Aankomen

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Aart is een gebruiker op dit forum die nooit meer aanwezig is.

Zo ik het bekijk -en dat is ook maar een verhaal- ben je aan het vastlopen in je eigen verhalen. Je loopt vast in je eigen aannames. Met als dieptepunt dat je je dochter reacties van medegebruikers hier gaat voorleggen.

Ik zal er dus maar geen extra bespiegeling bij doen. Want je hebt er al vele.
En zolang je nog anderen nodig hebt voor goede tips krijg je alleen maar extra bespiegelingen.

Op een gegeven moment kan je zelf uit al die bespiegelingen weer een compleet nieuw verhaal scheppen. Totdat je weer een 'goede tip' krijgt en wederom een nieuw verhaal kan gaan scheppen.

Daar kan je oud mee worden, met dat verhalen verzinnen.

Alles is natuurlijk verhaal; maar ik vind dit wel een positief verhaal omdat het een verhaal is dat is afgesloten en dat in de verleden tijd als 'verhaal', ook door mijzelf, kan geclasseerd worden.

Dat ik er nu nog wat over doorbabbel is omdat ik, volgens mij, een belangrijk inzicht heb opgedaan, waar anderen, en er zijn misschien veel meer mensen dan wij weten die in gelijklopende problemen vastzitten, er een positieve ontknoping in kunnen vinden.

Een ander veel groter probleem in de optiek van je verhalen vertellen, vind ik; wat stelt je tegenover je verhalen vertellingen? Hoe moet ik mijn tijd verdoen als ik geen verhalen meer mag en kan vertellen? Ik ken momenten en zij komen meer en meer voor dat gewoon bestaan zonder meer voor mij voldoende is, maar er blijft nog enorm veel tijd over dat zonder verhalen ik mij dood zou vervelen?

Indien je wil kunnen we de laatste paragraaf verschuiven naar jouw site over verhalen vertellen.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Een ander veel groter probleem in de optiek van je verhalen vertellen, vind ik; wat stelt je tegenover je verhalen vertellingen? Hoe moet ik mijn tijd verdoen als ik geen verhalen meer mag en kan vertellen? Ik ken momenten en zij komen meer en meer voor dat gewoon bestaan zonder meer voor mij voldoende is, maar er blijft nog enorm veel tijd over dat zonder verhalen ik mij dood zou vervelen?

Zomaar een impressie...

Er komt (misschien) de dag dan begin je alle verhalen weg te slaan als lastig en hinderlijk. Oftewel er niet meer toedoend....In begin luister je er nog welopgevoed na omdat het even niet anders kan. Althans dat denk je. En soms zie je ook gewoon in dat wat voor jou niet meer waar is voor je medemens nog helemaal de wereld is. Het wordt een soort van afwegen...waar je je energie nog aan blijft geven. Een soort strijd en geworstel van ook nog steeds je eigen verhaal hierin voedend en toch ook weer loslatend totdat je definitief los kunt laten. Ook al naar gelang de aanleiding en wat nog voor jezelf aan de orde is om doorzien te worden.

Van daaruit kun je verder meegaan in het verhaal zonder Zelf weer te verliezen. Omdat de denkrealiteit soms toch soms onvermijdelijk en ook inzichtelijk wordt is leer je je rol spelen zonder te huichelen. En zo vergeet je grotendeels ook wat tijd is en is zoiets als basaals dan je warmen in het zonnetje weer waarin je in opgaat.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Zomaar een impressie...

Er komt (misschien) de dag dan begin je alle verhalen weg te slaan als lastig en hinderlijk. Oftewel er niet meer toedoend....In begin luister je er nog welopgevoed na omdat het even niet anders kan. Althans dat denk je. En soms zie je ook gewoon in dat wat voor jou niet meer waar is voor je medemens nog helemaal de wereld is. Het wordt een soort van afwegen...waar je je energie nog aan blijft geven. Een soort strijd en geworstel van ook nog steeds je eigen verhaal hierin voedend en toch ook weer loslatend totdat je definitief los kunt laten. Ook al naar gelang de aanleiding en wat nog voor jezelf aan de orde is om doorzien te worden.

Van daaruit kun je verder meegaan in het verhaal zonder je Zelf weer te verliezen. Omdat de denkrealiteit soms toch soms onvermijdelijk en ook inzichtelijk wordt is leer je je rol spelen zonder te huichelen. En zo vergeet je grotendeels ook wat tijd is en is zoiets als basaals dan je warmen in het zonnetje weer waarin je in opgaat.

Mooi gezegd. Ik herken mij hier al in; nog niet altijd, maar toch dikwijls wel. Wat mij wel opvalt is dat ik nog een afleiding nodig hebt; zoals in de auto zitten op weg ergens naar toe; suduku spelen; wat huiswerk doen... om op die manier mijn gedachten te laten afdwalen van de afstompende realiteit voor mij om beter in de eeuwigheid te kunnen verzanden... en dat in tegendeel zeggen, nu doe ik niets meer maar nu ga ik mij op de eeuwigheid concentreren; dat ik dan totaal verloren geraakt in stompzinnige en levensloze verveling...

[InX]

Wat is er mooier dan verveling?

De ruimte, de vrijheid die de stilte brengt....

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Wat is er mooier dan verveling?

De ruimte, de vrijheid die de stilte brengt....

en dan is het geen verveling meer.........
Alleen daar waar gedachten (noodzakelijk) lijken te zijn is er kans op verveling.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Wat is er mooier dan verveling?

De ruimte, de vrijheid die de stilte brengt....

en die schept, creëert uit het niets...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

en dan is het geen verveling meer.........
Alleen daar waar gedachten (noodzakelijk) lijken te zijn is er kans op verveling.

We zouden ergens kunnen zeggen dat het niet het 'ego', maar de 'niet ophoudende gedachten' zijn die ons doen afdwalen van ons innerlijk zijn...

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

We zouden ergens kunnen zeggen dat het niet het 'ego', maar de 'niet ophoudende gedachten' zijn die ons doen afdwalen van ons innerlijk zijn...

Laat het dan ook gewoon zijn.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Laat het dan ook gewoon zijn.

Inderdaad, er tegen vechten is nutteloos want ze worden zo alleen maar versterkt.
Beter is hen omzeilen door koren om hun denktank te gooien en innerlijk met totaal andere zaken bezig te zijn en zo de innerlijke wereld te versterken totdat hij meer en meer in staat is de uiterlijke schijn te laten voor wat hij is, nl nihil.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Inderdaad, er tegen vechten is nutteloos want ze worden zo alleen maar versterkt.
Beter is hen omzeilen door koren om hun denktank te gooien en innerlijk met totaal andere zaken bezig te zijn en zo de innerlijke wereld te versterken totdat hij meer en meer in staat is de uiterlijke schijn te laten voor wat hij is, nl nihil.

Sssssssss