Over keerpunt en Gedegen Zelfonderzoek

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Vervang het woordje wijsheid door 'domheid' in je quote en je ziet meteen de open deur die je alsnog probeert in te trappen: 'in ik-liefde is het ik alles'.

Ander begin is geen gewaarwording waarop het gevoel voor intelligentie zich kan te pletter lopen. Het gevoel voor intelligentie is juist wat doorzien werkelijk maakt.

Domheid (wat in het gewone taalgebruik voor wijsheid doorgaat) gebruikt intelligentie als gewaarwording en neemt dat gewaarzijn voor werkelijkheid.

Nog dommer zou zijn om de gewaarwording te negeren. Gewaarwordingen dienen om onderzocht te worden niet door intelligentie maar door gevoel voor intelligentie. Dat gevoel voor intelligentie is wat het gedegen zelfonderzoek tot realisatie brengt, tot het doorzien van ego.

Het domste is domheid als wijsheid aan de man te brengen. Het brengt verwarring voor het individu in zijn zelfverstaan als onmiddellijkheid.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Het domste is domheid als wijsheid aan de man te brengen. Het brengt verwarring voor het individu in zijn zelfverstaan als onmiddellijkheid.

Liever dom dan schizofreen!

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Liever dom dan schizofreen!

Omdat je niet beter kunt? Of omdat je geen afstand kan doen van je gebruik van intelligentie?

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Omdat je niet beter kunt? Of omdat je geen afstand kan doen van je gebruik van intelligentie?

Omdat ik niet beter kan, ik ben maar een gewone sterveling.

[ziener]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Vervang het woordje wijsheid door 'domheid' in je quote en je ziet meteen de open deur die je alsnog probeert in te trappen: 'in ik-liefde is het ik alles'.

Ander begin is geen gewaarwording waarop het gevoel voor intelligentie zich kan te pletter lopen. Het gevoel voor intelligentie is juist wat doorzien werkelijk maakt.

Domheid (wat in het gewone taalgebruik voor wijsheid doorgaat) gebruikt intelligentie als gewaarwording en neemt dat gewaarzijn voor werkelijkheid.

Nog dommer zou zijn om de gewaarwording te negeren. Gewaarwordingen dienen om onderzocht te worden niet door intelligentie maar door gevoel voor intelligentie. Dat gevoel voor intelligentie is wat het gedegen zelfonderzoek tot realisatie brengt, tot het doorzien van ego.

Het domste is domheid als wijsheid aan de man te brengen. Het brengt verwarring voor het individu in zijn zelfverstaan als onmiddellijkheid.

Ik denk dat je verward bent door het woordje ik. Degene die zich ik noemt bevindt zich altijd lokaal. Bewustzijn is nooit lokaal, maar lijkt lokaal door de zintuigelijke waarneming. In afronding van gedegen onderzoek wordt dit gezien. In het doorpakken is het de ik die in liefde alles is.

Zoals ik je lees heb je het gedegen onderzoek wel afgerond (einde subject-object verhouding, dus einde reflectie) maar dient er nog te worden doorgepakt. Zodat Nowee (de ik-Nowee) de wijsheid ontwikkelt om niets te zijn. Die liefde daar hoef je niet over in te zitten, dat gaat vanzelf.

In het doorpakken wordt ook gezien hoe het kan dat er (denkbeeldige) afgescheidenheid en eenheid tegelijkertijd bestaat.

[ziener]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Ik eigen mij Dorje weer even toe, om de ander: ziener en Nowee weer met elkaar te laten samenvallen.

Uiteindelijk verschijnen Nowee, Dorje en ziener weer in hetzelfde zien.
Hun meningen over elkaar doen er niet toe. Ook als een van hen (of meer) zich nog in afgescheidenheid bevinden dan doet dat er niet toe.

De ziener wil alleen zien. De ziener oordeelt niet. Alleen de denkende mens die ik ben (optioneel) oordeelt. Blijft het oordeel achterwege, dan is er nog slechts een mening.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door ziener

Ik denk dat je verward bent door het woordje ik. Degene die zich ik noemt bevindt zich altijd lokaal. Bewustzijn is nooit lokaal, maar lijkt lokaal door de zintuigelijke waarneming. In afronding van gedegen onderzoek wordt dit gezien. In het doorpakken is het de ik die in liefde alles is.

Ik denk dat jullie ikjes liever verwarring scheppen dan helderheid en geloven dat dat liefde geven is met open hand.
WiNk

Oorspronkelijk geplaatst door ziener

Zoals ik je lees heb je het gedegen onderzoek wel afgerond (einde subject-object verhouding, dus einde reflectie) maar dient er nog te worden doorgepakt.

Ach Nowee, er is niemand die iets afgerond heeft, noch jij, noch ik. Jij verwart zien van lokaliteit voor afgerondheid en projecteert die verwarring in de lokaliteit van een vermeende ander. Je speelt spelletjes van verwarring en gaat er zo in op dat je niet meer ziet wie/wat het is die de spelletjes aan het spelen is.
Zelfonderzoek wordt niet afgerond door het niet meer geraakt worden in ego, zelfonderzoek dooft zowel zoeker als dat wat gezocht, afgerond kan worden uit. Het is geen spel. Ook geen hide and seek in de niet-lokaliteit.

Oorspronkelijk geplaatst door ziener

Zodat Nowee (de ik-Nowee) de wijsheid ontwikkelt om niets te zijn. Die liefde daar hoef je niet over in te zitten, dat gaat vanzelf.

Ik maak mij geen zorgen over afgerond zijn of doorpakken, zit er dus maar niet over in. Laat het los, laat de ander los, Nowee. Laat de gehechtheid aan het aanwijzen los. Het is zo simpel als het eenvoudig is. Laat de ziener/weter los, ook al kan je dat niet zelf, je hoeft het niet langer te voeden.

Oorspronkelijk geplaatst door ziener

In het doorpakken wordt ook gezien hoe het kan dat er (denkbeeldige) afgescheidenheid en eenheid tegelijkertijd bestaat.

Afgescheidenheid is ook niet-tweeheid (er valt niets buiten), maar als er iemand (lokaal of niet) is die daar mee denkt te kunnen gaan spelen...
Helderheid is de meest directe uitdrukking van niet-tweeheid in vermeende afgescheidenheid.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door ziener

Uiteindelijk verschijnen Nowee, Dorje en ziener weer in hetzelfde zien.
Hun meningen over elkaar doen er niet toe.

Inderdaad en mooi!

Oorspronkelijk geplaatst door ziener

Ook als een van hen (of meer) zich nog in afgescheidenheid bevinden dan doet dat er niet toe.

Nowee, Dorje, ziener... zijn de afgescheidenheid, er bevindt zich niemand nog steeds in de afgescheidenheid. Dat is de illusie, die alleen maar doorzien hoeft te worden, eens doorzien is er zien dat afgescheidenheid niet afgescheiden is.

The world is illusion
Only Brahman is real
Brahman is the world

Oorspronkelijk geplaatst door ziener

De ziener wil alleen zien. De ziener oordeelt niet. Alleen de denkende mens die ik ben (optioneel) oordeelt. Blijft het oordeel achterwege, dan is er nog slechts een mening.

De ziener stopt klaarblijkelijk maar met oordelen en opdelen als hij wegvalt in zien, in stilte

Het is mooi dat ziener alleen wil zien en niet oordelen, maar zolang er ziener is, is er oordeel. Niets mis mee, alleen als ziener alles ziet, behalve het oordeel...

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door ziener

In het doorpakken wordt ook gezien hoe het kan dat er (denkbeeldige) afgescheidenheid en eenheid tegelijkertijd bestaat.

Aan denken geen gebrek. De verwarring gaat niet 'over' woorden want waar onderwerp zich niet aandient, is er ook geen taal. Er is geen taal omdat als van onmiddellijkheid niet wordt waargenomen maar gevoel voor waarnemen is.
Dat gevoel voor waarnemen kan niet - wat je in de quote aanhaalt - het 'gezien-zijn' omdat je een waarneming gebruikt om een onderwerp aan te snijden zoals je dat met verstand en rede van commentaar voorziet.

Het afronden van gedegen zelfonderzoek is 'doorzien van ego'. Dat is alles wat in taal daarvan gecommuniceerd wordt. Er is op 'doorpakken' gewezen om te vermijden wat er in de quote gebeurt: het terugkoppelen naar een onderwerp.

Iemand kan en mag in het doorpakken gerust 'iets' zien maar dan is dat geen gedegen zelfonderzoek maar een uiting, een belang van ego.

Er is geschreven van 'afronden' om te vermijden dat het gedegen zelfonderzoek 'anders dan van deze mens' zou gezien zijn.
Wat je in de quote 'tegelijkertijd' noemt is een verdwijntruc om het ego 'anders' voor te stellen, ook al hang je nog steeds het belang aan van ego. Daarmee breng je het individu in verwarring.

In het verleden kwam Kweetniet op dezelfde manier schrijven over zien en waarneming. Als je op die weg wil verder gaan dan kunnen de nagelaten berichten van Kweetniet je naar al zijn dwaalwegen leiden die hij wilde bewandelen.

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door ziener

@Dorje:..In dat traject heb ik mijzelf de liefde weer tijdelijk toegeëigend, zodat ik abusievelijk toch weer enigszins de persoon in leven riep die liefde uit de hand geeft.

Ach, vermissen is genselijk.
Doe gedegen zelfonderzoek en je komt er wel weer uit.