Het Thomas Evangelie

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het wonder is niet in de geschiedenis te ontdekken.

In zekere zin is het idd zo dat het wonder zich niet voltrekt door het eindeloos doorpluizen van grote meesters/voorgangers en hun geschriften.
Anderzijds zou het zonder hen mogelijk zijn (geweest) om helemaal zelf op het juiste spoor te kunnen komen?
Ik zie hen dus als richtingsaanwijzers, die voorkwamen dat ik het wiel zelf moest uitvinden.
Hoe ben jij tot de verlichte status gekomen Renoir?
Als een donderslag bij heldere hemel, wat idd schijnt voor te komen?
Of ook door een leraar en/of teksten te bestuderen?

mvgr.

[Danique]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Laat maar Caroline, we praten langs elkaar heen volgens mij. Sorry, ik heb me vermoedelijk onvoldoende ingelezen. En het ontbreekt me aan de puf dat wel te doen, nu.

KiSs

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

ALLES mag opkomen in dat Ene.
Woede, verdriet, hechting, blijheid, trouw etc. etc.
Zolang ik maar weet dat ik dat alles niet BEN.

Je zou het ook kunnen omdraaien. Als je weet dat je al die dingen (emoties/gedachtes, gevoelens) niet bent, waarom zouden ze dan nog (moeten/wilen) verschijnen?

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Hoe ben jij tot de verlichte status gekomen Renoir?

Hoeveel ik'en ken je die tot realisatie zijn gekomen ?

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Je zou het ook kunnen omdraaien. Als je weet dat je al die dingen (emoties/gedachtes, gevoelens) niet bent, waarom zouden ze dan nog (moeten/wilen) verschijnen?

Omdat het hun aard is?

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

In zekere zin is het idd zo dat het wonder zich niet voltrekt door het eindeloos doorpluizen van grote meesters/voorgangers en hun geschriften.
Anderzijds zou het zonder hen mogelijk zijn (geweest) om helemaal zelf op het juiste spoor te kunnen komen?
Ik zie hen dus als richtingsaanwijzers, die voorkwamen dat ik het wiel zelf moest uitvinden.
.

Wat een vreemde vragen Diane. Althans, ik zou zeggen dat als er iets is dat me helder is geworden, dankzij de grote meesters en hun geschriften, het is dat er helemaal niet zoiets bestaat als een juist spoor. Er is alleen zoiets als een juist spoor voor jou.

De richtingaanwijzers lieten me zien dat ik zowel het wiel ben als degeen die het wiel draait.En dat er geen twee wielen hetzelfde zijn.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Von

Omdat het hun aard is?

Ja, mooi gesproken. Het is inderdaad hun aard om te verschijnen. Maar het is ook hun aard om (weer) te verdwijnen, en het ligt in onze aard om de kracht te ontdekken waarmee helder wordt dat we in staat zijn om ieder gewenste situatie/gedachte/gevoel op te roepen, die we maar wensen. De kracht daarvan is gelegen in de intentie en als wij dan de tijd en de vorm waarin en hoe zich dat dan zou moeten voordoen, zouden kunnen loslaten, dan zouden we kunnen zien dat alles zich precies voltrekt zoals wij dat bepaald/gewenst/opgeroepen hebben. (Al of niet bewust).

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Ja, mooi gesproken. Het is inderdaad hun aard om te verschijnen. Maar het is ook hun aard om (weer) te verdwijnen, en het ligt in onze aard om de kracht te ontdekken waarmee helder wordt dat we in staat zijn om ieder gewenste situatie/gedachte/gevoel op te roepen, die we maar wensen. De kracht daarvan is gelegen in de intentie en als wij dan de tijd en de vorm waarin en hoe zich dat dan zou moeten voordoen, zouden kunnen loslaten, dan zouden we kunnen zien dat alles zich precies voltrekt zoals wij dat bepaald/gewenst/opgeroepen hebben. (Al of niet bewust).

Wanneer je je van alles wenst en van alles wenst te scheppen, vraag je dan eens af vanuit welke onvrede dat komt. Het betekent immers dat je het hier en nu niet kunt aanvaarden zoals het is, en dat je je geluk afhankelijk maakt van dat wat in de toekomst ligt, ofwel van dat wat er nog aan moois of gewensts zou moeten komen. Precies dat is nu wat je onbewust verbindt met het beeld, het gevoel, of het weten dat het er nog niet is, waardoor de kans dat het zich niet verwerkelijkt juist groter wordt. De echte kracht ontwikkel je m.i. pas door aan de slag te gaan met jezelf en je Schaduw. Alleen dan word je een tevredener en vrediger mens, dan kun je als een alchemist omgaan met de materie die het leven op jouw pad brengt, en zul je evenveel van het leven houden als je niet krijgt wat je leuk zou vinden, als wanneer je het wel krijgt. Zo was er heilige Gertrude, voor wie de innerlijke harmonie (Zijn) belangrijker was dan het verhoren van haar gebed, en juist daardoor werd het verhoord. Misschien is dit wel ?de kracht van het NU?.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Von

Wanneer je je van alles wenst en van alles wenst te scheppen, vraag je dan eens af vanuit welke onvrede dat komt. Het betekent immers dat je het hier en nu niet kunt aanvaarden zoals het is, en dat je je geluk afhankelijk maakt van dat wat in de toekomst ligt, ofwel van dat wat er nog aan moois of gewensts zou moeten komen.

Ik denk dat het erom gaat je verlangen naar acceptatie/aanvaarding niet langer naar buiten toe (op de ander) te projecteren.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Wat er opvalt is het ontbreken van een hartelijke groet of iets van toegenegenheid.

Zie je zelf die afwezigheid en weet je ook waarom ?

Dag Renoir,

Ja, ik zie de afwezigheid van die woorden. In de verweerhouding die ik in deze tekst aanneem, zouden deze woorden niet op hun plaats staan. Ik meende mijn toegenegenheid in de laatste zin te hebben gelegd door te wijzen op ?vanaf daar?.
Waar jij naar vraagt is: ?waarom deze verweerhouding??.
Ik antwoord: ?omdat jij deze houding uitlokt of oproept?.
Weet jij waarom je dit verweer opzoekt en uitlokt?

Nog steeds verblijvend in het ongewisse,

Looro