De laatste illusie - Pagina 5

Nathan · 5 August 2011, 20:33

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Ik kan me wel verantwoordelijk voelen, maar ben ik het daarmee ook? Stel uitgaande van jouw voorbeeld, ik wil oversteken met de hummel, hou zijn handje goed vast, maar plotseling achter mij schiet iemand een rotje af, ik schrik, kijk achterom en de hummel rukt zich los uit mijn hand en steekt pardoes de straat over en komt onder de auto. Ben ik dan nog steeds verantwoordelijk?

Nee, die heeft zich verlegd naar die iemand van het rotje. Hahaha.

Ulla · 5 August 2011, 20:46

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Ik kan me wel verantwoordelijk voelen, maar ben ik het daarmee ook? Stel uitgaande van jouw voorbeeld, ik wil oversteken met de hummel, hou zijn handje goed vast, maar plotseling achter mij schiet iemand een rotje af, ik schrik, kijk achterom en de hummel rukt zich los uit mijn hand en steekt pardoes de straat over en komt onder de auto. Ben ik dan nog steeds verantwoordelijk?

Is die verantwoordelijkheid die wij voelen in feite niet net zoiets dan het bos wat je waarneemt als je erin loopt?

Al denk ik dat verantwoordelijkheid in dit geval voorkomt vanuit instinct. Zorgen voor dat hummeltje in gevaarlijke situatie komt m.i. voort uit je moederinstinct, oftewel ook gewoon overlevingsinstinct, maar in dit geval in overdrachtelijke zin naar het kind, welk leven bescherming behoeft.

Je zult je waarschijnlijk nog steeds verantwoordelijk voelen vanuit je gedachte. Verantwoordelijkheid en schuld zijn wel twee verschillende dingen.
Als je er niets aan kan doen dat je schrikt met alle gevolgen van dien, is het in die zin niet jou schuld, wel je verantwoordelijkheid. En dat kan dan zwaar voelen, want je gaat je toch ook allerlei dingen afvragen, of je het niet toch had kunnen voorkomen. En ook dat schijnt een soort mechanisme te zijn.
En dat laat mij weer vermoeden, dat het toch ook weer met instinct te maken heeft, wat blijkbaar aan veel gevoelens ten grondslag liggen.

Naadje · 5 August 2011, 20:47

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

Nee, die heeft zich verlegd naar die iemand van het rotje. Hahaha.

Dat bedoel ik dus maar. Ik kan me welzeker ergens verantwoordelijk voor voelen en zeker naarmate je bewust(er) wordt. Maar daarmee ben ik het nog niet. De regie van mijn leven (vanaf geboorte (niet mijn verantwoordelijkheid) tot aan mijn dood (evenmin mijn verantwoordelijkheid)) en daarmee dus ook de, laat ik het dan maar even eindverantwoordelijkheid noemen, ligt niet in mijn handen. En datzelfde geldt voor de tijd ertussenin. Dat zou teveel eer zijn.

Nathan · 6 August 2011, 07:01

Wanneer je de illusie van het bestaan van het ego hebt doorzien, zijn gevoelens en gedachten niet meer zo toevallig. Omdat je er geen excuus meer voor hebt, een uitvlucht.
Waar kies je voor?
Wat wil je werkelijk?
Je verschuilt je niet langer achter je 'ego-kant'.
Je bent zo wijs of zo dom als je op het moment gewoon bent.
Mensen kunnen handelen binnen een sfeer van onbewustheid en verlangens. Dat is dan zoals het is.
Je gedrag is zo goed of zo slecht als het is.
Hier en nu betekent vrij zijn, vrij van iedere vlucht. (Behalve die van de KLM, want het is vakantie. :)

Nathan · 6 August 2011, 07:17

Egoloosheid.
Dan is het ego niet overwonnen, want er heeft immers nooit een ego in de mens bestaan, enkel zijn geloof erin.
Geloof kan rare dingen doen met de mens.
Je kunt mensen verdenken van de meest verschrikkelijke daden, terwijl de waarheid later zegt dat ze volkomen onschuldig waren. In naam van het geloof gebeuren de meest nare dingen.
Zo is het ook met onszelf. Je bent overtuigd van het bestaan van een ego. Niet, dat het ego daardoor zou bestaan.

Je kunt geloven dat je niet zal sterven, zulke mensen heb je erbij. Trekt dan de wet van het universum zich dan terug?

Egoloosheid.
Er is sprake van spontane leegte. Geloof in een ego creeert een haast somatische reactie. Dan doorzie je de onzin van een ego...

Egoloosheid.
Gautama de Boeddha sprak er al over: anatman.
Het idee van een zelf is onzin.
Je bent er wel maar je bent er ook niet. Door te geloven in een ego wil je je bestaan continuiteit geven. Al is het via de gedachte van een negatief bestaan in jezelf, het zogenaamde ego.
Het ego is eigenlijk jouw onbewuste verlangen naar eeuwigheid, angst voor de dood.

Nathan · 6 August 2011, 08:21

De bevrijding van het ego, ligt daarin dat er niets overwonnen of onderdrukt wordt.
Wanneer we ons eigen gezicht niet kennen en ook niet weten wat een spiegel is, kunnen we geloven dat dat verschrikkelijke gezicht in dat ding iemand anders is.
We merken dan, dat het er altijd is, in dat ding (spiegel). We noemen het dan ego.

Nathan · 6 August 2011, 08:51

Door het zogenaamde ego wordt het leven niet lichter.
Je hebt immers twee ikken.
Met de ene ben je het eens en de ander oneens.
Je hebt eigenlijk dan een voortdurend innerlijk dialoog.
Er gaat niets boven vrij en rechtstreeks waarnemen.
Kun jij naar je shit kijken zonder met je ogen te knipperen?
Kun je gewoon ruitelijk toegeven dat je een fout hebt gemaakt zonder je ergens achter te verschuilen, zoals dat 'ego'?
Vrij zijn is geen trucje.
Of een verhaal over dat je aan je ego werkt... Blablabla...

Rennie · 6 August 2011, 11:16

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

Door het zogenaamde ego wordt het leven niet lichter.

Prachtige tot de verbeelding sprekende plaatjes heb je...

Nathan · 6 August 2011, 11:20

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Prachtige tot de verbeelding sprekende plaatjes heb je...

Aahaa, een visueel ingesteld mens, zou NLP zeggen.

Naadje · 6 August 2011, 11:31

Voor iemand die niet gelooft in het bestaan van een ego, vind ik dat je er behoorlijk veel woorden aan vuil maakt.

6 August 2011, 07:01	#44
Nathan Geregistreerd: 27 April 2010 Berichten: 0	Wanneer je de illusie van het bestaan van het ego hebt doorzien, zijn gevoelens en gedachten niet meer zo toevallig. Omdat je er geen excuus meer voor hebt, een uitvlucht. Waar kies je voor? Wat wil je werkelijk? Je verschuilt je niet langer achter je 'ego-kant'. Je bent zo wijs of zo dom als je op het moment gewoon bent. Mensen kunnen handelen binnen een sfeer van onbewustheid en verlangens. Dat is dan zoals het is. Je gedrag is zo goed of zo slecht als het is. Hier en nu betekent vrij zijn, vrij van iedere vlucht. (Behalve die van de KLM, want het is vakantie. :)

6 August 2011, 07:17	#45
Nathan Geregistreerd: 27 April 2010 Berichten: 0	Egoloosheid. Dan is het ego niet overwonnen, want er heeft immers nooit een ego in de mens bestaan, enkel zijn geloof erin. Geloof kan rare dingen doen met de mens. Je kunt mensen verdenken van de meest verschrikkelijke daden, terwijl de waarheid later zegt dat ze volkomen onschuldig waren. In naam van het geloof gebeuren de meest nare dingen. Zo is het ook met onszelf. Je bent overtuigd van het bestaan van een ego. Niet, dat het ego daardoor zou bestaan. Je kunt geloven dat je niet zal sterven, zulke mensen heb je erbij. Trekt dan de wet van het universum zich dan terug? Egoloosheid. Er is sprake van spontane leegte. Geloof in een ego creeert een haast somatische reactie. Dan doorzie je de onzin van een ego... Egoloosheid. Gautama de Boeddha sprak er al over: anatman. Het idee van een zelf is onzin. Je bent er wel maar je bent er ook niet. Door te geloven in een ego wil je je bestaan continuiteit geven. Al is het via de gedachte van een negatief bestaan in jezelf, het zogenaamde ego. Het ego is eigenlijk jouw onbewuste verlangen naar eeuwigheid, angst voor de dood.

6 August 2011, 08:21	#46
Nathan Geregistreerd: 27 April 2010 Berichten: 0	De bevrijding van het ego, ligt daarin dat er niets overwonnen of onderdrukt wordt. Wanneer we ons eigen gezicht niet kennen en ook niet weten wat een spiegel is, kunnen we geloven dat dat verschrikkelijke gezicht in dat ding iemand anders is. We merken dan, dat het er altijd is, in dat ding (spiegel). We noemen het dan ego.

6 August 2011, 08:51	#47
Nathan Geregistreerd: 27 April 2010 Berichten: 0	Door het zogenaamde ego wordt het leven niet lichter. Je hebt immers twee ikken. Met de ene ben je het eens en de ander oneens. Je hebt eigenlijk dan een voortdurend innerlijk dialoog. Er gaat niets boven vrij en rechtstreeks waarnemen. Kun jij naar je shit kijken zonder met je ogen te knipperen? Kun je gewoon ruitelijk toegeven dat je een fout hebt gemaakt zonder je ergens achter te verschuilen, zoals dat 'ego'? Vrij zijn is geen trucje. Of een verhaal over dat je aan je ego werkt... Blablabla...

6 August 2011, 11:31	#50
Naadje Passed by Geregistreerd: 3 March 2011 Berichten: 0	Voor iemand die niet gelooft in het bestaan van een ego, vind ik dat je er behoorlijk veel woorden aan vuil maakt.