We zijn nu definitief gesloten

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Je raakt steeds in de war door het finale, en bent en blijft daarmee overtuigd dat iedereen er op uit is jouw 'ik' te ontnemen.

Wat voor een vooroordeel is dat nu weer...
Maar ja, jij hebt mijn verhaaltje niet gelezen en in dat verhaaltje staat juist dat niemand, jij niet en niemand anders mijn 'ik' van mij kan afnemen...
Zelfs ikzelf niet...
Maar wat klinkt het goed hier de hele tijd met die zwendel dat het ik bang zou zijn om niet meer te zijn af te komen...
En weet je, het is niet het 'ik' maar alle mensen die totaal vervreemd zijn van hun 'ik' die inderdaad die angst kennen... Want zij weten gewoon weg niet meer wie ze zijn en zitten volkomen in de duisternis te spartelen...
En het moet hen dan inderdaad als balsem in de oren klinken dat dat 'ik' inderdaad niet zou bestaan en dat dus al hun angsten en vrees geen grond heeft om op te staan... Maar of ze zo een pas verder komen wat het onderzoek naar waarheid betreft daar valt wel heel erg aan te twijfelen... Het enige dat kan gelden is dat ze hun geweten gesust hebben...

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Oei, ik draai het om, want voor jou en Dorje bestaat het ik niet anders klop jouw laatste zin niet, nl. met het menen een 'ik' te zijn zitten we met de gebakken peren...

Ik zal je zeggen wat het ik vanaf den beginne was, bij de flora totaal onbekend voor het individu zelf, maar iedere bloem, ieder blaadje heeft zijn eigen vorm, zijn eigen grootte, zijn eigen kleur en geur... Geen twee die identiek hetzelfde zijn... en dat 'ik' zat in hun ADN...
Bij de fauna kwam het al meer tot uiting door de werking van iedere soort, waar iedere soort degelijk wist wat het moest doen dank zij zijn ADN opnieuw...
En dan kwam de mens met zijn groeiend verstand die zich zo bewust kon worden van dat 'ik', maar die ook in staat was het gedrag van dat 'ik' aan te passen... Dat groeiend verstand zelf stond maar en staat nog steeds maar in zijn kinderschoenen en heeft evenveel kwaad dan goed gedaan... Ook en vooral ook omdat de mens in al zijn dwaasheid het verkeerd gebruikt heeft... en het blijft verkeerd gebruiken...

Hoe gemakkelijk om dan maar alle fout te gooien op het 'ik', een 'ik' dat juist door de verkeerde werking van de mens, akkoord, die zijn verstand als zijn baas en niet als zijn ondergeschikte beschouwt, totaal ontvreemd is van zichzelf... Zo ontvreemd dat men zichzelf hier op de borst slaat door te beweren dat het niet zou bestaan... Oh neen, zeggen ze dan, je hebt het verkeerd voor, je moet het onderzoeken, maar dan alleen om tot de conclusie te komen dat het er niet is. Kom je tot een andere conclusie dat betekent dat, volgens hen, dat je niet de juiste onderzoeken hebt gedaan of kortweg dat je weigert te onderzoeken...

Er zijn ontelbare subjectief beleefde waarheden. Daar maar over blijven stoeien heeft geen enkele zin. Ga op zoek naar de ultieme waarheid. Daar is waar wij elkaar kunnen ont'moeten.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Er zijn ontelbare subjectief beleefde waarheden. Daar maar over blijven stoeien heeft geen enkele zin. Ga op zoek naar de ultieme waarheid. Daar is waar wij elkaar kunnen ont'moeten.

En hoe gaat jij die ultieme waarheid vinden als je weigert de weg te gaan???
Ik denk echt niet dat wij mekaar daar gaan ontmoeten...

De subjectief beleefde waarheden zijn er inderdaad niet om daarin te blijven stoeien, maar om ze te ongroeien door de juiste lessen uit hen te trekken, zodat het bijkomstige vanzelf wegvalt en definitief als storend element bij alle verdere onderzoeken verdwijnen...
Weigeren die lessen te trekken door dwaas te weigeren de subjectief beleefde waarheden te ervaren en te onderzoeken, en dan denken dat jullie die lessen toch gaan vinden... Hoe? Door de natte vinger in de hoogte te steken of wat???

Oorspronkelijk geplaatst door marie

En hoe gaat jij die ultieme waarheid vinden als je weigert de weg te gaan???
Ik denk echt niet dat wij mekaar daar gaan ontmoeten...

De subjectief beleefde waarheden zijn er inderdaad niet om daarin te blijven stoeien, maar om ze te ongroeien door de juiste lessen uit hen te trekken, zodat het bijkomstige vanzelf wegvalt en definitief als storend element bij alle verdere onderzoeken verdwijnen...
Weigeren die lessen te trekken door dwaas te weigeren de subjectief beleefde waarheden te ervaren en te onderzoeken, en dan denken dat jullie die lessen toch gaan vinden... Hoe? Door de natte vinger in de hoogte te steken of wat???

Het 'hoe' is hier uitputtend behandelt, dat ga ik niet nog eens doen.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het 'hoe' is hier uitputtend behandelt, dat ga ik niet nog eens doen.

Moet zijn dat er niets is van blijven hangen omdat het of slecht uitgelegd werd of het niet voorstelde...

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Moet zijn dat er niets is van blijven hangen omdat het of slecht uitgelegd werd of het niet voorstelde...

Ik heb alternatieve redenen die beter bij mijn subjectief beleefde waarheid passen.
Ook al geschreven en niet voor herhaling vatbaar. Ga maar beter lezen.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Iedere realisatie is subjectief. Meneer A is gerealiseerd (heeft het 'zijn' gerealiseerd) en mevrouw B is niet gerealiseerd. (heeft het 'zijn' niet gerealiseerd).

Niet nauwkeurig genoeg.
Meneer A doet zich gewoon nog voor zonder dat er geloof is iemand te zijn. Mijnheer B(assie) doet zich ook nog voor maar met geloof iemand te zijn, met geloof dat wat aangeduid wordt als Bassie iemand Werkelijk is, iets meer dan een steeds veranderlijk proces dat zo nu en dan een ik voort brengt om in het leven voort te bewegen.

Het verschil tussen beiden is het geloof Werkelijk te bestaan als die mevrouw/mijnheer/Nederlander/Belg/... .

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het 'zijn' kan nooit een geloof zijn omdat het niet zoiets als tijd heeft. Geloven kan alleen over zaken welke zich in de tijd afspelen.

Ja, daarom dat een ik die in en uit 'zijn' gaat een geloof is en niets met 'zijn' te maken heeft.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Met dat subjectieve 'zijn' bereikt de mens tevens het universele 'zijn' (Atman).

Laat de papegaaitjes maar Sanskriet nakraaien.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Doch het is voor meneer A realiteit en voor mevrouw B geloof, ze is immers onwetend van 'zijn'.

Realisatie is uit mijnheer A te zijn, meneer A gaat dan gewoon verder, B ook, maar daar is er wel nog geloof die B te zijn

Ja en wat krijg je dan dat meneer B(assie) de Realisatie uit A te zijn gaat afdoen als een geloof omdat meneer B(assie) daar niet bij kan. Zo gaat dat, zoals mensen die er uit geraakt waren dat de Aarde niet plat, maar rond was nageroepen werden een nieuw geloof te installeren omdat de anderen hier gewoon niet bij konden:

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Degene die zich Dorje noemt (iemand) gelooft dat er subject noch object is. Zijn geloof houdt ook in dat 'ik ben' niet mag of kan bestaan. Zijn denken kan immers het universele 'ik ben' niet denken. Dus dat je nog gelovige bent valt te billijken. Net zoals voor mij zichtbaar is dat bij de forumbaas het geloof 'ik besta niet' aanwezig is. Waarmee hij ook 'iemand' is, of dat nou ontkent wordt of niet. Er is geen ontkomen aan.

De persoonlijke 'ik ben' ervaring is een zeer beperkte ervaring, een ervaring die inderdaad door het denken bekrachtigd kan worden. Waar het denken niet meer aankan is de universele 'ik ben' ervaring, waar het om gaat is niet dat de ervaring er niet zou zijn als ervaring, maar dat het nog steeds een ervaring is, niet de Werkelijkheid zelf. In Werkelijkheid is er geen persoonlijk 'ik ben', noch een universeel 'ik ben', zoiets is wel een ervaring, een subjectieve. Daarom benoem ik de realisatie van de aard van de ervaring, die universeel is en niet persoonlijk, een realisatie, maar een subjectieve. Het 'ik ben' zit er nog in, alleen ruimer gerealiseerd als de persoon. Een goed begin.

Pas als het geloof dit subject te zijn komt weg te vallen is er sprake van finale Realisatie en gaan er geen niet-betrekkelijke termen meer betrokken worden op een ik, een subject. Zolang deze Realisatie nog niet voltrokken is, blijft het subject en de kennis over dit subject en al die betrekkelijke zaken waar een subject kennis van kan opdoen belang hebben.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

En het is altijd iemand die gelooft, ook al is het op ontkennende wijze.

Ja zeker. Dat zeg ik ook, daarom is het nooit een kwestie van atheïst te worden, maar ook het niet geloven te zien voor wat het is, ook nog een geloof, dit zien, dit vastellen doet alle geloven oplossen als sneeuw voor de zon, maar dat gebeurt maar als de gelover tot op het bot onderzocht is op zijn Werkelijkheid. Zolang dat nog niet gebeurt is, is er, zoals je zo juist zegt, geen ontkomen aan geloof.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Nee, zo eenvoudig ligt dat niet. Zoals jij het stelt is er iemand die intellectueel bezig is met dat vaststellen. Dat wat Werkelijk is, kan nooit een gedachte zijn. Daarom heb ik het ook altijd over gewaar'zijn. Het 'zijn' is niet waarneembaar en kan ook niet niet gedacht/bedacht worden.

En zolang men bezig is met intellectueel vaststellen ben je in je lichaam en ben je het wordende gewaar. (Je lichaam is wordend)

Zolang men bezig is met intellectueel vaststellen ja.

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Je vraagt je altijd af hoe iemand die beweert niet te bestaan aan iemand anders een ban kan geven. Alleen het geven van een ban wijst al op het voorkomen van 'iemand'.

De moraal? Iemand (!) kan beweren dat hij niet bestaat, zijn daden wijzen op wat anders......

Dit is idd een bijzonder fenomeen!

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ik heb alternatieve redenen die beter bij mijn subjectief beleefde waarheid passen.
Ook al geschreven en niet voor herhaling vatbaar. Ga maar beter lezen.

Nieuwsgierig naar de alternatieve beweegreden..