30 July 2013, 19:07 | #31 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 26 February 2013
Berichten: 0
|
Ik kom even heel stilletjes zeggen, dat ik je schrijven, prachtig vind!!!
Thanks |
30 July 2013, 19:55 | #32 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 4 July 2013
Berichten: 0
|
Dank je wel Cynthia!
Het is een soort dagboek aan het worden. Fijn dat je meeleest. |
31 July 2013, 19:57 | #33 | |
In memoriam
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 489
|
Citaat:
|
|
31 July 2013, 20:05 | #34 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 4 July 2013
Berichten: 0
|
Citaat:
Alles wordt enorm uitvergroot momenteel. Emoties popten wel op en loste op, maar wel met een beetje duwen van mij. Dus in plaats van oplossen werd het wegdrukken en dat werd helemaal helder. En toen ik het zag voelde ik de emotie dus volledig. Dat was even iets anders. En nu lijkt het of het niet meer op de "oude" manier kan. Het explodeert nu zo'n beetje. En nu dat eenmaal zo is lossen ze echt op, doe ik er echt niets meer mee. Alleen voelen. Haha, lastig te formuleren. Begrijp je me? |
|
31 July 2013, 20:06 | #35 |
In memoriam
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 489
|
|
31 July 2013, 20:07 | #36 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 4 July 2013
Berichten: 0
|
|
31 July 2013, 20:08 | #37 | |
In memoriam
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 489
|
Citaat:
|
|
31 July 2013, 20:08 | #38 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 4 July 2013
Berichten: 0
|
|
31 July 2013, 20:25 | #39 |
In memoriam
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 489
|
Blij dat je zo opgewekt bent. Als ik terugkijk op mijn proces (wat overigens nog steeds gaande is en dat tot het einde van mijn leven zal blijven, vermoed ik), althans waarin ik herkenning meen te zien, met hetgeen jij hier beschrijft, dan wens ik je sterkte. Maar goed, geen twee processen zijn hetzelfde. Laat dat een troost zijn.
|
31 July 2013, 20:45 | #40 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 4 July 2013
Berichten: 0
|
Citaat:
Ja! Wat ik ervaar is een bepaalde (of niet bepaalde) gelijkmatigheid. Een woord wat dichterbij dat gevoel komt weet ik niet. Die gelijkmatigheid is er altijd. Eigenlijk sinds een jaar of zo. En daar dans ik zo'n beetje omheen. Soms een dagje depri en soms een dagje uitbundig. En daartussen die gelijkmatigheid. Nu de afstand wat groter wordt kan ik het spel gewoon veel makkelijker zien en valt alles eigenlijk vrij snel weer weg. En er is een gevoel van geboeidheid, fascinatie over alles wat er is. "Vroeger" verbleef ik vaker in een slachtofferrol, maar die ben ik niet meer tegengekomen. |
|
|
|
Soortgelijke discussies | ||||
Discussie | Auteur | Forum | Reacties | Laatste bericht |
Incarnatie en verlichting. | Hein | Wolter Keers | 8 | 11 September 2010 10:54 |