Advaita en non-dualiteit in de praktijk

[Rob]

Het doel van werkelijke spiritualiteit is niet dat 'je' een leuker of fijner leven krijgt, of dat allerlei deelprobleempjes worden opgelost, of dat het een fijn gevoel oplevert. Werkelijk spiritueel onderzoek heeft als doel het realiseren van de waarheid, het ontdekken van de Werkelijkheid.
En de werkelijkheid is Advaita: niet-twee, niet afgescheiden dus.

Zelfverbetering is gebaseerd op afgescheidenheid, Zelfrealisatie niet.

Zo is er dus ook geen praktijk van non-dualiteit, en kun je advaita niet toepassen in het dagelijks leven. Wakker-zijn en slaapwandelen zijn niet te integreren.

Er zijn drie opties:

1. Er wordt spontaan ingezien (gerealiseerd) dat er niemand is en dat 'alles' een spontaan en onpersoonlijk functioneren is. Dat kan zomaar gebeuren of bijvoorbeeld door een interactie, of door iets wat binnenkomt uit een boek etc.

2. Er wordt serieus spiritueel zelfonderzoek gedaan naar de aard van de Werkelijkheid en de waan van afgescheidenheid.

3. Er wordt totaal onbevangen ervaren (gezien en gevoeld) wat zich maar manifesteert, zonder afweer, rationalisatie, weerstand, controle, of andere op angst gebaseerde bijbedoelingen.

Anyway. Spontane herkenning, grondig spiritueel onderzoek en/of alles onbevangen ervaren zoals het is, zijn dus de drie echte opties wat mij aangaat. Vrijwel alle andere vormen van psychologisch spiritueel bezig-zijn, zijn slechts voortzettingen van en bezigheden voor het afgescheiden, illusoire 'ik' dat op zoek is naar een prettiger leventje, en verbetering en voortzetting van 'zichzelf' of een permanent fijn spiritueel gevoel (wat niet bestaat: gevoelens en ervaringen komen en gaan, right?). Het maximale wat dit soort activiteiten kan opleveren is enige volwassenheid. De drie opties zoals hierboven beschreven echter zullen sowieso tot meer volwassenheid leiden.

Realisatie maakt hier een radicaal einde aan. Radicaal, dus niet gradueel.

Tot slot: is er evenwel teveel gaande, ben je nog veel te onvolwassen om de werkelijkheid onder ogen te komen, je overtuigingen te ontmantelen en onbevreesd alles tegemoet te treden, zorg dan eerst dat je dat op orde hebt vooraleer je met advaita bezig te houden. Doe lichaamswerk, innerlijk kind werk, core dynamics, therapie, energie werk, whatever. Zodra je enige stevigheid hebt ontwikkelt en een beetje volwassener met emoties, overtuigingen en het lichaam kunt omgaan, is het wellicht tijd voor de confrontatie met de Werkelijkheid (en een echte leraar en bij voorkeur een die bijt!). Ik zeg het maar effe.

B well, (aug. 2014)

http://www.hanslaurentius.nl/advaita...n-de-praktijk/

http://www.hanslaurentius.nl/events/