De eenheid van het ego

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Zien is wat mij betreft het 'zien' van de beelden (inclusief ego) zonder aanwezigheid van welke reflectie dan ook. Dat wat mededelend van aard is wordt ook wel aangeduid als het niet-weten. Maar dat zal iemand die daar niet mee bekend is ook niets zeggen.

'Zien en reflectie zijn tegelijkertijd, daarom lijkt het of er verder geen reflecties zijn.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

'Zien en reflectie zijn tegelijkertijd, daarom lijkt het of er verder geen reflecties zijn.

Het was mijn eigen geest (ego) die reflecteerde. Daarmee ging ik een bepaalde interactie met 'de wereld' aan (vooral met mensen uiteraard). Wat ik gedaan heb (in de jaren 80) is stoppen met dat reflecteren. Dat stoppen geeft vervolgens weer een ander 'wereldbeeld'.

Lang verhaal kort: uiteindelijk kwam ik uit bij gewaarzijn. Dat beziet de wereld zonder er zelf nog bij betrokken te zijn. Degene die betrokken is dat is het ego (ik). In feite is het ego een 'tussenstation' tussen gewaarzijn en de wereld vóór me. Gewaarzijn heeft zich dan ook onttrokken aan oorzaak en gevolg.

De wereld voor me veranderde ook omdat sommige andere ego's wel reflecteren.
Iemand die reflecteert en mijn onbewogenheid waarneemt die kan uit zijn of haar vel barsten van woede. Kortom, door het niet-doen in de praktijk te brengen zie ik het verschil met vroeger toen ik nog wel-deed.

Maar het blijft het ego wat zich de 'kunst' (eigenlijk niet-kunst) van het niet-doen eigen maakt en zo tot een 'zuiver beeld' komt. Bij dat zuivere beeld is het ego niet betrokken, het is de wijze waarop iedereen op de zelfde wijze de wereld in ziet.

Dit zuivere beeld kun je intern vergelijken met het wereldbeeld wat je als ego hebt. Dan zul je bemerken dat het niet gelijk is. Het wereldbeeld wat ik heb als ego is Maya (versluierd). Omdat het ego is betrokken bij 'de wereld' vult het ego allerlei oordelen in.

Des te meer het ego oordeelt (ik zie geraaktheid bij jou), des te meer het ego betrokken raakt bij 'de wereld' en er in op gaat.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Gewaarzijn heeft zich dan ook onttrokken aan oorzaak en gevolg.

Dit schrijf ik onjuist. Gewaarzijn is nooit betrokken geweest bij oorzaak en gevolg. Waar zelfkennis over gaat is om 'dat' te ontdekken wat altijd al in de mens aanwezig was. Gewaarzijn is de oorspronkelijke natuur van de mens. Zeg maar de paradijselijke toestand uit de bijbel.

In het bijbel verhaal werd de mens 'de wereld' ingestuurd met kennis van goed en kwaad. Kennis van goed en kwaad is betrokken zijn bij de wereld: dit is goed en dat is kwaad.

Gewaarzijn staat buiten goed en kwaad omdat het alleen een verhouding heeft met zichzelf. Het beziet goed en kwaad in de wereld, maar gaat er geen verhouding mee aan.

[Anna]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Dit schrijf ik onjuist. Gewaarzijn is nooit betrokken geweest bij oorzaak en gevolg. Waar zelfkennis over gaat is om 'dat' te ontdekken wat altijd al in de mens aanwezig was. Gewaarzijn is de oorspronkelijke natuur van de mens. Zeg maar de paradijselijke toestand uit de bijbel.

In het bijbel verhaal werd de mens 'de wereld' ingestuurd met kennis van goed en kwaad. Kennis van goed en kwaad is betrokken zijn bij de wereld: dit is goed en dat is kwaad.

Gewaarzijn staat buiten goed en kwaad omdat het alleen een verhouding heeft met zichzelf. Het beziet goed en kwaad in de wereld, maar gaat er geen verhouding mee aan.

Hetzelfde als:
Gewaarzijn ziet (zelf) oordeel en verhoudt zich daar niet toe. Gewaarzijn kijkt neutraal.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het was mijn eigen geest (ego) die reflecteerde. Daarmee ging ik een bepaalde interactie met 'de wereld' aan (vooral met mensen uiteraard). Wat ik gedaan heb (in de jaren 80) is stoppen met dat reflecteren. Dat stoppen geeft vervolgens weer een ander 'wereldbeeld'.

Lang verhaal kort: uiteindelijk kwam ik uit bij gewaarzijn. Dat beziet de wereld zonder er zelf nog bij betrokken te zijn. Degene die betrokken is dat is het ego (ik). In feite is het ego een 'tussenstation' tussen gewaarzijn en de wereld vóór me. Gewaarzijn heeft zich dan ook onttrokken aan oorzaak en gevolg.

De wereld voor me veranderde ook omdat sommige andere ego's wel reflecteren.
Iemand die reflecteert en mijn onbewogenheid waarneemt die kan uit zijn of haar vel barsten van woede. Kortom, door het niet-doen in de praktijk te brengen zie ik het verschil met vroeger toen ik nog wel-deed.

Maar het blijft het ego wat zich de 'kunst' (eigenlijk niet-kunst) van het niet-doen eigen maakt en zo tot een 'zuiver beeld' komt. Bij dat zuivere beeld is het ego niet betrokken, het is de wijze waarop iedereen op de zelfde wijze de wereld in ziet.

Dit zuivere beeld kun je intern vergelijken met het wereldbeeld wat je als ego hebt. Dan zul je bemerken dat het niet gelijk is. Het wereldbeeld wat ik heb als ego is Maya (versluierd). Omdat het ego is betrokken bij 'de wereld' vult het ego allerlei oordelen in.

Des te meer het ego oordeelt (ik zie geraaktheid bij jou), des te meer het ego betrokken raakt bij 'de wereld' en er in op gaat.

Hoe is jouw bevinding m.b.t. de volgende vraag.
Kan er sprake zijn van een leeg (Reflectie) ego?
Zo nee, waarom niet?
Zo ja, kun je dan een beschrijving geven van de specifieke 'hoedanigheid van een leeg (reflectie) ego, als bevinding?

(In mijn bevinding ontbeert een leeg (reflectie) ego 'ik als referentie/punt/invulling.. dat wil zeggen, alle 'iets wordt onmiddellijk herkent als niets. Dus, er is wel een werkelijkheid, maar die werkelijkheid is leeg, cq ontbeert invulling, ontbeert 'iets te zijn.)

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna

Hetzelfde als:
Gewaarzijn ziet (zelf) oordeel en verhoudt zich daar niet toe. Gewaarzijn kijkt neutraal.

Ongerept kijken is betrokken bij wat het ziet, gewoon de betrokkenheid van het kijken is 'actie van 'zien.
Dat het kijken neutraal is, is alreeds een re-actie van het invullen.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna

Hetzelfde als:
Gewaarzijn ziet (zelf) oordeel en verhoudt zich daar niet toe. Gewaarzijn kijkt neutraal.

Gewaarzijn ziet met mededogen, je zou dat als neutraal kunnen bestempelen. Het heeft wel onderscheidingsvermogen maar blijft geheel bij zichzelf.
In in dat geheel bij zichzelf blijven wordt het juist bewust van zichzelf.
Daarmee is het volstrekt vrij van zelf zoals begrepen in 'ego'.
Waarmee ook (intern) begrepen is dat 'gewaarzijn' de wijze is waarop alle mensen op identieke wijze 'zelf' zijn.


https://nl.wikipedia.org/wiki/Atman_(hindoeïsme)

Dit benadert het het meeste:

Het is dus niet het ik (ahamkára) van slechts een bepaald persoon, maar het universele zelf dat aanleiding geeft tot het ik-gevoel van iedereen.

In de link wordt het ook omschreven als 'bewustzijn', maar dat is volgens mij niet correct. De tegenoverliggende waarneming heeft wel verband met het universele ik-gevoel, maar maakt er geen onderdeel van uit.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Hoe is jouw bevinding m.b.t. de volgende vraag.
Kan er sprake zijn van een leeg (Reflectie) ego?
Zo nee, waarom niet?
Zo ja, kun je dan een beschrijving geven van de specifieke 'hoedanigheid van een leeg (reflectie) ego, als bevinding?

(In mijn bevinding ontbeert een leeg (reflectie) ego 'ik als referentie/punt/invulling.. dat wil zeggen, alle 'iets wordt onmiddellijk herkent als niets. Dus, er is wel een werkelijkheid, maar die werkelijkheid is leeg, cq ontbeert invulling, ontbeert 'iets te zijn.)

Het ego kan zichzelf ledigen, maar kan dit nooit op eigen kracht. Hiervoor is wat ik noem 'intieme mededeelzaamheid' noodzakelijk.

Ja dus. Geheel ontdaan van iedere reflectie is Waarheid. Zodoende weet ik ook dat Waarheid wat anders is dan 'bewustzijn'. Bewustzijn kent in principe nog een opdeling, Waarheid is geheel in zichzelf (niet-twee).

Ego-lediging is in feite een radicale onthechting van alles wat 'ding' is terwijl je nog midden tussen de dingen staat. Ego-lediging wekt Waarheid op (en beëindigd het pijnlichaam), Waarheid wekt gewaarzijn op.

Ik heb het hier over een cascade van zaken welke opeenvolgend plaats hebben.
Het ene vloeit uit het andere voort.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Ik heb het hier over een cascade van zaken welke opeenvolgend plaats hebben.
Het ene vloeit uit het andere voort.

Ja, dat is ook de bevinding bij mij.
Maar het is geen voortschrijdend inzicht, dat is bot en hakkelend..

Het betreft geen specifieke beelden/vormen meer, maar zeer subtiele 'gevoeligheid, gewaarzijn, dus.

[Anna]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Ongerept kijken is betrokken bij wat het ziet, gewoon de betrokkenheid van het kijken is 'actie van 'zien.
Dat het kijken neutraal is, is alreeds een re-actie van het invullen.

Dit laat ik graag voor wat het is.