De Ziel

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Doorgaan op de ingeslagen weg. Je doet het prima. Je bent open en bereid. Op het moment zelf die afstand scheppen is inderdaad het meest lastig. Je kunt ook nog in een situatie verkeren waarin je tegelijkertijd de toeschouwer bent, maar ondanks dat toch niet kunt stoppen, of voorkomen, dat er gebeurt, wat er gebeurt, zal ik maar zeggen. dat je er dus ook nog midden inzit. Ik zou zeggen erbij blijven. Wees en blijf open en bereid, dan komt de rest vanzelf. Zeker weten. Maar het is niet makkelijk en zekerheid dat het ooit helemaal ophoudt heb je nooit, natuurlijk. WiNk Het is dan ook de kunst om in en met onzekerheid te kunnen leven. En dan ontvouwt zich daarin de schoonheid van het ritme van het leven. Ik leef oprecht met je mee. Ik zit zelf momenteel ook weer in zo'n fase. Balen hoor. Maar hoop doet leven. Vraag Cynthia maar. Succes jongen, dan heb ik het ook.

Thanks. Nu maar afwachten totdat er zich weer zo' n "kans" voordoet.
Hoewel het wel weg mag blijven ook.

En wie weet komt Cyntia nog wel met een opbeurend woord, bloem, lied of gedicht.

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Het zou helpen als je oprecht zou beseffen dat jij mij regelmatig hebt gekwetst met je manier van mij benaderen.
Ja, je kan wel zeggen dat een mens dat weet wat hij is niet gekwetst kan worden, maar worden kunnen ook lomp aankomen, en kwetsend zijn.
Ik ben er niet van doordrongen van wat ik ben, en ben nog steeds te raken, maar als jij zo lomp doet, geef je ook geen teken van vrijheid, maar alleen van gewelddadig zijn.
Ik ben niet vrij van boosheid, daarin dus gewelddadig, daarom ook zo te raken, alsnog geen excuus voor een ander om lomp en bot te doen, en walgelijke taal uit te slaan.

Maar als ik niet zo walgelijk, lomp en bot had gedaan, dan was er niets in jou geraakt, en had je jezelf de geweldige gelegenheid ontnomen, om je eigen gewelddadigheid te onderzoeken. Het is de kunst om de kans te ontdekken en te grijpen als ie zich aandient. Ik zou zeggen, pak je momentje. En je hoeft me niet te bedanken hoor, lieverd. Ik heb het graag gedaan. KiSs Oh ja....enne sorry nog hoor. Ik meen het oprecht.

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Thanks. Nu maar afwachten totdat er zich weer zo' n "kans" voordoet.
Hoewel het wel weg mag blijven ook.

En wie weet komt Cyntia nog wel met een opbeurend woord, bloem, lied of gedicht.

Vast wel. Ik vertrouw daarin blind op Cynthia. Jij ook bedankt. Ik schrijf ook maar over wat er hier zoal speelt. Dat te kunnen delen is altijd goed.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Je hebt jezelf al iets op de mouw gespeld wil er verdriet kunnen ontstaan.

Maar zolang je dat niet ziet is er een ervaren en de mogelijkheid tot bewustheid hoe de dingen ontstaan.

Verdriet is op de mouw gespeld? Zou je dat ook zeggen tegen de overlevenden van Auschwitz? Of tegen Bouke Vaatstra? Zou je zeggen: "joh, het duale leven is maar een illusie net als jouw verdriet".

Dat is voor mij de gemakkelijke weg. Ik weet dat de mens tot zelfindoctrinatie in staat is, ik heb dat ook wel eens (uit nood) op mijzelf toegepast. Het is niet eens moeilijk, maar zo ga je het duale leven uit de weg. En dat leven duurt maar 100 jaar, dus relatief bezien (op de eeuwigheid) is het peanuts. Dus kan je maar beter de illusie van het duale leven ten volle leven.

Als je betaald heb voor een film ga je toch ook niet met je ogen dicht kijken omdat het een illusie is?

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Vast wel. Ik vertrouw daarin blind op Cynthia. Jij ook bedankt. Ik schrijf ook maar over wat er hier zoal speelt. Dat te kunnen delen is altijd goed.

Ik vind Cynthia lief, dus dat komt wel goed.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Maar als ik niet zo walgelijk, lomp en bot had gedaan, dan was er niets in jou geraakt, en had je jezelf de geweldige gelegenheid ontnomen, om je eigen gewelddadigheid te onderzoeken. Het is de kunst om de kans te ontdekken en te grijpen als ie zich aandient. Ik zou zeggen, pak je momentje. En je hoeft me niet te bedanken hoor, lieverd. Ik heb het graag gedaan. KiSs Oh ja....enne sorry nog hoor. Ik meen het oprecht.

Daar klopt er niets van Guy, als een verkrachter zijn Advaita gedachten los zou gaan laat op zijn slachtoffer, kan hij ook zeggen dat er een kans is om pijn te voelen.
En als iemand weet wat hij is, kan je ook zeggen vervolgens dat er geen verkrachting die hem/haar zou gaan raken.
Maar de verkrachter blijft een geweldenaar, pleit je gedrag niet vrij, omdat ik nog onbewust rond loop.
Ik heb de keuze gemaakt om mijn gevoel aan te gaan, en jij bent niet degene die met de eer hoef te strijken dat ik moedig ben om er naar te kijken.
Geweld is geweld, en geen verdienste.
En je excuses hoef ik echt niet, want je beseft niet wat je doet, dus zul je blijven doen tot dat je er van doordrongen raakt.

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Verdriet is op de mouw gespeld? Zou je dat ook zeggen tegen de overlevenden van Auschwitz? Of tegen Bouke Vaatstra? Zou je zeggen: "joh, het duale leven is maar een illusie net als jouw verdriet".

Dat is voor mij de gemakkelijke weg. Ik weet dat de mens tot zelfindoctrinatie in staat is, ik heb dat ook wel eens (uit nood) op mijzelf toegepast. Het is niet eens moeilijk, maar zo ga je het duale leven uit de weg. En dat leven duurt maar 100 jaar, dus relatief bezien (op de eeuwigheid) is het peanuts. Dus kan je maar beter de illusie van het duale leven ten volle leven.

Als je betaald heb voor een film ga je toch ook niet met je ogen dicht kijken omdat het een illusie is?

Als er iets echt is, dan is het diep verdriet,wanhoop, pijn en lijden. En vanuit de diepste, donkerste krochten van dat verdriet, kan de vreugde opwellen. Zodat ze uiteindelijk met elkaar versmelten. Verdriet, pijn en ellende komen voort uit een verkeerde/valse veronderstelling/overtuiging. Dat kun je onderzoeken. Om met Byron Katie te spreken. Wie, wat, waar, hoe zouden we zijn als we die overtuiging niet hadden? Als je het onvermijdelijke, onontkoombare kunt accepteren, verdampen daarmee de vastgeroeste conditioneringen die tot dusver je leven bepaalden, als vanzelf. Je bent in staat om dat karmische patroon te doorbreken. Tenminste als je bereid bent te geloven dat je in potentie alles bent en dus kunt zijn. Een veld van mogelijkheden.

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Daar klopt er niets van Guy, als een verkrachter zijn Advaita gedachten los zou gaan laat op zijn slachtoffer, kan hij ook zeggen dat er een kans is om pijn te voelen.
En als iemand weet wat hij is, kan je ook zeggen vervolgens dat er geen verkrachting die hem/haar zou gaan raken.
Maar de verkrachter blijft een geweldenaar, pleit je gedrag niet vrij, omdat ik nog onbewust rond loop.
Ik heb de keuze gemaakt om mijn gevoel aan te gaan, en jij bent niet degene die met de eer hoef te strijken dat ik moedig ben om er naar te kijken.
Geweld is geweld, en geen verdienste.
En je excuses hoef ik echt niet, want je beseft niet wat je doet, dus zul je blijven doen tot dat je er van doordrongen raakt.

Lieverd, dat is een beetje mijn humor. Misschien moet je daar nog aan wennen. Ik geniet er gewoon van om jou een beetje te plagen. Jij hapt altijd zo graag en wij deden dat vroeger thuis ook altijd. Plagen was in onze familie een teken van liefde. Daarmee lieten we zien hoeveel we om elkaar gaven. Ik bedoel het echt niet kwaad. Dat moet je maar van me aan nemen. Peace?

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Als er iets echt is, dan is het diep verdriet,wanhoop, pijn en lijden. En vanuit de diepste, donkerste krochten van dat verdriet, kan de vreugde opwellen.

Achter verdriet liggen de grootste schatten verborgen. Het vergt alleen veel moeite om die te vinden. Maar in Aart zijn denken gaat men maar beter niet eens zoeken. Dan rest er weinig meer dan om het leven maar een beetje uit te zingen.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Zo klink je ook Robje.. Geniet ze lekker van.

Is het niet merkwaardig dat nu ik in een opperbeste stemming ben dat je zegt 'geniet er lekker van' en als ik in een kutbui zou zijn, dat we dan misschien zouden gaan analyseren welke oorzaken daaraan te grondslag zouden kunnen liggen om ze zo snel mogelijk weg te nemen?