Er is een groot verschil in de weg kennen en de weg gaan

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Als iemand waarheid herkent, verbergt die waarheid zich niet maar straalt door de persoon heen...

Met de subjectief beleefde waarheid zou dat wel eens het geval kunnen zijn.
Ik ken dit fenomeen van stralen eigenlijk niet.

Het gaat dus niet om mijn leven of uw leven; het gaat om waarheid...

Ja van subjectief beleefde waarheid naar Waarheid.

De vraag kan wel zijn of die waarheid op telewijze doorheen een forum kan verspreid worden...

Tja dat moet je ont'dekken.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

In 'zijn' is er geen hoger of lager. Alleen gelovigen schrijven 'Zijn' met een hoofdletter. Je kunt het ook al niet tegen of mee werken. Je kan er letterlijk 'niets' mee.

Dat is nogal ongenuanceerd weergegeven. Als zijnstoestand kun je niks met zijn en in dat geval noem ik dat zijn waar je niks mee kunt Zijn. Maar er is een bestaansrechtelijk, of persoonlijk zijn, zoiets als een 'ik ben' of aanwezigheid en dat zijn is (variabel) invulbaar.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Laurens, hoe meer ik mijn 'ik' verlies, hoe groter mijn 'ik' wordt...

Verliezen en toch groter worden is waarheid subjectief beleefd nogal ongerijmd.

Dat is nu eens een enorm slecht voorbeeld...
Welk recht heeft een vader om een ander leven, hier dat van zijn kind, op te offeren???

Het ging om Abraham die van God zijn enige zoon moest offeren.
Ik gebruik het als voorbeeld om overgave te duiden, maar er zijn andere verklaringen voor gegeven waarom hem dat gevraagd werd te doen.

Dit is hier een voorbeeld van het feit dat overgave juist niet blind mag gebeuren... Jijzelf zult altijd verantwoordelijk blijven voor je eigen daden en het smoesje dat derden, al zou het God zijn, voor jou besliste gaat helemaal niet op...
Het is niet de overgave van de vader dat hier bewonderd moet worden; het is een voorbeeld van hoe dwaas, dom en zelfs crimineel men kan zijn door blind en zonder nadenken te geloven...

Dat is Marie ten voeten uit, je zult je niet overgeven, je wilt de regie houden.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Je bent me er eentje.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Yep, of Nope?niemand kán er feitelijk iets mee.
Zijn Is.

Er kan wel degelijk 'iets mee'. Het 'zijn' is de kennende leegte waar de ontvankelijkheid uit voortkomt. Dan wordt de mens door leegte bewogen.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dat is nogal ongenuanceerd weergegeven. Als zijnstoestand kun je niks met zijn en in dat geval noem ik dat zijn waar je niks mee kunt Zijn. Maar er is een bestaansrechtelijk, of persoonlijk zijn, zoiets als een 'ik ben' of aanwezigheid en dat zijn is (variabel) invulbaar.

Het 'ik ben' is wat anders dan 'ik ben de persoon'. Je gooit alles weer eens op een grote hoop omdat je het onderscheid niet kent.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het 'ik ben' is wat anders dan 'ik ben de persoon'. Je gooit alles weer eens op een grote hoop omdat je het onderscheid niet kent.

Voor 'ik ben' kun je van alles invullen, straaljagerpiloot of bakker, persoon of lid van een forum dat gaat over gedegen zelfonderzoek. Het is een zijn met een invulling en om die reden geen Zijn.

Ik splits juist jouw grote hoop dat alles zijn is op in 'zijn' en 'Zijn'.

Wanneer je dat niet doet krijg je onzinnige discussies als onderstaand.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Neen, voor mij is het ZIJN, de geest, l'ame, het diepste innerlijke van alles wat is... Oké ongrijpbaar zo je wil en zeker wat ons beperkt menselijk verstand betreft... Maar voor mij is het Zijn geen doods, onbewegelijk, onveranderlijke instantie... Het Zijn is het Leven in eeuwigheid...

Het gebruikelijke gefantaseer van forumlid Marie neemt weer een aanvang.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het 'zijn' is verborgen in het niets-worden.

Neen, voor mij is het ZIJN, de geest, l'ame, het diepste innerlijke van alles wat is... Oké ongrijpbaar zo je wil en zeker wat ons beperkt menselijk verstand betreft... Maar voor mij is het Zijn geen doods, onbewegelijk, onveranderlijke instantie... Het Zijn is het Leven in eeuwigheid...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Met de subjectief beleefde waarheid zou dat wel eens het geval kunnen zijn.
Ik ken dit fenomeen van stralen eigenlijk niet.

Ja van subjectief beleefde waarheid naar Waarheid.

Tja dat moet je ont'dekken.

Waarheid sluit subjectief, objectief en alle eigenschappen die je maar kunt opnoemen niet uit, want Waarheid is intrinsiek dat alles...
Het verschil zit hem niet in de waarheid, maar in de persoon die wel of niet blijft steken in subjectief, objectief...
Het is dus niet de Waarheid die enkel maar subjectief is, maar een persoon die Waarheid subjectief aanvoelt, subjectief leeft... En als hij niet blijft steken in dat subjectieve is die persoon wel heel goed op weg om te weten wat Waarheid is...

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Waarheid sluit subjectief, objectief en alle eigenschappen die je maar kunt opnoemen niet uit, want Waarheid is intrinsiek dat alles...
Het verschil zit hem niet in de waarheid, maar in de persoon die wel of niet blijft steken in subjectief, objectief...
Het is dus niet de Waarheid die enkel maar subjectief is, maar een persoon die Waarheid subjectief aanvoelt, subjectief leeft... En als hij niet blijft steken in dat subjectieve is die persoon wel heel goed op weg om te weten wat Waarheid is...

Al iedereen zijn eigen definitie van Waarheid gaat gebruiken blijft het hier gestoei wat er wel of niet bij hoort of wie het bij het rechte eind heeft. Hoe leger het begrip Waarheid hoe gemakkelijker het door eenieder kan worden gedragen. Waarheid is in zijn simpelste vorm datgene wat als onherroepelijk waar over blijft nadat alle onwaarheid is verdwenen.

Dus het idee is om niet van alles erbij te verzinnen wat waarheid ook nog is, of kan zijn, maar zoveel mogelijk van al deze gehanteerde kenmerken en subjectieve belevingen er bij wegstrepen.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Verliezen en toch groter worden is waarheid subjectief beleefd nogal ongerijmd.

Het ging om Abraham die van God zijn enige zoon moest offeren.
Ik gebruik het als voorbeeld om overgave te duiden, maar er zijn andere verklaringen voor gegeven waarom hem dat gevraagd werd te doen.

Dat is Marie ten voeten uit, je zult je niet overgeven, je wilt de regie houden.

De regie in handen houden, goed wetend dat ik niet de doener ben???
Maar het is wat anders mij door de gecorrumpeerden van deze wereld te laten misleiden...