PRI en de kunst van bewust leven.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Wat ik hier erg in mis, is waar het is ontstaan en met wat voor bedoeling(bescherming van kind in nood)

Dat wat er is, is er, en er spelen conditioneringen af,....en dat op willen lossen is het ontkennen van wat er is,....onderzoek of je gedachtes waar zijn of niet,...dat hoor ik erin.
Maar ik mis de uiteindelijk oorsprong daarvan, want dan krijg je denk ik geen aanvaarding was is, maar begrijpen wat is, en dan ook voelen als toen je het voor het eerst voelde,....en dan zien dat het niet van nu is.

Oplossen,............niet meer van betekenis,....

`

Ja, en dat is mij nu juist teveel gepsychologiseer.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

`

Ja, en dat is mij nu juist teveel gepsychologiseer.

Psychologiseren doet de ratio. In vertwijfeling zoekend naar antwoorden.
Back to basic.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Danique, er is enkel 'geen adem halen, dubbelklappen en overgeven'.

Makkelijk zat, hoef je niets voor te doen.

Kijk dat jij daar iets van maakt als zijnde niet gemakkelijk dat lijkt mij nou niet zo gemakkelijk.

Maar goed, jij je zin; het is niet gemakkelijk, het is vreselijk, het is onmenselijk, ik wil dat 'oud zeer' er niet uit hebben, ik geef (me) niet over.

Neen, lieve kijkmuisvrienden PRI is NIET makkelijk.

Lekker makkelijk lullen, Aart. Jij zit in je schijnwereldje commentaar te geven op iemand die in een totaal andere wereld zit. Wanneer ga jij eens in de werkelijkheid stappen?

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Danique

Het is angst werkelijk te voelen.
Omdat ik bang ben, dat als ik werkelijk voel/nog dieper voel, ik het niet aan zal kunnen.
Ik durf helemaal niet echt verder te gaan met PRI.
Omdat ik bang ben dat ik mezelf van de pijn af zal helpen in een onbewaakt, onbedoeld, ongelukkig moment.
Het kan dan wel oud zeer zijn dat gevoeld wordt, maar ik voel dat wel 'nu'.
En ik vind dat voelen niet gemakkelijk.
Ik ben er bang voor.
Omdat ik bang ben het niet te kunnen stoppen.
Omdat ik bang ben niet zelfstandig uit de pijn te kunnen stappen.
Omdat ik, zoals ik al schreef, bang ben dat ik in erin vastzittend, iets heel stoms zal doen..



En nu heb ik voorlopig wel weer genoeg van mezelf laten zien.
Ik stik haast van de angst me te laten (hebben) zien en ik wil even niet meer.
Omdat ik er voor nu te gespannen van raak.


X

Ik herken het heel erg, schijtbang was ik en kan het nog zijn.
Gewoon zien dat het maar 10cm water is, maar overtuigd dat ik erin ga verzuipen.
Dit is ook wel de reden waarom ik denk zoveel te "zien" in het kindpijn verhaal.
Hoe je jezelf dingen wijs kan maken en die zo diep zitten, dat ratio er bijna geen vat op heeft.

Ik ben zo fortuinlijk dat ik het niet alleen hoef te doen,....ik denk voor jou dat het ook slim is dat je niet alles alleen doet.

[Danique]

Niets.. de dood lijkt me met momenten heerlijk ja.
Een verlossing.

Aart.. je hebt helemaal gelijk.
Zodra ik er zo naar kan kijken, ben jij de eerste die het hoort.
Dan kun je met mij blij zijn.
Hoewel... misschien kun je dat ook wel niet.
Maakt niet uit.

En nu kap ik ermee.
See you..

[Danique]

Op de valreep..
Hans.. dankjewel.
Voor de herkenning.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Danique

Niets.. de dood lijkt me met momenten heerlijk ja.
Een verlossing.

Aart.. je hebt helemaal gelijk.
Zodra ik er zo naar kan kijken, ben jij de eerste die het hoort.
Dan kun je met mij blij zijn.
Hoewel... misschien kun je dat ook wel niet.
Maakt niet uit.

En nu kap ik ermee.
See you..

Danique, de dood is ook heerlijk. Het is een afdoende oplossing voor je problemen, waar die ook uit moge bestaan. Niks mis mee om voor die optie te gaan.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

`

Ja, en dat is mij nu juist teveel gepsychologiseer.

Ik kan het ook erg zat worden,.....waarom is het nu niet gewoon zoals het is GVD denk ik dan,......
Maar dan meen ik de diepere oorsprong te zien en te begrijpen, en dan snap ik dat het niet is zoals het is, maar dat ik begrijp waarom het is.

Naar mijn mening laat ik iets liggen als ik de aangeleerde kindmechanismes oversla.

[Danique]

De dood lijkt me heerlijk.
De dood, een verlossing.
Godverdomme.
Dit is helemaal niet wat ik zeggen wil.

Ja.. ik doelde op zelfmoord.
In totale wanhoop.
Nooit de werkelijke bedoeling, nooit de werkelijke verlossing, nooit zoals het bedoeld kan zijn..

een ongelukkig, onbedoeld moment van niet eens nu, maar leven in het verleden in het nu.. van onwerkelijkheid, van.. van weet ik veel?
Altijd in een moment van, in een moment van niet uit te leggen, hoe ik dan zit/ben, weet ik veel??
Dat kan ik niet verwoorden.
Dat wil ik niet verwoorden.
Dat is niet te verwoorden.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Danique

Maakt niet uit.

En nu kap ik ermee.
See you..

Een groet uit de verte ...

"Voor het hart is het leven simpel. Het slaat zolang het kan. Dan stopt het. Vroeg of laat, zomaar op een dag ... En dan behoort het lichaam tot het dode. Tot de lampen, de koffers, de kleden, de deurklinken, de ramen...
We weten dat het precies zo is, maar we willen het niet zien. We verdringen iets en wat er precies wordt verdrongen valt niet zo makkelijk te zeggen. "

Karl Ove Knausgaard in "Vader", 2012