Zelfonderzoek volgens Theo.

[Theo]

Ik zal eens vertellen hoe ik ca 25-30 jaar mijn zelfonderzoek volledig auto-didactisch gestart ben. Ik had geen kennis van goeroes, egoloosheid, Osho, Krisnamurti of wat dies meer zij. De methode Theo is gratis, direct toegankelijk en behoeft geen goeroe, cursus of inspanning.

Het is gelinkt aan het directe weten wat in ieder mens aanwezig is.
Je hoeft er niet slim voor te zijn, dat is eerder een hinder dan een gemak.
Mijn zelfonderzoek heeft geen doel en kan dus derhalve nooit afgerond worden.

Laten we eerst eens even kijken naar het onderzoeksterrein. Dat betreft het innerlijk leven. Iedereen heeft een innerlijk leven (egoloze zombies uitgezonderd). Wat bedoel ik met innerlijk leven? Alles wat in-nnerlijk in jou of mij gebeurd.

Wie goed naar zijn innerlijk kijkt merkt op dat er in de regel een neutrale toestand is. Je bent gewoon en zit misschien wat naar buiten te kijken.
Je zijn is in een neutrale toestand. Er gebeurd niks, je hoeft alleen maar te 'zijn'.

Maar let op! Nu dringt er een gedachte aan je op omdat er een gebeurtenis plaats vind. Er is een reden waarom je woedend, angstig, jaloers,verdrietig of whatever bent. Dit is het onderzoeksterrein waar we ons op richten.
Het 'zijn' verkeert nu in een toestand.

Je hebt dus je 'zijn' wat zich in een neutrale toestand bevind. Of zich in een zijnstoestand van boos, jaloers etc bevind. De 'methode Theo' houdt gewoon in dat je deze zijnstoestand waarneemt er geen enkel oordeel over velt. Jaloers zijn is niet slecht, jaloers 'zijn' IS!

In feite bestudeer ik al mijn leven lang al mijn 'zijnstoestand'. Door het neutraal bestuderen ontstaan er allerlei effecten. Het 'boos zijn' wordt aanraakbaar en verliest zijn lading. Ik herinner mij een opgewonden gesprek met een PZ functionaris 15 jaar terug. We hadden een ernstig conflict, maar de boosheid wilde in mij maar niet komen. Toen ging ik de boosheid van de PZ functionaris maar bestuderen ivm gebrek aan studiemateriaal in mij zelf.
Zij bemerkte mijn stoicijnsheid en werd nog kwader?.

Door het bestuderen zonder doel en zonder oordeel ontwikkelt zich ahw een film voor je ogen waar je als ge-amuseerde toeschouwer naar kijkt. Maar nu loop ik al vooruit op wat er gebeurd en dat zou je als je methode Theo gebruikt als doel kunnen beschouwen. Het hebben van een doel maakt een oordeel in je los. Daarom onderzoek je ook niet op waarheid, nee je laat alles in je leven gewoon gebeuren zonder er wat mee te doen.

Juist door het bestuderen zonder oordeel dring je steeds dieper door in het 'zijn'. (je eigen aanwezigheid) Door het oordelen zelf ontstaat er juist egotroep. Wij oordelen jaloers 'zijn' als 'slecht' en verdringen het. Dat is de teneur hier op het forum ook: ego is slecht en er dient gestreefd te worden naar egoloosheid. In werkelijkheid bestaat de wereld van goed en kwaad niet eens.
Er is alleen eindeloos 'zijn'?. Zijn wat van zichzelf ledig is. En wat wij als persoon invullen met ons brein.


Oefening: ga eens voor de spiegel staan in je eentje en wordt eens boos, angstig, jaloers of verdrietig zonder een aanleiding/gedachte. Gaat je niet lukken he? Als je dit principe doorziet, dan ben je er eigenlijk al. Je ego-rol is een zelfgeschapen rol. Speel hem met verve en ga er niet tegen in. Laat alles 'zijn'?.. Uiteindelijk zullen de schotten tussen jouw 'zijn' en al dat andere 'zijn' wegvallen en dan zit je midden in de ongeziene wereld. Die zich wederom in datzelfde innerlijke leven afspeelt.