Wel of niet?

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

De (misschien dringende) wens het kenbaar te maken.

Zou kunnen, het kan ook gewoon tijdverdrijf zijn...
In ieder geval zou ik willen dat iemand die echt iets te vertellen heeft het niet voor zichzelf houdt en het ten minste probeert mee te delen...
Ik kan mij voorstellen dat er sommige mensen wel geinterresseerd zijn. Velen natuurlijk niet, maar ik sta hun vrijheid niet in de weg; niets dwingt hen om mij al of niet te lezen.
Waarom zou ik de enige zijn die op een bepaalde manier het leven ervaart of ziet???

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Mij boeide vooral je vraag/opmerking of het echt mogelijk is om het beter te weten. Ik denk in menselijke termen niet, want er zijn zoveel verschillende invalshoeken, voor de een totaal niet te vatten, voor de ander zelfs logisch. Tegenstellingen, daar leeft dualiteit van. Beter te weten verdwijnt in het inzicht van waarheid, het komt samen en lost in die zin op. En ook die dingen die totaal niet kloppen (wat wij dan vinden of misschien zelfs zo is of kan zijn) horen daar toch in thuis. En ook dat weet ik niet beter, maar ik zie intussen wel dat het zo werkt. Waarheid omsluit in die zin ook het niet beter weten, blijkbaar is ook dat in de schepping werkzaam.

Die vraag die Marie stelde..de zon die al dan niet om de aarde draait. Telkens als ik het beter wil weten vraag ik mij zelf af waar is dat goed voor dat ik dat zo nodig ten ton moet stellen. En toch gebeurt het nog wel eens. En is het niet luidkeels (metafoor) dan binnen in. Ik vind dat dusdanig storend dat ik tegenwoordig juist er geen aandacht meer aan dit soort weerstanden schenk. Weet toch al waar het vandaan komt. En lukt dat niet vind ik me achteraf een mallot. En denk volgende keer "beter".

Er is een hele wereld van ego-gebeuren en in die wereld heb je natuurlijk voor de honderd procent gelijk en hangt veel, om niet te zeggen alles, af van de invalshoek waaronder je iets bekijkt...
Maar er is een hele wereld die zich geen snars aantrekt van heel dat ego-gedoe, die aan heel dat ego-gedoe gewoon voorbij gaat en het is die wereld die mij interesseert als ik aan waarheidsvinding doe.
En in die wereld is voor mij een beter inzicht inderdaad wel mogelijk; maar om er gewoon al inzicht in te krijgen mag je je wel niet laten verblinden door je ego-gewoontens om alles door je eigen persoonlijke bril te bekijken...
Het is waarschijnlijk daarom dat ik altijd zo boos ben als ze mij telkens weer en opnieuw komen zeggen dat ik mijn ego-gevoelens laat meespreken... Mijn ego-gevoelens zijn er, gewoon al om te leven, maar zij hebben niets met de algemeenheden van doen waarover ik hier meestal spreek...

Voorbeeld...
Bestaat er leven na de dood??? Of er wel of niet leven na de dood is, dat trekt zich geen snars aan, dat is, of we het willen of niet, totaal onafhankelijk van onze ego-gevoelens...
Maar voor het beantwoorden van die vraag is het heel moeilijk om onze ego-gevoelens aan de kant te schuiven... gewoon al omdat ons ego alles eraan doet om in stand te blijven en dus totaal niet een negatief antwoord op die vraag aankan.
Zeg jij, na onderzoek waarbij je zoveel mogelijk je ego uitschakelt, maar toch alleen je eigen persoon hebt om mee te werken... Zeg je dat er leven na de dood is dan is het verwijt dat je ego-gebonden denkt voor de hand liggend; want bewijs eens het tegendeel...
En toch zul je met vallen en opstaan moeten verder gaan...

Daarom dat ik erbij blijf dat heel dat gedoe met het ego, geen uiteindelijk wel of niet bevrijding ervan is; maar een factor is die al van in het begin van het onderzoek meespeelt en, om zoveel mogelijk objectief te blijven, moet uitgeschakeld worden wanneer het waarheidsvinding betreft...
Wat, opnieuw, niet wil zeggen dat ik in het dagelijkse leven mijn ego niet laat meeleven...
Maar ik zal alle inzichten bekomen, door zo veel als mogelijk ego-vrij na te denken, ook niet opzij schuiven...

[Fer]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik zie dat er niets mis is met het ego.
Ik hoef mijn ego niet lief te hebben, en het ook niet te verfoeien.
Oke, ik doe dat wel..

Gisteren liep het katje van de buren in mijn tuin. Een katertje van een maand..
Een roze kruimeltje, viel bijna in de vijver.
Haar klauwtjes tevoorschijn halen toen ze in haar nekvel gepakt werd.
Wat een schatje.. een beetje blazen kwam er ook bij..
Niet anders dan mijn ego..

Mijn ervaring is dat de beste leermomenten komen wanneer je uit je comfort zone wordt gehaald. Mijn leermeester gaf me ooit de woorden: heb vertrouwen en laat toe

[Fer]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ja, ik ben ook altijd benieuwd naar.
Je merkt uiteraard bij de introductie dat de nieuwe een oude is, maar je weet niet precies wie het is.
Leuk spel om te ontdekken wie de sufferd is..
Ik hoop nog steeds dat Fer iemand anders is, voor de variatie..

........het laatste, maar ik geloof niet dat dit antwoord het verschil maakt.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Er is een hele wereld van ego-gebeuren en in die wereld heb je natuurlijk voor de honderd procent gelijk en hangt veel, om niet te zeggen alles, af van de invalshoek waaronder je iets bekijkt...
Maar er is een hele wereld die zich geen snars aantrekt van heel dat ego-gedoe, die aan heel dat ego-gedoe gewoon voorbij gaat en het is die wereld die mij interesseert als ik aan waarheidsvinding doe.

De schepping heeft de mogelijkheid meegegeven een ego te ontwikkelen en er zelfs in te gaan geloven. Er aan voorbijgaan lijkt me zoiets als de (ego) berg te negeren die je in de weg staat maar waar eigenlijk heel je leven en geloof aan hangt. Volgens mij doe je dan zo alsof het er niet is en ondertussen zie je de trucjes niet die er uit gehaald worden zodat je het toch niet vergeet. Want het geloof erin is daarmee niet doorzien. Het ego idee maakt deel uit van waarheidsvinding door zijn plaats te leren kennen. Dan leer je ook zien wanneer het opduikt.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

En in die wereld is voor mij een beter inzicht inderdaad wel mogelijk; maar om er gewoon al inzicht in te krijgen mag je je wel niet laten verblinden door je ego-gewoontens om alles door je eigen persoonlijke bril te bekijken...
Het is waarschijnlijk daarom dat ik altijd zo boos ben als ze mij telkens weer en opnieuw komen zeggen dat ik mijn ego-gevoelens laat meespreken... Mijn ego-gevoelens zijn er, gewoon al om te leven, maar zij hebben niets met de algemeenheden van doen waarover ik hier meestal spreek...

Dan heb je toch wel mooi voorbeeld om te onderzoeken wat je boze gevoelens al dan niet met het ego van doen hebben. Ego gevoelens komen m.i. niet direct voort vanuit overlevingsdrang maar vanuit gedachten niet te kunnen overleven omdat je bv iets te kort zou kunnen komen. Ik worstelde daar ook altijd mee maar ben er op terug gekomen. Overleven kan/probeert elk dier ook zonder het idee iemand te zijn.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Voorbeeld...
Bestaat er leven na de dood??? Of er wel of niet leven na de dood is, dat trekt zich geen snars aan, dat is, of we het willen of niet, totaal onafhankelijk van onze ego-gevoelens...
Maar voor het beantwoorden van die vraag is het heel moeilijk om onze ego-gevoelens aan de kant te schuiven... gewoon al omdat ons ego alles eraan doet om in stand te blijven en dus totaal niet een negatief antwoord op die vraag aankan.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Toch ken ik voldoende mensen bij wie dat niet speelt of speelde en/of die juist bang zijn voor wat erna komt. Ik snap je punt maar soms pakt het andersom uit.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Zeg jij, na onderzoek waarbij je zoveel mogelijk je ego uitschakelt, maar toch alleen je eigen persoon hebt om mee te werken... Zeg je dat er leven na de dood is dan is het verwijt dat je ego-gebonden denkt voor de hand liggend; want bewijs eens het tegendeel...En toch zul je met vallen en opstaan moeten verder gaan...

Als je de plaats kent van ego heb je zelf die bewijslast niet nodig. Het lijkt me juist een ego dingetje als je je dat verwijt van ontbrekend bewijs aantrekt =(dat proef ik eruit). En dat kan zijn omdat je zelf toch ergens nog twijfelt of gewoon omdat het ego in het algemeen geprikkeld wordt. In dit geval lijkt me juist het eerste omdat je zelf ook aangeeft dat ego idee bang is voor een ontkennend antwoord.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Daarom dat ik erbij blijf dat heel dat gedoe met het ego, geen uiteindelijk wel of niet bevrijding ervan is; maar een factor is die al van in het begin van het onderzoek meespeelt en, om zoveel mogelijk objectief te blijven, moet uitgeschakeld worden wanneer het waarheidsvinding betreft...
Wat, opnieuw, niet wil zeggen dat ik in het dagelijkse leven mijn ego niet laat meeleven...
Maar ik zal alle inzichten bekomen, door zo veel als mogelijk ego-vrij na te denken, ook niet opzij schuiven...

Het herkennen en wat het met mij en ook anderen doet bevrijdt mij van het gedoe en het gezeul ermee. Maar het loert wel vaak om de hoek, bereid om toe te slaan als ik niet oplet. En hoe ik dat moet beoordelen weet ik niet..ik voel mij er allang geen gevangene meer van maar vrij ben ik er ook niet van.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Zou kunnen, het kan ook gewoon tijdverdrijf zijn...
In ieder geval zou ik willen dat iemand die echt iets te vertellen heeft het niet voor zichzelf houdt en het ten minste probeert mee te delen...
Ik kan mij voorstellen dat er sommige mensen wel geinterresseerd zijn. Velen natuurlijk niet, maar ik sta hun vrijheid niet in de weg; niets dwingt hen om mij al of niet te lezen.
Waarom zou ik de enige zijn die op een bepaalde manier het leven ervaart of ziet???

Tijdverdrijf omdat je verveelt is eigenlijk ook gewoon een idee. En verder sta ik zeker open voor uitwisseling. De manier waarop we het leven ervaren speelt zich uiteindelijk in ons hoofd af. Maar ik vermoed wel dat het allemaal een bepaalde functie heeft, die op ten duur wel doorzien dient te worden.

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Tijdverdrijf omdat je verveelt is eigenlijk ook gewoon een idee.

Zelfs verloren tijd is gewoon een idee (concept) want bestaat niet volgens Lo T. Nowee.
Zie

Oorspronkelijk geplaatst door Turrio

Er bestaat niet zoiets als 'verloren tijd'. Er is de ruimte waarin het beschrevene zich voordoet en waaraan je intellectueel deelneemt.

Wat is het leven toch simpel! Er is alleen de ruimte.
En het wordt er alleen maar beter op nu alles virtueel is... Net zoals de mind.
Zo hoorde ik Byron Katie in deze YouTube film: How to stop suffering? zeggen (vanaf 25 min. ongeveer):

You know, i watch my grandchildren on these videogames, and they're in a virtual world, and the world really is just like that in our heads. So i'm witnessing the apparent human race leaving the material world and going completely into the virtual, which is closer to reality than this physical apparent world that we have dreamed.

En vanaf 34 min. ging het zo:

Lilou: we come on earth full and complete don't we? And things happen, this is embedded...

Byron: Well we, at some point we believe we exist and that is the first movement away from reality. In other words: identity is born and the moment we believe in anything, that's the first separation. And, you know, inquiry can really take care of that.

PS: mijn moeder (89 jaar intussen) begrijpt al 20 jaar niet het verschil tussen virtueel en visueel. Zo probeer ik haar al 20 jaar uit te leggen dat wat op een computerscherm te zien is niet echt is. Er is geen prullenmand of map in de computer, er is slechts een nabootsing van een fysieke omgeving...https://nl.wikipedia.org/wiki/Virtualiteit_(informatica)

Weet je, ik ga ook maar is wat video games gaan spelen nu ik weet van Byron Katie dat die dichter bij de realiteit zijn dan de fysieke wereld die we gedroomd hebben.

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

EWCI zijn zoals ik het begrepen heb jarenlange ingestuurde liefdesboodschappen.
Met herhaling worden deze liefdesboodschappen met inbegrip van waarheidsgehalte uitgezonden.

Dat is wel zeer kort door de bocht.
Goed aangebracht door een persoon als bv. John Mark Stroud in de film Prison for your Mind is de ECIW wel waterdicht zonder liefdesgetoeter wat vele ACIM'ers er van maken.

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Hetzelfde gebeurt met de vier vragen als Byron Katie.

Heb je ooit Byron Katie intens bestudeerd of gevolgd? Lijkt me niet. Laurens wel.
zie:

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Beste Tijdelijk: Ik heb op het Byron Katie forum deelgenomen en iedereen daar was overtuigd van de effectiviteit en dat zijn de mensen van de praktijk, wie ben jij autodidactische sologanger zonder deze ervaring om daar aan te twijfelen?

Dus Iona, ik heb zo'n vermoeden dat je noch van de ECIW noch van Byron Katie echte kaas hebt gegeten. Platte kaas, kwark voor de hollanders, is geen kaas.

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Het biedt volgens mij een zekere veiligheid/zekerheid zelf schuil te gaan achter deze fenomenen hier druk mee doende te zijn.

Dat kan je dan ook zeggen over gedegen zelfonderzoek en advaita.

En hoe kan een mens nu schuil gaan achter 4 vragen?
Sowieso zijn er de 'draai-het-om' pipo's van hetzelfde slag als de uitbundige ECIW liefde toeteraars, maar dat zijn ego-trippers die nog een lange weg af te leggen hebben naar nergens.

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Nee zekers Lo T. Nowee is ook niet vrij van herhalingen.
Toch komt hij mij over dat zijn "bewustzijnsstudie" geïntegreerd is en dat hij vanuit bewustzijn praat en herhaalt.

Ach ja, smaken verschillen. Ik heb totaal niets aan zijn vier edele aanwijzingen. En van iemand die vanuit bewustzijn praat heb ik een ander idee. Die hult zich niet in ondoordringbare abstracte 'geheimtaal'.
Maar goed, voor jou schrijft hij helder en zullen zijn 4 nobele aanwijzingen nuttig zijn.

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

...Ik moest of ik wilde of niet afkikken en eigen bron aanboren.

En wat komt er nou uit die eigen bron? De wetenschap dat doorzien van ego de dood van het ego is?
Da's niks nieuws hoor.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Als je de plaats kent van ego heb je zelf die bewijslast niet nodig. Het lijkt me juist een ego dingetje als je je dat verwijt van ontbrekend bewijs aantrekt =(dat proef ik eruit). En dat kan zijn omdat je zelf toch ergens nog twijfelt of gewoon omdat het ego in het algemeen geprikkeld wordt. In dit geval lijkt me juist het eerste omdat je zelf ook aangeeft dat ego idee bang is voor een ontkennend antwoord.

Oke; ik waardeer de rest die je geschreven hebt, maar hierop wil ik reageren...
Wij zijn hier op een waarheidsforum en het doel, voor mij toch, is te discuteren over al of niet waarheid en over diepere inzichten (hoewel het woord dieper bij de 'echte' waarheidszoekers al een verboden woord is).
Maar dan botst je steeds weer op dezelfde muur... het ego-dingetje, zoals je het hierboven zelfs noemt.
Of ik nog twijfel, of mijn ego nog bang is... dat alles kan mij, in functie van een forum waar men aan waarheidsvinding doet, geen ego-fluit schelen...
Heel mijn onderzoek is er, van in den beginne al, op gericht om niet in de ego-val te lopen en die ego-val zoveel mogelijk uit te schakelen...
AUB kunnen we hier verder gaan dan zichzelf voortdurend te blijven wentelen in, te blijven verstoppen achter die ego-val???

Misschien dat het hoog nodig is dat we eens wat meer ons ego laten zien om de mensen te overtuigen dat we er geen slaaf meer van zijn...
Want er is een verschil tussen 1) zogenaamd ego-vrij te zijn en 2) zijn ego te erkennen als bestaande maar er niet meer met handen en voeten aan gebonden te liggen...

Misschien dat er dan opnieuw samen gesproken kan worden...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Tijdverdrijf omdat je verveelt is eigenlijk ook gewoon een idee. En verder sta ik zeker open voor uitwisseling. De manier waarop we het leven ervaren speelt zich uiteindelijk in ons hoofd af. Maar ik vermoed wel dat het allemaal een bepaalde functie heeft, die op ten duur wel doorzien dient te worden.

Zou die functie niet kunnen zijn dat we eindelijk onze ogen openen en leren zien in plaats van in ons hoofd te blijven hangen...

Alle wijsheid is al opgeschreven in dikke boeken; het enige dat nog ontbreekt is dat het mensdom eindelijk leert lezen...