(Advaita in a nutshell)

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ok?, ik zal dan misschien nog niet bij het absolute aangekomen zijn,

Absoluut niet!

Oorspronkelijk geplaatst door marie

maar deze innerlijke wereld die mijn eigen persoontje ver overstijgt, die innerlijke wereld zal ik niet samen met het badwater, als niet ter zake doende, wegsmijten...

Beetje verslaafd zijn is zeker lekker.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Vroeger heb ik geprobeerd om te mediteren, maar het bleek al heel vlug dat ik daar totaal niet toe in staat was; het was onbegonnen werk voor mij om mijn verstand blijvend en gedwongen te richten op één bepaald punt...

Ok?, ik nam dan maar aan dat de hogere sferen voor mij verloren terrein was...

Maar via mijn computerspelletjes ben ik werkelijk gegleden in die toestanden die de meesten met veel moeite en met vallen en opstaan trachten te berijken door meditatie.

En het was werkelijk alsof een nieuwe wereld zich voor mij openbaarde...

Jeetje, zelfs een verslavingkje is het bij jou zelfverheerlijking..

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Je was voor mijn reactie al in verdediging.
.

Dat is wat ik min of meer (ook) aanhaalde in mijn eerste reactie naar Hab, door hem te wijzen op de voorspelbaarheid van patronen, die wij allemaal hebben.

Je hebt het altijd over mijn neiging om mensen te willen helpen, nu ging dat richting jou, al dan niet speciaal bedoeld. Hoor je dat niet ook op te merken? Wat is er anders als het richting jou gebeurt?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door NN

Wacht, misschien verwar ik de begrippen concentratie en aandacht.

Aja, ik snap die gekscheringslag wel :)
Ik voel die piloot echt niet als van binnenuit.
Een voorbeeld, soms kan ik zo ergens in opgaan dat ik alles om mij heen vergeet en toch functioneer.
Dan vind ik mezelf bijvoorbeeld terug in het winkelcentrum en weet totaal niet waar ik mijn fiets geparkeerd heb...
Dan ben ik dus totaal onbewust van mijn handelen in de tijd ervoor, dan is er heel veel in mijn hoofd gepasseerd, en heeft iets (automatische piloot) ervoor gezorgd dat ik mij bevind op de plek waar ik ben...
Dit zijn wel schrikmomenten en ben ik boos op mezelf dat het me overkomt.
En echt Hab, ik heb totaal niet het idee dat ik er dan bij was, of deel uitmaakte van het gebeuren...
Beter krijg ik het niet uitgelegd...
Als het vanuit mijn systeem zou werken, dan zou ik het toch kunnen herinneren...

Waar ik aan moet denken bij jou uitleg hier is iets wat mij jaren geleden opviel.
Ik had in mijn kennissenkring veel dames die in de geestelijke zorg werkten.
Een van de kennis zei een keer tegen mij dat ze een soort van automatisme had ontwikkeld om heel selectief te luisteren naar haar patiënten.
Wat mij bij de meeste dames opviel was dat hun gehoor achteruit ging, ze waren simpelweg een beetje doof geworden.
Soms leren wij onszelf iets aan, wat op dat moment functioneel lijkt.
Macht der gewoonte, automatische piloot, kan zijn eigen leven leiden.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Dat is wat ik min of meer (ook) aanhaalde in mijn eerste reactie naar Hab, door hem te wijzen op de voorspelbaarheid van patronen, die wij allemaal hebben.

Je hebt het altijd over mijn neiging om mensen te willen helpen, nu ging dat richting jou, al dan niet speciaal bedoeld. Hoor je dat niet ook op te merken? Wat is er anders als het richting jou gebeurt?

Je meent dat jouw reactie richting mij was, als beschermend. Het ontging me een beetje.

Jij had op zijn tekst gereageerd. Het was me niet echt duidelijk wat jij wilde zeggen moet ik hier bekennen.
Zelfs was er een moment dat ik dacht dat jij juist over mij had, toen jij vooorspelbaarheid aanhaalde.

Ik was in gesprek met Hub, en daar was ik toen op gericht. Jouw reactie heb ik een beetje gelaten van wat het was.
Hub tackelen was op dat moment leuker.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Je meent dat jouw reactie richting mij was, als beschermend. Het ontging me een beetje.

Jij had op zijn tekst gereageerd. Het was me niet echt duidelijk wat jij wilde zeggen moet ik hier bekennen.
Zelfs was er een moment dat ik dacht dat jij juist over mij had, toen jij vooorspelbaarheid aanhaalde.

Ik was in gesprek met Hub, en daar was ik toen op gericht. Jouw reactie heb ik een beetje gelaten van wat het was.
Hub tackelen was op dat moment leuker.

Mij viel het op vlak nadat ik het had geplaatst. Op het moment dat neigingen worden gezien of doorzien, herken je vaak ook de "rol" de taak die ze spelen in bepaalde contexten. En ze staan lang niet altijd op zichzelf, maar gaan samen met andere neigingen en eigenschappen. Dat is in ieder geval wat ik bij mezelf opmerk. En het is lang niet altijd duidelijk, waarom je wat zegt. Veel gaat onbewust. Wij spelen hier met zijn alleen een groot (ego)spel.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Mij viel het op vlak nadat ik het had geplaatst. Op het moment dat neigingen worden gezien of doorzien, herken je vaak ook de "rol" de taak die ze spelen in bepaalde contexten. En ze staan niet altijd op zichzelf, maar gaan samen met andere neigingen en eigenschappen. Dat is in ieder geval wat ik bij mezelf opmerk. En het is lang niet altijd duidelijk, waarom je wat zegt. Veel gaat onbewust. Wij spelen hier met zijn alleen een groot spel.

Ik heb dat continu Ulla in contact met mensen.
Ik heb jaren lang mijn gevoelens en emoties geobserveerd, en vooral mijn neigingen en reacties.
Het feit dat ik steeds bewuster ben geworden van het spel dat wij ( ik)mensen continue spelen, op bewust en onbewust niveau, heeft geen werkelijke verandering gebracht.
Ik zie hoe een compliment mij een goed gevoel geeft. Als iemand voor mij opkomt ben ik vertederd, en voel ik geborgenheid , als iemand mij krietiek geeft wordt ik boos, woest, of voel me onmachtig.
Het egospel zie ik als een ingang, tot dat wat ik werkelijk ben.
Boosheid, vertedering, woede, onmacht, ervaar ik steeds meer als een schild. Alsnog, voel ik me gevangen in het spel.

[NN]

Even een stukje terug naar de tekst die ik later las

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

De aandacht bij de handeling houden is inderdaad ongelofelijk moeilijk!
Dat er meer gebeurt dan afstand nemen van de maalstroom is ABSOLUUT WAAR! Het is een zeer ter zake observatie die uiterst waardevol is.
In deze constatering ligt de weg naar vrijheid besloten. Het is waar de wijzen telkens opnieuw de aandacht op vestigen.
Handeling met volledige toewijding is de sleutel tot zuivering van hart en geest.
Het geheim om handelingen op deze wijze uit te voeren is meditatie.
Meditatie versterkt op natuurlijke wijze eenpuntigheid die noodzakelijk is om handelingen met gerichte aandacht te verrichten. Naarmate vorderingen in meditatie geboekt worden zal het makkelijker worden om de aandacht bij de handeling te houden.

Het is niet eenvoudig om instructies hieromtrent op dit medium te delend.

Hab

Wat je hier schrijft is voor mij ook de kern waar het om draait, als we het hebben over met aandacht betrokken zijn bij de dingen die ik doe.

Verrassend dat je hierin een weg (doorgang) naar vrijheid benoemt.
Daar ben ik wel een poosje mee zoet...

Dat deze plaats niet echt geschikt is voor verdere instructies is me ook goed duidelijk.

Met dank!

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik heb dat continu Ulla in contact met mensen.
Ik heb jaren lang mijn gevoelens en emoties geobserveerd, en vooral mijn neigingen en reacties.
Het feit dat ik steeds bewuster ben geworden van het spel dat wij ( ik)mensen continue spelen, op bewust en onbewust niveau, heeft geen werkelijke verandering gebracht.
Ik zie hoe een compliment mij een goed gevoel geeft. Als iemand voor mij opkomt ben ik vertederd, en voel ik geborgenheid , als iemand mij krietiek geeft wordt ik boos, woest, of voel me onmachtig.
Het egospel zie ik als een ingang, tot dat wat ik werkelijk ben.
Boosheid, vertedering, woede, onmacht, ervaar ik steeds meer als een schild. Alsnog, voel ik me gevangen in het spel.

Observatie helpt niks!
Observatie is zelfs geen onderzoek en levert dan ook geen inzichten op.
Alle constateringen omtrent jezelf zijn niet meer dan dat.
Dat kan nog vele eeuwen zo door gaan.

Je zou iets moeten gaan doen........handeling zuivert!

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik heb dat continu Ulla in contact met mensen.
Ik heb jaren lang mijn gevoelens en emoties geobserveerd, en vooral mijn neigingen en reacties.
Het feit dat ik steeds bewuster ben geworden van het spel dat wij ( ik)mensen continue spelen, op bewust en onbewust niveau, heeft geen werkelijke verandering gebracht.
Ik zie hoe een compliment mij een goed gevoel geeft. Als iemand voor mij opkomt ben ik vertederd, en voel ik geborgenheid , als iemand mij krietiek geeft wordt ik boos, woest, of voel me onmachtig.
Het egospel zie ik als een ingang, tot dat wat ik werkelijk ben.
Boosheid, vertedering, woede, onmacht, ervaar ik steeds meer als een schild. Alsnog, voel ik me gevangen in het spel.

Het verschil voor mij is of ik het al dan niet (in)zie en de identificatie ervan kan doorzien. Een openbaring.