Ferry's Archief

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Het ontmantelen van het zelf, dat is op zich niet onjuist, integendeel, maar als het leidt tot het niet meer zien van die wat ontmantelt, dan krijg je van die toestanden waarin iemand, zoals Mihaela het toch wel helder uitdrukte, zijn eigen ego gaat bewaken en dit niet meer kan zien (die iemand meent immers het lesje al geleerd te hebben).

Dat gevaar is niet ondenkbeeldig bij een normaal uitgevoerd zelfonderzoek. Echter bij gedegen zelfonderzoek is ego een substantieel onderdeel van dat zelfonderzoek. Neigingen van het ego, zoals het eigen ego bewaken, worden door de beoefenaar dan ook onmiddellijk doorzien.

Het ego ontzien hoeft voor mij dan ook niet, ego niet ontzien, behalve bij zichzelf hoeft echter ook niet. Maar dit is een privé zaak. Ik hoef niet te weten of men zijn ego ontziet of niet en zo ja, of dit gezien wordt of niet, maar ik kan er wel op wijzen. Het schouwspel dat daarop ontstaat is gewoon schouwspel en niet waar het echt om gaat.

Het mag duidelijk zijn dat er bij gedegen zelfonderzoek helemaal geen sprake kan zijn van ontzien van ego. Maar ook zonder het doen van gedegen zelfonderzoek is het toch interessant om te zien hoe ego ons leven beïnvloed, hoe beperkt we zijn in het volgen van de onuitgesproken gedragscode elkaars ego te ontzien. Inzichtelijk te krijgen hoe de wensen en verlangens die we elkaar opleggen verlopen. Dat is zeer verhelderend en wel degelijk iets waar het om gaat.

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Toch is dat zo.

[Iona]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik zie dat gedeeltelijk ook zo, en uiteindelijk gaat het ook alleen maar over mij. Mijn ego onderzoeken/zien, de werking van het ego doorgronden, en uiteindelijk me daarmee niet meer mee identificeren.
Wat hier een klein beetje onderschat wordt, of wat volgens mij niet gezien wordt, is de nauwe werking met de ander.

Ik zoek de relatie niet op met de ander. Ik zoek de relatie met mijn ego op via de ander om te zien en los te laten. Dan pas kan Ik de ander makkelijk los laten en laten gaan.

Wat ik jou zie doen is dat jij de lifters juist een pluimpje geeft, terwijl jij degene bent die het ego aankijkt, maar zij niet.
Het is eigenlijk maar een gedeeltelijk onderzoek die je doet daardoor.

Door jouw bril gezien lijkt dat wellicht zo.

Wat ik zag: Rob, Fer en Guido liften met jouw proces. Je keek naar wat dat met jou deed, maar vervolgens liet jij ze in de waan dat ze jou begeleid hebben( in het geval van Rob). Bij Fer trapte je er niet in, maar het scheelde niet veel.

Toen ik gezien had wat ik zag toen liet ik los.

Uiteindelijk is er maar de helft onderzocht, want je blijft het huiswerk van de ander ook doen, en je laat ze in de waan. Dus ergens een solo-actie. De ander ontzien is ook een ego eigenschap.

Ook hier is het los en laten.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Ik zoek de relatie niet op met de ander. Ik zoek de relatie met mijn ego op via de ander om te zien en los te laten. Dan pas kan Ik de ander makkelijk los laten en laten gaan.

Door jouw bril gezien lijkt dat wellicht zo.


Toen ik gezien had wat ik zag toen liet ik los.



Ook hier is het los en laten.

Ik meen te lezen dat jij je niet in herkent in wat ik schreef.
Het kost me een beetje moeite om niet te gaan drammen, maar ...

[Iona]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik meen te lezen dat jij je niet in herkent in wat ik schreef.
Het kost me een beetje moeite om niet te gaan drammen, maar ...

Als je met herkennen begrijpen bedoelt dan begrijp ik wat je schrijft.

Ik ben niet uit op gelijk . Ik uit me in dat wat om uiting vraagt.
Daarna als het niet landt bij de ander laat ik in vrede en vrijheid los.
Je mag er van mij een heel verhaal van maken vanuit jouw kijk op de dingen,
geen probleem.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

En daarom juist verwordt "gedegen" tot niet meer dan een versiering van het zelfonderzoek (hetgeen in zich ook ego als substantieel onderwerp van het onderzoek zou moeten behelsen). Versiering (en dus bedekking) omdat ego eigenlijk juist niet meer gezien wordt, omdat ego met "gedegen" toe te voegen meent het lesje geleerd te hebben. Ook een risico. Als het subject dat dit meent dan toch onderzocht wordt en blijft, dan breekt het zelfonderzoek pas echt uit zijn in stand houding van...

Wat je echter vaak ziet, en ik zeg niet dat ik hier vrij van ben, is het spartelen van ego dat dan als het niets ontziende ego wordt verkocht. Het enige dat ik hier aan toevoeg is, dat dit geen probleem is, zolang het toch nog gezien wordt. Zoniet, is er geen sprake van gedegen, noch van zelfonderzoek. Waar het dan niet om gaat is het gelijk hierin te (willen) halen, gewoon zien is voldoende, of beter: gewoon zien biedt dan een ander begin.

Het ego gespartel hoeft wat mij betreft niet onderdrukt te worden, zolang het ook maar gezien wordt, wat gezien wordt dooft op den duur vanzelf uit. Wat niet gezien wordt, wordt steeds niets ontzienender t.o v. de ander, en des te ontzienender t.o.v. zichzelf. En dan... zitten we niet meer in zelfonderzoek, laat staan in gedegenheid. Een risico, ook in de versiering "gedegen" van het zelfonderzoek.

Ik denk dat je het hier hebt over gewoon, nogal oppervlakkig, zelfonderzoek met wat bijkomende belangstelling voor het functioneren van het ego. Ik meende hier toch veelvuldig te hebben aangegeven dat 'gedegen' een substantieel onderdeel is van gedegen zelfonderzoek waarbij dat gedegen staat voor een inherent onderzoek naar en van de waarnemer die in dat onderzoek aanvankelijk staat als een onwelwillend ego dat ont'dekking van zijn afwijzende neigingen behoeft. Om welke reden zou dat 'gedegen' opgevat kunnen worden als 'versiering' als bedekking?

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Als je er toch om vraagt: als er verdediging optreedt en dit wordt niet als verdediging gezien omdat men de verdediging die verschijnt niet meer verder onderzoekt, dan is gedegen gewoon een versiering. Dan sluit het juist uit waar het op gericht was. Het is maar een voorbeeld, het hoeft niet te slaan op jou. Jouw verdediging hier kan ook gewoon een aanwijzing zijn. Het is niet aan mij om dit uit te maken. Aan mij is het om te zien dat het niet gaat om dit schouwspel. Dat is alles. Het schouwspel helpt alleen maar om te zien waar het wel om gaat, tenminste als gezien "blijft" worden waar het niet om gaat.

Aan dat 'gedegen' in gedegen zelfonderzoek kom je normaliter al helemaal niet toe omdat ego een grondige afkeer heeft aan onderzoek naar en van zichzelf. Mocht je (met behulp van dit forum) een beetje zicht hebben gekregen op egoneigingen (verdediging is zo'n neiging) ontstaat mogelijk de kans dat je er aan begint. Sluwe afleidingsmanoeuvres van ego zijn ook wel eens geprobeerd maar slagen daar niet in. Ego is een tegenstander van formaat.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Fer

Hoi Fer, wat was/is met je tand/ kies?

[Fer]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Hoi Fer, wat was/is met je tand/ kies?

Dat lijkt me duidelijk, die is eruuuut.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Nagel op de kop. Daarom is de "gedegenheid" in het zelfonderzoek zo nodig om deze schijn te blijven onderzoeken. De subtiele werking van zien in de ander wat niet meer gezien is bij zichzelf.

De vraag die hierbij behulpzaam kan zijn: waar doet deze subtiliteit zich voor? Daar waar er beweerd wordt iets gerealiseerd te hebben. De gedegenheid, hiervan wordt toch beweert, neemt dit juist mee in het onderzoek. Subtiliteit doet er iets anders mee, en ziet dit anders dan vervolgens overal buiten zichzelf verschijnen. De subtiliteit der subtiliteit. Werkelijk best niet te onderschatten. Erg moeilijk om te doorbreken.

Als de introduceerder van de term 'gedegen zelfonderzoek' ben ik niet genegen 'gedegen' uit te lenen aan jouw definitie daar van. Om de zuiverheid te bewaren en verwarring te voorkomen moet het de betekenis blijven houden zoals ik die er aan gegeven (zie vorige quotes van mijn hand) heb. Zoek maar een ander woord. Ik stel voor het 'openheid' inzake zelfonderzoek te noemen.