Advaita in een hiërarchisch model

[Nowee]

Het voelt goed dat je weer de volle breedte van het forum kan bereiken. Alles op één draadje was ... ja, het lijkt voorbij!

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Voor wat het waard is:
In het zelfonderzoek maakt men onderscheid tussen wat van belang is (bvb. het zijnde) en wat niet van belang is (bvb. materie, verschijnselen), tussen zelf en wat niet behoort tot het zelf. Dat is zelfkennis, kennis van het zelf.

Waar eindigt de discussie over wat belangrijk is en wat niet belangrijk is? ...

Als er al een onderscheid is dan is het een onderscheid in werkelijkheid. De werkelijkheid is tweeledig: de waarneembare wereld van de feiten, van de materie en daarvan onderscheiden de bovenzinnelijke wereld van de waardebepalingen omtrent deze feiten en materie.
De materie is een concrete waarneming die de veelvuldigheid van de natuur weergeeft.
Het zijnde is een waardebepaling dat aan het waarneembare gegeven wordt. Het is een abstracte waarde die uniform, eenvormig is voor alles wat in de natuur voorkomt.

Zelfkennis is vermogen, energie om de mogelijkheden en onmogelijkheden te onderzoeken van tweeledige werkelijkheid.
Vandaar om in het gedegen zelfonderzoek de gedachten te onderzoeken op waarheid. Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen wat hoort tot en wat niet behoort tot onderzoek.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

In het gedegen/radicaal onderzoek wordt UITEINDELIJK ook niet dat wat als belangrijk behouden blijft t.o.v. wat niet belangrijk is, buiten het onderzoek gehouden. Dan is er einde van kennis, gewoon "wat is" (noch zelf, noch niet-zelf). In "wat is" is er geen onderscheid tussen belangrijk en niet-belangrijk, tussen zelf en niet-zelf, tussen geestelijk en materie, tussen uitdrukkingsvorm en leegte en dus ook geen onderscheid tussen de leegte van ongevormde massa en de leegte van bewustzijn. Niet-twee, A-dvaita.

Geen zelfonderzoek doen is een gemiste kans, maar het begonnen zelfonderzoek niet doorzetten tot het zich ook keert tegen zichzelf is: No way out.

Uiteindelijk is deze quote een verklaring, een speculatie over gedegen zelfonderzoek. Het doen en vooral het afronden is het ont-dekken van het onzegbare, van wat en waarover men niet kan spreken. Ook wat ik hier schrijf is een verklaring en is uitgangspunt van onderzoek. Ik lees en verneem nog dagelijks hoe de werkelijkheid is zoals deze is.

De kennis van de tweeledige werkelijkheid is een verzameling en is open, vatbaar voor groei, verandering, aanpassing en vermeerdering of vermindering. Er komt geen einde aan kennis maar komt als evolutie, voortgang in kennis.

Een groet, N.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Het doen en vooral het afronden is het ont-dekken van het onzegbare, van wat en waarover men niet kan spreken.

Over het onzegbare kan prima gesproken worden, dat bewijs ik zelf.
(En vele anderen, maar die zul je niet herkennen.)
Dat jij meent dat dat niet kan wil niks anders zeggen dat het tijd is om het deugdelijk onderzoek te gaan starten.

Dat kan gewoon op 15-1-21 een aanvang nemen.

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Ik heb het deugdelijk (dus niet het gedegen/radicaal onderzoek) onderzoek verricht.

Ergens in zelfkennis kunnen 'identiek' verwerven.

Gelukkig is er Dorje. Hij kan met verve dat 'ergens' verklaren tot elke identiek zwart en wit tegelijk ziet.
Ik moet afhaken voor wijsheid uit het deugdelijk onderzoek verkregen. Misschien als het draadje redelijker wijze neerdaalt wil ik nog eens aansluiten.
Een groet, N.

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Over het onzegbare kan prima gesproken worden, dat bewijs ik zelf.

Dat is nu eens een redelijk uitgangspunt waarbij wij samen naar argumenten kunnen zoeken om deze uitspraak te begrijpen.

Het is nu net zoals je dat zegt 'dat bewijs ik zelf'.
Je doet niet anders dan dat bewijs leveren.
Je bewijst hiermee je ik.

Wat je zegt, de inhoud van je uitspraak "over het onzegbare kan prima gesproken worden' is een waardebepaling.

Uit de wiskunde weten we dat een waarde positief of negatief kan zijn. Dus leuteren mag in alle opzichten, voor elk wat wils.

Als kennis echter omtrent het zelf tot onzegbaarheid leidt, dan wordt het spreken daarover uitgesloten.
Ook al is het theoretisch voor te stellen dat er onzegbaarheid is, het is uitgesloten daarover iets te zeggen.
Rest het aannemen van een theorie, een religie, een hiërarchie, een openbaring, enz. om via een omweg iets over jezelf te zeggen.
Een groet, N.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Dorje, ik hoop dat ik je het me niet kwalijk neemt

Nee hoor.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Jij refereert aan 'wat is' (noch zelf, noch niet-zelf), maar dat maakt voor mij deel uit van mijn verleden onderzoek. Het 'wat is' is het zijnde. Maar ik zou dat meer het schouwen noemen. In het schouwen manouvreert de mens zich in het zijnde, maar is er nog niet. In het "schouwen van wat is" wordt alles aanschouwt wat de mens mee maakt in zijn leven zonder waardeoordeel.

Nee hoor.
Dat is dan gewoon jouw invulling van "wat is". Wat is is, in "wat is" is er niemand/niets die/dat schouwt en ook geen schouwen op zich. Het gaat niet om het "schouwen van wat is" het gaat om "wat is".

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Met 'zijnde' of zelf (bewuste zelf) bedoel ik de fase welke zichtbaar word na de niet-zijn houding van het schouwen. Dat is simpelweg het directe zien zelf. Dan is men volledig uit de beeldenwereld verdwenen. Het zijn immers de beelden die we zien. Dan kan bewustzijn als 'op zichzelf' beleeft worden, wat het weten met zich mee brengt dat je niet de vorm (lichaam) bent maar bewustzijn. In feite een eindstation.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Bassie, als je dat zo graag wilt, zal ik een toegeving doen, wat ik al gedaan heb: "in de ervaring is dat waar".

De ervaring is een van 'ik ben [Bewustzijn/Zijnde/Niet-zijnde]' losstaand van de lichamelijke constitutie en zelfs losstaand van de geestelijke constitutie (gedachten, gevoelens, waarnemingen). In de ervaring is er "ik ben" die vorm tegenover zich ziet, "ik ben" die gedachte ziet verschijnen, gevoel ervaart, de wereld waarneemt. Dit is de ervaring, en deze hoeft niet ontkent te worden.
Het is het vertrekpunt van het onderzoek: de eigen ervaring.

Zo ver waren we al: "Dat de vormen er wel toe doen, maar dat je geen vorm bent. Daar blijven we elkaar volgen."
Niet dan?

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Ben jij dat bewustzijn?

Dat de vormen er wel toe doen, maar dat je geen vorm bent. Daar blijven we elkaar volgen. Dat bewustzijn/Bewustzijn er toe doet ook, maar of je dat bewustzijn/Bewustzijn dan bent? Daar valt er niet meer te volgen. En toch kan het als een open vraag iets doen, iets dat niets met ervaring/voelen/kennen/begrijpen te maken heeft.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Maar ik vind zelfkennis veel te leuk

No way out.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Bassie, het lijkt mij aangewezen dat we een versnelling hoger schakelen nu, want iedereen begint in slaap te vallen van ons theoretisch, intellectueel uitgewissel.
...

terugvallen in de ongrond maakt functioneren onmogelijk, dus om te functioneren moet je terug uit de ongrond verschijnen, maar is de ongrond weer verlaten. Voor intellect is het altijd het één of het ander. Zo blijft het één het ander uitsluiten en kan er nooit sprake zijn van voortschrijdende (wezenlijke) Realisatie, Realisatie waar er geen komen en gaan meer is, geen in en uitgaan meer is, geen fysieke enerzijds en geestelijke anderzijds, geen zijnde enerzijds en niet-zijnde anderzijds. Echt helemaal niet-twee, A-dvaita.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Bewustzijn of het nu gericht is op iets of op zichzelf is nog niet wat je wezenlijk bent, dat het dat wel zou zijn is nog steeds illusie. Dat Nirvana een schijn-realisatie is, daar ben ik het volledig met je eens. Dat wat je bent bewustzijn is, [is] ook [illusie].

Wat je wezenlijk bent is dus niet de eenheid van subject/object tweedeling, maar buiten categorie van zowel subject als object, echt: niet-twee.

Als dat Gerealiseerd is, is er geen komen tot niet-zijn en terugkeren tot zijn. Dan blijft gewoon over wat al al die tijd is, "Wat is", en dit "wat is" is buiten categorie van zijn en niet-zijn. Ervaren is ook wat is, maar het is maar 'binnen' de ervaring dat er de ervaring is van Bewustzijn te zijn, enkel binnen de ervaring is dit waar. In "Wat is" is dat ook niet Waar. En dat je binnen en buiten Waarheid kan gaan is dan ook niet Waar.

"Ik ben bewustzijn" is dus enkel een ervaring van een eindstation. Binnen de ervaring is dat zo ver je kan geraken. Binnen de ervaring is: no way out.

De enige uitweg is de Realisatie dat je geen ervaring bent. Alles blijft dan doorgaan zoals het doorgaat, zoals het is, functioneren ook, ervaren ook, betekenis geven ook, maar zonder ergens nog in of uit te moeten gaan, zonder nog iets te moeten buiten sluiten, zonder ergens nog in gevangen te zitten.

Niet-twee is de Realisatie, Realisatie heeft niets te maken met van het ene naar het andere te moeten gaan, niets met iets buiten te sluiten, niets met Bewustzijn te zijn.

Ik wens je de zwakte die je nodig hebt om tot inzicht te komen!

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Uiteindelijk is deze quote een verklaring, een speculatie over gedegen zelfonderzoek.

Onderstaand stukje had ik in mijn quote weggelaten, maar heb het toch ergens bewaard, omdat het waarschijnlijk toch weer ter treure moest herhaald worden:

Het gaat er mij niet om, om die verdere stap te beschrijven, maar wel om in zicht proberen brengen dat het onderzoek nog verder/dieper/gedegener/radicaler kan gaan. Het gaat daarbij niet om de betekenissen die hierbij gehanteerd worden zelf, het gaat daarbij of het kan bijdragen tot verder/dieper/gedegener/radicaler door te tasten. Doet het dat niet, mag je de op zich altijd onrecht aandoende betekenissen verticaal in de prullenmand klasseren.

[Dorje]

Oh ja, nog dit:

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Waar eindigt de discussie over wat belangrijk is en wat niet belangrijk is? ...

Hier!

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Ik wens je de zwakte die je nodig hebt om tot inzicht te komen!

Het gaat niet om inzicht, maar om uitzicht. We verschillen van standpunt waar het onderzoek überhaupt om gaat. We hebben het niet over hetzelfde onderwerp. Dorje.

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Oh ja, nog dit:
Hier!

Ha ha, zet je haarnetje maar op!
Hartelijke groet, N.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

1. WAARHEID Synoniem: Advaita, Onkenbaar, Niet-Zijn, Ongrond, Het Absolute, Het Ene. Is onkenbaar omdat het ongericht is.

Waarom staat Waarheid boven mijzelf als bewust-zijnde? Waarheid is 'dat' wat zelf niemand nodig heeft, maar wat alle zijnden nodig hebben. Waarheid is één en daarom aan niets gebonden. Waarheid is ongedeeld in zichzelf werkzaam zonder iets van zichzelf te verliezen. Waarheid heeft geen bepaalde wijze van zijn, zoals de mens dat wel heeft.

Mijn wijze van zijn vloeit voort uit het waarnemen van de vormen, ik ben nog ergens afhankelijk van. Dat is het verschil. Verschillen kunnen door mij op onderzoekende wijze gekend worden. Daarom is Waarheid, hoewel onkenbaar, wel te begrijpen als een niet-iets, een niet-bewustzijn.

Zelfkennis gaat altijd om het kennen van het zelf en van daaruit begrijpen wij. Laat je nooit iets anders wijsmaken.

Waarheid kan nergens op gericht zijn, anders dan zou het op iets buiten hem gericht zijn en kan Waarheid niet één zijn. Weer terug naar mijzelf als bewust-zijnde: ik ben gericht op iets anders, namelijk de vormen.

Zien we, beste deugdelijke onderzoekers, hoe 'alles' wél begrepen kan worden als je weet 'wat' je bent? Daarom werkt psychedelica ook niet, zelfs als zou dat tot de hoogste staat voeren. (De staat van ongerichtheid) Je begrijpt namelijk niet wat je doet. Vanuit de hoogste staat keer je namelijk weer terug naar de staat van bewust-zijnde. (Weten wat je bent)

Waarheid verkeert onophoudelijk in zichzelf , reden waarom ze alleen kenbaar is in niet-kennen (ontkennen). Meer wegen zijn er niet welke naar Waarheid leidt.