Shankara

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Werp je je hier nou op als mentor?
Wat versta je onder 'verwerkelijking'?
Ik zou niet weten wat ik daaronder moet verstaan.

Verwerkelijken van wat werkelijk is.
Dat kan alleen maar gewaarzijn zijn, de openheid waaraan alles verschijnt.
Alleen gewaarzijn bezit de relatie met de dingen welke verschijnen in de ruimte.
Het 'opeenvolgen' van de dingen noemen we tijd. Waaruit ook weer volgt dat 'tijd' afhankelijk is van de dingen. (relatie)

Tijd kan niet zijn zonder de dingen. Gewaarzijn is geen ding.
Waaruit de conclusie getrokken kan worden dat gewaarzijn niet in de tijd kan bestaan. Daarom heeft men alleen kennis van gewaarzijn door het te zijn.

In dat 'zijn' wordt zelfs het 'zien' gezien.

Nog even doorpakken, Laurens.....

[Bassie]

Je kan ook zeggen dat de dingen bestaan zoals wij dat in het normale spraakgebruik bedoelen. Die auto daar bestáát.

Gewaarzijn is geen bestaan zoals een auto (of een ander ding) bestaat.
Gewaarzijn is aanwezigheid, presentie.

Daarom staat aanwezigheid ook tegenover alles wat bestaat (aan gene zijde).

Nou ja, enz enz enz.

Er is altijd een scheiding tussen dat wat zichzelf gewaar is en 'de dingen'.

Ego is ook een ding.....

[Bassie]

Maar ik zeg liever dat een auto 'wordend' is. Hij wordt op een bepaald moment in elkaar gezet, rijdt een tijdje en gaat naar de schroothoop. Jij als mens ondergaat hetzelfde lot......

De hele mens is wordend. Waarin wordend? In de tijd wordend.

Maar als weet 'wat' gewaarzijn is dan maak je je daar niet meer druk over.
Gewaarzijn kan niet dood, dat is een vaststelling welke je doet.
Alleen alles aan 'gene zijde' gaat dood: de mensen gaan dood, auto's gaan dood, de planeet aarde gaat ooit dood.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Verwerkelijken van wat werkelijk is.

Verwerkelijking van wat werkelijk is klinkt voor mij als baarlijke nonsens.
Is er dan ook zoiets als géén 'verwerkelijking wat werkelijk is' want als de tegenpool er niet is heb ik geen idee waar me te bevinden. Of is er dan zoiets als 'verwerkelijking van wat onwerkelijk' is en wat wordt ik verondersteld mij daar dan bij voor te stellen.

Dat kan alleen maar gewaarzijn zijn, de openheid waaraan alles verschijnt.

Gewaarzijn is nog steeds een subjectieve beleving als van iets bewust zijn. Ik ben mij gewaar dat de zon schijnt. Het dringt dan tot mij door.

Alleen gewaarzijn bezit de relatie met de dingen welke verschijnen in de ruimte.

Zoals in mijn voorbeeld is dat het geval want de zon bevindt zich in de ruimte, dus heeft gewaarzijn daar mee te maken. Maar waar is de ruimte waar ik mij gewaar ben van jeuk aan mijn been. Het object van mijn aandacht bevindt zich in iets dat ik zou kunnen benoemen als ruimte.

Het 'opeenvolgen' van de dingen noemen we tijd. Waaruit ook weer volgt dat 'tijd' afhankelijk is van de dingen. (relatie).

Als de zon onder gaat is er een verandering in de omstandigheid opgetreden waarvan zou kunnen worden gezegd dat die in de tijd heeft plaats gevonden. Veranderen doet zich alsdan (aangenomen) voor in de tijd maar om nou van afhankelijkheid te spreken gaat me wat ver.

Tijd kan niet zijn zonder de dingen. Gewaarzijn is geen ding.
Waaruit de conclusie getrokken kan worden dat gewaarzijn niet in de tijd kan bestaan. Daarom heeft men alleen kennis van gewaarzijn door het te zijn.

Als veranderen nou eens niet afhankelijkheid is van tijd, dan is de bemerking 'tijd kan niet zonder de dingen' onjuist en een daarop gebaseerde conclusie kan als zodanig dan ook niet worden getrokken.

Dit alles lijkt mij geen ondervinding dus is het een hypothese, een bedachte constructie. Ik zou ook werkelijk niet weten wat het zou moeten aantonen dat voor een zelfonderzoek van belang zou kunnen zijn. Het heeft daarom dan ook niet mijn interesse.

Wat zou je anders kunnen dan gewaar te zijn? Kun je je ook niet gewaar zijn want dan ben je onbewust. Ook hier weer de relatie met bewust zijn.

In dat 'zijn' wordt zelfs het 'zien' gezien.

Ik vind dat een conclusie die nergens op gebaseerd is.
Het voorgaande leidt daar ook helemaal niet naar toe.

Nog even doorpakken, Laurens.....

Ik heb niet de geringste aspiratie om op dit soort onzin 'door te pakken'. Wat doorpakken dan ook zou mogen betekenen, op zoiets dat nog het meest lijkt op wat in het wilde weg filosoferen.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Je kan ook zeggen dat de dingen bestaan zoals wij dat in het normale spraakgebruik bedoelen. Die auto daar bestáát.

Waarom zou je het bestaan van die auto ook maar 1 seconde in twijfel trekken. Waar die auto onderdeel uitmaakt van veel meer dingen waar je in geloofd. De hele wereld doet zich als echt aan je voor vanwaar twijfel daarover met betrekking tot een auto?

Gewaarzijn is geen bestaan zoals een auto (of een ander ding) bestaat.

Je lijkt te bedoelen dat gewaarzijn iets is wat niet tastbaar is zoals dat bijvoorbeeld het geval is bij de lucht. Als het helemaal niet bestaat hoe kun je het dan kennen?

Gewaarzijn is aanwezigheid, presentie.

Je lijkt hier alertheid te bedoelen. Dat kan, je kan zeer alert gewaarzijn.

Daarom staat aanwezigheid ook tegenover alles wat bestaat (aan gene zijde).

Met 'gene zijde' bedoel je dat wat onbewust door het leven gaat zeker. Of is gene zijde je verscheiden uit dit leven, het hiernamaals. Hoewel het bestaan daarvan allesbehalve zeker is.

Nou ja, enz enz enz.

Ik heb toch echt nog wel meer redenatie nodig om er de zin van in te zien.

Er is altijd een scheiding tussen dat wat zichzelf gewaar is en 'de dingen'.

Hoe komt zoiets nou ineens onverwacht uit de lucht vallen.
Voorbeeld ik ben mijzelf gewaar, wat en waar zijn de dingen waar die scheiding mee is? Ben ik gescheiden van de jeuk in mijn been? Hoe moet ik dat zien.

Ego is ook een ding.....

Mijn fiets ook.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Maar ik zeg liever dat een auto 'wordend' is. Hij wordt op een bepaald moment in elkaar gezet, rijdt een tijdje en gaat naar de schroothoop. Jij als mens ondergaat hetzelfde lot......

De hele mens is wordend. Waarin wordend? In de tijd wordend.

Maar als weet 'wat' gewaarzijn is dan maak je je daar niet meer druk over.
Gewaarzijn kan niet dood, dat is een vaststelling welke je doet.
Alleen alles aan 'gene zijde' gaat dood: de mensen gaan dood, auto's gaan dood, de planeet aarde gaat ooit dood.

Dat is het 'verschijnselen verhaal' alles wat veranderlijk is dat ben je niet.
Wat je niet bent daarover hoef je je niet langer meer te bekommeren.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ik denk zelf dat Dorje dat niet zo op prijs stelt.

Dorje stelt niets niet zo op prijs van Guido. Guido reageert zoals hij reageert, met name zonder de relativiteit van zijn reactie uit het oog te verliezen. Wij zijn het niet zelden oneens over die relatieve duiding, maar daar komt nooit een twist uit. Een goede mentor gaat niet twisten over zijn relatieve uitgangspunten. Ik hang er vaak nog sterker aan vast dan Guido, in die zin kan hij best een mentor voor mij zijn. Het zou mij niet verbazen dat op sommige vlakken ik ook wel even een mentor zou kunnen zijn voor Guido. Het zou ook kunnen van niet, het maakt mij niet uit. M.a.w. het doet er niet toe. Wat er toe doet is of gezien wordt wat voor subjectiefs er soms opspeelt en waar aan vastgehouden en wat verdedigd wordt en of het de duiding wel ten goede komt, wie er ook op wijst, zelfs als jij er op wijst. Maar voor jou geldt gewoon hetzelfde, voor wat zich subjectief van jou laat zien. Dat dit subjectloos zou zijn, dat is hetgeen geen Waarheid is. Daar rammel ik aan, nergens anders aan.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Verwerkelijking van wat werkelijk is klinkt voor mij als baarlijke nonsens.
Is er dan ook zoiets als géén 'verwerkelijking wat werkelijk is' want als de tegenpool er niet is heb ik geen idee waar me te bevinden. Of is er dan zoiets als 'verwerkelijking van wat onwerkelijk' is en wat wordt ik verondersteld mij daar dan bij voor te stellen.

Voor jou klinkt het als baarlijke nonsens omdat je het niet verwezenlijkt hebt. Het wezen van de werkelijkheid (presentie, gewaarzijn) is nu eenmaal anders dan het wezenvan de persoon die je bent.

Het is werkelijk juist omdat het geen tegenpool heeft.
Ik als persoon heb niks anders dan tegenpolen.

Het is verschil weten tussen 'aanwezigheid' (werkelijkheid) en 'bestaan' (bestaan als een ding/persoon. Het gaat om een weten wat niet intellectueel is, maar jij leeft in de overtuiging dat de kenner niet gekend kan worden.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Gewaarzijn is nog steeds een subjectieve beleving als van iets bewust zijn. Ik ben mij gewaar dat de zon schijnt. Het dringt dan tot mij door.

Jij gebruikt gewaar zijn op dezelfde wijze als bewust zijn. Dan hebben die woorden geen betekenis.

Gewaarzijn is 'dat' gewaar zijn wat geen enkele vorm heeft,.
Het is een gewaar zijn van 'presentie'.

Bewustzijn is bewust zijn van iets anders dan 'dat wat waarneemt'.

'Dat wat waarneemt' neemt de zon waar. 'Dat wat waarneemt' is daarmee niet de zon.

Ik blijf het maar herhalen en het wil maar niet bij je indalen. Alles wat je waarneemt dat ben je niet.

Dat wat we 'waarnemen' noemen kent een tweeledigheid:

1. Het waarnemen van iets wat ik niet ben. (de objecten)
2. In dat waarnemen word ik mijzelf gewaar: aanwezigheid.

In werkelijkheid neemt aanwezigheid (zijn) de zon waar.
In de zelf-illusie neemt de persoon/ego de zon waar.
Het is schijnbaar 'ik' die waarneemt. Maar ik moet toch steeds die zelf-illusie aannemen om de zon te kunnen waarnemen.

En de reden hiervoor is dat ik als zelf-illusie een andere positie in neem dan mijn buurman als zelf-illusie. Beiden nemen we als zelf-illusie dezelfde zon waar. Het is de wijze waarop het universele zelf alle posities in neemt en toch één blijft.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ik heb niet de geringste aspiratie om op dit soort onzin 'door te pakken'. Wat doorpakken dan ook zou mogen betekenen, op zoiets dat nog het meest lijkt op wat in het wilde weg filosoferen.

Helder. Het kan me niet schelen , ik kan jou niet wetend schrijven. Je zult de universele weg dienen te bewandelen, maar je weet niet eens wat ontvankelijkheid is. Feitelijk sta je nog niet eens met één been op 'de weg'.

De weg verschijnt onder je voeten terwijl je hem bewandelt, maar jij wilt dat niet. Prima.