Marie's perikelen

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Hallo Marie,

De (helende) stilte die je vermoedelijk zoekt door je te willen afzonderen zit al in je. Zolang je ik niet zwijgt en babbelt stoort het gebabbel van je omgeving. Omdat je (ik) zelf nog babbelt en er van alles vind van dat gebabbel. Is het stil in jezelf dan is er ruimte voor inzichten omtrent al je gedachten en gevoelens die daar mee te maken hebben.

In begin helpt het om het mentaal te onderzoeken totdat het meer eigen wordt en je hele wezen doordringt. En je in stilte af te zonderen zolang je dat nog nodig hebt. En zo kun je telkens alles onderzoeken wat je hindert om gewoon vredig en in stilte te zijn. Daarvoor hoef je niet eens het allemaal meteen af te leggen. Het wordt gewoon helder. En hoe stiller het in je wordt, hoe sneller de antwoorden komen. Vanuit het algehele weten in die stilte ploppen ze dan naar boven.

Mooi en juist.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

Jaja... De vrouw als "Madonna, Moeder en Hoer"!

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Prima natuurlijk. Is morgen vandaag?

Bevinden er zich werkelijk nog mensen op dit forum die nog niet het verschil hebben ingezien tussen het rijk van het 'ego' en het 'diepste innerlijke'?

Het ego wordt geregeerd door het verstand dat geen ogenblik ophoudt te zagen, heel ongeordend van de hak op de tak springt, alles beter schijnt te weten en overal gevaren ziet.
Het verstand heeft een heilige schrik van het 'niet zijn', van de stilte, van diepere waarheden die duidelijk maken wat hij in werkelijkheid is, een heel slecht opgevoed kind dat elk ogenblik dat hij niet aan de bak komt doodsbang is om vergeten te worden of vergeten te zijn.
Het rijk van dat ego is dan ook als spiegelbeeld van dat verstand heel oppervlakkig, heel neurotisch, dikwijls heel angstaanjagend want altijd en overal geregeerd door de angst; angst om niet de eerste te zijn, angst om niet de schoonste te zijn, angst om uitgebuit te worden, angst om zijn werk te verliezen, angst om aangevallen te worden..... angst, angst, angst.
En het is hoofdzakelijk deze angst die het dagelijkse algemene leven leidt van de persoonlijke leefwereld tot de grote mondiale toestanden.

Het diepere zijn heeft die schijnwereld van het verstand doorzien en waar mogelijk achter zich gelaten; die diepere wereld heeft vooral het voortdurend storend getater van dat verstand doorbroken en hem het zwijgen op gelegd en is zo in een wereld van stilte terecht gekomen, een heel vruchtbare wereld waar nieuwe ideeën, nieuwe zijnstoestanden, nieuwe diepten uit voorkomen en waar wijsheid als weten wordt ervaren.

In die diepere wereld is het 'niets' de bron van 'alles'.

Het verstand is een enorme nieuwe mogendheid die aan de mensheid is gegeven; maar het verstand is enkel een enorm goed werktuig in de handen van de Mens. De mens echter heeft zich totaal met dat verstand vereenzelvigd en kan zich 'himself' niet meer voorstellen buiten zijn verstand. Hij heeft het verstand verheven tot zijn meester en is er zo verslaafd aan geworden; maar het verstand is geen meester en heeft in zijn menselijke bekrompenheid en kinderlijke onnozelheid de hele wereld gecorrumpeerd.

Iets duidelijker en/of nog meer vragen?

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

Je bent toch niet Suïcidaal hoop ik?

Klink het zo?

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Puppetji

Fijn om lezen dat ik mijn hamer goed vast had.

Als jij 'gekozen' bent kan je nog wel is in vaarwaters terechtkomen die je niet voorzien had.
Maar dat is nu eenmaal niet in de mens zijn hand gelegd om dat te beslissen.
'Gods' wegen zijn ondoorgrondelijk.

Ik kan het niet zien als 'gekozen' worden; verder dan een verrijkende en diepe samenwerking tussen mijn diepste zijn en de totale waarheid en eenheid kom ik niet.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Bevinden er zich werkelijk nog mensen op dit forum die nog niet het verschil hebben ingezien tussen het rijk van het 'ego' en het 'diepste innerlijke'?

En toch brengt ook het verstand het verschil aan.
Dat zal wel nodig zijn alvorens het samenvloeien weer kan beginnen.
En het getater erin opgaat.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

"In hoever dien je dan alsnog de schijnwereld van het gemanifesteerde ego"Daarmee bedoelde ik dus te zeggen, als je moeite hebt met wat er plaatsvind in de wisselwerking met mensen die je niet kunnen/willen volgen.

Dat wat stoort is vooral ook het verschil wat je als ik persoon zelf maakt en dat geeft de afscheiding tussen binnen en buiten. Dat inzien brengt je uiteindelijk zover dat je stilte niet meer verstoord kan worden. Binnen wordt buiten en buiten binnen, het gaat in elkaar op. De leefwerelden oftewel dimensies vloeien als het ware in elkaar over. En omdat je geen onderscheid meer aan hoeft te brengen, kun je het integreren als vorm van iets wat ook bij het leven het wezenlijke zijn uitbeeldt.

mooi

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

En toch brengt ook het verstand het verschil aan.
Dat zal wel nodig zijn alvorens het samenvloeien weer kan beginnen.
En het getater erin opgaat.

Inderdaad, maar dan het verstand als werktuig, niet het verstand als meester.
Aan het verstand op zich scheelt er niets; het is wat de mens ervan gemaakt heeft; nl zijn meester.

Zo kunnen uit de bron van de stilte nieuwe ideeën, nieuwe gevoelens, nieuwe werelden ontstaan, maar toch denk ik dat we het verstand nodig hebben om ze voor derden en misschien ook voor onszelf te verwerkelijken en ze te realiseren.

Zo voorvoel ik dikwijls de oplossing, het antwoord maar moet ik mijn verstand gebruiken om alles te ordenen en tot uiting te brengen.

[Mara]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Inderdaad, maar dan het verstand als werktuig, niet het verstand als meester.
Aan het verstand op zich scheelt er niets; het is wat de mens ervan gemaakt heeft; nl zijn meester.

Zo kunnen uit de bron van de stilte nieuwe ideeën, nieuwe gevoelens, nieuwe werelden ontstaan, maar toch denk ik dat we het verstand nodig hebben om ze voor derden en misschien ook voor onszelf te verwerkelijken en ze te realiseren.

Zo voorvoel ik dikwijls de oplossing, het antwoord maar moet ik mijn verstand gebruiken om alles te ordenen en tot uiting te brengen.

Zeer juist! Als ge niet op tijd uw verstand gebruikt, geraakt ge vroeg of laat in het zothuis als ge teveel mediteert

[Maria]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Oh, maar ik verweer mij en eis dat stukje (dat inderdaad groter en dringender wordt) voor mijzelf op; maar ik moet wel altijd opletten, vooral als alles heel goed tussen ons gaat, of hij heeft mij weer helemaal om zijn vinger gewonden zodat ik van voor af aan opnieuw mijn vrijheid moet herwinnen.

Herkenbaar hoor, zo ging het bij mij ook (en ik ben niet gescheiden). Maar als de weg is ingezet, zoals Puppetji al zei, is het onomkeerbaar. Je laat je op een gegeven moment niet meer "terug in je hok" zetten, dat gaat gewoon niet meer.