Mahziri's verlichting

[Cynthia]

Ik kom even heel stilletjes zeggen, dat ik je schrijven, prachtig vind!!!

Thanks

[Mahziri]

Dank je wel Cynthia!

Het is een soort dagboek aan het worden.
Fijn dat je meeleest.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Ontdek ik dus net - vanmorgen - dat de emoties er wel mogen zijn... maar met mate. Ik houd mezelf dus in, want anders....
En dan bedoel ik niet dat ik het maar overal gelijk moet gaan uiten, maar het intern voelen, in mijn lijf, dat doe ik met mate. En dan blijft 't hangen.
Dan blijft dat denken gedachten spuwen. Het wil gevoeld worden.

Als je voelt dat er iets gevoeld wil worden, dan kan dat volgens mij alleen echt gevoeld worden als je je ook daadwerkelijk volledig overgeeft aan dat gevoel. Termen als inhouden en met mate, vind ik in die context lastig met elkaar te rijmen. Misschien wil je daar iets meer over vertellen?

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Als je voelt dat er iets gevoeld wil worden, dan kan dat volgens mij alleen echt gevoeld worden als je je ook daadwerkelijk volledig overgeeft aan dat gevoel. Termen als inhouden en met mate, vind ik in die context lastig met elkaar te rijmen. Misschien wil je daar iets meer over vertellen?

Precies! Dat ontdekte ik en zag ik, dat ik met mate/ingehouden emoties er liet zijn.
Alles wordt enorm uitvergroot momenteel.
Emoties popten wel op en loste op, maar wel met een beetje duwen van mij. Dus in plaats van oplossen werd het wegdrukken en dat werd helemaal helder.

En toen ik het zag voelde ik de emotie dus volledig. Dat was even iets anders. En nu lijkt het of het niet meer op de "oude" manier kan. Het explodeert nu zo'n beetje.
En nu dat eenmaal zo is lossen ze echt op, doe ik er echt niets meer mee. Alleen voelen.

Haha, lastig te formuleren. Begrijp je me?

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Dank je wel Cynthia!

Het is een soort dagboek aan het worden.
Fijn dat je meeleest.

Ik lees ook (graag) mee. Het is mooi hoe jij je proces beschrijft en ons daarvan deelgenoot wilt maken. Dank daarvoor inderdaad.

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik lees ook (graag) mee. Het is mooi hoe jij je proces beschrijft en ons daarvan deelgenoot wilt maken. Dank daarvoor inderdaad.

Leuk dat je ook (graag) mee leest.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Precies! Dat ontdekte ik en zag ik, dat ik met mate/ingehouden emoties er liet zijn.
Alles wordt enorm uitvergroot momenteel.
Emoties popten wel op en loste op, maar wel met een beetje duwen van mij. Dus in plaats van oplossen werd het wegdrukken en dat werd helemaal helder.

En toen ik het zag voelde ik de emotie dus volledig. Dat was even iets anders. En nu lijkt het of het niet meer op de "oude" manier kan. Het explodeert nu zo'n beetje.
En nu dat eenmaal zo is lossen ze echt op, doe ik er echt niets meer mee. Alleen voelen.

Haha, lastig te formuleren. Begrijp je me?

Volkomen.

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Volkomen.

Tof!

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Tof!

Blij dat je zo opgewekt bent. Als ik terugkijk op mijn proces (wat overigens nog steeds gaande is en dat tot het einde van mijn leven zal blijven, vermoed ik), althans waarin ik herkenning meen te zien, met hetgeen jij hier beschrijft, dan wens ik je sterkte. Maar goed, geen twee processen zijn hetzelfde. Laat dat een troost zijn.

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Blij dat je zo opgewekt bent. Als ik terugkijk op mijn proces (wat overigens nog steeds gaande is en dat tot het einde van mijn leven zal blijven, vermoed ik), althans waarin ik herkenning meen te zien, met hetgeen jij hier beschrijft, dan wens ik je sterkte. Maar goed, geen twee processen zijn hetzelfde. Laat dat een troost zijn.

Dank je!

Ja! Wat ik ervaar is een bepaalde (of niet bepaalde) gelijkmatigheid. Een woord wat dichterbij dat gevoel komt weet ik niet. Die gelijkmatigheid is er altijd. Eigenlijk sinds een jaar of zo. En daar dans ik zo'n beetje omheen. Soms een dagje depri en soms een dagje uitbundig. En daartussen die gelijkmatigheid.

Nu de afstand wat groter wordt kan ik het spel gewoon veel makkelijker zien en valt alles eigenlijk vrij snel weer weg. En er is een gevoel van geboeidheid, fascinatie over alles wat er is.

"Vroeger" verbleef ik vaker in een slachtofferrol, maar die ben ik niet meer tegengekomen.