Aankomen

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ha, ha, ha, het werd steeds voorgesteld als een strijd tegen een ego ?.

Je kunt lachen en je zelf blijven herhalen, maar zelfonderzoek is nergens voorgesteld als een strijd tegen (een) ego. Je kunt zien dat je dat er zelf van gemaakt hebt. Maar dat zal vermoedelijk niet gebeuren, want je hebt het als strijd gekwalificeerd en je hebt er baat bij om dat te blijven doen.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ik kan me nog goed herinneren dat we het over aannames hebben gehad. Maar ik heb nooit geschreven dat je 'aanname-vrij' zou moeten worden. Dit is het volgende voorbeeld van dat je aan de haal gaat met wat er geschreven wordt.

Rob voor jou beletten aannamens een persoon om de werkelijkheid te zien, de werkelijkheid die niet onder woorden gebracht kan worden en dus zeker niet aan aannamens kan en zal beantwoorden.

De werkelijkheid is inderdaad ongrijpbaar, maar aannamens kunnen helpen om dieper te graven, dieper te zoeken en de waan van die ongrijpbare werkelijkheid meer en meer af te schaven; iets waar men zonder aannamens aan te nemen nooit toe zal komen...

Dat is mijn standpunt als ik zeg dat het leven moet geleefd worden en dat men het kind niet met het badwater moet weggooien.

Het eindresultaat kennen we stilletjes aan allemaal; maar daarom zijn we het niet en het is daar dat het om draait.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ha, ha, ha, het werd steeds voorgesteld als een strijd tegen een ego dat ik gewoon niet meer had en mijn verdediging die in de juiste richting ging werd dan weer afgedaan als ego-bevestigend..

.

Wat valt er dan (nog) te verdedigen, als er niets meer is?

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Me voorstellen dat ik een ei ben lukt nog wel ?

Maar verder slaat Judd de plank mis. Er is niet zoiets als 'liefdesbewustzijn, je ware zelf of je volledige potentieel'. Dat is new age geneuzel, gebaseerd op zelfverbetering van dat waar geen zelf in zit.

Zullen we het dan maar meteen de nek omdraaien?

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Rob voor jou beletten aannamens een persoon om de werkelijkheid te zien, de werkelijkheid die niet onder woorden gebracht kan worden en dus zeker niet aan aannamens kan en zal beantwoorden.

De werkelijkheid is inderdaad ongrijpbaar, maar aannamens kunnen helpen om dieper te graven, dieper te zoeken en de waan van die ongrijpbare werkelijkheid meer en meer af te schaven; iets waar men zonder aannamens aan te nemen nooit toe zal komen...

Dat is mijn standpunt als ik zeg dat het leven moet geleefd worden en dat men het kind niet met het badwater moet weggooien.

Het eindresultaat kennen we stilletjes aan allemaal; maar daarom zijn we het niet en het is daar dat het om draait.

Nog maar een keer: je legt mij dingen in de mond die ik nooit beweerd hebt.

We hebben een gesprek gehad over aannames, omdat de eerste stap in zelfonderzoek is om aannames als aannames te herkennen. Daar zit geen verwerping van aannames op zich in, het is een aanbeveling om op zoek te gaan naar aannames in je denksysteem. De volgende stap is om te gaan zien dat er aan die hele verzameling van aannames een geloof is gekoppeld. We zijn, en dat is het menselijk drama wat onderzocht kan worden, in onze aannames gaan geloven. De eerste stap is dus het herkennen van de aannames als zodanig en de volgende stap is gaan zien van het geloof dat er aan gehecht is. Meer is niet nodig. Dan zijn zowel de aannames als het geloof er in doorzien. Er zijn nog meer stappen (o.a. het zien dat de persoon die we denken te zijn de Ultieme Aanname is), maar die komt daarna.

Ik zou het bijna met je eens zijn als je zegt dat het leven geleefd moet worden, maar dan zonder het moeten er in: het leven wordt gewoon geleefd.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ja dat heeft Isha Judd goed gezegd, het ego is nodig als schild om jezelf te beschermen en ik geef hem alleen maar gelijk het is hard nodig om je gedachten, want iets anders dan gedachten is dat 'jezelf' niet, te beschermen want je weet ze zijn maar zo vluchtig want voor je het weet is er een andere. Bij het minste beetje aandacht vliegen ze zomaar weg dus moeten we ze vooral niet onderzoeken maar beschermen.

Daarom kom je ook op dit forum, dat is alleen maar om de gedachten sterk te maken tegen alle mogelijke aanvallen die er op gedaan worden, daarom krijg je het idee dat het je helpt hier op het forum te schrijven, het maakt je weerbaarder. En je kunt hier ook de onderlinge strijd nog zien waarom het nou juist zo belangrijk is om weerbaar te zijn. Kortom een fantastisch forum om je ego te sterken.

Helaas voor jou is voor het krachtig maken van je gedachten het forum niet opgericht, het forum heeft de intentie om je bij te staan in het loslaten van je gedachten. Want als we allemaal ons ego overboord zouden gooien tegenover wie zouden we dan nog staan? Welke gedachten zouden ons dan nog kunnen kwetsen waarvoor die bescherming nodig is?

Ik hoef niets te beschermen, Renoir, Laurens, en ik kom zeker niet op het forum om mijzelf te beschermen en mijzelf vast te zetten in een keurslijf.

Ik kom op het forum om dat keurslijf, waar ik nog in zit en waar jij nog in zit en waar de meeste mensen nog in zitten, ieder op hun Eigen niveau,
van mij af te schrijven en verder en verder af te breken.

Ik kom op het forum omdat hier andere mensen zijn die hetzelfde proberen te doen en omdat hun weerstanden dikwijls ook mijn weerstanden zijn en door dat te doorzien zij mij en misschien ik ook hen kan helpen.

Jouw fout Renoir, Laurens, is jouw keurslijf, nl. dat je alles nog alleen maar ziet als ego-werking en dat je niet verder meer komt.
Denkt je niet dat het meer en meer tijd wordt, vooral voor jezelf, want zo onderhand moet je dat ego toch van binnen en van buiten kennen en zo stilletjes aan toch ook bij jezelf doorzien hebben, dat je dat blad omdraait en aan een nieuw hoofdstuk waarheidsvinding begint?

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Hoe dikwijls heb ik als commentaar gekregen dat o.w.v. mijn 'ego' ik dringend aan zelfonderzoek moest gaan doen? Ook door jou, Rob.

Misschien als mosterd na de maaltijd want ik val hier erg laat in en hebben anderen daar al op gereageerd, je leest nogal selectief en ik wil dan ook nogmaals benadrukken dat gezegd is dat het 'ego' is dat verhinderd gedegen zelfonderzoek te doen omdat het een belang er bij heeft dat niet te doen (zoals ik hiervoor in mijn quote als schreef).

Dat zij, de aangekomene mijn 'ego'-werking zagen, terwijl het meer en meer duidelijk is en was dat zij vasthingen aan hun Eigen AANNAMENS en dat zij buiten hun Eigen AANNAMENS niet konden en kunnen denken; dat zij dus vastzitten in hun Eigen 'aannamenwereld'.

Een prominent aanwezig ego wijs nou eenmaal op het niet gedaan hebben van gedegen zelfonderzoek. Er zijn aannames en bewezen feiten en naarmate je meer en beter onderzoekt worden de aannames meer en meer een feit, oftewel verminderen in omvang waarbij waarheid zich verdicht. Als er gezien wordt dat je een aanname lanceert wordt je er hier nou eenmaal op gewezen omdat aannames hier onderzocht plegen te worden.

Zelfs het concept van 'aannamen-vrij' te zijn of proberen te worden is een AANNAME. Heel het concept van ego-ongebondenheid is een AANNAME.

Je kunt aanname met hoofdletters blijven schrijven want ook dit is een aanname. Onderzoek doe je niet door hier je standpunt te verdedigen.

ik heb bijna een nieuw ego-type uit de grond moeten stampen om het daarna te kunnen afbreken om in jullie concept van ego-ongebondenheid te kunnen passen.

Je hebt 'ons' woord als wet aangenomen en als een soort van Gestapo uitgevoerd? Hoe slecht kun je begrijpen hoe iets bedoeld is. Als je gewoon zoals gevraagd ego onderzoekt blijkt het die aanname en alles wat blijkt laat na een aanname voor je te blijven. Zo simpel is dat, niks geen concentratiekampen voor ego's.

Spijtig; ik zie het nu klaar en duidelijk, ego-vrij ben ik niet en zal ik nooit zijn; maar ego was al lang geen probleem meer voor mij omdat ik al ver uit mijn schaal gebroken was (cfr. vergelijking met het ei van Isha Judd).

Wellicht dat je dan nu verder moet met het onderzoeken van verdere aannames.

Zoals ook aannamens voor mij geen probleem meer zijn omdat ze niet als afgelijnd richtsnoer en geboden gelden maar eerder een middel zijn om de complexiteit van mijn omgeving vereenvoudigd voor te stellen. De dag dat ik ze niet meer nodig heb of dat ik ze ontgroeid ben vallen ze vanzelf weg.

Het gaat er niet over of ze een probleem vormen, het gaat er over of je onderzoekt of ze waar zijn. De kern van de zaak is altijd eenvoudig, iedere gedachte die je er over vormt maakt het een complex geheel. Je kunt ook rustig gedachten hebben zonder ze te koesteren of vast te houden.

Dat is zoeken naar het diepere zijn door te leven en door het leven tot op het bot te leven en te doorzien zodat alles dat er niet meer toe doet vanzelf wegvalt en ik in de goddelijke leegte val. Ik zal dan die goddelijke leegte ZIJN.

Blahblah....

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Het klopt dat hier onze wegen zich lijken te scheiden, Theo. Of we praten vrolijk langs elkaar heen, kan ook.

In mijn optiek haal je (en Judd e.a.) dat wat we 'persoonlijk bewustzijn' (denken, voelen, ervaren) en 'Bewustzijn' (dat wat we in essentie zijn) door elkaar. Van het 'persoonlijk bewustzijn' is geen betere versie, in de zin van een 'waar zelf' of 'liefdesbewustzijn' of 'christusbewustzijn'. Dat wat Ik Ben (in Essentie - de Laatste Conclusie) is Bewustzijn dat onpersoonlijk is en dat aan alles (dus ook al het persoonlijke) vooraf gaat. Dat Bewustzijn is onpersoonlijk, in de zin dat er geen persoonlijk ik in zit. Na de ontdekking van dat wat ik in Essentie ben (Bewustzijn) is er geen sprake meer van Mijn Bewustzijn omdat er niks van mij bij is.

Verder bestaat er ook niet zoiets als een ongeziene wereld. Als Bewustzijn, dat wat Ik Ben, aan alles vooraf gaat, dan is er niets wat niet verschijnt in Bewustzijn.

Ik herhaal Rob, waarom, jouw uitleg hier volgend, bestaat dan de wereld?

Kom niet af dat het een waan is gecreëerd door ons mensen, want de wereld draaide al miljarden jaren voordat de eerste mens nog maar zijn neus liet zien.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Je kunt lachen en je zelf blijven herhalen, maar zelfonderzoek is nergens voorgesteld als een strijd tegen (een) ego. Je kunt zien dat je dat er zelf van gemaakt hebt. Maar dat zal vermoedelijk niet gebeuren, want je hebt het als strijd gekwalificeerd en je hebt er baat bij om dat te blijven doen.

Rob, lees alleen maar bijdrage #27 van Renoir-Laurens hier op deze draad of blijf je erbij dat ik niet kan lezen?

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Wat valt er dan (nog) te verdedigen, als er niets meer is?

Wat er te verdedigen valt en viel is 'mijn vrije woord'.
Je ziet wat er zich gisteren in Parijs heeft afgespeeld.