De orde van de dag....

[Danique]

Iets dat onmiskenbaar is, in de zin van onbetwistbaar.. behoeft naar mijn mening geen bewaking.

Los daarvan vraag ik me af waarom jij het zo belangrijk vindt het te bewaken.
Als je meent dat te doen om de mensheid verder te helpen, dan begrijp ik dat niet geheel.. omdat de mensheid gelijk alles slechts een heel heel klein onderdeeltje is van.
De mensheid is helemaal niet belangrijk.

Is mooi voor je als jij vindt dat jij altijd vanuit helder Bewustzijn je geschreven woord kunt neerpennen.
Althans, als dit is wat je eigenlijk zegt.. wellicht lees ik je verkeerd en pretendeer je niet dat te doen.
Maar naar mijn mening schep je hier onderscheid tussen helder Bewustzijn en ...
Terwijl dat, naar wat ik denk, haaks staat op wat eigenlijk je boodschap is, namelijk dat onderscheid leidt tot afgescheidenheid en dat is niet wat jij wilt. Toch?

Om terug te komen op je forum verhaal.
Ik denk niet dat mensen die helder Bewustzijn zijn überhaubt de behoefte voelen te bewaken.
Misschien vind je ze daarom weinig terug op fora.

Wat ik verder 'vreemd' vind is, dat je aan de ene kant je ding wilt doen in de vorm van bewaken en tegelijkertijd (in mijn ogen dan) aangeeft daar moe van te worden.
Wat wil je nou?

[Rennie]

Ja op deze manier ontkom ik niet aan een discussie, een discussie die in zich heeft te tonen dat ik gelijk heb en daar heb ik geen behoefte aan wat betreft een 'mijzelf'. Ik heb geen zin om steeds in de huid van een identiteit te kruipen. Ik heb zelfs geen lust meer om dat weer uit te leggen. Als die eenpuntigheid er is weet je gewoon vanzelf waarover ik het heb.

Dus daar gaan we weer...

Het is onmiskenbaar omdat het eenpuntig is, je kan er geen enkele kant mee op. Die eenpuntigheid is er niet meer wanneer er een 'iemand' tussen gaat zitten om een interpretatie te geven, die op z'n beurt een schat aan mogelijkheden draagt. Waarheid moet ontdekt worden (letterlijk ontdaan van de bedekking het idee daaromtrent) en dat vraagt arbeid, er is werk aan de winkel om het van de bedekking te ontdoen. Dat vraagt niet om het opwerpen van weer een andere visie, nee de eenpuntigheid vraagt eliminatie van elke visie Waakzaamheid is nodig opdat advaita z'n werkzaamheid niet verliest. Zelfs een hoogleraar als Dauwe Tiemersma, notabene een leerling van Sri Nisargadatta Maharaj, maakt er zich schuldig aan door een werkgroep Advaita en management te hebben. De leer van Advaita is niet te rijmen met management.

De mens is nog steeds weg aan het gaan van z'n oorsprong, zoals sterren in het heelal zich steeds verder verwijderen van de oerknal. Ik heb het woord misschien gebruikt in relatie tot een reactie, maar de mensheid noch de mens is een uitgesproken doel voor mij, wat dit hier doet zie ik als ingegeven door bewustzijn, zolang de energie er is en die richting heenwil. Het gaat er dan niet meer om waaraan ik een voorkeur geef, het trekt zich daar niets van aan.

Caroline dat 'waarom' is al zo vaak beantwoord en met de beantwoording vraag ik mezelf af waar zal deze reactie nu weer opgeslagen worden en hoe lang zal het duren voordat het opnieuw gesteld gaat worden. Je moet weten dat ik circa tien jaar geleden iemand op een forum vond waarin ik Waarheid ontdekte en die figuur werd flink belaagd in verwijtende bewoording en aantijgingen door forumleden. Maar de persoon was er uit en Waarheid bleef als een rots in de branding overeind. Ik heb die persoon niets gevraagd maar haar (het was een zij) hele forumgeschiedenis opgezocht en gelezen en het was voor mij één groot feest van herkenning. Zo'n feest kan het overal zijn. Het kan niet anders dan met de instrumenten die je gegeven zijn, het vermogen tot onderscheiding zul je moeten gebruiken zoals er een mes en een vork is om te eten. Maar die afgescheidenheid is maar hulpmiddel, de vergissing is dat je meent dat jij het bent wat het onderscheid maakt.

[Danique]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ja op deze manier ontkom ik niet aan een discussie, een discussie die in zich heeft te tonen dat ik gelijk heb en daar heb ik geen behoefte aan wat betreft een 'mijzelf'.

Dat weet ik toch. KiSs

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik heb geen zin om steeds in de huid van een identiteit te kruipen. Ik heb zelfs geen lust meer om dat wéér uit te leggen. Als die eenpuntigheid er is weet je gewoon vanzelf waarover ik het heb.

Ja zeg. Zo gaat ie lekker.
Zeg dan gewoon niets meer.
Op een forum 'discussieer' je nu eenmaal over woorden.
Dat is inherent aan een forum
Hoe meer woorden je gebruikt, over hoe meer er gediscussieerd kan worden.
Is toch lekker zo op een regenachtige zondagmiddag?

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Dus daar gaan we weer...

Dat had je kunnen laten, want ik begrijp best wel wat je zeggen wilt.
Net zo goed als jij dat van mij weet, maar ook 'valt' over mijn woorden.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het is onmiskenbaar omdat het eenpuntig is, je kan er geen enkele kant mee op. Die eenpuntigheid is er niet meer wanneer er een 'iemand' tussen gaat zitten om een interpretatie te geven, die op z'n beurt een schat aan mogelijkheden draagt.

Hoe vreemd om aan de ene kant te stellen dat je er geen enkele kant mee op kunt en aan de andere kant te erkennen dat er interpretatie op los gelaten kan worden. Als er interpretatie mogelijk is, kun je er dus kanten mee op.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Waakzaamheid is nodig opdat advaita z'n werkzaamheid niet verliest.

Das wel mooi gezegd.
Het verklaart waarschijnlijk waarom 'we' er zo mee bezig blijven.
In die zin dat ik waakzaamheid uitleg als oplettendheid (van mijzelf) en niet als zou het nodig zijn het te bewaken.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

De mens is nog steeds weg aan het gaan van z'n oorsprong, zoals sterren in het heelal zich steeds verder verwijderen van de oerknal. Ik heb het woord misschien gebruikt in relatie tot een reactie, maar de mensheid noch de mens is een uitgesproken doel voor mij, wat dit hier doet zie ik als ingegeven door bewustzijn, zolang de energie er is en die richting heen wil. Het gaat er dan niet meer om waaraan ik een voorkeur geef, het trekt zich daar niets van aan.

Das waar.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Caroline dat 'waarom' is al zo vaak beantwoord en met de beantwoording vraag ik mezelf af waar zal deze reactie nu weer opgeslagen worden en hoe lang zal het duren voordat het opnieuw gesteld gaat worden. Je moet weten dat ik circa tien jaar geleden iemand op een forum vond waarin ik Waarheid ontdekte en die figuur werd flink belaagd in verwijtende bewoording en aantijgingen door forumleden. Maar de persoon was er uit en Waarheid bleef als een rots in de branding overeind. Ik heb die persoon niets gevraagd maar haar (het was een zij) hele forumgeschiedenis opgezocht en gelezen en het was voor mij één groot feest van herkenning. Zo'n feest kan het overal zijn. Het kan niet anders dan met de instrumenten die je gegeven zijn, het vermogen tot onderscheiding zul je moeten gebruiken zoals er een mes en een vork is om te eten. Maar die afgescheidenheid is maar hulpmiddel, de vergissing is dat je meent dat jij het bent wat het onderscheid maakt.

Ik begrijp dat je doet wat je doet en dat je daar zo heel veel eigenlijk niet over te zeggen hebt.
Net zoals anderen doen wat ze doen en daar ook niet zo heel veel over te zeggen hebben.
De vergissing die ik wellicht ten aanzien van jou maak is dat ik soms meen te bespeuren dat, wat volgens jou door bewustzijn ingegeven je doel is, volgens jou daadwerkelijk een doel heeft.
Maar er is geen doel.
'Het' heeft geen doel.
Zoals je meen ik zelf ook 'ziet'.

Fijne zondagmiddag ;)

[Rennie]

Ik had me voorgenomen deze middag te gaan klussen bij m'n vriendin, maar dat werk loopt niet weg. Wellicht is het forum wel een geweldig excuus om dat niet te hoeven doen. Het nieuwe toilet wat ingebouw moet gaan worden heeft een frame dat zo krom is als een hoepel en ik heb er gisteren ook al op lopen puzzelen. Voordat je je zorgen maakt ze heeft 3 toiletten.

Ik gaf er de voorkeur aan deelnemer te zijn maar er moet duidelijk aan dit forum getrokken worden anders komt het niet klaar (dat zal Joost als muziek in de oren klinken ). Dus dat 'zeg dan gewoon niets meer' is niet aan de orde. Het forum maak je samen, zoals je zei, maar er zijn nogal wat stilzwijgende leden. Verder verplicht het A zeggen doorgaans niet alleen tot het zeggen van B maar betekend het dat je het hele alfabet moet doorlopen.

Je hebt gelijk wat betreft het vreemde dat je er geen kant mee op kan en er kennelijk toch interpretaties op los gelaten kunnen worden. Voor mij klopt het, maar is het mijn interpretatie of woordkeuze die niet houdbaar is (wellicht uit vrees onderscheid te maken). Ik druk me wellicht beter uit door te zeggen dat advaita voor de juiste verstaander geen enkele toelichting ontbeert. Oftewel met andere woorden pas als je er rijp voor bent doorzie je dat je er geen kant mee op kan.

Zo is dat. Hoedanigheden zijn doende dat te doen wat gedaan moet worden er is geen vergissing wat betreft wat de hoedanigheid doet. Het 'doel'criterium is een immaginaire afgeleide die alleen in de beoordeling door de geest bestaat. Al wat je aan 'boven de persoon verheven inzicht' aan de dag legt bevat doorgaans een hoog waarheidgehalte. Je ziet het correct dat ik me op het persoonlijke vlak beweeg als ik zeg dat bewustwording het doel is. Dat is idd geen waarheid maar een visie.

[Danique]

Het hebben van drie toiletten baart mij juist zorgen

En verder.. ja, zou leuk zijn als er meer leden bij zouden komen en meer leden zouden schrijven.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Caroline

Het hebben van drie toiletten baart mij juist zorgen

En verder.. ja, zou leuk zijn als er meer leden bij zouden komen en meer leden zouden schrijven.

Mwah, ik neem altijd die met de verwarmde bril en achteruitkijkspiegel.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door glans

het is hier geen probleem om gewoon als lid mee te delen in de kosten.

Dank voor het aanbod lieverd daarvoor zei ik het niet en het is ook niet nodig. Ik betaal met genoegen voor zo'n leuk forum.

[Joost]

@Caroline,
Als je beweert dat de mensheid niet belangrijk is, en er geen doel is, volgens wie (of wat) is dat dan zo? En wat is de (toegevoegde) waarde van een dergelijke constatering? Of inzicht, hoe je het maar noemen wilt.

Is het niet veel eerder zo, dat we kunnen constateren dat er lijden is in de wereld en dat dat (met een beetje inzicht) niet nodig hoeft te zijn? Het lijkt mij juist een prachtig doel, om het inzicht te bevorderen, dat de mensheid zichzelf kan bevrijden van lijden. En die mogelijkheid is er door daar zelf het levende bewijs van te vormen. Noem dat maar onbelangrijk.

[Danique]

Oorspronkelijk geplaatst door Joost

@Caroline, Als je beweert dat de mensheid niet belangrijk is, en er geen doel is, volgens wie (of wat) is dat dan zo? En wat is de (toegevoegde) waarde van een dergelijke constatering? Of inzicht, hoe je het maar noemen wilt.

Volgens mij is dat zo.
Omdat naar mijn idee de mens niets meer of minder is dan bijvoorbeeld de Dinosaurussen.
Die zijn uitgestorven en het Leven ging gewoon door.
Zo zal het ook gaan met de mens, als die ooit uitsterft.
Dan gaat het Leven ook gewoon door.
Dus hoe belangrijk is de mens dan binnen het grote geheel?
Helemaal niet belangrijk, lijkt mij.

Als Leven al een doel heeft, dan is dat wellicht evolueren.
Veranderen.
Het één neemt de plaats in van het ander.. maar of dat een doel heeft?
Ik denk dat het Leven geen doel heeft, dat het 'een doel moeten' hebben ook niet bedacht heeft, maar dat het Leven gewoon leeft. Zoiets.
En ja tuurlijk Nada... het is allemaal ontsproten uit mijn geest, ik zeg toch niet dat dat anders zou zijn?

Overigens noem ik hier Bewustzijn, Leven... wat volkomen vanzelf ging, maar waarmee ik me ook weer 'schuldig' maak aan benoemen, terwijl ik eigenlijk steeds meer denk: 'hou nou maar op met trachten het te benoemen. Het leidt alleen maar af van waar het om gaat'.

De toegevoegde waarde voor mij is dat het ontzettend bevrijdend voelt.
Maar woorden geven aan het waarom en hoe dat dan exact voelt.. jeetje.. dat kan ik helemaal niet.
En misschien dat juist dat ook helemaal geen toegevoegde waarde heeft.
Ieder mag denk ik zijn eigen toegevoegde waarde ontdekken.
Of niet. Dat is ook goed.

Oorspronkelijk geplaatst door Joost

Is het niet veel eerder zo, dat we kunnen constateren dat er lijden is in de wereld en dat dat (met een beetje inzicht) niet nodig hoeft te zijn? Het lijkt mij juist een prachtig doel, om het inzicht te bevorderen, dat de mensheid zichzelf kan bevrijden van lijden. En die mogelijkheid is er door daar zelf het levende bewijs van te vormen. Noem dat maar onbelangrijk.

Maar natuurlijk.
Maar dit is van geheel andere orde.
Het zal het Leven of Bewustzijn een worst zijn of er geleden wordt of niet.
Het kent naar mijn idee (en ja Nada daar heb je 'm weer: naar mijn idee) niet eens lijden of geen lijden.
Het 'kijkt' niet, zoals wij kijken.
Het is.

Binnen dit Leven of Bewustzijn is daar zeker leven en bewustzijn en dat kan zich wel degelijk bezig houden met prachtige doelen, etc. Het maakt mijn leven mooi en leuk om te leven, dus ik hou me er ook met graagte mee bezig. Maar alles wat ik zeg en doe etc... het maakt binnen het grote geheel geen zak uit, het maakt Bewustzijn niet uit. Het beïnvloedt het ook niet. Als er morgen een grote meteoriet op de Aarde dondert, dan is de Aarde weg, de mensen zijn weg, ik ben weg.. maar Bewustzijn is er dan nog steeds.
Het is trouwens ook niet zo dat Bewustzijn doet.
Dus die verdomde meteoriet , niemand en niets heeft er schuld aan.
Het gebeurt, het is.
That's all.


Pfff... een groots schrijver zal ik nooit worden

[Danique]

Oh, en waar het naar mijn idee om gaat, is dat je niets bent en dat je niets moet en dat het allemaal niets uitmaakt en dat het toch wel gebeurt.
Dus ga ik lekker op mijn bankie liggen en merk ik vanzelf wel weer wat er gebeurt.
Ik heb niet meer het idee, dat ik daar werkelijk iets over te zeggen heb.
Niet eens meer over wat mij gebeurt en hoe ik daarmee omga.
Daar kan ik stevig van balen (wat ik ook wel eens doe) en dat kan heel bevrijdend voelen (wat ik ook wel eens voel).
Maar ik ben dan ook nog altijd gehecht aan dingen en ik denk dat het voor mij niet weggelegd is, dat ooit in het geheel niet meer te zijn.
Als je dat in het geheel niet meer bent.. als je één bent... dan zijn er werkelijk geen woorden meer, denk ik.
Ik heb daar echter nooit naar gestreefd en streef er nog niet naar.
Ik denk ook niet dat dat zin heeft, omdat dingen toch gaan zoals ze gaan.