat in dat voorkomen gedeeld wordt: niet de ellende of de compassie maar de betrokkenheid, het app?l op mijzelf om één geheel te vormen.
Daarom is voor mij zien een direct weten omdat het beroep doet (uitlokt) op het geheel van alles wat is.

Als ik bovenstaande zo lees, dan zeg je in feite niets anders dan wat advaita zegt. Daarin wordt alles gezien als de uitnodiging om eenheid te ont-dekken. Waarin alles in essentie de uitnodigende (ge)liefde is. Zelfs het denken/verstand met zijn behoefte tot begrijpen.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Ik kan niet perfect zijn en alle mensen kennen en verstaan, laat staan dat ik de bijbelverhalen ken en versta.
Wat ik gevonden heb is een doorgang van de maakbaarheid en het Utopia en ik stel vast dat beide werelden mijn volkomenheid uitdrukken. Beide werelden (de gewone wereld en de droomwereld) drukken de geest uit in zichzelf als dat wat ik ben.
In het spoor van de doener zie ik de geest uit zichzelf bevrijden en de werelden verheffen tot licht, leven.

Als ik hier zeg 'ik zie' dan heb ik dat gezien in Utopia, in de droomwereld. Ik heb het één keer op klaarlichte dag gezien en dat is dan een hallucinatie om als buitenstaander te zien.
Zien is op de rand balanceren en het juiste begrip ontwikkelen en nog meer het juiste doen. Maar daarvoor is er de doener, die als een bondgenoot de middelen (het geweten) aanreikt. Niet uit gemakzucht of hoogmoed of luiheid, maar om het onmogelijke mogelijk te maken.

Zo, dat is voor mij het gehele parcours doorheen de stikdonkere nacht. Ik zie dat wij vele raakpunten hebben gevonden maar ook verschillen en nuances maken waardoor 'onze' werelden niet volkomen van de een in de ander wisselen, ademen.
In kalmte ontwikkel ik het juiste begrip om het juiste doen. En dat doen is kijken, ademloos kijken.

Ik wil je eerste een compliment maken. Als ik eerder schreef dat je teksten voor mij moeilijk toegankelijk waren, dan lag dat aan mijn ongeduld om in alle rust te lezen wat je schrijft en mijn fixatie op hoe ik bepaalde woorden gewend ben te defini?ren. Als ik je in alle rust lees en herlees, dan zie ik hoe je in alle bescheidenheid en met alle voorzichtigheid je woorden kiest om exact aan te geven hoe je de dingen ziet en beleeft. Dat verdient een compliment. Heel mooi gedaan, dank je wel. Ik kom er wellicht op terug, later.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ik wil je eerste een compliment maken. ...

Dankjewel Rob, voor het compliment maar meer nog voor de dialoog. Ik geniet van jouw kunst om je in te leven in 'anderen' (50 tinten) en 'anders' (die twee politieagenten !). Zeker, tot later.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Rennie

? Dus als je wilt kun je vanaf hier meedenken hoe uit deze impasse te geraken.

?