Soefisme

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Het is serieus maar hoeft niet als vraag gezien te worden,

Als jij een vraag stelt met je letters, maar eigenlijk daarmee geef jij het aan hoe jij het ziet, zie ik dat het bij mij irritatie opwekt. Ook het gevoel van wantrouwen naar jouw oprechtheid is bij mij aanwezig.
Kan ik vragen: Wil je ajb proberen om in plaats van vragen te stellen die geen vragen zijn, gewoon eerlijk en direct dat te zeggen wat je wilt zeggen?
Zeker kan ik dat vragen, maar tja.. wat is eerlijk en direct?
Voor mij voelt zo een aanpak als een spelletje, en ik vind zulke spelletjes niet prettig. Het is mijn beleving.

Kan ik alsnog verder lezen, en jouw uitleg serieus nemen, ook al vind ik jouw benadering niet prettig?
Ja, ik geloof dat ik dat kan, vooral nadat ik aangegeven heb hoe ik jouw benadering ervaar.
Nu kan ik verder lezen wat je bedoelt.

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

zoals ik je las zie ik juist het duale(klinkt aardiger dan ego) in het gene wat jij als "ego loos noemt"(als je dat bedoelde)
Daarmee bedoel ik niet dat je er niet van kan genieten, ik denk het te herkennen, maar volgens mij zit er nog steeds het ego in, vanwege het benoemen.

Zeker zit er ego in bij mij tijdens het benoemen. Tijdens de ervaringen is er geen ego aanwezig, alleen de ervaring dat zich voordoet.
Mede dat het benoemd wordt krijgt een vorm, en een naam, en dat is zeker ego.

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Ik kan soms erg genieten van de stilte of van iets moois, maar toch ook vanwege het onbreken van herrie of lelijke dingen, en die gedachtes maken het nog niet echt vrij, hoewel er wel een soort genieten is.

Ik wil iets uitleggen, maar op dit moment ontbreekt mij de inspiratie en de bezieldheid. Als ik alsnog probeer uit te leggen zal het een denkbeeld zijn, gebrekkig, en geforceerd zijn. Ik bespaar mezelf de moeite.
Als ik een keer me volledig in het moment bevind zal ik je uitleggen hoe dat hier ervaren wordt.

Je hebt het over genieten in je uitleg. Ook al is dat prettig om te ervaren, is dat nog niet vrij van ego.
Ken je ook momenten waarin je volledig vrij van bent?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Bij alles wat jij schrijft heb ik een beeld. Ik projecteer dat op mijzelf. Uiteraard kunnen er meerdere mogelijkheden zijn. Ondanks dat wij in het Nederlands communiceren hoeft het niet zo te zijn dat we onder iets hetzelfde verstaan. Door met elkaar het gesprek aan te gaan kunnen we tot begrip komen. Ik ken jou niet en jij mij niet. Dan moeten we elkaar toch eerst "aanvoelen"? Ipv aangevallen voelen? Want dat laatste proef ik een beetje, maar wederom geheel en al mijn perceptie.

Bij mij ontstaan er heel snel geraaktheden, wat niet in de weg hoeft te staan voor mij om verder te kijken, zoals bij mezelf, als ook bij de ander.
Ik meende te voelen dat jij bij mijn woorden een beeld vormde die ik als beperkend ervoer. Ik voelde eerder verdriet, iets als niet gezien worden. Ook je woordspeling over het Niets, kwam op mij over als ietwat oppervlakkig opstellen, wat mij afstand deed nemen.
Kan me er wat bij voorstellen dat jij ook mijn 'aangevallen voelen' bemerkte.

Als het in de vorm van trigger komt, of als geraakt zijn in de zin van irritatie of afgewezen voelen, zoals ook als geraaktheid die eigenlijk 'getroffen in mijn ziel' genoemd kan worden, dit alles is voor mij een mogelijkheid om mezelf aan te gaan.
Mijn geraaktheid is mijn instrument, en ik maak daar dankbaar gebruik van.

Als ik zou beleven dat jij werkelijk moeite doet om echt aan te voelen wat achter mijn worden en achter mijn geraaktheid schuilt, zal ik ook direct mijn houding wijzigen. Nu ervoer ik ietwat te sterk jouw eigen beelden die mijn woorden in een vorm goten.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Die schade kan allerlei zijn, maar meestal zal dat emotioneel zijn. Het heeft ook te maken met de intentie. Vaak verwachten mensen iets terug als ze iets doen voor een ander. Als dat uitblijft of je wordt zelfs onheus bejegend wordt het moeilijker om "iets te doen voor die ander". Gedachten als "ondankbaar kreng" komen wellicht op. Dat kan een moment zijn om je ego af te leggen.

Mooi en heel herkenbaar. Ik zag dat een aantal jaren nog dagelijks terug in de zorg voor dierbaren. En nu pluk ik onverwacht de vruchten en ben er diep dankbaar voor.

En nog iets, we hoeven geen heiligen te zjin en ook gewoon even aan onszelf denken en gefrustreerd zijn. Voor mij zijn dat in ieder geval ook vaak dankbare momenten, dat ik mijn frustratie in barre zware tijden toch heb kunnen scheiden van wat wel nodig was om te doen. Hoe groot en zwaar het ook soms was en hoeveel je dan zelf op je bordje krijgt. En dat ook weer te moeten verwerken. Het heeft mij ook het vertrouwen gegeven dat achteraf de schade ook zo weer oploste in het besef en vertrouwen dat we dit toch maar hebben klaargespeeld om die steun en liefde te geven.

En als ik zie hoe goed het nu gaat ben ik blij dat ik dit zo heb kunnen doen.
Die tijd zou ik niet over willen doen maar ik heb er wel een compleetheid aan overgehouden die niet te beschrijven is.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Nu ervoer ik ietwat te sterk jouw eigen beelden die mijn woorden in een vorm goten.

Wat raadt je me aan om dit te voorkomen? Als ik jou lees, dan vul ik mijn beeld daar bij in.

Ik voelde eerder verdriet, iets als niet gezien worden.

Ik erken dat ik jouw beeld veronachtzaamd heb.

Ook je woordspeling over het Niets, kwam op mij over als ietwat oppervlakkig opstellen, wat mij afstand deed nemen.

Dit was geen woordspeling. Het niet-deelnemen aan conflicten, het dienstbaar opstellen naar anderen toe leidt m.i. naar Niets. Dwz: dat enorme ego van mij mag richting Niets. Ik weet dat ik dat stadium nooit zal bereiken, maar ik probeer het wel te bereiken, snap je?

Daarom onderscheid ik in Liefde (en dit is een heel ruim begrip) ook de voorwaardelijke liefde van de onvoorwaardelijke Liefde.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Als jij een vraag stelt met je letters, maar eigenlijk daarmee geef jij het aan hoe jij het ziet, zie ik dat het bij mij irritatie opwekt.

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Ik dacht dat juist ego met geraaktheid te maken had?

Zou dan kunnen worden "ik denk dat juist ego met geraaktheid te maken heeft, vind jij dat niet?"

Ik denk dat je dit bedoeld, en deze vorm vind ik soms wel prettiger aanvoelen en zou dit graag iets meer doorvoeren.
Maar soms zit er ook iets prik of plagerig in en soms echt een vraag, dus dat kan wel eens verwarrend zijn.
Ik heb in ieder geval niet het idee dat ik het meer bij jou dan bij anderen doe, waarbij die ander dan wellicht niet die ergernis voelt

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Je hebt het over genieten in je uitleg. Ook al is dat prettig om te ervaren, is dat nog niet vrij van ego.
Ken je ook momenten waarin je volledig vrij van bent?

Ik denk van niet.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Mooi en heel herkenbaar. Ik zag dat een aantal jaren nog dagelijks terug in de zorg voor dierbaren. En nu pluk ik onverwacht de vruchten en ben er diep dankbaar voor.

En nog iets, we hoeven geen heiligen te zjin en ook gewoon even aan onszelf denken en gefrustreerd zijn. Voor mij zijn dat in ieder geval ook vaak dankbare momenten, dat ik mijn frustratie in barre zware tijden toch heb kunnen scheiden van wat wel nodig was om te doen. Hoe groot en zwaar het ook soms was en hoeveel je dan zelf op je bordje krijgt. En dat ook weer te moeten verwerken. Het heeft mij ook het vertrouwen gegeven dat achteraf de schade ook zo weer oploste in het besef en vertrouwen dat we dit toch maar hebben klaargespeeld om die steun en liefde te geven.

En als ik zie hoe goed het nu gaat ben ik blij dat ik dit zo heb kunnen doen.
Die tijd zou ik niet over willen doen maar ik heb er wel een compleetheid aan overgehouden die niet te beschrijven is.

Eens. Ik zie het alleen niet als "vruchten plukken", maar als streven naar een-heid. En heilig ben ik zeker niet. Mijn ego is nog overduidelijk aanwezig.
Streven naar perfectie staat me ook weer een beetje tegen.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Als ik zou beleven dat jij werkelijk moeite doet om echt aan te voelen wat achter mijn worden en achter mijn geraaktheid schuilt, zal ik ook direct mijn houding wijzigen. Nu ervoer ik ietwat te sterk jouw eigen beelden die mijn woorden in een vorm goten.

Ik denk dat dit hele proces in jezelf en door jezelf moet gebeuren, door zelf te kijken wat erachter zit, je houding wijzigen.
Jij bent het die woorden in een vorm giet.

Wij allemaal voor onzelf

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Zou dan kunnen worden "ik denk dat juist ego met geraaktheid te maken heeft, vind jij dat niet?"Ik denk dat je dit bedoeld, en deze vorm vind ik soms wel prettiger aanvoelen en zou dit graag iets meer doorvoeren.

Ja, voelbaar verschil voor mij. Al geloof ik dat niet de manier van schrijven mij raakt, maar de intentie dat ik daarachter waarneem.

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Maar soms zit er ook iets prik of plagerig in en soms echt een vraag, dus dat kan wel eens verwarrend zijn.

Ja, dat klopt. Ik ben zelf heel gevoelig voor plagen, en ook al is onze communicatie getypt, ik neem dat waar.

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Ik heb in ieder geval niet het idee dat ik het meer bij jou dan bij anderen doe, waarbij die ander dan wellicht niet die ergernis voelt

Zoals ik al eerder zei, ik oefen juist met mijn geraaktheid, en daarom noem ik het ook heel bewust.
Ik ervaar jou wel duidelijk op sommigen mensen plagerig bezig, op anderen complimenteus, bij sommigen heel opstandig... en ga zo door..

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik ervaar jou wel duidelijk op sommigen mensen plagerig bezig, op anderen complimenteus, bij sommigen heel opstandig... en ga zo door..

Dank je wel!