Jed over ego

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Het lijkt wel of je de zelfde ouders als ik hebt! Zou het kunnen dat jouw vader vreemd gegaan is met mijn moeder? Dan zouden we zomaar half broers kunnen zijn ...

Over sex werd bij ons niet gepraat, dus uitsluitsel kan ik daar niet over geven.

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Tot nu toe blijf ik geloven dat het niet in de "niet identificatie" zit maar in de "waarom wel identificatie", het innerlijk kindwerk zeg maar.
Ik zie daar bij mijzelf en bij anderen soms zoveel weerstand .....

Innerlijk kindwerk is prima. Iedereen moet (eens) kind (hebben) kunnen zijn. Maar je moet er niet in blijven hangen. Je moet allemaal ook een keer volwassen worden. Tot volle wasdom komen. En dat stuit voor iedereen op weerstand. Omdat we er, ten onrechte naar later zal blijken, vanuit zijn gegaan, dat we daardoor het kind (in ons) zouden kwijt raken. Maar niets is minder waar. Kan ik u verzekeren.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Over sex werd bij ons niet gepraat, dus uitsluitsel kan ik daar niet over geven.

Bij ons thuis ook niet. Maar toen het na het overlijden van mijn vader duidelijk werd dat hij zo af en toe een scheve schaats had gereden, kon ik (voor mijzelf) toch niet ontkennen dat ik dat altijd al wel geweten heb.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Innerlijk kindwerk is prima. Iedereen moet (eens) kind (hebben) kunnen zijn. Maar je moet er niet in blijven hangen. Je moet allemaal ook een keer volwassen worden. Tot volle wasdom komen. En dat stuit voor iedereen op weerstand. Omdat we er, ten onrechte naar later zal blijken, vanuit zijn gegaan, dat we daardoor het kind (in ons) zouden kwijt raken. Maar niets is minder waar. Kan ik u verzekeren.

Ik ben overtuigd dat alle ego wrijving, wat je belet om jezelf te zijn, hoe je het dan ook noemt, juist vanuit dat kindzijn gestuurd word,...daarom noemen we elkaar wel eens kinderachtig, omdat het vanuit het "kind" word geuit.
Ook egotripperij als meer kunnen/hebben dan de ander, de ander als minder bestempelen om jezelf meer te kunnen voelen, komt voor mij uit het beschadigde kind.
Door misschien wel te snel te zeggen dat je te lang blijft hangen daarin, en je heil zoekt in Bk, Advatia(sorry Renoir) en andere stromingen, sla je denk dingen over die in het kindwerk nog te doen zijn.
Die weg blokkeer je dan door te zeggen dat je er niet te lang in moet blijven hangen.
Ik denk dat het "kind" in je volwassenheid iets anders is, dan de ingeprente mechanieken van het beschadigde kind.
Het levendige, het enthousiasme, gedrevenheid is iets van alle tijden,...als je dat toestaat.

Doordat je niet altijd kind heb kunnen zij(in vrije vorm) blijft dat plakken aan je in de vorm van "ego-gedoe"
Tot nu toe ben ik nog steeds van mening dat allerlei stromingen tot aan christendom toe, "verzonnen" zijn om maar niet met het beschadigde kinddeel geconfronteerd te worden.

Als dit zou kloppen zou het een zeer enge, maar ook simpele weg zijn, zonder begrippen als ons, ik, jij, zijn, ben, en de neus die zich zelf ruikt natuurlijk.

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Door misschien wel te snel te zeggen dat je te lang blijft hangen daarin, en je heil zoekt in Bk, Advatia(sorry Renoir) en andere stromingen, sla je denk dingen over die in het kindwerk nog te doen zijn.
Die weg blokkeer je dan door te zeggen dat je er niet te lang in moet blijven hangen.

Ik ben er zelf te lang in blijven hangen. Maar dat soort dingen kun je altijd pas achteraf zeggen. Iedereen moet zijn eigen kindwerk doen en daarvoor zijn ge?igende tijd nemen. Je weet pas dat je er te lang in bent blijven hangen als je zelf de weg hebt afgelegd. En dat verlies ik wel eens uit het oog. Thanks for the reminder. Betutteling....ik moet geloof ik even de pas inhouden....

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Ik ben er zelf te lang in blijven hangen. Maar dat soort dingen kun je altijd pas achteraf zeggen. Iedereen moet zijn eigen kindwerk doen en daarvoor zijn ge?igende tijd nemen. Je weet pas dat je er te lang in bent blijven hangen als je zelf de weg hebt afgelegd. En dat verlies ik wel eens uit het oog. Thanks for the reminder. Betutteling....ik moet geloof ik even de pas inhouden....

Wat jij niet ziet is dat jij daar juist niet vrij van bent. Je blijft dat herhalen dat je de weg hebt afgelegd, keer op keer herhaal je dat in je teksten, om jezelf en de rest hier ervan te overtuigen van de voltooiing van je onderzoek, maar je agressie en je ego'spelletjes zie ik heel helder. Je hebt nog een hele weg te gaan als ik je zo lees en waarneem.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Door misschien wel te snel te zeggen dat je te lang blijft hangen daarin, en je heil zoekt in Bk, Advatia(sorry Renoir) en andere stromingen, sla je denk dingen over die in het kindwerk nog te doen zijn.

Dat is niet erg, first things first. Als er eerst nog iets te verhappen is dat je in de weg zit aan kindmechanismen moet je vooral niet nalaten dat onderzoek eerst te doen. Iemand als Aad kan jou daar uitstekend mee helpen omdat hij die weg is gegaan.

Een ander punt is dat als je nergens last van hebt en ik Aad iemand dan een kindmechanisme of het willen hebben van controle zie aanpraten dan ga ik daar tegenin. Niet iedereen is daar per definitie mee behept.

Niettemin is die stap om op zoek te gaan naar al je fricties over te slaan omdat het 'maar' verschijnselen zijn. Maar nogmaals als ze je echt dwars zitten moet je daar kennelijk eerst iets aan doen omdat je voor het echte werk dan toch niet de benodigde onverdeelde aandacht hebt.

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Wat jij niet ziet is dat jij daar juist niet vrij van bent. Je blijft dat herhalen dat je de weg hebt afgelegd, keer op keer herhaal je dat in je teksten, om jezelf en de rest hier ervan te overtuigen van de voltooiing van je onderzoek, maar je agressie en je ego'spelletjes zie ik heel helder. Je hebt nog een hele weg te gaan als ik je zo lees en waarneem.

Dat hoop ik. Dat mij nog een lange weg vergund is. Maar ik ben, volgens de statistieken, toch maar mooi over de helft. Leven is voor mij synoniem aan leren. Een mens is volgens mij nooit te oud om te leren. Dat neemt niet weg dat ik langzaam aan een oude man begin te worden. Althans in de ogen van anderen. En vroeger had men nog wel eens respect voor de ouderdom, maar kom daar nog maar eens om, heden ten dage....en soms verlang ik dan wel naar die tijden van weleer........
Ik heb echter ook reeds een lange weg afgelegd, en ik heb een (veel) bewogen leven achter de rug. Dat mag je bagatelliseren, maar een wijs mens zou er zijn voordeel mee doen. Wat zou je, in het ergste geval, kunnen overkomen, tenslotte?

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Dat hoop ik. Dat mij nog een lange weg vergund is. Maar ik ben, volgens de statistieken, toch maar mooi over de helft. Leven is voor mij synoniem aan leren. Een mens is volgens mij nooit te oud om te leren. Dat neemt niet weg dat ik langzaam aan een oude man begin te worden. Althans in de ogen van anderen. En vroeger had men nog wel eens respect voor de ouderdom, maar kom daar nog maar eens om, heden ten dage....en soms verlang ik dan wel naar die tijden van weleer........
Ik heb echter ook reeds een lange weg afgelegd, en ik heb een (veel) bewogen leven achter de rug. Dat mag je bagatelliseren, maar een wijs mens zou er zijn voordeel mee doen. Wat zou je, in het ergste geval, kunnen overkomen, tenslotte?

Qua gevoel kom je op mij (misschien juist daardoor) over als een jong sprankelend iemand. Met een zuiver en goed hart. Jou leeftijd plakt niet aan je in die zin.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Een ander punt is dat als je nergens last van hebt en ik Aad iemand dan een kindmechanisme of het willen hebben van controle zie aanpraten dan ga ik daar tegenin. Niet iedereen is daar per definitie mee behept.

Renoir, een ieder is afhankelijk geboren, bij een ieder ontstaan 'kindmechanismes'.

Enkel niet iedereen herkent ze vanuit 'onbewustheid/kindmechanisme'.

'Kindmechanisme' is geen big deal, het kan enkel een herkenning zijn hoe dingen ontstaan zijn.

Als bv 'mijn koelkastvriendinnetje' reageert vanuit een trigger en die triggerenergie blijft hangen en als ze dat niet door heeft dan zegt ik enkel; 'kindmechanisme' en pats ze lacht en beziet de werkelijkheid weer.

Bedoel ik mee; er is een tijd van bewust worden wat een kindmechanisme is, een tijd van er mee kloten/stoeien en een tijd van opmerken en er verder niets mee doen en weer de werkelijkheid beleven i.p.v. door de ogen van het kindmechanisme de wereld bezien en daaruit reageren.

'Kindmechanisme' is niets anders dan; zit er hondenpoep onder je schoen dan zul je in de hondenpoep gestaan moeten hebben.

M.a.w. iets komt ergens vandaan en niet zomaar uit de lucht.

Al die kindmechanismes bij elkaar zou je ego kunnen noemen, een verouderd, niet op het heden gebaseerd beschermingssysteem.

Dank je wel Jed.