Afgerond?

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ego is altijd de aanleiding tot zoeken. Zonder ego geen zoeker.

Men kan bv op enig moment bemerken dat het reflecteren wat ego doet helemaal niet zo aangenaam is. Dan is ego aanleiding tot het zoeken. Maar gaandeweg dient de aanleiding toch te verhuizen naar 'iets' (de deugd) buiten het ego.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dat is niet de juist gemotiveerde zoeker en deze zal gaandeweg onherroepelijk afhaken wanneer blijkt dat er niet gewonnen maar verloren gaat worden. De beste motivatie is in je zelf te vinden en betreft de vraag 'wie of wat ben ik?'. Terwijl de wie'vraag zich vooralsnog zal gaan afspelen op het terrein van de verschijnselen zal deze vraag zich gaandeweg verplaatsen naar het 'wat' zijn, het logisch gevolg van de vraagstelling.

Het kwijtraken van het ego kan ook als 'winst' worden gezien.
Wie (als ego zijnde) in de buurt komt van de stilte van het bewustzijn verruilt al een beetje van positie. Het 'rumoer' van het denken in ruil voor de stilte van het bewustzijn. Dat resulteert al in een mens welke beter af is.

Rust in je hoofd is een eigenbelang, geen afronding dus, maar wel een mooi begin.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Er is eenvoudig geen subjectief centrum meer, alleen nog verschijnselen en fenomenen.. die altijd onderhevig blijven aan gedegen zelfonderzoek, ook al is dat afgerond.

Ben is in ieder geval in 2015 nog niet afgerond. Het subjectief centrum (de waarnemende mens) blijft gewoon bestaan. Net zoals die andere 7,5 miljard subjectieve, waarnemende centra. Ook na afronding (weten wat je bent, namelijk enkelvoudig bewustzijn) zit er niks anders op dan weer in het verschijnsel te kruipen en zintuigelijk te gaan waarnemen.

Verschijnselen en fenomenen behoeven na afronding geen onderzoek meer.
Die bevinden zich immers aan gene zijde, namelijk in het 'wordende'. (De waargenomen wereld)

De waargenomen wereld onderzoek je niet meer. Je praat wat mee over wat er in de waargenomen wereld gebeurd en soms ben je emotioneel betrokken bij wat er in de waargenomen wereld gebeurd. Maar onderzoeken hoef niet meer.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Ben, wat je hier schrijft is voor mij het sluitende en afrondende bewijs voor het feit dat jouw onderzoek en de bevindingen die daaruit zijn voortgekomen, ABSOLUUT NIETS met advaita vedanta te maken hebben.
Versta me goed, dit is geen verwijt of een triomfantelijke constatering mijnerzijds.

Ja, het is te herkennen of iemand's onderzoek met Advaita Vedanta van doen heeft of dat het een of ander psychisch onderzoek betreft. Mentale realisatie heeft nooit iets met A.V.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Dat is iets te kort door de bocht. Alle begin van zoeken is gebaseerd op een onjuiste motivatie. Er is geen zoeker te vinden die bij aanvang niet uitgaat dat bij het volgen van een bevrijdingsweg, een bevrijding voor de persoon te vinden zou moeten zijn.

Daar ben ik het mee eens. De persoon wil iets vinden waar hij of zij beter van wordt. Bevrijdt zijn van reflectie op de waargenomen wereld is dan een mooi begin. Daar wordt de persoon beter van.

Wat de zoeker dan nog niet weet is dat hij of zij ook reflecteert op verleden en toekomst. Dat is niet zo tastbaar als de waargenomen wereld en er liggen ook niet zo veel belangen.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Door te ervaren dat ze eerder storend en niet helpend zijn aangaande 'belang' wat actueel je investering van aandacht eist. (Het gaat hier over de aanname de wie' te zijn.)

Het gaat hier over emoties. Ik kan zien dat Ben die niet onderzocht heeft. Emoties zijn nooit storend, integendeel! Ze zijn een belangrijke wegwijzer in het zelfonderzoek. Ze hebben je wat te vertellen. Maar ja, als je niks onderzoekt en snel klaar wilt zijn......typisch neo advaita. Lange halen en snel thuis. (En nog net zo ver als toen je begon.)

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

De kernvraag is niet (alleen) 'wie of wat ben ik?', maar ook 'wat is de wereld / werkelijkheid?' en 'hoe verhouden dat wat ik ben en de werkelijkheid zich tot elkaar?'.

Het antwoord op deze vraag, dat is zo'n beetje de afronding. In het 'wat' wat ik ben neem ik de wereld/werkelijkheid waar. En alles wat ik waarneem, dat ben ik niet. Dat kan gerealiseerd worden als een voortdurende actualiteit (Vergeef me de goeroe-taal) Bewustzijn staat dan stil en 'de wereld' verschijnt en verdwijnt voortdurend.

Het is de verhouding zijnde:wordende welke ik intern realiseer.

Het antwoord dat vaak wordt gegeven op de vraag 'wat ben ik?' is 'ik ben Bewustzijn'. Maar Bewustzijn is niet afgescheiden van de werkelijkheid (dat wat is). Er wordt niet voor niets gezegd dat 'Alles Bewustzijn Is'.

Bewustzijn is niet afgescheiden van de wereld/werkelijkheid. Anders zou er niks zijn om waar te nemen. Maar dat gezegd hebbende is niet alles bewustzijn. Bewustzijn daar ligt na de realisatie duidelijk het 'zijnde'. En het waargenome is duidelijk het niet-zijnde.

En hier komen we op een interessant detail, Rob. Jij bent (als ik je waarneem) een niet-zijnde voor mij. Het omgekeerde echter is ook het geval.

Wij zijn dus beide (voor ons zelf) een zijnde en wij zijn beide (als waargenomen vorm) een niet-zijnde.

Als je dit stukje begrijpt ben je niet alleen afgerond, maar voeg je de afronding bij je menselijk bestaan in de dagdagelijkse realiteit.

Als bewustzijn zijn we allemaal 'zijnde', als vorm zijn we een 'niet-zijnde'.
Dus dat 'Alles Bewustzijn Is'. praat ik niet na. Het niet-zijnde is geen bewustzijn maar vorm (verschijnsel).

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het antwoord op deze vraag, dat is zo'n beetje de afronding....

Als bewustzijn zijn we allemaal 'zijnde', als vorm zijn we een 'niet-zijnde'.
Dus dat 'Alles Bewustzijn Is'. praat ik niet na. Het niet-zijnde is geen bewustzijn maar vorm (verschijnsel).

Alles IS....

Er is geen onderscheid....

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het kwijtraken van het ego kan ook als 'winst' worden gezien.
Wie (als ego zijnde) in de buurt komt van de stilte van het bewustzijn verruilt al een beetje van positie. Het 'rumoer' van het denken in ruil voor de stilte van het bewustzijn. Dat resulteert al in een mens welke beter af is.

Rust in je hoofd is een eigenbelang, geen afronding dus, maar wel een mooi begin.

Winst is het bezien vanuit ego. Zoals Rob hiervoor al zei zal ego de eerste aanzet moeten leveren te onderzoeken en het is uit op voordeel. Echter heeft ego snel door wanneer het aan zichzelf verliest en zal niet verder die weg meer willen bewandelen. Dat is ook hetgeen je hier op het forum ziet (zag).

Dan zal toch een andere zwaardere motivatie, zoals kost wat kost willen weten 'wat je bent' de overhand moeten krijgen. Het moet ego overrulen. Een ander insteek kan zijn het genoegen beleven aan het zien en vinden van waarheid, zoals dat is waar te nemen bij Sam.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Men kan bv op enig moment bemerken dat het reflecteren wat ego doet helemaal niet zo aangenaam is. Dan is ego aanleiding tot het zoeken. Maar gaandeweg dient de aanleiding toch te verhuizen naar 'iets' (de deugd) buiten het ego.

Op dit forum ervaar ik bij een aantal users (die zich nu stil houden) juist veel genoegen aan het beleven van ego. Dan wordt het een feest van herkenning van ego.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Alles IS....

Er is geen onderscheid....

Bewustzijn brengt het onderscheid aan in het waarnemen in 1. de waarnemer en 2. het waargenomene. 2 kan nooit 1 worden en vice versa.

Het IS (het zijnde) ligt bij zelf in het "zijn van de vorm".

Bij niet-zelf is er sprake van een verhuizing van het "zijn van de vorm" naar het "zijn van (enkelvoudig) bewustzijn".

Vandaar dat ik de populaire kreet "Alles is bewustzijn" niet na praat. Bewustzijn heeft als eigenschap dat het ergens op gericht is. Het is gericht op de objecten, verschijnselen, vormen enz.

Bewustzijn is dan ook niet de hoogste Waarheid. Waarheid is 'ongericht' (de Ware betekenis van niet-twee) Deze Waarheid neemt men mee naar het menselijk bewustzijn als 'enkelvoudigheid'. Waardoor men de beschikking krijgt over het 'directe zien'.

(Vergeef me als ik weer eens de 'meester' uit hang.)