Help! Ik heb geen beeld meer over God.

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Dit raakt in de beleving van hoe ik God ervaar. Ik merk dat het haast niet te beschrijven is ook al voelt het zo duidelijk. Als kind was "hij" iemand op een wolk waar ik mee sprak. Hele gesprekken voerde ik met God. En tussendoor heb ik hem afgezworen, omdat hij wraakzuchtig en bestraffend zou zijn. Nooit zo gevoeld. Nu is God allang weer terug in mijn leven in het besef van een immense en onvoorwaardelijke aanvaarding van alles wat er is ( wat als Liefde voelt) inclusief mezelf in mijn vorm. Wat ik toen al zo voelde.
En het besef dat ik dat eigenlijk ook ben en dat niets en niemand verloren is, alleen transformeert in een andere vorm al dan niet oplossend. Omdat dat niet eens anders kan.

Een grote energie alomvattend waarin je je als "ego" mens geborgen weet. Zo voelt het voor mij. Ben benieuwd Guy of je dit herkent qua gevoel. Nu spreek ik weer met God maar in het besef dat ik eigenlijk met mezelf en gelijktijdig met alles en iedereen spreek. En de verantwoording en de kracht zelf in handen heb. Dat ik dat zelf ben. Een bijzondere gewaarwording, die alles goed "maakt" ook wat niet gewenst is en niet als goed wordt ervaren in een leven van mens zijn.

Mooi beschreven Ulla. Ik herken zeker wat je zegt.

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Wat kan een psycholoog voor mij betekenen? Helemaal niets, die zijn ook maar mensen die klakkeloos iets uit een boekje geleerd hebben, en dan ineens een diploma gekregen hebben, en HUP!, ze zijn ineens deskundige van de geest van een ander.. Het lijk me totaal zinloos om naar zo iemand te gaan (voor mij dan)..
Er zullen ook oprechte en goeie mensen daartussen zijn, die het vak geleerd hebben, maar zonder oprechte bewuste zelfkennis is het voor mij geen mens bekwaam om in mijn geest te wroeten, ik doe dat zelf al 19 jaar .... en wat ben ik opgeschoten? Niets!!.. Maar goed ook, want ... hoe dichterbij ik kom, hoe meer ik zie dat het goed is zoals het is..

Het is volgens mij geen kwestie van worden wie je wilt zijn, maar gewoon ontdekken wat je niet bent. Je je er van ontdoen van dat wat je niet bent..
Dat wat overblijft, eigenlijk blijft er helemaal niets/niemand over, dat is wat ik ben..

Wat jammer dat je er zo'n kortzichtige mening op na houdt t.a.v. je medemens. Van wie zou je anders kunnen leren dan van je medemens? Ongeacht hun professie. M.b.t. je laatste zin, zou ik je willen vragen, waar jij dan blijft als er niets meer over is?

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

http://zininzijn.blogspot.nl/2013/01...ijn-hoofd.html

Weer zo'n kortzichtig standpunt. Het is gebaseerd op de misvatting dat verschijnselen uit zichzelf ontstaan. Terwijl het hele verhaal bol staat van juist het tegenovergestelde, namelijk dat verschijnselen van elkaar afhankelijk zijn. De moeder die haar kind slaat, omdat ze door de vader wordt geslagen en die vader op zijn beurt weer door zijn vader werd geslagen etc. Hiermee wordt afhankelijkheid juist bepaald en kunnen dientengevolge oorzaak en gevolg worden vastgesteld. Hieruit volgt dat slechte gevolgen, zoals lijden, voorkomen kunnen worden door slechte oorzaken te vermijden en dat goede gevolgen, zoals geluk, bereikt kunnen worden door ons te bekwamen in het teweeg brengen van goede oorzaken. Ergo, er is dus wel degelijk iets te doen.

[Ogenblik-sem]

Is er dan iemand die jou tegenhoudt?

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Is er dan iemand die jou tegenhoudt?

Is dat je conclusie?

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

http://zininzijn.blogspot.nl/2013/01...ijn-hoofd.html

http://www.zininzijn.com/28dagenvoorontwaken.html

Je vriendin biedt ontwaken in 28 dagen aan voor nog geen 100 euro per dag.

Ik zeg: doen!

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Wat jammer dat je er zo'n kortzichtige mening op na houdt t.a.v. je medemens. Van wie zou je anders kunnen leren dan van je medemens? Ongeacht hun professie. M.b.t. je laatste zin, zou ik je willen vragen, waar jij dan blijft als er niets meer over is?

Wat doe je als je iemand niet serieus neemt?
Ik vind je ietwat kinderachtig, en jongensachtig, en ietwat naïef in je teksten. Alsnog, zal dat mij niet hoeven hinderen om jou met respect te behandelen, maar het hindert me wel.
Ik laat het van wat het is, hopelijk heb je een sterk lijntje met God, en kan je daaruit troost uitputten.., want ik kan verder niets voor je betekenen.

maar ik kan het toch niet laten om je het antwoord te verklappen. Ik hoef niet van mensen te leren, want God is almachtig en ik maak daar deel vanuit.. Waarom iets van een mens aannemen/leren, wat betreft mijn geestelijke, als ik zelf weet wat te doen?

[Mihaela]

Wat ik het liefst zal willen doen is poepen in de kerk en me rein voelen.!

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Is dat je conclusie?

Volgens mij is 't n vraag en was jij 't die 'n conclusie trok:

Ergo, er is dus wel degelijk iets te doen.

Of niet?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Behalve als je kiespijn hebt, dan misschien ...?

Als ik kiespijn heb ga ik naar de tandarts.
Ik ben zelf niet in staat om mijn eigen tanden/kiezen te onderhouden/repareren/vervangen als het nodig is.
Mijn geest is iets waaraan ik zelf aan kan werken en herstellen, als het knelt, of als het pijn doet, zelfs ook als het beschadigd lijkt te zijn. Ik zie er de noodzaak niet in om naar een ander ervoor te gaan, wat betreft mijn geestelijke. Daarnaast geloof ik niet dat iemand die zelfredzaam is, hulp van buitenaf nodig heeft.
Als iemand de weg kwijt is, is het een ander verhaal..