De allerbelangrijkste vraag

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door Lyme

Hoor ik daar een ego die bevestiging wil voor iets waar het zichzelf mee identificeert?

Getver Lyme, hou eens op over dat egogedoe!
Ik ga maar eens op zoek naar een oudere Inzicht (kwartaalblad non dualisme e.d.), waarin allerlei artikelen stonden van de waarlijk gerealiseerden.., bekende grote namen op dit gebied. Unaniem waren ze van mening dat het "weg met ego" grote flauwekul is. O ja ik mocht toen ook nog een stukje publiceren, weet je nog?
Ego is trouwens geen ding..maar een werkzaamheid van de mind.
Zolang er geen volslagen identificatie is is het niet meer dan een handige vorm van functioneren in dit aardse domein.

Hij is mooi.
Bedoel je met toepasselijk die spiegeling in je avatar?

Dank U! Ik is blij!.
Ja idd dat zie je goed, die spiegeling herinnert me eraan dat het "hier" een afspiegeling van "daar" is.
Het Noorderlicht is een herinnering aan datgene wat ook dit te boven gaat.

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

En je tweede bericht van vandaag gaat over je avatar. Prachtig. Dat het daarover gaat, en inderdaad, de avatar zelf.

Dank je Maria!

[Lyme]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Ik ga maar eens op zoek naar een oudere Inzicht (kwartaalblad non dualisme e.d.), waarin allerlei artikelen stonden van de waarlijk gerealiseerden.., bekende grote namen op dit gebied. Unaniem waren ze van mening dat het "weg met ego" grote flauwekul is. O ja ik mocht toen ook nog een stukje publiceren, weet je nog?

Jazeker, die heb ik hier nog ergens liggen.
Is die Ramaha waar dit topic over gaat () ook een 'gerealiseerde'?
Ik ken die arme man niet eens, zal eens wat over hem lezen.
Wat versta jij onder 'gerealiseerd zijn' ?
Heb je waarschijnlijk al lang en breed ooit ergens geschreven maar wellicht verandert de interpretatie van dat woord nogal eens?

(het getver; ik altijd met mn interpretatie(s))

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Dank je Mihaela!
Wat houd jou zoals bezig?

Ik vind het heel interessant om de menselijke geest te doorgronden.
Omdat ik heel veel jaren heel intens aan gegaan ben, mijn gevoel en mijn emoties, merk ik dat ik fysiek meer behoefte heb aan verjonging en beweging. Ik ben misschien te intens daar mee bezig geweest, en nu is tijd om de geest te laten rusten, of wat meer los te laten, en meer fysiek in beweging te zijn.

Ik wandel graag, ik ben graag in de natuur. Door de pijn in mijn lichaam, ben ik soms geneigd om te weinig actieve dingen te doen, en dat is voor mij echt een aandachtspunt. Hoe meer ik beweeg, hoe beter ik me voel, en hoe minder pijn ik heb. (maar soms ben ik iets te gemakkelijk daarin, maar daar heb ik alleen maar mezelf mee..)

Ik heb een paar fijne vrienden waarbij in het contact me heel vrij voel. Ik voel me geliefd, en ik heb lief..
Op mijn werk voel ik me op mijn gemak.

Wegens mijn gevoeligheid, ben ik soms snel gespannen in mijn lichaam, maar daarnaast zie ik het ook dat ik me meer en meer me overal thuis voel.

Wat houd jou zoals bezig Diane? Mooie avatar trouwens.

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door Lyme

Jazeker, die heb ik hier nog ergens liggen.
Is die Ramaha waar dit topic over gaat () ook een 'gerealiseerde'?
Ik ken die arme man niet eens, zal eens wat over hem lezen.
Wat versta jij onder 'gerealiseerd zijn' ?
Heb je waarschijnlijk al lang en breed ooit ergens geschreven maar wellicht verandert de interpretatie van dat woord nogal eens?

O jeetje Lyme, Ramana is een van de grootste gerealiseerden waar het Westerse non dualisme voor een groot deel op gebaseerd is. Dit is vloeken in de kerk hoor...
Ja wat is "gerealiseerd" zijn. Eigenlijk zijn "we" het allemaal al volgens de boekjes...maar voorzover ik het begrijp is het de identificatie met lichaam, denken en voelen het grootste obstakel. Want dat zijn "we" dus niet. Dit laatste is een expressie, een manifestatie van datgene wat "we" werkelijk Zijn. Zodat OOK de manifestatie in wezen goddelijk is, maar dan als reflectie. Snap je? Er is nergens enige scheiding tussen "jou" en "mij" of wat dan ook.
Nu is het vooral de kunst om de illusie van het "ik" te leren doorzien...WiNk
Wat overigens niet wegneemt dat het egomechanisme zelfs na een diepgaande realisatie/inzicht best nog wel een tijdje werkzaam zal zijn om meer en meer te verflauwen.
En verder schijnen karmische tendensen ook nog een rol te spelen in hoeverre een "iemand" werkelijk en helemaal en voorgoed aan elke vorm van identificatie is ontstegen.
Zelfs Ramana had daar tijdens z'n leven nog wel eens last van en had soms "ongelukjes"...

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik vind het heel interessant om de menselijke geest te doorgronden.
Omdat ik heel veel jaren heel intens aan gegaan ben, mijn gevoel en mijn emoties, merk ik dat ik fysiek meer behoefte heb aan verjonging en beweging. Ik ben misschien te intens daar mee bezig geweest, en nu is tijd om de geest te laten rusten, of wat meer los te laten, en meer fysiek in beweging te zijn.

Ik wandel graag, ik ben graag in de natuur. Door de pijn in mijn lichaam, ben ik soms geneigd om te weinig actieve dingen te doen, en dat is voor mij echt een aandachtspunt. Hoe meer ik beweeg, hoe beter ik me voel, en hoe minder pijn ik heb. (maar soms ben ik iets te gemakkelijk daarin, maar daar heb ik alleen maar mezelf mee..)

Ik heb een paar fijne vrienden waarbij in het contact me heel vrij voel. Ik voel me geliefd, en ik heb lief..
Op mijn werk voel ik me op mijn gemak.

Wegens mijn gevoeligheid, ben ik soms snel gespannen in mijn lichaam, maar daarnaast zie ik het ook dat ik me meer en meer me overal thuis voel.

Wat houd jou zoals bezig Diane? Mooie avatar trouwens.

Fijn je wat beter te leren kennen Mihaela.
W.b.t. beweging daar heb ik ook de nodige problemen mee gekregen als gevolg van diverse ongelukken en medische missers. Heb dus ook vaak pijn en kan helaas geen pijnstillers verdragen.
Ik herken wel het te veel met mijn hoofd bezig zijn, te veel op alles ingaan, emoties onderzoeken, denken over dingen e.d.
Mensen met allerlei klachten komen vaak om hulp en troost bij me, iets waar ik ook wat voorzichtiger in ben geworden. Was geneigd te veel van mezelf weg te geven, te veel hulpverlener willen zijn.
Intussen heb ik meer beweging op prijs weten te stellen, wandel veel in het prachtige park bij me in de buurt, hou van de stilte.

En van jongsaf aan gek geweest op lezen, vooral de meer "diepzinnige" zeg maar. Wat nu behoorlijk is verminderd. En schrijven natuurlijk. Doe dit nog voor een paar bladen en vroeger voor diverse dagbladen. Het maken van haiku's, een soort Japans heel gecomprimeerd "gedichtje heeft ook m'n liefde. Dit is nogal eens gepubliceerd in een Japanse krant, waar ik echt blij mee ben. Want elke Japanner vindt dit een soort hobby, er zijn daar zelfs op universiteiten studierichtingen voor. Die haiku's schrijf ik dan in het Engels, aangezien de krant gelieerd is aan de New York Times en de Herald Tribune.

Ik zie en spreek niet veel mensen, heb daar ook niet zo'n behoefte aan. Dit is mede een gevolg geweest van het ernstige auto-ongeluk van bijna 9 maanden geleden. Ben niet meer zo mobiel, zeg maar om van alles af te sjouwen. Heb al langer geleden, ook door een medische misser geleerd, bij de dag te leven. Voel meer en meer overgave aan wat het leven me brengt.
Heb met schade en schande geleerd dat ik niets in de hand heb.

Dank voor je vertrouwen!

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

... Ja idd dat zie je goed, die spiegeling herinnert me eraan dat het "hier" een afspiegeling van "daar" is.
Het Noorderlicht is een herinnering aan datgene wat ook dit te boven gaat.

Een mooie avatar inderdaad, die samen met je handtekening een bibliotheek aan kennis verzameld.
Waar Leila verwijst naar de arabische naam voor donkere nacht, verwijst 'aurora' in aurora borealis naar de godin van de dageraad. Er is dus een voortgaan van 'hier' naar 'daar'.

Looro

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Fijn je wat beter te leren kennen Mihaela.
W.b.t. beweging daar heb ik ook de nodige problemen mee gekregen als gevolg van diverse ongelukken en medische missers. Heb dus ook vaak pijn en kan helaas geen pijnstillers verdragen.
Ik herken wel het te veel met mijn hoofd bezig zijn, te veel op alles ingaan, emoties onderzoeken, denken over dingen e.d.
Mensen met allerlei klachten komen vaak om hulp en troost bij me, iets waar ik ook wat voorzichtiger in ben geworden. Was geneigd te veel van mezelf weg te geven, te veel hulpverlener willen zijn.
Intussen heb ik meer beweging op prijs weten te stellen, wandel veel in het prachtige park bij me in de buurt, hou van de stilte.

En van jongsaf aan gek geweest op lezen, vooral de meer "diepzinnige" zeg maar. Wat nu behoorlijk is verminderd. En schrijven natuurlijk. Doe dit nog voor een paar bladen en vroeger voor diverse dagbladen. Het maken van haiku's, een soort Japans heel gecomprimeerd "gedichtje heeft ook m'n liefde. Dit is nogal eens gepubliceerd in een Japanse krant, waar ik echt blij mee ben. Want elke Japanner vindt dit een soort hobby, er zijn daar zelfs op universiteiten studierichtingen voor. Die haiku's schrijf ik dan in het Engels, aangezien de krant gelieerd is aan de New York Times en de Herald Tribune.

Ik zie en spreek niet veel mensen, heb daar ook niet zo'n behoefte aan. Dit is mede een gevolg geweest van het ernstige auto-ongeluk van bijna 9 maanden geleden. Ben niet meer zo mobiel, zeg maar om van alles af te sjouwen. Heb al langer geleden, ook door een medische misser geleerd, bij de dag te leven. Voel meer en meer overgave aan wat het leven me brengt.
Heb met schade en schande geleerd dat ik niets in de hand heb.

Dank voor je vertrouwen!

Is het een idee om iets op het forum te zetten, van wat jij geschreven hebt Diane? Het lijk me super leuk om iets van je te lezen.

Fijn om te lezen wat je deelde.
**********

[Lyme]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Zodat OOK de manifestatie in wezen goddelijk is, maar dan als reflectie. Snap je? Er is nergens enige scheiding tussen "jou" en "mij" of wat dan ook.
Nu is het vooral de kunst om de illusie van het "ik" te leren doorzien...WiNk

Als ik dat zie, dan zie ik a.h.w dat het misschien lijkt alsof ik van alles 'doe', maar dingen gebeuren gewoon.. zoals een arm optillen ofzoiets, dat gebeurd dan en ik kijk daarnaar. Maar ook dat kijken is dan weer wat er gebeurd..lastig uit te leggen.
Het lijkt wel op een soort van uittreding, maar dan zonder iemand die uittreed snap je?

Zo is de beleving anders, tja hoe zal ik het zeggen...boeiend wonderlijk.
Maar ook ruimtelijker, ruim. (ik typ maar wat, want dit proberen uit te leggen is in feite nogal absurd en bizar)
Verder..hmmm...is het alsof de lucht vol is met..verwachting ofzo..is niet het juiste woord.
Ik moet ineens denken aan een Stephen King film ''The langeliers'' waar een groep mensen in een tijdzone terechtkomt die de normale tijd net iets vóór is. Alles wat gebeurd moet dan nog gebeuren. Dat wat komen moet is dan haast voelbaar. Alsof alles in dat ene stukje tijd 'gevangen' zit.
Niet gevangen maar alsof in dit moment alles is wat is..zoiets.


Dat zijn 'glimpen'. Ik weet niet wat het is, kan het niet verklaren. Maar het gaat voorbij dat wat ik denk dat ik ben, dat vervalt dan helemaal. Alles valt dan samen.
Maar nu op dit moment, is het er wel maar ook weer niet. Meestal beweeg ik me gewoon voort als Lyme. Ik zou niet weten hoe het anders moet.

[Maria]

Oorspronkelijk geplaatst door Lyme

Meestal beweeg ik me gewoon voort als Lyme. Ik zou niet weten hoe het anders moet.

Volgens mij moet het ook niet anders, kan het niet anders en hoeft het niet anders.