Schrijven op het forum.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

Ik wil niet meer op de mensen hun tenen trappen.

Dat gaat een lastige exercitie worden ...
... er zijn nu eenmaal mensen met tenen zo lang
dat de rest van het lijf er een heel eind achteraan komt.



Schrijf gewoon wat je op je hart hebt
en hou de zuiverheid van de intentie in de gaten.
Schofferen is geen kunst ...

[Aart]

Mara, wat vind jij de moeite waard om te schrijven?

Ik zelf vind niets de moeite waard, schrijven is voor de dommen die bv hun boodschappenlijstje niet kunnen onthouden. Bedoel ik mee schrijven is in basis iets praktisch. Maar door in de wereld van het denken/ego verzand te zijn is schrijven een bezigheid geworden, een niet in de werkelijkheid staan, een verlengstuk of uitdraging van het ego geworden, een zelfwaarde, een verveling.

Waarom ik hier schrijf is enkel omdat er schijnbaar mensen zijn die het leven niet als uiterst simpel en aangenaam ervaren en wie weet dat ze dat d.m.v. 'mijn schrijven' mogelijk anders gaan ervaren.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

Grappig hoor....Het zottenforum.
Misschien nog goeie reclame ook.
Maar ik wil er wel op wijzen dat als mensen op het internet op zoek zijn naar een filosofisch gericht forum, en ze komen op het zelfkennisforum uit en ze lezen daar uitspraken zoals: "Denken is voor de dommen.", ze waarschijnlijk niet geneigd zullen zijn om te registreren. Ge riskeert zelfs dat ge uw forum met zulke uitspraken onsterfelijk belachelijk maakt voor buitenstaanders.

Maar dit gezegd zijnde:
Mijn oprechte excuses. Ik gooi de handdoek in de ring.
Ook al reageer ik op dingen die geschreven worden, ik wil in wezen de mens achter het geschrevene geen pijn doen.
Maar het is helaas niet te vermijden.
Daarom reageer ik niet meer.
Mensen, ook ikzelf, kunnen vanuit een (misleide) oprechtheid de raarste ideeën neerpennen en ik ga dat zo laten en daar geen kritiek meer op geven.
Vind ik echt dat ik iets kan schrijven dat misschien het lezen waard is zal ik het zeker doen... maar ik vrees dat het een monoloog wordt.
Ik wil niet meer op de mensen hun tenen trappen.

Nogmaals, mijn excuses aan iedereen hier.

Het vernoemen van het forum is speciaal voor jou om je thuis te laten voelen WiNk.

Je gaat de confrontatie aan om dezelfde reden dat god Adam in diepe slaap bracht om in de daaruit volgende droom in de verwikkelingen zichzelf te kunnen ervaren.

De pijn die wordt ondervonden is vanwege het geloof in je bestaan wanneer het geen plaats gemaakt heeft door realisatie van 'weten' te verkeren in deze droom. Weten niet te zijn wat je denkt te zijn maakt je relatief minder kwetsbaar voor het ondervinden van lijden.
Hoe fel je ook gekant bent tegen het 'niet zijn' het geloof in het zijn van 'iets' maakt je verwondbaar door hetgeen aan dat iets afbreuk kan doen.

Deze aan jouzelf ondervonden pijn wil je ook een ander niet aandoen en is de reden van je niet meer willen deelnemen maar de subjectieve beleving is daar anders of zelfs afwezig. Dus al ben ik prudent niet te kwetsen, het aankomen elders is vanwege een geloof in dat kleine kwetsbare zelf.

Het ik is hetgeen voortdurend bescherming behoeft, maar dat 'ik' dat ben je niet.

Het is niet de bedoeling te geloven niemand te zijn, dat is niet meer dan een ander geloof, nee er is te ontdekken dat je datgene wat je denkt te zijn er niet is. Dat moet je willen ontdekken, maar als je ondanks al je tegenslag wel bent ingenomen met de wederwaardigheden van dat 'ik' wil je dat niet. Je hoeft niet te vluchten want niemand kan je daartoe dwingen, maar je vluchtneigingen kunnen eveneens heel goed worden veroorzaakt door het diep van binnen weten dat je aan 'eigenheid' kunt verliezen. Verlies aan wat je kent is nogal beangstigend.

Zie het proces van weerstand aan het voeren van verweer om jezelf op de kaart te zetten, het streven niet aan jezelf te verliezen, te ervaren dat je daar met je hele hebben en houden inzit.
Het blijft allemaal gewoon doorgaan, een echt verlies is er dan ook niet, je verliest aan ideeën.

[Mara]

Beste Renoir,

Je manier van praten; "Adam in slaap enz." doet me denken aan de terminologie die "A course in miracles" gebruikt. Heb je die gelezen?

Weten wat je bent....
Ikzelf zeg altijd: "Ik kan niet anders dan zijn wat ik ben".
Dat wat er was voor ik geboren werd in de wereld der ervaring, dat wat er is terwijl die wereld van ervaring er is, en dat wat er zal zijn als die wereld van ervaring een einde neemt dat ben ik.
Maar ik kan alleen het "bekende" kennen.
De "Course" gebruikt ook de term "weten" in de betekenis van "zijn wat je bent".
Het zijn de woorden kennen en weten die verwarring scheppen.
Kennen heeft te maken met dat wat gekend kan worden, dat herkend kan worden door het geheugen. En dat is waarschijnlijk gedoemd om spoorloos te verdwijnen.
'Zijn' overstijgt de ervaring. Gebruik je daarvoor de term "weten" dan moet dat wel impliceren dat dat "weten" geen ervaring is.
Maar wat is er voorbij de ervaring?
We worden daar iets van gewaar door de diepe slaap.
In de diepe slaap is er geen besef van ervaring.
Maar toch is er iemand die registreert, want als je wakker wordt besef je dat je geslapen hebt.
Moest het niet geregistreerd worden dan zou je geen besef hebben dat je geslapen hebt.
Wie registreert? Het absolute?
Veel prozaïscher is het antwoord: Je lichaam, je brein.
Want die gaan gewoon door terwijl je slaapt. Het is je mentale geheugen dat op non-actief gezet wordt.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

Je manier van praten; "Adam in slaap enz." doet me denken aan de terminologie die "A course in miracles" gebruikt. Heb je die gelezen?

Grappig dat je een overeenkomst ziet met 'A course in miracles', ik heb er van gehoord omdat een vriend van me er een tijd lang in de ban van was.

Misschien heb ik wat van de terminologie overgenomen omdat ik die eveneens zo ervaar. Het is voor mij een 'weten' inderdaad, in de zin dat het verankerd ligt, er is geen speld meer tussen te krijgen.
Niet zoiets alsof er een onwrikbare eigenwijsheid is komen te bestaan maar het is meer een zekerheid waaraan niet langer meer getwijfeld hoeft te worden.

Het heeft dan ook niets te maken met 'ik kan niets anders zijn dan wat ik ben' het is geen veranderlijk gegeven, iets dat ergens in de tijd gaat ophouden met bestaan.

Het is verder wel precies zoals je het beschrijft als dat wat er was voor ik geboren werd en er zal zijn nadat 'ik' zijnde het kleine (persoonlijke) bewustzijn daaruit weer verdwenen is.

Jij omschrijft hier met 'ik' voor mij Bewustzijn en zo is dat.

Daarnaast ben ik me bewust van een eigen losstaand bewustzijn, een gewaarzijn van bestaan en wanneer ik zeg dat ik 'niet ben' betekend dat dat ik heb afgerekend met het door mij aangehangen oorspronkelijk geloof in zoiets als een mezelf. Alles wat ik beleef, beleef ik weliswaar als zijnde een echte identiteit maar er is een 'weten' dat niet te zijn. Kennelijk dus anders dan in de 'course', als het is in de betekenis van 'zijn wat je bent', het is eerder 'weten niet te zijn wat je denkt te zijn'.

Dat de term verwarring schept komt door de aanwezigheid van een tegenpool zijnde 'het niet weten', maar het weten wat ik bedoel staat op zichzelf het heeft geen tegenpool. Wat je kent, heeft in zich dat het ook niet is te kennen, het is een weten van een andere soort.

Zijn en 'weten' overstijgen de ervaring inderdaad, er is verder niets voorbij de ervaring in de zin dat het niet geweten kan worden. Ervaren overstijgt de dualiteit niet en weten doet dat wel, alleen zijn er alsdan ook geen woorden voor om het te duiden. Bewustzijn wordt wel eens zoals jij ook doet vergeleken met de diepe slaap, het is pure aanwezigheid zonder inhoud, maar wel met het paradoxale dat een eventuele inhoud er deel van uitmaakt. Dat laatste, inhoud, zijn wij weer wel bij machte te kennen en te benoemen.

Ergo de dualiteit benodigen we om verschil te zien, het is dus persoon bewustzijn dat dat doet en niet het absolute hetgeen, zoals gezegd, paradoxaal genoeg uiteindelijk allemaal Bewustzijn is.

[Mara]

Zeg Renoir... "Zottenforum"... ziet iedereen dat of heb je een filter dat ik alleen dat zie?
Gevoel voor humor hè... hahahahahaha

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

Zeg Renoir... "Zottenforum"... ziet iedereen dat of heb je een filter dat ik alleen dat zie?
Gevoel voor humor hè... hahahahahaha

Volgens mij zie je spoken Mara!

[Esradha]

Ja, ik zie ze ook... wat zot!

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Ja, ik zie ze ook... wat zot!

+

[Mara]

Het is al moeilijk om te communiceren met iemand die het goed met je meent.
Laat staan dan dat je zou kunnen communiceren met mensen die zich verschanst hebben in dogma's en doctrines.
Denk aan de godsdienstfanaten van alle tijden. Kun jij een serieus gesprek hebben met een godsdienstfanaat? Ik niet.
Toen ik het woordgrapje maakte: "Ein feste Burg ist unser Intellekt." (Een stevige burcht is ons intellect.) dacht ik: "Zou er ook maar één iemand op dit verdomde forum zijn die de grap ziet?"
Maar hoe communiceer je met een narcist die er heilig van overtuigd is dat hij 'verlicht', 'zelfgerealiseerd' of 'bevrijd' is?
Dat is werkelijk vechten tegen windmolens.
Je doet je uiterste best om een idee helder te verwoorden en het enige dat zo'n 'bevrijde' weet te zeggen is dat je een "mind-fucker' bent. Maar wie heeft er hier in werkelijkheid zijn 'mind gefucked'?
Bevrijding wordt door mensen verward met geestelijke dofheid, afgestomptheid. Je kunt jezelf geestelijk zo afstompen dat je niet meer tot voelen in staat bent en dan denken dat je een diepe vrede ervaart. In werkelijkheid heb je een gevoelloze robot van jezelf gemaakt!
Dat is hier nu weer bewezen!
Iemand zegt tegen iemand anders, die een hartverscheurende levensgeschiedenis te torsen heeft, langs zijn neus weg: "O, maar dat is allemaal denken en de illusie van een afgescheiden ik..."
Walgelijk is het! Disgusting!
Maar men valt hier nog liever dood dan dat toe te geven, omdat men eigenlijk geestelijk al dood is!

Correctie!
Het is hier geen 'zottenforum' maar een 'zombieforum'!