K. Wat is scheppen?

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Fer

En wat is daar mis mee?

Als niemand daar op antwoordt, zal ik het maar doen.

Niets natuurlijk, niets mis mee, maar gezien er belang is en er dus voorwaarden zijn, is het gewoon geen beschikbaarheid zonder voorwaarden.

Oorspronkelijk geplaatst door Fer

En wat is daar mis mee?

Wanneer er een zaak (entiteit) gediend moet worden kun je er niet op vertrouwen. Vertrouwen is voor ego behepten (tot wat wij allen verworden zijn) een groot goed en een voorwaarde iets van een ander aan te nemen (hetgeen benodigd is voor de allereerste bereidheid gedegen zelfonderzoek aan te vangen). Hoe kun je immers raad van iemand aannemen die niet jouw belang dient maar het zijne. Zodra je weet wat je bent speelt dat geen enkele rol meer.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Niets natuurlijk, niets mis mee, maar gezien er belang is en er dus voorwaarden zijn, is het gewoon geen beschikbaarheid zonder voorwaarden.

Rationeel kom je tot zulke bevindingen, om redenen dat het je op deze wijze 'niet eigen wordt' is discussiëren niet zinvol.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Rationeel kom je tot zulke bevindingen, om redenen dat het je op deze wijze 'niet eigen wordt' is discussiëren niet zinvol.

Rationeel is dit niet, niet eens een bevinding, het is pure spot zonder belang of evenveel belang als het belang dat gedegen zelfonderzoek heeft om steeds maar weer te wijzen op zichzelf. De spot is om het heilige kaartenhuisje, dat nog steeds belang genoeg heeft om het steeds te blijven beschermen.
Dat is het grappige. Het lokt nog steeds dezelfde mechanismen uit. Raar dat deze zelf nog nooit gedegen onderzocht zijn. Gedegen... Ook zoiets wordt op den duur maar een schut-woord.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Rationeel is dit niet, niet eens een bevinding, het is pure spot zonder belang of evenveel belang als het belang dat gedegen zelfonderzoek heeft om steeds maar weer te wijzen op zichzelf. De spot is om het heilige kaartenhuisje, dat nog steeds belang genoeg heeft om het steeds te blijven beschermen.
Dat is het grappige. Het lokt nog steeds dezelfde mechanismen uit. Raar dat deze zelf nog nooit gedegen onderzocht zijn. Gedegen... Ook zoiets wordt op den duur maar een schut-woord.

Dat is wederom een adequate manier om de intentie van het doen van gedegen zelfonderzoek te kunnen veronachtzamen, een belang dat ego heeft. Juist om niet te vervallen in zinloze discussies wordt er gewezen op het belang van doen, het doen van gedegen zelfonderzoek. Hierbij doet zich het enigszins merkwaardige fenomeen voor dat de importantie van de op zichzelf onschuldige boodschap niet langer meer doordringt maar verwordt tot object van hartgrondige irritatie waardoor de oorspronkelijke intentie met een gerust hart veronachtzaamd kan worden.

Dat is het (gedegen onderzochte) gebruikelijke afweer mechanisme van ego dat zeer wel beseft dat het, zei het onbewust, zich bij gedegen zelfonderzoek niet in stand kan houden.

[Dorje]

En dat is de schutting: van kritiek irritatie maken, van de gedegenheid van het onderzoek in vraag stellen
een adequate manier om de intentie van het doen van gedegen zelfonderzoek te kunnen veronachtzamen maken. Van het benadrukken van het belang van het blijven gedegen doen van zelfonderzoek, een belang van ego maken.

Het merkwaardige fenomeen dat zich werkelijk voordoet is dat de boodschap die inderdaad door en door onschuldig is verwordt tot een schutting voor de aanwijzer. Op dat moment verliest de boodschap zijn onschuld en het is hier waar keer op keer wordt op gereageerd en waar keer op keer weer hetzelfde mechanisme in gang komt. En als dit mechanisme wordt bloot gelegd komt er keer op keer nog meer van dat mechanisme in gang. De schutting verwordt zo tot een versterkte burcht van waar achter de heerser het plebs plebs houdt met aan te wijzen waar het plebs niet voldoet aan de wetten waar hij zelf boven zou staan. Elke poging tot neerhalen van de burcht wordt zo gezien als aanval, irritatie, drang van ego om zichzelf in stand te houden en de onschuld van de boodschap te ontwijken. En zo zal dit mechanisme ook hier weer verder op botgevierd worden. Elke aanwijzing van de burcht zal steevast omgebogen worden tot ego aanwijzing, ego dat zichzelf in stand houdt en hier steeds vernuftiger in wordt, maar zal nooit leiden tot dat wat achter de burcht steeds gedeclameerd wordt: "zwijg en doe het gedegen zelfonderzoek!". In die zin is elke discussie inderdaad werkelijk zinloos.

Zolang gedegen zelfonderzoek een werkwoord is en vooral blijft, is het een prachtig instrument:

Ik onderzoek gedegen,
jij onderzoekt gedegen,
wij onderzoeken gedegen,
jullie onderzoeken gedegen,
zij onderzoeken gedegen.

Maar wanneer wordt het een slang die zichzelf in de staart vast bijt, als er in de beginketen iets wordt aangepast aan het prachtige instrument:

Ik heb het onderzoek afgerond.

Dan krijg je een keten die er heel anders uit gaat zien:

Ik heb het onderzoek afgerond,
jij vermijdt het onderzoek,
wij (de afgeronden) zijn beschikbaar zonder voorwaarden,
jullie voldoen niet aan de voorwaarden voor onze beschikbaarheid,
zij doen alles om hun ego in het zadel te houden door zich te keren tegen ons en onze aanwijzing.

Daarom, ik weet niet wie dit afgerond zijn in het op zich prachtige en immer doortastende zelfonderzoek heeft geworpen, maar het is waarlijk de doodsteek ervan. Het afgerond zijn verantwoord het beëindigen van het "gedegen" van het onderzoek, het verbreekt de doortastendheid en daarmee ook de onschuld ervan.

Zelfonderzoek blijft maar onschuldig en vooral "gedegen" als het zichzelf niet buiten zijn onderzoek sluit door het af te ronden.

Of, zoals je wil: gedegen zelfonderzoek is maar echt afgerond als het spontaan is geworden en zo zichzelf blijft aanwijzen in alles wat zich voordoet, niet als het zichzelf zich als afgerond gaat afsplitsen van niet-zichzelf en enkel nog de niet-zichzelf gaat verwijzen naar het zelfonderzoek.

Mechanisme... Laat u gaan, of ga... Een subtiel verschil. In het eerste is er een winnaar, het mechanisme wint altijd, in het tweede is er geen winnaar, noch verliezer, maar ik, jij, wij, jullie, zij doen aan gedegen zelfonderzoek. Onschuld en gedegenheid ten top!

Gedegen groeten.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

En dat is de schutting: van kritiek irritatie maken, van de gedegenheid van het onderzoek in vraag stellen
een adequate manier om de intentie van het doen van gedegen zelfonderzoek te kunnen veronachtzamen maken. Van het benadrukken van het belang van het blijven gedegen doen van zelfonderzoek, een belang van ego maken.

Het merkwaardige fenomeen dat zich werkelijk voordoet is dat de boodschap die inderdaad door en door onschuldig is verwordt tot een schutting voor de aanwijzer. Op dat moment verliest de boodschap zijn onschuld en het is hier waar keer op keer wordt op gereageerd en waar keer op keer weer hetzelfde mechanisme in gang komt. En als dit mechanisme wordt bloot gelegd komt er keer op keer nog meer van dat mechanisme in gang. De schutting verwordt zo tot een versterkte burcht van waar achter de heerser het plebs plebs houdt met aan te wijzen waar het plebs niet voldoet aan de wetten waar hij zelf boven zou staan. Elke poging tot neerhalen van de burcht wordt zo gezien als aanval, irritatie, drang van ego om zichzelf in stand te houden en de onschuld van de boodschap te ontwijken. En zo zal dit mechanisme ook hier weer verder op botgevierd worden. Elke aanwijzing van de burcht zal steevast omgebogen worden tot ego aanwijzing, ego dat zichzelf in stand houdt en hier steeds vernuftiger in wordt, maar zal nooit leiden tot dat wat achter de burcht steeds gedeclameerd wordt: "zwijg en doe het gedegen zelfonderzoek!". In die zin is elke discussie inderdaad werkelijk zinloos.

Zolang gedegen zelfonderzoek een werkwoord is en vooral blijft, is het een prachtig instrument:

Ik onderzoek gedegen,
jij onderzoekt gedegen,
wij onderzoeken gedegen,
jullie onderzoeken gedegen,
zij onderzoeken gedegen.

Maar wanneer wordt het een slang die zichzelf in de staart vast bijt, als er in de beginketen iets wordt aangepast aan het prachtige instrument:

Ik heb het onderzoek afgerond.

Dan krijg je een keten die er heel anders uit gaat zien:

Ik heb het onderzoek afgerond,
jij vermijdt het onderzoek,
wij (de afgeronden) zijn beschikbaar zonder voorwaarden,
jullie voldoen niet aan de voorwaarden voor onze beschikbaarheid,
zij doen alles om hun ego in het zadel te houden door zich te keren tegen ons en onze aanwijzing.

Daarom, ik weet niet wie dit afgerond zijn in het op zich prachtige en immer doortastende zelfonderzoek heeft geworpen, maar het is waarlijk de doodsteek ervan. Het afgerond zijn verantwoord het beëindigen van het "gedegen" van het onderzoek, het verbreekt de doortastendheid en daarmee ook de onschuld ervan.

Zelfonderzoek blijft maar onschuldig en vooral "gedegen" als het zichzelf niet buiten zijn onderzoek sluit door het af te ronden.

Of, zoals je wil: gedegen zelfonderzoek is maar echt afgerond als het spontaan is geworden en zo zichzelf blijft aanwijzen in alles wat zich voordoet, niet als het zichzelf zich als afgerond gaat afsplitsen van niet-zichzelf en enkel nog de niet-zichzelf gaat verwijzen naar het zelfonderzoek.

Mechanisme... Laat u gaan, of ga... Een subtiel verschil. In het eerste is er een winnaar, het mechanisme wint altijd, in het tweede is er geen winnaar, noch verliezer, maar ik, jij, wij, jullie, zij doen aan gedegen zelfonderzoek. Onschuld en gedegenheid ten top!

Gedegen groeten.

Ik ben geneigd de eerste alinea van de quote als een stuk gedegen zelfonderzoek te zien ware het niet dat ik er een grote mate van ego afweer in vertegenwoordigd zie zitten en het als zodanig niet 'gedegen' genoemd kan worden. Gedegen is het pas wanneer ego niet buiten schot blijft in zo'n onderzoek. Ego afweer is lastig te zien, we gebruiken het allen en overal automatisch, vandaar dat er hier hulp wordt geboden bij het onderkennen daarvan.
Dat is de enige zin van het heen en weer schrijven op dit forum en ja als ego activiteiten niet je interesse hebben kan het knap irritant zijn daarop alsmaar te worden gewezen. Dus als het je intentie niet is gedegen zelfonderzoek te doen heb je hier eigenlijk nauwelijks wat te zoeken. Al kan het natuurlijk zijn dat je nog even in het verkeerde spoor zit.

Voor anderen is het, zoals je zegt, een slang die zich in zijn staart vastbijt. Is het niet opvallend dat degenen die de raad opvolgen/opvolgden en gedegen zelfonderzoek doen/deden niet allergisch reageren op de aanbeveling gedegen zelfonderzoek te doen? Heeft het wellicht daar mee te maken dat ego-inzicht daar zijn intrede heeft gedaan?
Het lijkt, zoals in jouw geval, alsof je de boodschap krijgt dat je niet aan de voorwaarden voldoet voor beschikbaarheid en afgeschreven maar dat is alleen een ander gezegde voor 'je ego zit je in de weg'. Ego regelt de vertaalslagen en maakt er een eigen verhaal van. Wanneer de verbinding verbroken is dan is het ook klaar met de aanbevelingen gedegen zelfonderzoek te doen.

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

... Of, zoals je wil: gedegen zelfonderzoek is maar echt afgerond als het spontaan is geworden en zo zichzelf blijft aanwijzen in alles wat zich voordoet, niet als het zichzelf zich als afgerond gaat afsplitsen van niet-zichzelf en enkel nog de niet-zichzelf gaat verwijzen naar het zelfonderzoek.

K. zegt in de beginquote dat het in vedanta om beëindigen van kennis gaat. Dat is hier meermaals uitgesproken als afronden van gedegen zelfonderzoek. Het gaat niet om een mechanisme zoals jij het wilt uitleggen of om iets wat 'echt' is.
Beëindigen is dat vervulling beschikbaar is zonder voorwaarden. Kennis (weet hebben) is geen voorwaarde voor vervulling. Spontaan zijn is geen voorwaarde, noch het zich op een of andere manier voordoen. Zichzelf dan wel niet-zichzelf zijn, zijn geen voorwaarden voor vervulling. Het enige waar het om gaat is het gedegen zelfonderzoek 'doen', het afronden, het beëindigen.

De knoop (in je redenering) ligt in "als het ... is geworden" in de eerste zin. Al wat volgt in de quote is terugkoppeling naar wat iedereen al weet, naar kennis. Het gaat in gedegen zelfonderzoek om de terugkoppeling te beëindigen en in de vervulling te verdwijnen in wat los is van kennis. Alles heeft die beschikbaarheid om in vervulling te verdwijnen, los te leven van kennis en invloed (van ego).

[Iona]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

En dat is de schutting: van kritiek irritatie maken, van de gedegenheid van het onderzoek in vraag stellen
een adequate manier om de intentie van het doen van gedegen zelfonderzoek te kunnen veronachtzamen maken. Van het benadrukken van het belang van het blijven gedegen doen van zelfonderzoek, een belang van ego maken.

Het merkwaardige fenomeen dat zich werkelijk voordoet is dat de boodschap die inderdaad door en door onschuldig is verwordt tot een schutting voor de aanwijzer. Op dat moment verliest de boodschap zijn onschuld en het is hier waar keer op keer wordt op gereageerd en waar keer op keer weer hetzelfde mechanisme in gang komt. En als dit mechanisme wordt bloot gelegd komt er keer op keer nog meer van dat mechanisme in gang. De schutting verwordt zo tot een versterkte burcht van waar achter de heerser het plebs plebs houdt met aan te wijzen waar het plebs niet voldoet aan de wetten waar hij zelf boven zou staan. Elke poging tot neerhalen van de burcht wordt zo gezien als aanval, irritatie, drang van ego om zichzelf in stand te houden en de onschuld van de boodschap te ontwijken. En zo zal dit mechanisme ook hier weer verder op botgevierd worden. Elke aanwijzing van de burcht zal steevast omgebogen worden tot ego aanwijzing, ego dat zichzelf in stand houdt en hier steeds vernuftiger in wordt, maar zal nooit leiden tot dat wat achter de burcht steeds gedeclameerd wordt: "zwijg en doe het gedegen zelfonderzoek!". In die zin is elke discussie inderdaad werkelijk zinloos.

Zolang gedegen zelfonderzoek een werkwoord is en vooral blijft, is het een prachtig instrument:

Ik onderzoek gedegen,
jij onderzoekt gedegen,
wij onderzoeken gedegen,
jullie onderzoeken gedegen,
zij onderzoeken gedegen.

Maar wanneer wordt het een slang die zichzelf in de staart vast bijt, als er in de beginketen iets wordt aangepast aan het prachtige instrument:

Ik heb het onderzoek afgerond.

Dan krijg je een keten die er heel anders uit gaat zien:

Ik heb het onderzoek afgerond,
jij vermijdt het onderzoek,
wij (de afgeronden) zijn beschikbaar zonder voorwaarden,
jullie voldoen niet aan de voorwaarden voor onze beschikbaarheid,
zij doen alles om hun ego in het zadel te houden door zich te keren tegen ons en onze aanwijzing.

Daarom, ik weet niet wie dit afgerond zijn in het op zich prachtige en immer doortastende zelfonderzoek heeft geworpen, maar het is waarlijk de doodsteek ervan. Het afgerond zijn verantwoord het beëindigen van het "gedegen" van het onderzoek, het verbreekt de doortastendheid en daarmee ook de onschuld ervan.

Zelfonderzoek blijft maar onschuldig en vooral "gedegen" als het zichzelf niet buiten zijn onderzoek sluit door het af te ronden.

Of, zoals je wil: gedegen zelfonderzoek is maar echt afgerond als het spontaan is geworden en zo zichzelf blijft aanwijzen in alles wat zich voordoet, niet als het zichzelf zich als afgerond gaat afsplitsen van niet-zichzelf en enkel nog de niet-zichzelf gaat verwijzen naar het zelfonderzoek.

Mechanisme... Laat u gaan, of ga... Een subtiel verschil. In het eerste is er een winnaar, het mechanisme wint altijd, in het tweede is er geen winnaar, noch verliezer, maar ik, jij, wij, jullie, zij doen aan gedegen zelfonderzoek. Onschuld en gedegenheid ten top!

Gedegen groeten.

Hier wordt iets aangeraakt.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

. Onderzoek, in diepe stilte, niet 'ik ben op onderzoek'. Diepte stilte, wijde ruimte. Dat wat in essentie liefde, intens medegevoel en de dood is, is die intelligentie die schepping is.

Fijn dat je de tekst gedeeld hebt Iona.
Het onderzoek is ( voor mij dan) iets wat uiteindelijk in stilte uitmondt. In die stilte zijn er geen woorden die nog waarde hebben.
Daarnaast, of in het onophoudelijke onderzoek besloten, is het fijn als terloops zo een vraag gesteld wordt door een ander, al is dat niet anders dan ieder ander vraag die ik mezelf ook stel.
Wanneer de vraag onverwacht gesteld wordt, wordt de focus aangescherpt.
Het is wat bij mij gebeurt.
Voor mij is het simpelweg 'delen', en als je elkaar voor heel even bereikt, weet je dat een ander ook zo stoutmoedig is om aan zichzelf 'de vraag' te blijven stellen..