Charlatan 1

[Rozenhart]

Ben jij een charlatan, omdat je beweert verlicht te zijn, Gerealiseerd?
Je hebt oprechte zoekers, die nog altijd worstelen met hun ego(-gevoelens). Op zoek naar verlichting. En dan komen ze bij iemand die beweert Gerealiseerd te zijn, verlicht. Maar deze persoon kent ook nog steeds angst en woede, ook al wordt er meteen beweert deze niet te zijn.
Ben jij zo halve verlichte ziel, die anderen de weg wijst?

Waarom geven we gewoon niet ruitelijk toe: helemaal niet verlicht te zijn, helemaal niet Gerealiseerd.
Dat we enig inzicht hebben en daardoor enige bevrijding ervaren maar beslist niet meer dan dat.
Waarom zijn wezelf gestopt met twijfelen en (onder)zoeken?
Waarom zijn we hooghartig over bijvoorbeeld een Boeddha, Christus of Maharshi? Zijn we dan werkelijk aan hen gelijk geworden?
Als we dan zo verlicht zijn als we denken te zijn, waar zijn dan al die volgelingen, al dat succes, dat toch behoort samen te gaan met de Realisatie of niet soms?

Waarom noemen tegenwoordig zoveel mensen zichzelf in hemelsnaam verlicht? Terwijl ze nog met zoveel duisternis in zichzelf (bijna zichtbaar) aan het worstelen zijn.
We zijn liever arrogant ... We twijfelen niet. We hebben het opgegeven, het (onder)zoeken. Je bent er immers al maar dat is de Eiffeltoren ook, niet waar?

Ik pas hier voor.
Is wat ik begrepen heb werkelijk verlichting?
We kunnen onszelf voor de malhouden, net zoals iemand die beweert een goed huwelijk te hebben maar de ander is allang niet gelukkig meer binnen dat huwelijk.

Verlichting moet wel een mythe zijn of wij zijn gewoon een stelletje charlatans met elkaar en hebben eigenlijk nog een 'lange' weg te gaan.
Ik geef eigenlijk liever toe, er nog steeds niets van te hebben begrepen. Maar dat wisten jullie natuurlijk al.