Hans

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Ze heeft een erg slimme dochter van 12, en is gek op mij.
Negen was ze toen ik voor het eerst(iets te laat) aan hun deur stond, zij deed open en zei "je bent een beetje laat,...ga je daar een gewoonte van maken?"
Ze hing gelijk heel de avond aan me, en toen ze naar bed ging liep ik mee en voor we het wisten lagen we met ons drieën in het grote bed.
Ik liet een scheet en ging met de dekens wapperen, en ze gierde het uit, en zei "eindelijk een papa die een beetje gek doet"
Dat vond ik heerlijk om te horen, dat ik dat voor een kind kon betekenen.

Na een jaar gingen we samen wonen, maar ik kreeg benauwdheden, ontdekte van alles van mezelf, herstelde daar best langzaam van.
Ging nog slechter slapen dan ik al deed, stress op mijn werk, en de angst dat ik het niet goed zou doen als vader werd steeds groter.
Door die stress en zelf opgelegde druk ging ik ook twijfelen aan mijn kwaliteiten als partner, ondertussen vlogen triggers van mij en mijn partner heen en weer.
Ik reageer ontwijkend en zij confronterend,....en dat met een meisje wat net ging puberen.

We zijn toen uit elkaar gegaan, wonen vlak bij elkaar en hebben veel gepraat, gelachen, gehuild ect. en door die ruimte kregen we door dat we niet verkeerd waren voor onszelf en voor elkaar.
Dochter kreeg ook veel meer ruimte, en komt weer af en toe bij me uithuilen als ze het niet bij haar moeder wilt doen.

Hoogtepunten waren dat ik haar goed mocht leren fietsen voor het fietsdiploma, ze was erg onzeker.
Ik heb haar veters leren strikken, en ze kwam met haar slip op haar knieën uit de wc en zei, "pap, kijk,..ik ben ongesteld geworden!" (waarna we een feestje hebben gehouden)
Heerlijke momenten, waar ik me trots voel dat ik daar bij mocht zijn,...alleen,.....het moet allemaal goed gaan, ik ben erg gevoelig voor wrijving en confrontatie.
En als ik dan het gevoel krijg dat ik niet even een paar dagen kan ontsnappen dan word het van kwaad tot erger.

Nu dat we apart wonen, en elkaar de helft van de week zien gaat dit erg veel beter.
De halve week alleen is lekker, maar voelt soms ook weer wel als wegkruiperig, ik zou graag "meer" willen doen,..of is dat dan weer opgelegd?

Wow, mooi hoor Hans. Erbij zijn als een meisje ongesteld wordt. Hoe ultiem wil je het hebben? Ik ben ook een "stiefmoeder", wat een rotwoord, en ik zou veel meer willen doen dan dat ik doe, maar tegelijkertijd leef ik in het besef dat het goed is zoals het is. En indien nodig weten we elkaar te vinden. Dat weet ik zeker. En gaat het daar uiteindelijk niet om?

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Ik heb een tijdje in de wicca gezeten, en toen kon ik rust vinden via natuur en gelijkgestemden.
Maar toen ik begon te zien dat het ook weer weglopen was van de "echte wereld" kon ik dat niet meer doen
Al van klein af heb ik moeite met concentreren, mediteren lukt me bijna niet, bij Yoga moest ik langzaam door mijn lichaam reizen, maar vergat elke keer waar ik dan was.
Soms snap ik niet dat ik nooit aan drank of drugs ben begonnen om het hoofd stil te krijgen(gelukkig niet trouwens)

Dat observeren vind ik dus moeilijk bij mijzelf, bij mijn vriendin kan ik het heel goed, en ze prijst me erom, haar laat ik bijna niet toe om dat bij mij te doen.

Als je het bij je vriendin kunt, is toch al heel mooi? Probeer jezelf te zien in je vriendin. Een bekende uitspraak van Katie Byron is: ieder advies dat je ooit aan een ander gaf, is voor jezelf bedoelt. Advaita, niet 2 maar 1. Jij bent je vriendin.

[Renoir]

........

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik vind je wijs Hans. Daar mankeert niks aan.

Sluit ik mij bij aan.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

dus dat kan dan niet anders dan,.......

Nee, dan kan het niet anders,....

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik ervaar wel zo ongeveer de frustratie bekend van een puber bij zoveel achterlijkheid om hem heen.

Proest!

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

dus als je me op een onvolledige denkwijze betrap hou ik me aanbevolen die te horen.

Proest!

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik dram dat is niet hetzelfde als dwingen.

Proest! (hou op alsjeblieft!)

[Hans]

Even maar naar hier geplaatst, mocht Ulla er iets meer over kunnen/willen vertellen.

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Even tussendoor als het mag, ik vind het wel interessant die zouten.
Stel dat het voor mij zou kunnen helpen, zou dan bv voor weinig energie nr 1. voor mij ook kunnen helpen?
Ik zie bij de uitleg over mogelijke werking nogal wat overlap in verschillende zouten, en het lijkt dan of ik eerst het hele rijtje moeten proberen.
Het liefst neem ik van alles een hap(baad het niet,...), maar dat is niet de bedoeling denk ik.

Ik geloof wel dat je ondanks "goede" voeding, je toch bepaalde stofjes/mineralen tekort kan komen.
Zo ben ik alweer een half jaar lekker bezig met veel soorten vezels en keltisch zeezout bv.(heerlijk, en goed denk ik)

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Even maar naar hier geplaatst, mocht Ulla er iets meer over kunnen/willen vertellen.

Hans ik heb met deze zouten ook (nog) niet zoveel ervaring. Ik zie bij mijn echtgenoot en mezelf dat het helpt. En als iets helpt dan is het goed voor mij. Vind het wel belangrijk te vermelden dat (eventueel) een bezoek bij een HA ook geen kwaad kan om zaken in ieder geval uit te sluiten. En mijn (bejaarde) moeder gebruikt Sch?ssler zouten al heel lang en heeft er voor mijn gevoel ook heel veel baat bij. Van haar heb ik deze tip, zij is daar aardig in thuis. Neemt ook elke dag een lepel levertraan weliswaar in sinaasappelsap, maar toch. In DL zijn niet regulaire middelen in het algemeen veel meer of ook gewoon geaccepteerd. Ook door (huis)artsen. En makkelijk aan te komen. Ik ben er ook mee opgegroeid. Wij plukten vroeger b.v. kamille lieten deze drogen en maakten er kamillethee van voor allerlei heilzame doeleinden.