Gedachten

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Het gaat niet om verhalen, Guido; het gaat niet over wat ik wel of niet ben... Ik moet geen enkele invulling geven aan mijn 'ik', want dat is en blijft enkel een mentale constructie...
Mijn temperament, mijn karakter, mijn sociale verhoudingen.. dat alles mag de pot op.
Ik ben, Guido en alleen in dat 'ik ben' heb ik deel aan het ZIJN; kan ik het ZIJN ervaren, worden...
Geen woord meer en geen woord minder...

'ik ben'= het verhaal Marie, het verhaal van wat je niet bent.
'Zijn is geen verhaal, omdat het geen geschiedenis kent, en zonder geschiedenis is een toe-komst (Worden) in geen velden en wegen te traceren.. zelfs 'nu, is een creatie uit geschiedenis.

[Bassie]

Nog even een argument om aan te tonen dat gedachten onderzoek flauwekul is wat alleen onwetenden doen.

Besef eens dat bij iedere gedachte een waarneming is voorafgegaan.
Hoe kun je gedachten hebben over een huis als je nog nooit een huis hebt waargenomen? Dat is onmogelijk! Hoe kun je denken over een vis als je nooit een vis hebt waargenomen?

Hetzelfde is het geval met jou als persoon. Als je naar jezelf kijkt zoals je naar een huis of een vis kijkt, dan besef je dat jij als persoon uit louter gedachten bestaat welke in het verleden zijn gedacht. In tegenwoordigheid zijn er geen conceptuele gedachten. (Maar dat moet je wel innerlijk vast stellen natuurlijk)

Een huis of een vis kan ik ook naar een gedachte toekomst denken. Mijn huis kan ik over 100 jaar denken, dan is het huis wsl vervallen als er niks aan gedaan is. Ja, dat kan ik denken. Maar het is nooit tegenwoordig.

Zo kan ik mijzelf als persoon ook over 20 jaar denken. Liggend in een graf of kwijlend in het oudemannenhuis. Ik kan dat denken, want gedachten jagen mij geen schrik aan. Ze zijn niet tegenwoordig.

Vergeet dus dat gedachten onderzoeken, dat is voor onwetenden. Laat de stille getuige schouwen in jouw leven. Want dat schouwen doet hij (het?) de hele dag. Jij speelt gewoon als persoon jouw rol en de stille getuige schouwt. Zo leer je in het dagdagelijkse leven te 'mediteren' zonder dat je hoeft te zitten. Dan begrijp je ook waarom mediteren flauwekul is. De stille getuige doet van nature al aan meditatie.

Ik lees ergens over anapanasat (het observeren en volgen van de ademhaling). Wat een flauwekul wordt er toch verkocht. Wie gaat er nou zijn ademhaling observeren als je ook de persoon kunt observeren? Bij adem halen gebeurd er niks bijzonders, de persoon is veel interessanter om te observeren.

De stille getuige observeert , de persoon die speelt zijn rol. Deze 9 simpele woorden is het hele onderzoek in een notendop. Leer gewoon dagdagelijks het verschil tussen de getuige en de persoon. Je hebt beiden bij de hand! Behalve als je ego ontkent......want dan ontken je in feite de persoon die op het toneel zijn/haar rol speelt....

[Bassie]

Wie ziet dat gedachten louter over toekomst en verleden gaan laat zich niet meer meeslepen door zijn gedachten. Het zijn gedachten welke angst opwekken. Zie hoe men in de jaren 80 collectief bang was voor 'de bom'.

Carriere maken voordat de bom valt
Werken aan mijn toekomst voordat de bom valt
Ik ren om mijn agenda voordat de bom valt
Veilig in het ziekenfonds voordat de bom valt
En als de bom valt
Dan lig ik in mijn nette pak, diploma's en mijn cheques op zak
Mijn polis en mijn woordenschat aaoei
Onder de flatgebouwen van de stad naast jou

Mensen maakte elkaar gek terwijl er niks aan de hand was.
Met de kennis van nu weten we ook nog er eens dat dat soort gedachten een slechte raadgever is.

Daarom moet je ook bij je gemoed zijn. De stille getuige laat zich niet gek maken over een gedachte/bedachte toekomst. Want de stille getuige kent alleen maar tegenwoordigheid....

Wat de werking van de stille getuige is, is het 'niets'. Jij als acterend persoon hebt een gemoed. Dat gemoed maakt dat je bang bent voor 'de bom' en beïnvloed je gedachten. De stille getuige ziet jouw angst en doet er vervolgens niks mee. Het is juist dat niet-doen wat jou kalmeert. De persoon kan in paniek raken, de stille getuige nooit. Ook niet als 'de bom' op Brussel valt over 5 minuten.

Waarom is dat? De stille getuige heeft geen last van wat voor bom dan ook.
Hij kan niet dood. Hoe zou iets wat 'niets' is dood moeten gaan?
Alleen de persoon kan dood gaan.

En juist omdat het gemoed van de persoon de gedachten beïnvloed heeft gedachten onderzoek totaal geen nut.....

[Bassie]

De stille getuige kan dan ook als hij naar zichzelf ziet het 'zijn' gewaar zijn.
Dan is hij uiteraard niet de persoon gewaar, want de persoon is degene die acteert op het toneel van het leven. Dan doet de scheiding tussen 'ik' en de wereld er even niet meer toe. Immers: de wereld (inclusief de persoon) is aan gene zijde. Dat wordt het zelf zichzelf gewaar: egoloosheid.

De acterende persoon heeft altijd een ego. De persoon is een ikje tussen de andere ikken. Maar alles wat je waarneemt dat ben je niet.

De acterende persoon (ego) is dus niet vermeend, je neemt hem of haar waar!
Zou de acterende persoon vermeend zijn, dan kun je hem niet waarnemen.
Dan zou het hele spel van getuige zijn en de rol spelen op het toneel niet mogelijk zijn. Daarom is de persoon ook 'wordend' , wordend van geboorte tot dood.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

'ik ben'= het verhaal Marie, het verhaal van wat je niet bent.
'Zijn is geen verhaal, omdat het geen geschiedenis kent, en zonder geschiedenis is een toe-komst (Worden) in geen velden en wegen te traceren.. zelfs 'nu, is een creatie uit geschiedenis.

Worden is te traceren door er naar te zien. Het wordende is dat wat gezien wordt en nooit het zien zelf kan zijn.

Een eendagsvlieg 'zie' je in 1 dag worden (op komen en weer onder gaan)
De planeet waarop we leven heeft dan weer een tijdsspanne van 10 miljard jaar (of zoiets) in wordenheid.

Zijn is zonder verhaal, het wordende/het geziene is het verhaal.
Zijn is altijd-nu en beziet vanuit die positie de geschiedenis.
Maar woorden schieten hiervoor te kort, want 'zijn' bevindt zich niet in de tijd.
Dus het woord 'altijd' wat ik gebruik is ook al fout.


Daarom zal het zijn nooit worden, en het worden zal nooit zijn.
Het zijn gescheiden werelden welke innig met elkaar verbonden zijn.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Leuk geprobeerd (jouw?) wezenlijke van (mijn?) subjectieve realisatie te onderscheiden...
Zelfonderzoek en Waarheidvinding houden zich juist absoluut niet bezig met zoiets als wat je noemt subjectieve bevrijding. Deze door je getrokken gevolgtrekking is tot stand gekomen door het bedenken er van. Een 'bedenking' gevormd door gedachten die kunnen worden onderzocht op Waarheid en waarvan je niet met stelligheid kunt blijven volhouden dat ze 'waar' zijn.

Je bent te snel in de trein van jouw gevolgtrekkingen gestapt Laurens..
Dit zeg ik

''Gedegen zelfonderzoek, Waarheidvinding, betreft deze realisatie.. een subjectieve 'bevrijding', een blanco realisatie..''

Er daagt de realisatie niet langer 'gebonden te zijn aan 'iets.. identiteit, entiteit, ego, ik. Kortom de kermis van ervaarbare voorstelbaarheden.
En dat ondanks de vertrouwdheid met die gebonden 'werkelijkheid' van bestaan.
Er wordt feitelijk niet uitgegaan van een bevrijding, waarom zou je bevrijd willen zijn van iets wat zo vertrouwd is?
Het ont-dekken van geen focus ontbind aan iedere voorstelling, het binding 'zoeken, verliest de bekoring.. wat zich tot 'iets bind/gebonden weet, dat ben je eenvoudig niet. Dat duidelijk en onomstotelijk realiseren noem ik 'subjectieve bevrijding.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Gedegen zelfonderzoek houdt zich verre van 'invullen', 'vertalen' en 'verklaren'. Waar ik mij (afgezien daarvan) in meng is de onjuiste gedachtegangen en vreemde bewijsvoeringen aangaande wat men hier meent wat 'gedegen' zelfonderzoek is, het misplaatst gebruik van begrippen en het aantonen en weerleggen van onjuist getrokken conclusies. Kortom ik ben voortdurend bezig met corrigeren hetgeen jij kennelijk opvat als 'het invullen en verklaren' van subjectieve realisatie.

Begrippen en conclusies zijn nou net de bewegingen/veranderlijkheid van dat wat je dus niet bent..
Maw, datgeen wat 'bind, bekoort jou nog steeds, anders zou je er niet zo'n punt van maken, en ga je dientengevolge eenvoudig anders om met conclusies en begrippen die door derden worden geopperd. Maar nee, jij investeert veel van jouw energie om te corrigeren wat niet overeenstemt met jouw theorie, en dat is tegelijkertijd jouw achilleshiel.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Wanneer dat niet nodig is tref je me hier dan ook niet aan. Ik moet alleen weerwoord geven aan alle misvattingen. Het gedegen zelfonderzoek kan prima plaatsvinden zonder mijn voortdurende bemoeienis. Het wijst zich daar allemaal als vanzelf. Er is ook niemand om er sier mee te maken.

Zolang je meent je te kunnen verhouden tot de 'juiste voorstelling' van zaken aangaande deze materie, zit je nog midden in de illusie van wat bindend is.
Ik heb geen 'juiste' voorstelling van zaken, er is gewoon een voorstelling van zaken in deze.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Worden is te traceren door er naar te zien.

Dat is 'bekijken naar wat er door 'kijken 'bekeken is.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het wordende is dat wat gezien wordt en nooit het zien zelf kan zijn.

Zo is dat.. (wel een open deurtje zo langzamerhand.)

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Een eendagsvlieg 'zie' je in 1 dag worden (op komen en weer onder gaan)
De planeet waarop we leven heeft dan weer een tijdsspanne van 10 miljard jaar (of zoiets) in wordenheid.

Gaaaap.. sorry.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Zijn is zonder verhaal, het wordende/het geziene is het verhaal.
Zijn is altijd-nu en beziet vanuit die positie de geschiedenis.
Maar woorden schieten hiervoor te kort, want 'zijn' bevindt zich niet in de tijd.
Dus het woord 'altijd' wat ik gebruik is ook al fout.

'Zijn 'ziet niks.. daarom kan het 'Zijn zijn. Zo gauw het 'iets ziet, kan het niet meer 'Zijn, en wordt het bestaan, en dat ziet van alles en nog wat.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Daarom zal het zijn nooit worden, en het worden zal nooit zijn.
Het zijn gescheiden werelden welke innig met elkaar verbonden zijn.

Zo 'innig, dat elke constatering van scheiding alleen maar illusie kan zijn.

[Bassie]

..

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Waarheid kan ook niet onderzocht worden.

En over dat denken : iedere gedachte gaat over verleden en toekomstige tijd, dus nooit over de werkelijkheid. Zo moeilijk is dat toch allemaal niet? Dit forum kakelt al 10 jaar (onder jouw leiding!) over gedachten onderzoeken. Ik kan dat op geen enkele manier serieus nemen. Ik zie jou als een zelfbenoemde profeet die zijn overtuiging hier aan de man probeert te brengen (evangelisatie).

Gezien de schaarse aantallen deelnemers ben je daar niet erg succesvol in.

Het verklaard alleen maar waarom je geen steek bent verder gekomen.

Ik heb m'n handen al vol aan het dozijn tegensputters. Al 10 jaar lang verrekken ze het om gedegen zelfonderzoek te doen en al dit gemekker is daarvan het gevolg.

Aspirant leden die willen deelnemen wijs ik af. Ze kunnen in bet openbaar deel lezen wat de bedoeling is en gaan werken. Hier achter de schermen beperk ik het vreselijke gediscussieer tot de een paar leden anders is er geen touw meer aan vast te knopen voor de serieuze beoefenaars.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Mocht je zelfkennis hebben dan zou je weten dat 'gewaarzijn' (het zijn gewaar zijn) geen enkel beeld heeft. Iets wat beeldloos is, kan ook niet geschapen zijn.
Dus dat kan wel in de bijbel staan, maar dat klopt niet.

Dat jij jezelf tot God uitroept is eenvoudig na te gaan:

Laurens: ik besta niet, dús moet ik wel bewustzijn zijn!
Laurens: Bewustzijn en Waarheid is hetzelfde.
Laurens: ik ben bewustzijn en dús ben ik God!

Uitermate doorzichtige redenering welke afkomstig is uit jouw denkwereld.
Jou 'gedegen' onderzoek heeft geresulteerd in een vorm van narcisme.
Want in je volmaaktheid als God zijnde ben je natuurlijk ook nog eens afgerond.
En omdat je 'afgerond' bent, ben je niet meer aanspreekbaar. En steek je al weer 10 jaar hetzelfde riedeltje af met telkens weer andere bewoordingen.

In feite verschil je niks van Boni, die heeft ook zichzelf tot God uitgeroepen.
Zij het dat Boni God verworven heeft middels een roesje.

Uiteraard is dit allemaal onderzocht en van daaruit medegedeeld.
Wat je hier in woorden ziet verschijnen is slechts de verwoording van wat gekend is.