Non-dualiteit

[Ben]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Wat is daar van waar?
Het is een romantische versie van het verbale wishfullthinking geleuter van de doorgaans agressieve en bloeddorstige aanhang van voetbalclubjes ten opzichte van andere plaatselijke voetbalclubjes.

Wat is daar van waar?
Het is een romantische versie van het verbale wishfullthinking geleuter van de doorgaans agressieve en bloeddorstige aanhang van zelfkennisforumclubjes ten opzichte van andere zelfkennisforumclubjes...

WiNk

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Wat is daar van waar?
Het is een romantische versie van het verbale wishfullthinking geleuter van de doorgaans agressieve en bloeddorstige aanhang van zelfkennisforumclubjes ten opzichte van andere zelfkennisforumclubjes...

WiNk

Ook, maar voor Hab minder tot zijn kinderlijke geneugten sprekend.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

OK, moeilijk te vinden. Dan maar een Jantje..

Jan Koehoorn heeft een groep op fb waar hij vragen beantwoord.

[NN]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Een kind vraagt aan z'n moeder:

"Mama, waarom zingen de vogels zo mooi 's zomers tegen zonsondergang?"

_" Ze bespreken de dag met elkaar en hoe mooi het weer was om hoog boven de mensen te vliegen."

Ja, ouders maken hun kinderen graag heel wat sprookjeswijs.
Als kind zou ik ook direct onder de wol gegaan als 'onze' moeder zo'n mooi antwoord had bedacht.

Nu begrijp ik niet wat je met deze reactie wilt vertellen op # bericht 23 wat ik schreef.
Kan/wil je het toelichten Hab (met de ingewikkelde naam)?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Jan Koehoorn heeft een groep op fb waar hij vragen beantwoord.

Ja, ik zag het.
Alleen, er zijn geen vragen meer bij mij.

Het lijkt alsof de innerlijke aandacht nu geschoven is. Daar waar vroeger de noodzaak aanwezig was om te begrijpen, te doorgronden, emoties en gevoelens in rust vaarwater te brengen, nu alleen het beleven van het leven over is gebleven.
Ik heb verdomd hard aan gewerkt...en ik zie dat het leven is zoals het is, het valt nu geen vraag meer te stellen..

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ja, ik zag het.
Alleen, er zijn geen vragen meer bij mij.

Het lijkt alsof de innerlijke aandacht nu geschoven is. Daar waar vroeger de noodzaak aanwezig was om te begrijpen, te doorgronden, emoties en gevoelens in rust vaarwater te brengen, nu alleen het beleven van het leven over is gebleven.
Ik heb verdomd hard aan gewerkt...en ik zie dat het leven is zoals het is, het valt nu geen vraag meer te stellen..

Mooi. Je schrijft de laatste tijd andere teksten dan ik van je gewend ben ?

Zie je dat ook (zo)? En als dat zo is, kun je aangeven wat het verschil is?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Mooi. Je schrijft de laatste tijd andere teksten dan ik van je gewend ben ?

Zie je dat ook (zo)? En als dat zo is, kun je aangeven wat het verschil is?

Ik zie het ook zo. Er is ( bijna) geen lading meer.
Het kwartje is gevallen..

Door steeds mijn emoties en gevoelens te onderzoeken is de druk en de lading af.
Zonder de lading en de heftigheid van de emoties lijkt het alsof de focus verlegd is.
In wezen is de focus altijd geweest, maar de lading veroorzaakte een ander indruk, en directie.
De focus is het leven zelf.

Vanuit een rustigere houding kijk ik nog steeds naar de emoties/gevoelens als ze zich voordoen.
Nu dat de heftigheid van mijn emoties en gevoelens aanzienlijk afgenomen is, zie ik en beleef ik alles anders. De diepe overtuigingen hebben ( bijna) geen macht meer over mijn persoon.
Mijn gedrag is weer een ander verhaal, daarom dat ik het woordje 'bijna' steeds erbij haal.

Het is een soort calmte. Van binnen ervaar ik mezelf als een klein beekje, ijl en voorzichtig..
Omdat ik steeds een innerlijke bereidheid heb gevolgd al de jaren, ook al werd ik steeds verblind door de heftige gevoelens en emoties, nu is het zaak om dat te blijven volgen..
Op het spoor van het leven, dat wat resoneert erop gericht blijven.
Ik moet deze keuze nog steeds maken, omdat ik gewend ben om me mee te laten slepen in de valkuilen van anstig denken.

Voorbeeld: ik stel de vraag : wat ben ik?
Ik volg het antwoord dat als vanzelf ontstaat.
Mijn ogen vanuit ontspanning richten zich op een plant in de tuin.
Rust en stilte, het gezoem, een spreuw duikt tussen de bladeren op zoek naar druiven. De hommel zoekt in een bloem.
Ik leg een mier, die mij als brug zag, op de grond, en zie een vreemd soort worm, of wordt hij later een pissebed?
Ik pulk voorzichtig eraan met een grasspriet, hij blijft zijn weg volgen.
Hij stopt, en ik voel dat mijn aanraking hem stoort. Ik zeg: sorry schatje, en ik kijk nu alleen met mijn ogen.

Wat zijn eksters mooi zeg. Zijn zwarte veren zijn ook groen en blauw.

Is het nu anders dan vroeger? Nee, dit hier is altijd aanwezig, en er is geen scheiding, en geen 'ik' op dit moment.


Heerlijk weer vandaag...

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Het lijkt alsof de innerlijke aandacht nu geschoven is. Daar waar vroeger de noodzaak aanwezig was om te begrijpen, te doorgronden, emoties en gevoelens in rust vaarwater te brengen, nu alleen het beleven van het leven over is gebleven.
Ik heb verdomd hard aan gewerkt...en ik zie dat het leven is zoals het is, het valt nu geen vraag meer te stellen..

"De innerlijke aandacht is geschoven ...", een mooi resultaat voor het werk!

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

"De innerlijke aandacht is geschoven ...", een mooi resultaat voor het werk!

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

"De innerlijke aandacht is geschoven ...", een mooi resultaat voor het werk!

Prijs de ochtend niet alvorens de avond is gevallen.