Wat bent jij?

[Mars]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Je bent vast goed in cryptogrammen.

Wat ik bedoelde is dat TO het vergelijk met een filmdoek wel erg letterlijk neemt.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Puppetji

Elk 'ik' heeft een zijn, is een zijns-vorm.

Ja.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Als je spannend zijn nog nodig hebt is er iets gewoon nog niet uitgewerkt. Ik ervaar in leegte zijn helemaal niets meer in die zin. Geen vrede, geen harmonie, geen gedachten, geen onrust niets van al dat alleen maar zijn. Als ik er wel over na ga denken vind ik het wel lekker rustig. Soms komen er golfjes en dan weet ik de aarde/dualiteit heeft mij even terug. En tegenwoordig heb ik meestal zoiets van ik speel een rol in mijn of in eigen/een film waar ik na kijk. En waar ik blijkbaar nog wat in heb af te maken. Het voelt ook niet meer eigen.

In de leegte is niets. Maar ja, ik kan moeilijk de hele dag leeg zitten te zijn.
Ik heb die periode wel gehad (dat dat mij aantrekkelijk leek) en misschien komen die periodes nog wel.

Spannend nodig hebben veronderstelt een 'wil'. Dat hoeft allemaal niet, er komt ook in het 'niet-willen' genoeg voorbij. Wie 'wilt' die danst uit de maat, wie 'niet-wilt' danst op de muziek. En zoals je weet maak ik de muziek niet.

Oorspronkelijk geplaatst door Mars

Wat ik bedoelde is dat TO het vergelijk met een filmdoek wel erg letterlijk neemt.

Voor het leggen van een verbinding van een paraplu (regenscherm) die pijpenstelen bestendig is naar een TO die het filmdoek erg letterlijk neemt kom ik net een paar synapsen tekort.

Oorspronkelijk geplaatst door Puppetji

Elk 'ik' heeft een zijn, is een zijns-vorm.

Nee, het ik verschijnt daarin en is strikt te nemen een verschijningsvorm.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

In de leegte is niets. Maar ja, ik kan moeilijk de hele dag leeg zitten te zijn.
Ik heb die periode wel gehad (dat dat mij aantrekkelijk leek) en misschien komen die periodes nog wel.

Spannend nodig hebben veronderstelt een 'wil'. Dat hoeft allemaal niet, er komt ook in het 'niet-willen' genoeg voorbij. Wie 'wilt' die danst uit de maat, wie 'niet-wilt' danst op de muziek. En zoals je weet maak ik de muziek niet.

Je hebt een paar keer genoemd dat alleen maar zijn op ten duur saai wordt. Dat is m.i. een gedachte die voortkomt uit een idee van een ik dat er iets moet gebeuren of dat je iets mist als er niets meer bijzonders gebeurt in duale zin. Of iets in die richting. Echt bij het moment leven kent dit oordeel niet (meer) of laat het achterwege.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Nee, het ik verschijnt daarin en is strikt te nemen een verschijningsvorm.

Op dat punt verschillen we ook. Theo verschijnt in 'zijn'. Dat 'zijn' is persoonlijk. Jullie maken van dat 'zijn' gelijk maar Zijn zonder verder te kijken.
Ik zie het Hans Laurentius tenminste ook op geen enkele wijze doen.

'zijn' en 'niet-zijn' scheppen elkander. Dat is een puntje wat je gemist hebt.
Maar je zelfonderzoek is al afgerond, dus pech voor jou

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Je hebt een paar keer genoemd dat alleen maar zijn op ten duur saai wordt. Dat is m.i. een gedachte die voortkomt uit een idee van een ik dat er iets moet gebeuren of dat je iets mist als er niets meer bijzonders gebeurt in duale zin. Of iets in die richting. Echt bij het moment leven kent dit oordeel niet (meer) of laat het achterwege.

Saai is een persoonlijke beoordeling. Een mening. Doch het is evident dat 'ik' niks in de melk te brokken heb. Zou ik dat doen, dan begeef ik mij in het 'willen' en daarmee in de dualiteit. Het kan best zijn dat de rest van mijn leven saai verloopt. Geen idee.

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Op dat punt verschillen we ook. Theo verschijnt in 'zijn'. Dat 'zijn' is persoonlijk. Jullie maken van dat 'zijn' gelijk maar Zijn zonder verder te kijken.
Ik zie het Hans Laurentius tenminste ook op geen enkele wijze doen.

'zijn' en 'niet-zijn' scheppen elkander. Dat is een puntje wat je gemist hebt.
Maar je zelfonderzoek is al afgerond, dus pech voor jou

Een ik of een TO dat verschijnt in Bewust(zijn) maakt toch geen verschil. Zijn is neutraal heeft géén persoonlijke kenmerken. Om in jouw vergelijking te spreken is 'zijn' het filmdoek en de voorwaarde dat de film van TO afgespeeld kan worden. Maar ik stop er mee je zit maar te passen en te meten of jouw mening en die van advaita door een deur kunnen. Ik geef meer om het beproefde model van advaita dan om de mening van ene TO. Ik zou zeggen gooi je aannames overboord en doe eens gedegen zelfonderzoek.
Als je het afgerond hebt lul je vast niet meer zo stroef, je idee is leuk en je kunt er vast wel wat narigheid mee helpen oplossen maar het heeft allemaal niets met advaita uit te staan

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Saai is een persoonlijke beoordeling. Een mening. Doch het is evident dat 'ik' niks in de melk te brokken heb. Zou ik dat doen, dan begeef ik mij in het 'willen' en daarmee in de dualiteit. Het kan best zijn dat de rest van mijn leven saai verloopt. Geen idee.

Wat is er mis met (nog) iets willen? Dat hoeft toch het inzicht in waarheid niet in de weg te staan? Zo lijkt het alsof waarheid (in)zien en wat we zijn gebonden is aan voorwaarden en handvatten. Ik kan in mijn rol nog wel wat willen maar niet meer in die zin van als ik het niet krijg dan geloof ik dat het mij belemmert in leven of zijn.