Er is een groot verschil in de weg kennen en de weg gaan

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het gedegen onderzoek doen.
.......

Zolang er nog doen is, is er ook een doener. En ook de constatering dat je God bent is 'doen'.

Ja, ... behoeft dat opnieuw weer dezelfde reeds gegeven uitleg of lees je nog eens terug?
Je weet wel dat geloof in het 'ik' dat een doener van je maakt en dat eenieder, nog niet ont'dekt (van de bedekking ontdaan) God is. Vermoeiend hoor die halve lezers.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

De 'kenner' is degene die 'is'. Met nadrukkelijk schrijf ik 'degene' want er moet iemand zijn die 'kent'.

Je zwamt er weer lustig op los, voor kenner kun je van alles invullen, 'ik' 'doener', 'ziener' zo lang het maar leeft en ervaart. Degene die 'kent' is degene die ervaart. Gedegen zelfonderzoek wijst uit dat er geen 'ik' is dus is dit beweerde helemaal niet waar. Er is niemand nodig om te ervaren.

Die 'iemand' blijkt in de praktijk egoloos te zijn: een egoloos iemand dus. Ik lach me dus een kriek om de wereld-ontkenners. Want we hebben het steeds over de scheiding tussen 'ik' en de wereld. Zelfkennis komt er in de praktijk op neer een weg te vinden om die scheiding over te steken.

Ook dit is geraaskal, je doet hier slechts een omgekeerde redenering van een 'niet ik' als degene die geen ego kan hebben.

Misschien lach je wel een keer om een echte grap, dat je net als Boeddha je je hele leven onnoemelijk druk hebt gemaakt over zaken en je ineens blijkt helemaal niet te bestaan.

Er is geen scheiding tussen 'ik' en 'de wereld' omdat beiden niet bestaan. Er is net als tussen hemel en aarde een scheiding tussen 'zijn' en 'niet zijn' en die kan niet worden overgestoken anders dan middels de dood, in het geval van het 'ik' kan dat ook nog middels de mentale dood.

Met ik-ontkennen en wereld-ontkennen verdwijnt de scheiding weliswaar ook, maar er wordt niks overgestoken. Geen ontologische omkering.

Wat een geleuter toch allemaal weer.

Met ik-ontkennen en wereld-ontkennen treedt er alleen maar een nieuw geloof in de mens, dat is wat ik momenteel bij Laurens, Guido en Dorje zie. Maar als je wilt geloven vind ik een kerk toch een betere optie.

Er is maar één geloof en dat is het geloof in het bestaan van dit alles.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

In jou leeft ook altijd nog de doener, Laurens. Laatst was je nog geïrriteerd, dat is doen.....

Net als gelovers kan ik in een hoedanigheid stappen doener te zijn alleen 'weet' dit hier niet een 'ik' te zijn. Geïrriteerd is een zijns-toestand geen doe-toestand.

Dus voordat je Marie de maat neemt, leg de meetlat eerst eens langs jezelf......

Hardnekkig hoor dat 'de maat nemen', je moet toch wel erg vast zitten in je ik en ego beleving.

P.S. Mijn onvriendelijke toon is bedoeld om een 'schok' bij je teweeg te brengen. Eens kijken of dat werkt.

Waartoe zou dat goed zijn? Wat moet er dan geschokt zijn?

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Neen, dat is vereist geen voortdurend "bewust zijn van iets", lijkt mij vermoeidend, het is een Direct Zien. Het is Direct Gezien of niet.

Dat is ook maar eenmalig. Dat hoef je geen tweede keer te doen.

Er is zelfs geen "je" die in een droom participeert, laat staan iemand die in de arm dient te knijpen, er is gewoon nog steeds droom, dat hoeft gewoon niet ontkend te worden. En dit was een reactie op:

Voor gelovers is er wel van alles, een 'wereld' en een 'je' die daarin participeert. Ik richt me tot gelovers, die zich daarvan nog een voorstelling moeten maken, de niet gelovers weten dat alles al.

Het is niet dat er iets kan/mag "zijn", het kan/mag verschijnen alsof het er is, dat is de definitie van droom, m.a.w. de droom kan/mag zich blijven voordoen, het doet dat sowieso. Maar blijven dromen en in die droom schreeuwen dat er 'niks' is, dat is eerder een dooddoener.

Ik viel niet over deze beschrijving van Guido. Maar inderdaad geen kwestie van kunnen of mogen, het doet zich gewoon. Het alsmaar blijven uiten is eveneens droom en ook in de droom komt op zijn beurt weer het zeggen voort dat het zinloos is dat te doen. Het Droste effect gaat dan opgeld doen.

Daarom zeg ik dat het voldoende is om de niet-Werkelijkheid of, zoals je wil, de vermeendheid van de droom vast te stellen (niet aldus benoemen, maar vast te stellen), dat het niet nodig is het zich voordoen ervan steeds maar weer onderuit proberen te halen. En neen, dat vereist geen voortdurend "niet geloven". Als dit vastgesteld is, blijft er daar gewoon geen geloof meer aan over.

Ik zag jou lang geleden iets soortgelijks doen, misschien komt dat nog bij hem.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het 'raden naar' gaat maar door....

Al dat gelul heeft zoals gezegd geen enkele zin, het gaat om zelf ont'dekken.

Zolang men nog 'no way out' schrijft bevindt je je nog in de droom.
Ook al schrijf je dat je uit de droom bent. De droom is alleen zichtbaar als je er uit bent.

Voor gelovers in een 'wereld' en een 'ik' is daar (in dat geloof) wel degelijk een 'way out'. Aan de droom zelf valt niet te ontsnappen.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Wie kletst dat de droom vermeend is en dat hij zelf niet bestaat, die beweert dat hij niet 'in act' is. Het schrijven op een forum bewijst al dat alle users 'in act' zijn. Dus het is wel lachen met die users die beweren dat ze niet bestaan en dat de wereld (de droom) vermeend is.

Ja wie doet dat nou? Zeggen dat de droom vermeend is, wie was dat dan?

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het enige wat ik zie is dat Guido, Dorje en Laurens uit alle macht elkaar willen aftroeven in al dan niet vermeend zijn. Maar zonder Waarheid komt niemand uit de droom. En Waarheid doet zich alleen voor als je uit de droom stapt terwijl je toch gewoon in de droom blijft. Rara hoe kan dat?

Voorlopig schrijft Marie de meest zinnige quotes hier.

Je husselt weer van alles door elkaar, het is ook moeilijk hier een touw aan vast te knopen.
Maar... we kunnen schrijven wat we willen het leidt tot niks.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dat is ook maar eenmalig. Dat hoef je geen tweede keer te doen.

Er is geen je/ik die dat hoeft te doen. Het is Direct Gezien of er verschijnt (weer) een ik die denkt het gezien/gedaan te hebben.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Voor gelovers is er wel van alles, een 'wereld' en een 'je' die daarin participeert. Ik richt me tot gelovers, die zich daarvan nog een voorstelling moeten maken, de niet gelovers weten dat alles al.

Ja, daarom schrijf ik dat het, voor alle duidelijkheid, niet gaat om iemand die zichzelf voortdurend in de arm moet knijpen.

Als ik reageer op Guido, dan richt ik mij tot Guido. Als ik reageer op jou, dan richt ik mij tot jou, dan hoef ik mij niet te richten tot gelovers, dat laat ik aan jou over.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ik viel niet over deze beschrijving van Guido. Maar inderdaad geen kwestie van kunnen of mogen, het doet zich gewoon. Het alsmaar blijven uiten is eveneens droom en ook in de droom komt op zijn beurt weer het zeggen voort dat het zinloos is dat te doen.

Ja, dat is allemaal in de droom.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ik zag jou lang geleden iets soortgelijks doen, misschien komt dat nog bij hem.

Nou, waarom zouden we oude koeien uit de sloot halen? Verleden is ook droom, net als dat wat nog zou moeten komen. Er doet zich nu wel de vage herinnering voor van een Laurens die altijd maar wees op het wegummen van een Dorje. Maar die Dorje schreef toen gewoon hetzelfde als nu: er is geen wereld en geen ik die in die wereld participeert, het doet zich alleen zo maar voor. Dat laatste moet gewoon niet ontkend worden. Een Bassie heeft het hier om kennelijk wat moeilijk mee, met dat de droom evenmin werkelijk zou bestaan als dat een regenboog werkelijk zou bestaan. Ze doen zich wel degelijk voor, net als dat forum hier met users die reageren op elkaar. Wat zich voordoet (ik, anderen, forumwereld, droomwereld, ...) voor Werkelijk gaan houden, dat is waar het Directe Zien bedolven onder raakt, met alle eindeloze droom-ontwikkelingen tot gevolg.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Je zwamt er weer lustig op los, voor kenner kun je van alles invullen, 'ik' 'doener', 'ziener' zo lang het maar leeft en ervaart. Degene die 'kent' is degene die ervaart. Gedegen zelfonderzoek wijst uit dat er geen 'ik' is dus is dit beweerde helemaal niet waar. Er is niemand nodig om te ervaren.


Ook dit is geraaskal, je doet hier slechts een omgekeerde redenering van een 'niet ik' als degene die geen ego kan hebben.

Misschien lach je wel een keer om een echte grap, dat je net als Boeddha je je hele leven onnoemelijk druk hebt gemaakt over zaken en je ineens blijkt helemaal niet te bestaan.

Er is geen scheiding tussen 'ik' en 'de wereld' omdat beiden niet bestaan. Er is net als tussen hemel en aarde een scheiding tussen 'zijn' en 'niet zijn' en die kan niet worden overgestoken anders dan middels de dood, in het geval van het 'ik' kan dat ook nog middels de mentale dood.


Wat een geleuter toch allemaal weer.


Er is maar één geloof en dat is het geloof in het bestaan van dit alles.

Je vervalt in herhaling over allemaal zaken welke ik al lang onderzocht heb. Er is een scheiding tussen 'ik' en 'de wereld', dat heb ik empirisch vastgesteld.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Geïrriteerd is een zijns-toestand geen doe-toestand.

Hier uit blijkt dat je van 'zijn' geen weet hebt. Het 'zijn' kent niet zoiets als toestanden.......