20 April 2018, 23:01 | #391 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 30 January 2011
Berichten: 178
|
Citaat:
|
|
21 April 2018, 08:59 | #392 | |||
Jubilaris
Geregistreerd: 15 April 2016
Berichten: 380
|
Citaat:
Ik verwijs je duidelijk met eigen woorden naar dat wat "ik" niet kan ervaren omdat het "ik" is die er in wegvalt. Jouw "ik" maakt er een eigen verhaal van dat het geloof in dat "ik" en dus de onwil om het "ik" zelf te onderzoeken bestendigd. Om je te besparen van heel dit opkuisen van iets dat er niet is, wijs ik je op wat je zelf ook weet, maar niet kan toelaten, omdat het een bedreiging vormt voor de kapstok waar je heel je eigen verhaal, mijn verhaal en dat van de boeddha aan op probeert te hangen. Je vraagt een kapstok, iets eigen, waar je dan alles kan aan ophangen. Wat je zelf werkelijk bent verwijst jou via de verhalen van Dorje, van boeddha, van Advaita, van Dzogchen, van gedegen zelfonderzoek, naar wat je zelf werkelijk bent, het vasthouden aan de kapstok van de "eigen" ervaring is het weigeren te volgen waar naar verwezen wordt, daar waar het "eigen" niet mee kan. Het vergt openheid om toe te laten dat er geen kapstok is. Als die openheid er niet is, dan kan je de "ik" die niet open is, onderzoeken, grondig onderzoeken, gedegen als je wil. In het onderzoek wordt openheid ontdekt, niet een "ik" dat deel uitmaakt van een ondeelbaar geheel dat door "ik" te zijn leeft. Het is die "ik" juist die onderzocht dient te worden, niet de voorwaarden ("mijn" zintuigen, "mijn" waarnemingen, "mijn" bewustwordingen) die dit ik gebruikt om zichzelf te bestendigen, op te kuisen, of wat dan ook. In het bewustzijn van het wegvallen van dat "ik" is er weten, geen "eigen" weten, maar absoluut weten, weten dat er altijd is, ook al "lijkt" het bedolven onder lagen en lagen van stof denkbeeldig gecreëerd door het verstand en erdoor aangetast "lijkt" te worden. De "ik" die terug verschijnt in dat bewustzijn kan alleen maar weten dat hij niet bestaat en het stof die het bedekt dus ook niet bestaat. Zo'n "ik" gaat niet meer op zoek naar kapstokken, maar onderzoekt verder waar het in verschijnt, steeds weer, tot het geloof in dat "ik" volledig wegvalt en er niets meer is dat leven/bewustzijn/zijn belemmert, tegen houdt, weerstand tegen heeft. Er kan alleen naar verwezen worden en als de weerstand er tegen weg valt, is dat wat werkelijk is, dat wat overblijft en is helder dat dat het enige is wat is. Citaat:
Citaat:
Sweet dreams
__________________
Wat is is. |
|||
21 April 2018, 09:46 | #393 | |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
Maar het zit dan wel in een ander perspectief dan onze wereldse mensenkennis... Gewoon al dat je zegt dat ik iets zou toevoegen wanneer ik over eigen ervaring spreek wijst er al op dat je niet in het zijn maar in het intellect verblijft en redeneert... |
|
21 April 2018, 10:12 | #394 | |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
Terwijl openheid en het opzij zetten van de eigen (voor)oordelen al van in den beginne mijn leiddraad zijn geweest om alles met open geest en onbevangen te onderzoeken... en ik heb daarbij ook geen overdreven belangstelling gehecht aan het ik, maar steeds meer kom ik tot de vaststelling, ook in wat hier verteld wordt dat het volledig opzij zetten van het 'ik' een dimensie in de openheid tot verder gaan in de weg staat... Jouw eindpunt blijft een prachtig verhaal, niet meer, ook als het in je hoofd klopt als een klok en als al heel wat mensen blij zouden zijn als ze al tot daar inzicht zouden hebben verworven, maar spijtig genoeg is het Leven, als het ware, eruit verdwenen... Weet ik ook dat het Leven niets van doen heeft met mijn kleinpersoonlijke 'ik' en zonder mij kan; maar het is duidelijk dat ik zonder mijn 'ik' niet volledig kan deelnemen aan dat leven... Mijn 'ik' is als het ware een draad die mij verbindt aan dat Leven; knip hem door en er blijft een zombie over... Voor heel jouw verhaal heb je je 'ik' niet nodig; in tegendeel is hij zelfs enkel een spelbreker en dat treed ik bij... Maar de conclusie, het verhaal gekend, 'ik' blijvend opzij zetten en nihileren maakt juist dat je het leven in jezelf afsluit van het Leven dat door ieder schepsel stroomt en dat alles wat je zogezegd weet enkel een intellectuele constructie blijft en het echte weten er geen deel van is... De vraag blijft... Kun jij in de plaats van bvb. je vrouw inzicht verwerven??? Neen, dat kun je niet; het zal altijd je vrouw zelf zijn die het zal moeten doen... En daar alleen al zie je dat er een 'ik' is die de weg moet afleggen... Of onken je dat??? |
|
21 April 2018, 11:41 | #395 | |||
Jubilaris
Geregistreerd: 15 April 2016
Berichten: 380
|
Citaat:
Citaat:
Citaat:
"Ik" moet geen weg afleggen naar ergens anders dan waar je al bent, noch mijn ik, noch dat van mijn vrouw, noch dat van jou. "Ik" moet gewoon ontdekken dat het leven niet gaat om ik, noch om mijn vrouw, noch om jou. Door die ontdekking kan leven geleefd worden zonder voortdurende inmenging van iets dat er zijn "eigen" zeg over wilt hebben, inzichten wil vergaren, zijn eigen weg wilt gaan en zichzelf op de voorgrond wilt blijven plaatsen. Ontdekken is geen doen, het is ontdoen, stoppen met doen, stoppen met invullen. Ik kan dit niet zelf, want ik is het denkbeeldige doen. Ik kan alleen maar uit de weg gaan staan (weten dat het niet gaat om ik), stoppen te geloven dat ik de kern, het centrum is. Dit kan maar door dat ik te onderzoeken op zijn echtheid. Als je als ik iets denkbeeldig te doen wilt hebben, ziedaar. Denken ik te zijn of zelfs niet ik te zijn en dat niet onderzoeken, is het geloof in ik of het geloof in niet-ik in stand houden. Het geloof moet er aan, niets anders.
__________________
Wat is is. |
|||
21 April 2018, 16:36 | #396 | ||||
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
Citaat:
Het leven, maar dat is dan werelds gezien, kan ook versmacht worden door zich zodanig op het beeld, het aardse bestaan ervan te concentreren dat men de oorsprong waaruit het beeld voortsproot totaal verwaarloosd en versmacht... Citaat:
Of veronderstel jij dat dieren, dat stenen, dat bomen ook dromen dat ze bestaan en niet door hebben dat ze niet bestaan en enkel maar dromen??? Of ga je ervan uit dat alle bewustzijn enkel lucht is... en dus niet bestaat??? Tot zulk een vaststelling kan natuurlijk alleen maar het verstand komen, want het verstand zelf is iets dat niet bestaat, maar zich wel een bestaan wil voorstellen dat het niet heeft en bovendien nooit gehad heeft... Het verstand is zoals onze ogen, onze oren, de vleugels van de vogels en ... enkel een evolutie element; maar op op zichzelf bestaat het verstand niet. En het verstand heeft dan ook alle verbeelding nodig om zichzelf als iets bestaande voor te stellen... Natuurlijk als het de grens van zijn eigen zijn benadert, dat het dan enkel tot de conclusie kan komen dat alles enkel droom is en dus in wezen niet bestaat. Citaat:
Mijn 'ik' is nog kleiner dan een mosterdzaadje; en doordrongen van geluk dat het, zonder omweg opgedrongen door het verstand, het Leven mag leven zoals het tot mij komt en dat Leven mist ik in al jullie intellectuele uiteenzettingen zodat ik ze enkel als intellectuele zelfmisleiding kan zien... Ik spreek hier niet enkel over jou en ik wil je zeker niet chofferen, maar de standpunten die hier dikwijls als de ultime waarheid naar voren worden gebracht en waar voor mij elke ziel uit verdwenen is komen mij meer en meer over als ultieme zelfbedrog... |
||||
21 April 2018, 19:08 | #397 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 6 October 2016
Berichten: 0
|
Citaat:
Deed forumlid marie dat ook maar is. Simpelweg Tot zwijgen bereid zijn.
__________________
God is alles & goed. |
|
21 April 2018, 19:11 | #398 |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
|
21 April 2018, 20:45 | #399 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 6 October 2016
Berichten: 0
|
En dan haar gebraden serveren met een zoetzuur sausje over...
__________________
God is alles & goed. |
21 April 2018, 20:48 | #400 |
Geen lid
Berichten: n/a
|
|