maries gedachtenwereld

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Jonge jonge wat een agressie en dat op een eigen draadje van Marie.


Marie als je wilt kan ik dit wel voor je verwijderen, ik vind dit zeer ongepast. Je wordt al langer in de tang genomen door jut en jul en omdat het niks met zelfonderzoek te maken heeft, maar met gasten die iemand alleen maar willen afbranden, kun je er ook maar beter geheel het zwijgen toe doen.

Mihaela het zwijgen opleggen??? Dat kan je alleen door haar van het forum te verwijderen...
En het zal niet ik zijn om daar om te vragen... Ze respecteert zelfs een eigen hoekje van een ander niet...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Wie is degene die het als agressie beleeft?

Wie Mihaela of ga je ontkennen dat jij dat bent?
Ik spiegel je nogthans je eigen beeld terug...
Oei, dat mag alleen zij zogezegd beweren; ieder ander die dat durft te doen moet absoluut mentaal gestoord zijn...
Wat een debiele analyses die hier uit jouw pen tevoorschijn komen...

Iedereen uitmaken dat ze gestoord zijn??? Hoe gestoord moet jijzelf dan wel niet zijn om wel bij iedereen en overal gestoordheid te zien???

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Dorje, weet je vrouw dat jij tijdens je werk, en nu en dan ook thuis op dit forum schrijft?

Maar dat zijn nu eens jouw zaken...
Waarom moet jij dat weten??? Om later Dorje, als ze ten minste zo dwaas is om erop te reageren, verder te kunnen uitlachen of te kunnen jennen...
Kind, gij moet wel compleet gestoord zijn...
Nu wachten op Katerie dat hij jou te hulp komt...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Lauren's niet doorziene denkbeeldigheid is al even groot, zo niet groter dan die van forumlid Rob.

Wil je zeggen dat jij ook niet ziet wat overduidelijk is want het past op dit moment niet in je winkel???

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Dat is juist de vraag: bestaat dat mezelf wel echt? Als het werkelijk niet bestaat, kan het nergens werkelijk uit uitgesloten zijn. Als het wel werkelijk bestaat, is er geen ondeelbaar non-duaal geheel meer. Als het bestaat als deel van het geheel, dan kan het maar bestaan als een denkbeeldige afscheiding van het ondeelbare geheel, en waarmee het geheel denkbeeldig buiten zichzelf wordt gesloten. De opdeling gebeurt in denkbeeldigheid of het opdelen is de denkbeeldigheid.

Dit is vooral intellectuele praat, die het nadeel heeft dat het op zichzelf gaat leven en de mens eerder afsluit dan tot nader contact brengt met het Zijn, het ondeelbare geheel, zoals u zegt...
Blijk nu dat ik vooral voel dat ik deel uitmaak van dat ondeelbare geheel wanneer ik, ik ben en wanneer ik alle wereldse beslomeringen van mij af kan zetten.
Ik verzin niet verder over dat ik, ik maak daar geen nieuwe verhaaltjes rond, het is niet het ik dat mij interesseert, maar het is wel de dankbaarheid dat ik, door ik te zijn deel ben van het geheel en ten volle leef...

Dat wat je "denkt" te zijn (een opdeling van het geheel als dit hier binnen en dat daar buiten) is geboren samen met het lichaam, is onstabiel, verdwijnt regelmatig en verandert voortdurend en zal sterven samen met dat lichaam. Wat je werkelijk bent is, zoals men zegt: nooit geboren en zal nooit sterven.

Inderdaad en het gaat dan ook niet om mijn lichamelijke ik waarvan ik weet dat het vroeg of laat zal vergaan en ik heb ervaren dat dat zo goed is.

Dat wat je denkt te zijn kan wat je werkelijk bent nooit bedenken en dus ook nooit worden, het kan alleen maar nu en dan wegvallen (meestal onbewust) zodat dat wat je werkelijk bent overblijft (al dan niet bewust), en zolang lichaam leeft zal dat wat je denkt te zijn toch weer blijven verschijnen, alleen het geloof dat het dat is wat je werkelijk bent kan aangetast worden (als er bewustzijn is van het wegvallen).

Weerom het gaat niet om een intellectuele constructie van wat 'ik' wel of niet zou zijn... Het gaat om ik die is, ik die ben...

Mooi! Dat is gelijkaardig aan de vraag in zen: "Wat was je voor je ouders geboren waren?" Het is een koan die het verstand nooit beantwoord krijgt, het verstand kan er geen voorstelling (denkbeeld) van maken en daardoor kan het juist het bedenken/voorstellen wat je bent tot stilstand brengen waardoor wat je werkelijk bent overblijft (dat wat zich bewust is van verstand voor verstand er een beeld van heeft gecreëerd) en daardoor het geloof in wat je denkt te zijn aan te tasten. Maar het tricky is nu juist dat dat wat overblijft, onpersoonlijk is, niet toebehoort aan een zelf, vandaar iets (mezelf) wat kan verschijnen en weer verdwijnen, bestaat niet echt. Dat is de mentale betekenis van het woord "niet bestaan", maar zoals Laurens zegt, met de mentale betekenis ben je maar iets tot een gegeven punt, en ik voeg daar aan toe dat het mentale begrijpen de weerstand kan wegnemen tegen woorden als "Ik ben niets", "ik besta niet", "leegte", en zelfs "Ik ben God", die verwijzen naar dat wat vooraf gaat aan het mentale en mentaal niet gevat kan worden. Maar zolang dat niet gerealiseerd wordt buiten het mentale om, blijft het op zich ook een denkbeeld. En zoals op dit forum soms mooi wordt geïllustreerd: als afscheiding en zijn zelfbeeld (ego) met dit denkbeeld aan de haal gaat, dan krijg je absurde toestanden als ego die "denkt" dat hij God is of ego die gelooft dat het creëren en in stand houden van denkbeelden de wil van God is en dus niet in vraag hoeft gesteld te worden.


En wat als het zo wordt gesteld:
Niet "ik" of beter niet het geloof in "ik" is het middel, de toegangspoort, maar juist de aantasting van het geloof in dat "ik" is de toegangspoort tot de werkelijkheid: het geheel, het wegvallen van binnen en buiten?

Vandaar dat Ramana aanspoorde om de vraag te stellen: "Wie ben ik?", een vraag die mentaal niet beantwoord kan worden, waardoor het het geloof in wat je denkt te zijn op den duur kan aantasten.

Inderdaad een vraag die mentaal, intellectueel niet kan beantwoord worden en die er dan ook totaal niet toe doet... Het is niet dat 'ik' dat mij interesseert maar wel degelijk het zijn dat mij toelaat deel te zijn van het geheel... Hoe kan ik het geheel ontdekken indien ik al mijn zintuigen, al mijn waarnemingen, al mijn bewustwordingen niet gebruik om tot dat geheel door te dringen???
En hoe meer ik tot dat geheel doordring, hoe meer ik voel dat ik dat ben...

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Maar dat zijn nu eens jouw zaken...
Waarom moet jij dat weten??? Om later Dorje, als ze ten minste zo dwaas is om erop te reageren, verder te kunnen uitlachen of te kunnen jennen...
Kind, gij moet wel compleet gestoord zijn...

Je weet niet wat het is om een kind lief te hebben.. Door zo een liefdeloze moeder kind genoemd te worden, is het een vloekwoord..

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Nu wachten op Katerie dat hij jou te hulp komt...

Zoals jij nu voor Dorje opkomt?
Wat heb jij een bord voor de kop...

[Mihaela]

Dit hoort hier, op dit zeikdraadje..
Ik was vandaag ergens waar de wc van heren en van de dames samen in dezelfde ruimte waren.
De dames wc was bezet, en de heren wc was vrij.
Ik dacht:even snel.
Ik in de wc van de heren, deur op slot, en even plassen, zo boven de wc gehurkt..
Inneens gaat de deur open, dus toch niet goed op slot gedaan. Ik schrok heel even, het was een vrouw, die schrok ook, en deed de deur snel dicht. Het was een van de dames die bij de bespreking was..
Ik bleef verder plassen, en keek naar de schrik.
De gedachten: gelukkig geen man, en toen: boeie, ik ga ook naar de sauna, kan het me schelen..
En toen voelde ik me alleen geamuseerd.
Ik ging richting station lopen, en onderweg merkte ik een spanning/ schrik, en tegelijkertijd aanschouwend.
Dat wat aanschouwde had er echt niets met de spanning te maken, wel oprecht geïnteresseerd.
Ik aanschouwde het aanschouwen, en de krampachtigheid.
Zo een ' schrik' brengt direct iets teweeg, een
opening/gelegenheid.
En toen alleen het besef dat ik naar een verhaaltje keek, plassen, schrikken, en lopen naar het station.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Dit hoort hier, op dit zeikdraadje..
Ik was vandaag ergens waar de wc van heren en van de dames samen in dezelfde ruimte waren.
De dames wc was bezet, en de heren wc was vrij.
Ik dacht:even snel.
Ik in de wc van de heren, deur op slot, en even plassen, zo boven de wc gehurkt..
Inneens gaat de deur open, dus toch niet goed op slot gedaan. Ik schrok heel even, het was een vrouw, die schrok ook, en deed de deur snel dicht. Het was een van de dames die bij de bespreking was..
Ik bleef verder plassen, en keek naar de schrik.
De gedachten: gelukkig geen man, en toen: boeie, ik ga ook naar de sauna, kan het me schelen..
En toen voelde ik me alleen geamuseerd.
Ik ging richting station lopen, en onderweg merkte ik een spanning/ schrik, en tegelijkertijd aanschouwend.
Dat wat aanschouwde had er echt niets met de spanning te maken, wel oprecht geïnteresseerd.
Ik aanschouwde het aanschouwen, en de krampachtigheid.
Zo een ' schrik' brengt direct iets teweeg, een
opening/gelegenheid.
En toen alleen het besef dat ik naar een verhaaltje keek, plassen, schrikken, en lopen naar het station.

En voor wanneer ga je anderen, zonder jouw destructief commentaar, hun al dan niet eigen verhaaltjes laten beleven zodat ze tot de ontdekking kunnen komen dat het allemaal maar verhaaltjes zijn???

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Je weet niet wat het is om een kind lief te hebben.. Door zo een liefdeloze moeder kind genoemd te worden, is het een vloekwoord..

Mihaela zou het kunnen dan je het zelf niet weet. Heb je zelf kinderen???

Zoals jij nu voor Dorje opkomt?
Wat heb jij een bord voor de kop...

Waar kom ik op voor Dorje??? Jouw vraag aan om het even wie, tonend wat jij met mijn informatie gedaan hebt...
In mijn leven heb ik nooit gehouden van kliekjes vormen en ik zal er nu zeker niet mee beginnen...

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Mihaela ...

marie, ik vind jou een suffe muts, ik heb geen belangstelling in je verslaving aan je gedachten.
Deel het met wie wel zijn tijd kiest te voordoen.
Houd je infantiele ??? voor jezelf, ik geef er geen antwoord op.
Respect hoef jij van mij niet te verwachten, ik doe daar niet aan mee.
Trouwens, ik schrijf waar ik wil, als het je niet bevalt ga bij de Organisatie zeiken.
Zo, nu bestaat je niet meer..