Charlatan 1

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Het bereikt jou.

Sterker nog, jij bent HET.

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Nada

Sterker nog, jij bent HET.

Nee, de mens is Het niet.
En Het is vrij van tijd.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Nee, de mens is Het niet.
En Het is vrij van tijd.

Ik zei dat jij het bent. Ik heb het woord mens niet in de mond gehad.
En dat wat ik ben is inderdaad tijdloos.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Binnen advaita wordt wel beweerd, dat de wereld een illusie is, binnen het boeddhisme wordt wel gezegd, dat de wereld is als een illusie.

Gautama de Boeddha leerde dat we lijden, dat lijden deel is van ons leven.
De oorzaak van dit lijden is onze onwetendheid en verlangen.
Denkende een zelf te hebben en vanuit ons'zelf' naar alles en nog wat te verlangen.
Het nirvana betekent dat er geen sprake meer is van onwetendheid en verlangen. Het zogenaamde zelf is uitgeblust.

Het idee aan een zelf roept blijkbaar ook verlangens op.
Maar er is geen zelf, alles is leeg.
Deze leegte is weer geen een of ander object, dat gerealiseerd dient te worden.
Boeddhisme staat dan ook voor onthechting.

Soms wordt er gezegd dat je de hele leer kunt samenvatten met: Wees alert, wees een licht voor jezelf.
Dat alert zijn is altijd hier en nu, je bent de wereld binnen in je bewust als de wereld buiten je. Je bent alert. Er is geen zelf dat moet waarnemen.

Wanneer uit gedegen (eigen) onderzoek blijkt dat de zinnen alsmaar begoocheld worden raakt je steeds meer doordrongen van het illusoire karakter van de wereld. Dan is het geen theoretische kennis meer maar het resultaat van de eigen bevindingen.

Dan kun je met kennis van zaken spreken en hoef je je niet te verschuilen achter een onderzoek van iemand door te zeggen 'binnen advaita wordt beweerd' of 'binnen boeddhisme wordt wel gezegd'.

Het is geen theoretische kennis of wetenschap. Deze dingen moet je zelf ont-dekken, c.q. ervaren. Dus wanneer Boeddha zegt dat de wereld illusie is kan hij spreken vanuit weten.

Maar als Boeddha zegt dat lijden een deel is van ons leven praat ie uit kennis. Lijden is afkomstig uit een manier van denken en daarvan zijn onwetendheid en verlangen een minimaal onderdeeltje en zeker niet dé oorzaak.

Als je de dingen stelt, zoals jij zegt dat Boeddha dat zei, dan spoor je mensen toch aan het lijden te ledigen door veel kennis op te doen en zo min mogelijk te verlangen. Maar daarmee kom je van een koude kermis thuis want daarmee is het zelf nog lang niet uitgeblust. Wat ik zie dat Boeddha zegt is zeker wijs, het verbeterd je levenskwaliteit en dat van anderen wanneer je zijn advies opvolgt maar het toont geen blijk van een gerealiseerde visie.

Dat 'geen zelf' en 'leegte' dat 'staat voor onthechting' slaat de plank mis. In zijn tijd was hij de tijd ver voorruit. Dit waren spectaculaire ont'dekkingen, maar kennis evalueert.

Ik krijg de indruk dat Boeddhisme een mensvriendelijke goedbedoelde levensvisie is om het leven aangenaam en dragelijk te maken voor ons zelf en voor anderen, door aan te leren gedrag. Het staat nogal haaks op advaita dat er vanuit gaat dat je dat allemaal niet bent.

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Nada

Ik zei dat jij het bent. Ik heb het woord mens niet in de mond gehad. En dat wat ik ben is inderdaad tijdloos.

De mens is het niet, het is zeker niet je ik.
God heeft aan zichzelf genoeg. Zeggen dat je Het bent, is juist de ontkenning ervan.

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik krijg de indruk dat Boeddhisme een mensvriendelijke goedbedoelde levensvisie is om het leven aangenaam en dragelijk te maken voor ons zelf en voor anderen, door aan te leren gedrag. Het staat nogal haaks op advaita dat er vanuit gaat dat je dat allemaal niet bent.

Een van de bekendste tips van Gautama de Boeddha is: Vermijdt het uiterste.
Bijvoorbeeld: Eet niet te veel of te weinig.

Verder... Alle levende wezens hebben gevoel, weten wat lijden is, dus toon respect in je manier van leven.

Er bestaat een antwoord op ons lijden.
Hij vraagt zijn leer niet op geloof basis te beoefenen maar te onderzoeken op waarheid.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Een van de bekendste tips van Gautama de Boeddha is: Vermijdt het uiterste.
Bijvoorbeeld: Eet niet te veel of te weinig.

Verder... Alle levende wezens hebben gevoel, weten wat lijden is, dus toon respect in je manier van leven.

Er bestaat een antwoord op ons lijden.
Hij vraagt zijn leer niet op geloof basis te beoefenen maar te onderzoeken op waarheid.

Hij bedoelt dan de subjectief beleefde waarheid.

Een rode bloem neemt in wezen alle kleuren in zich op, alleen geen rood en dat wordt dus teruggekaatst, waardoor de bloem rood lijkt. Maar heel zuiver glas bijv. laat zich niet zien, omdat het niets terugkaatst, het neemt alles op.

Rood is alleen iets anders dan een grijstint, iets dat we kleur noemen, dat we hebben leren onderscheiden als rood. Daar bestaan afspraken over.

Zoiets dergelijks is er ook gaande met het ervaren vanuit het Zelf. De ervaring is schoon, wordt niet teruggekaatst vanuit indentificatie met een persoon, de reflectie is dus van iedere smet gezuiverd.

In het andere geval zien we zoiets als aangeleerde gedachten.

Er is geen absoluut 'statement' te doen omdat we nooit iets absoluuts waarnemen. Er is alleen onderscheiding doordat de ervaarder en de ervaring zich aan elkaar voordoen.
De lucht is alleen maar blauw voor wezens die visueel de reflectie van wat lucht niet absorbeert (geleerd hebben te) herkennen als blauw.

[Ananta]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Een van de bekendste tips van Gautama de Boeddha is: Vermijdt het uiterste.
Bijvoorbeeld: Eet niet te veel of te weinig.

Verder... Alle levende wezens hebben gevoel, weten wat lijden is, dus toon respect in je manier van leven.

Er bestaat een antwoord op ons lijden.
Hij vraagt zijn leer niet op geloof basis te beoefenen maar te onderzoeken op waarheid.

Weten we wat lijden is?
Vandaag haalde ik een zieke parkiet uit de vogelren. Hij werd belaagd door een andere soortgenoot maar kon zich amper verweren omdat hij verzwakt was. Ik heb em apart gezet en op mijn hand gehouden en langzaam merkte ik dat alle kracht uit zijn lijfje ging. Hij liet zn koppie zakken en de ademhaling werd zwakker en zwakker totdat hij stopte met a.h. toen was hij dood...Is dat lijden? of een natuurlijk proces? projecteer ik 'een parkiet' in een proces dat geen begin en eind kent, en vind ik het daarom toch zielig, denkend dat er iets, een beestje doodgaat?
Ananta

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Ananta

Weten we wat lijden is?
Vandaag haalde ik een zieke parkiet uit de vogelren. Hij werd belaagd door een andere soortgenoot maar kon zich amper verweren omdat hij verzwakt was. Ik heb em apart gezet en op mijn hand gehouden en langzaam merkte ik dat alle kracht uit zijn lijfje ging. Hij liet zn koppie zakken en de ademhaling werd zwakker en zwakker totdat hij stopte met a.h. toen was hij dood...Is dat lijden? of een natuurlijk proces? projecteer ik 'een parkiet' in een proces dat geen begin en eind kent, en vind ik het daarom toch zielig, denkend dat er iets, een beestje doodgaat?
Ananta

Dier ervaren ook pijn, zo simpel is het.
Vroeger dacht men bij mensen, dat baby's geen pijn konden ervaren...

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Hij bedoeld dan de subjectieve waarheid.

Een rode bloem neemt in wezen alle kleuren in zich op, alleen geen rood en dat wordt dus teruggekaatst, waardoor de bloem rood lijkt. Maar heel zuiver glas bijv. laat zich niet zien, omdat het niets terugkaatst, het neemt alles op.

Rood is alleen iets anders dan een grijstint, iets dat we kleur noemen, dat we hebben leren onderscheiden als rood. Daar bestaan afspraken over.

Zoiets dergelijks is er ook gaande met het ervaren vanuit het Zelf. De ervaring is schoon, wordt niet teruggekaatst vanuit indentificatie met een persoon, de reflectie is dus van iedere smet gezuiverd.

In het andere geval zien we zoiets als aangeleerde gedachten.

Er is geen absoluut ?statement? te doen omdat we nooit iets absoluuts waarnemen. Er is alleen onderscheiding doordat de ervaarder en de ervaring zich aan elkaar voordoen.
De lucht is alleen maar blauw voor wezens die visueel de reflectie van wat lucht niet absorbeert (geleerd hebben te) herkennen als blauw.

Hoe zit het dan met water?
Gooi alle mensen voor onbepaalde tijd in de oceaan, maakt niet uit wie en hoe jong of oud.
Denk je dat de een zal verdrinken en de ander niet?
Het maakt niet uit hoe ze over het water zullen denken... Of dat ze het lekker vinden of niet. Et cetera.
Het water kan blijkbaar divers worden ervaren maar iedereen zal uiteindelijk gewoon verdrinken en dat is dan weer niet subjectief.