Het is mij overkomen.

[sagnaar]

Voor veel 'Zoekers is het vaak zo dat er een ontkenning is, een afwijzing van het zogenaamde Ik' binnen de 'waan' van het Zelf-beeld. Daardoor is er een onverschilligheid mogelijk/relativering m.b.t 'persoonlijke' 'ervaringen'.
Bij dat soort trucjes... is de gevoels' 'beleving' een Ik' te zijn meestal tientallen keren sterker aanwezig.

Beschouwelijk is het vrij gemakkelijk voor jan en alleman om te komen tot een relativeren van het Ik' als besef.
Gevoelsmatig Onder-vinden dat dat Ik' 'belang' kan oplossen.....is hele andere koek
In die 'Burcht schuilt 95% van de mensheid.

Waneer de Begoocheling (emotie) kan verdwijnen uit de Illusie (gedachte) een Ik' te zijn...kan de heelheid van individualiteit verschijnen.....


Messchien tot laters.....:-)

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door Keen

Voor veel 'Zoekers is het vaak zo dat er een ontkenning is, een afwijzing van het zogenaamde Ik' binnen de 'waan' van het Zelf-beeld. Daardoor is er een onverschilligheid mogelijk/relativering m.b.t 'persoonlijke' 'ervaringen'.
Bij dat soort trucjes... is de gevoels' 'beleving' een Ik' te zijn meestal tientallen keren sterker aanwezig.

Beschouwelijk is het vrij gemakkelijk voor jan en alleman om te komen tot een relativeren van het Ik' als besef.
Gevoelsmatig Onder-vinden dat dat Ik' 'belang' kan oplossen.....is hele andere koek
In die 'Burcht schuilt 95% van de mensheid.

Waneer de Begoocheling (emotie) kan verdwijnen uit de Illusie (gedachte) een Ik' te zijn...kan de heelheid van individualiteit verschijnen.....


Messchien tot laters.....:-)

Ik herken die valkuil.
Mooi Keen!

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Ik herken die valkuil.
Mooi Keen!

Mooi Diane....

Ik bedoel niet een ongevoeligheid, noch een onverschilligheid naar Hoe' je bestaat'....maar dat het ontzettend veel energie kost om het gevoel een ik' te zijn, in de 'beleving' overeind te houden.

Kortom door het Beeld/gevoel van een je' zelf' te handhaven....doe je feitelijk je 'zelf' tekort.

Beschouwelijk kan het lijken dat zo'n voorstelling tot een passiefe slaafsheid van de omstandigheden kan veroordelen.....Niets is minder waar'.
De basis van een Natuurlijke individualiteit' neemt dan het dragen van de bestaans' 'beleving' over...en is er absoluut geen enkele noodzaak meer dat daar een 'persoonlijke' moeite voor genomen hoeft te worden.

Het handhaven van het ik' gevoel is feitelijk de Blinde vlek....in de 'belevings'wereld, die Wezenlijk enkelt Beschikbaarheid' is. Gelijk conclusies, zienswijzen, inzichten, meningen, zelfs intuities de Blinde vlek zijn voor de beschouwelijke 'ervarings' wereld, die Wezenlijk enkelt Ontvankelijkheid' is.

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door Keen

Mooi Diane....

Ik bedoel niet een ongevoeligheid, noch een onverschilligheid naar Hoe' je bestaat'....maar dat het ontzettend veel energie kost om het gevoel een ik' te zijn, in de 'beleving' overeind te houden.

Kortom door het Beeld/gevoel van een je' zelf' te handhaven....doe je feitelijk je 'zelf' tekort.

Beschouwelijk kan het lijken dat zo'n voorstelling tot een passiefe slaafsheid van de omstandigheden kan veroordelen.....Niets is minder waar'.
De basis van een Natuurlijke individualiteit' neemt dan het dragen van de bestaans' 'beleving' over...en is er absoluut geen enkele noodzaak meer dat daar een 'persoonlijke' moeite voor genomen hoeft te worden.

Het handhaven van het ik' gevoel is feitelijk de Blinde vlek....in de 'belevings'wereld, die Wezenlijk enkelt Beschikbaarheid' is. Gelijk conclusies, zienswijzen, inzichten, meningen, zelfs intuities de Blinde vlek zijn voor de beschouwelijke 'ervarings' wereld, die Wezenlijk enkelt Ontvankelijkheid' is.

Jawel Keen, alweer helemaal mee eens.
Ik krijg wel het gevoel zoals je het beschrijft dat er een "ik" die zichzelf als "ik" in stand houdt en daar even makkelijk vanaf komt.
Nu is het idd vrij makkelijk om mentaal te zien dat dit persoonlijk zelf niet bestaat, het is daarmee nog niet gezegd dat het dan ook op alle niveaus van bestaan even verdwijnt (als gevoel). Dat is het verzet (of angst misschien) om te verdwijnen. Want wie of wat is die het ik-gevoel handhaaft? Dat kan onmogelijk de "ik" zelf zijn aangezien deze nooit heeft bestaan. Zodat er toch een soort overgave (kennelijk) plaatsvindt van Geest of Bewustzijn aan "zichzelf" en het leven idd volop zonder enige krampachtigheid geleefd kan worden. En daar zijn geen methodes of voorwaarden voor en is er niemand die ooit kan zeggen "het bereikt te hebben" Een contradictio in terminis.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Jawel Keen, alweer helemaal mee eens.
Ik krijg wel het gevoel zoals je het beschrijft dat er een "ik" die zichzelf als "ik" in stand houdt en daar even makkelijk vanaf komt.
Nu is het idd vrij makkelijk om mentaal te zien dat dit persoonlijk zelf niet bestaat, het is daarmee nog niet gezegd dat het dan ook op alle niveaus van bestaan even verdwijnt (als gevoel). Dat is het verzet (of angst misschien) om te verdwijnen. Want wie of wat is die het ik-gevoel handhaaft? Dat kan onmogelijk de "ik" zelf zijn aangezien deze nooit heeft bestaan. Zodat er toch een soort overgave (kennelijk) plaatsvindt van Geest of Bewustzijn aan "zichzelf" en het leven idd volop zonder enige krampachtigheid geleefd kan worden. En daar zijn geen methodes of voorwaarden voor en is er niemand die ooit kan zeggen "het bereikt te hebben" Een contradictio in terminis.

Na je lange tijd bevredigd te hebben met de theorie, de gedachte hoe gelukzalig het zal zijn wanneer het je eenmaal is toegevallen val je onomstotelijk in de overgave 'het' nooit en te nimmer te zullen bereiken.

Eigenlijk heb je maar matig onderzocht, wel een heel arsenaal aan kennis verzameld waarmee je elkaar bemoedigend kunt toespreken het toch allemaal wel degelijk begrepen te hebben, maar het wil je maar niet toevallen. Je valt in een diep gat van de teleurstelling en je denkt aanbeland te zijn in wat de spirituele leraar 'the void' noemt, maar het komt tot helemaal niks anders dan diepe teleurstelling.

Dan zijn er die de investering van **tig jaar wetenschappelijk en intelectueel grasduinen te gelde willen maken, ze hebben het begrepen dus dan kan het in een boek om er anderen de ogen mee uit te steken. Je komt op een forum vertellen dat het je is toegevallen en hoe vol 'bliss' je leven geworden is want je verkeert inmiddels in financiële onafhankelijkheid (tja en dat voel ook lekker natuurlijk). Men hangt aan je lippen want dat wat jij hebt dat wil iedereen wel.

Je bent goed onderlegd, niet meer te verslaan bijna. Je weet alles over valkuilen, hoe het theoretisch is om 'daar' te zijn (een idee hebben is de grootste belemmering te zien) maar eigenlijk wilde je al die tijd al iets verkrijgen, iets onderdeel van jou maken. Iets te willen bereiken ten behoeve van het persoonlijke is de grootst over het hoofd geziene valkuil. Degene die aan het eind weet te vertellen dat er niemand is die ooit kan zeggen "het bereikt te hebben" geeft aan deze wrange vrucht zelf geplukt te hebben.

Nee een 'iemand' zal realisatie nooit kunnen bereiken, personen die zichzelf wel zien zitten kunnen realisatie niet bereiken, dus ga op zoek naar de 'iemand' in jou en kill hem.

Epiloog.
Je miste eigenlijk vanaf het prille begin die enorme drive die daarvoor nodig is, te weten te willen komen wat je bent. Het was dus bij voorbaat al gedoemd te mislukken.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Epiloog.
Je miste eigenlijk vanaf het prille begin die enorme drive die daarvoor nodig is, te weten te willen komen wat je bent. Het was dus bij voorbaat al gedoemd te mislukken.

Idd.
The film was already in the can..

dus eigenlijk had je je totaal niet moe hoeven te maken.
..Maar dat was already in the can too..

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Idd.
The film was already in the can..

dus eigenlijk had je je totaal niet moe hoeven te maken.
..Maar dat was already in the can too..

Het is geen kwestie van je moe hoeven maken, ook het moe maken is in the can. Van al het doen en laten ken je de bestemming niet. Ook deze reactie was al in the can en de hierop volgende ook, maar hij moet niettemin al dan niet nog gemaakt worden.

Niemand heeft weet van de bestemming en dus is het volstrekt zinloos te memoreren dat het al in the can is.

Evenals de omstandigheid memoreren dat er niemand is. De lucht is blauw, weet je al dat de lucht blauw is ? Zeg hé de lucht is blauw hoor ? Ja de lucht is blauw. Goh is de lucht blauw ? Ja de lucht is blauw. Had ik al gezegd dat de lucht blauw is ? Nou bij deze dan de lucht is blauw.

[Ogenblik-sem]

idd.

Ook deze reactie was al in the can en de hierop volgende ook doorstrepen->maar hij moet niettemin al dan niet nog gemaakt worden <- doorstrepen

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

idd.

Ook deze reactie was al in the can en de hierop volgende ook doorstrepen->maar hij moet niettemin al dan niet nog gemaakt worden <- doorstrepen

Leef je illusie, een andere mogelijkheid heb je niet.

Hier even wat voer aan indiaase wijsheid om je met beide benen op de grond te zetten.

[Ogenblik-sem]

nu nog dat zien dat 'film in the can te understanden' Renoir.

maar that's in the can too.. or not.