De frustratie van verlicht zijn

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Je bekijkt alles vanuit je persoonlijk ego/denk vermogen, om daardoorheen te kraken, klinkt dat wat niet heftig is heftig.
Alles behalve is het heftig, enkel duidelijk vanwaar je komt.

De waarom vraag maakt de wereld zoals je hem Ziet, maar bestaat derhalve niet enkel uit lijden pijn en vreugde, maar uit pure angst ,te verliezen.
Ipv. de werkelijke herkenning van de illusie.

Geen idee, ook maar weer een aanname.

Ik zie enkel wat er nu gaande is.

Hier zie ik je vanuit je ego/denken reageren,
kennendheid heeft nergens enige behoefte in noch aan.

Enkel de ware zoeker, persoon/manifestatie is werkelijk op zoek.
Die zijn helaas zeldzaam, daar ego's hun best doen daar ver vanaf te blijven om te overleven.

Gemakkelijk om alles wat je niet aanstaat maar gewoon af te schrijven als ego-denkvermogen...
Zoals jouw 'kennendheid heeft nergens enige behoefte in noch aan'; als dat nu geen aanname is, dan weet ik niet meer wat een aanname is...

[moi]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Gemakkelijk om alles wat je niet aanstaat maar gewoon af te schrijven als ego-denkvermogen...
Zoals jouw 'kennendheid heeft nergens enige behoefte in noch aan'; als dat nu geen aanname is, dan weet ik niet meer wat een aanname is...

Nogmaals er Is geen mijn/jou/zijn kennendheid......en dat is geen aanname.
Het kan enkel in een ego wereld een aanname verwerven.

Op dit moment zie ik welles nietes games ontstaan, daar ga ik niet meer op in, dat 'brengt' helemaal niets.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Nogmaals er Is geen mijn/jou/zijn kennendheid......en dat is geen aanname.
Het kan enkel in een ego wereld een aanname verwerven.

Op dit moment zie ik welles nietes games ontstaan en daar ga ik niet meer op in, dat brengt al helemaal niets.

Dat er geen mijn/jou/zijn 'kennendheid' is kan iedereen weten maar dat jouw besef en benul, jouw besef en benul is en niet het niveau van die kennendheid voor zichzelf kan opeisen dat weet ook iedereen.

Jij heb jouw ontdekkingen, inzichten (op)gedaan (die ik niet afschrijf noch ontken), met jouw verstand en met jouw 'ego', tijdelijk in/en of uitgeschakeld, maar wel noodzakelijk om ook maar tot het minste inzicht te komen. Dat jij tevreden bent met het resultaat van jouw opzoekingen en voor jezelf hebt uitgemaakt dat je aan het einde van je latijn bent gekomen
dat siert je en dat is je goed recht; maar ik weet dat de weg verder gaat en dat 'kennendheid' wil dat we nog veel meer ont-dekken.

En sorry, maar ik lees het nu pas, wellens-nietens spelletjes lossen inderdaad niets op; ik zal dan alleen mijn weg verder moeten gaan; misschien dat er anderen getriggerd worden om mee verder te zoeken...

In ieder geval bedankt voor de confrontatie die je met mij bent aangegaan; ik heb er in ieder geval wel veel aan gehad en ik heb wel veel bij-ingezien...

[Anne]

Ik pak dit draadje weer even op ....
Het sluit wel bij mijn dit moment aan.

Verlicht zijn is ergens best wel van de koude kermis thuiskomen.
Mijn mentale bijtel heeft het beeld ontdaan van de sluier.

Nu kom ik terug bij Darwin. De winnaar, the most fittest, is datgene die gewonnen heeft, the best fit. Evolutie is teleologisch, kent een ingesloten doelgericht. Tele betekend eind, maar ook verrestaand. Zender en ontvanger vallen samen. Toevallig, grapje.
Nu ben ik niet mijn doener, de doener is in mij, door mij. Er wordt wel gedaan.
Lijdende vorm, bedrijvende vorm. Ik leg het boek op tafel. Het boek wordt op tafel gelegd. Het boek is op tafel gelegd geworden.
Het boek is helemaal blij, want het is in beeld gekomen.

Voor mijnzelf is het lijden ervan af. Maar bedrijvend ben ik nog steeds niet.

Ik vind adwaita idd hardvochtig. Er voelt niets warm aan. Ik wil wel naar mijn hart luisteren, maar ms ook wel niet. Het Standford gevangenis experiment. Een jaar geleden in nieuwe opzet rondom de herdenkingstijd op TV geweest. Big Brother heette het, (ook in België overeenkomstig), meen ik.

Ik blijf adwaita een koud gebeuren vinden. Nou ?n?
Ik zie mijn werkelijkheid en waarheid wel als niet-twee. Hoe koud ik het ook vind.
Het enige waar ik dan wel vreugde uit beleef is mijn nieuwsgierigheid, naar wat er zich gaat aandienen. Mijn angst betreft niet mijnzelf maar wel mijn dierbaren. Ook al is die emotie onderdeel van de twee, en in de niet twee evolutie en soort van soortbehoud. Ik voel wel en ben gehecht.
Een beetje koesteren doe ik dus wel. Tegen betweteren in ....

[Anne]

Noch even ...

Ik heb nagedacht over het voorgaande, en evt. onbedoelde en ongewenste effecten. Met name dat van evolutie ...

Het trainen van de geest in de dialectiek vereist dat alle problemen als processen benaderd worden, en andersom. En niet als bewegingloze categori?n. Erkennen van evolutie als koud gegeven en als situationeel inzetten kan zomaar wel wat onderzoek verdragen.
Gezond verstand is in metafysische betekenis, maar ook in adwaita, niet genoeg.
Gezond--> Afgezonderd. Verstand--> v?r staand. Gezond verstand als niet-moverend, als wu-wei vereist zeker wel onderzoek. Verlicht of niet.
Ik stond erbij en ik keek erna, kan zomaar een fout antwoord zijn. Een oplossing is dan wel ms een verlossing, ver ant woord je gedachten bezien kan zeker geen kwaad.

Voor je het weet heb je niet verkeerd gedacht, maar ook echt fout gedacht!
Ook al zijn mijn gedachten niet van mij, en kan ik niet willen wat ik wil, het gaat zoals het gaat en het is zoals het is ... enz. Je bent er wel bij ...

Adwaita is gewetenvrij, niet-ver-anti-woord-elijk.
Ik kan er maar moeilijk mee omgaan. Houd meer het recept aan, als ik niets goeds kan doen of zeggen, dan zeg of doe ik maar beter niets. Ook al ben ik het niet die het doet. Doe maar alsof ...

Het blijft moeilijk. Maar voor alles, houd je gedachtentuintje bij. Nog beter, blijf uitwisselen. Samen YOLO. ... Zo ongeveer ...

[Anne]

Hoe om te gaan met gedachte'goed' als fascisme en adwaita ... ?

Ik kom er niet uit ...

[moi]

Een broodje kaas, is geen broodje worst,
Snoepgoed is lekker, eten ook,
Vervelend is goed, ook goed vervelend,
Waarheid is waar, waar is die Waarheid,
Soms is alles, enkel de vraag wat als.

Dat is wat ik van je verhaal heb begrepen....

Ik zou zeggen verander niets, het is zoals het is.

[moi]

Oorspronkelijk geplaatst door Anne

Hoe om te gaan met gedachte'goed' als fascisme en adwaita ... ?

Ik kom er niet uit ...

Wie wil daar mee omgaan?

[Sterrenstof]

Oorspronkelijk geplaatst door Anne

Ik pak dit draadje weer even op ....
Het sluit wel bij mijn dit moment aan.

Verlicht zijn is ergens best wel van de koude kermis thuiskomen.
Mijn mentale bijtel heeft het beeld ontdaan van de sluier.

Nu kom ik terug bij Darwin. De winnaar, the most fittest, is datgene die gewonnen heeft, the best fit. Evolutie is teleologisch, kent een ingesloten doelgericht. Tele betekend eind, maar ook verrestaand. Zender en ontvanger vallen samen. Toevallig, grapje.
Nu ben ik niet mijn doener, de doener is in mij, door mij. Er wordt wel gedaan.
Lijdende vorm, bedrijvende vorm. Ik leg het boek op tafel. Het boek wordt op tafel gelegd. Het boek is op tafel gelegd geworden.
Het boek is helemaal blij, want het is in beeld gekomen.

Voor mijnzelf is het lijden ervan af. Maar bedrijvend ben ik nog steeds niet.

Ik vind adwaita idd hardvochtig. Er voelt niets warm aan. Ik wil wel naar mijn hart luisteren, maar ms ook wel niet. Het Standford gevangenis experiment. Een jaar geleden in nieuwe opzet rondom de herdenkingstijd op TV geweest. Big Brother heette het, (ook in België overeenkomstig), meen ik.

Ik blijf adwaita een koud gebeuren vinden. Nou ?n?
Ik zie mijn werkelijkheid en waarheid wel als niet-twee. Hoe koud ik het ook vind.
Het enige waar ik dan wel vreugde uit beleef is mijn nieuwsgierigheid, naar wat er zich gaat aandienen. Mijn angst betreft niet mijnzelf maar wel mijn dierbaren. Ook al is die emotie onderdeel van de twee, en in de niet twee evolutie en soort van soortbehoud. Ik voel wel en ben gehecht.
Een beetje koesteren doe ik dus wel. Tegen betweteren in ....

Het koude zit imo in het puur rationeel benaderen: het mentale. Als mens zijn we meer dan dat kille, afstandelijke. Als mens zijn we betrokken, met hart en ziel... Ook dát is deel van het geheel.... De meest drijvende kracht is Liefde...

Stanford heeft btw ook al heel lang mijn interesse, het laat de hardheid en de be?nvloedbaarheid van ons, van mensen zien...

[Anne]

@moi

Bedankt voor je bericht. Zo simpel kan het zijn.

Ja ... Ik laat het liggen.

Het is zoals het is.

Met mij of zonder mij 'de zondvloed', mocht het zover komen.
Het komt zoals het komt ...

Er valt niets meer te doen.

OK ... Atlas van de schouders. Opluchting.
Verlichting.

Ik zat zo 'ns te bedenken. Als een nieuw iemand hier zo op het forum komt, ... die leest zo de afgelopen berichten, best wel stompzinnig. ... Krankjorum. ...
Niet-gezond gezond.