Een Curus in Wonderen

[Alliswell]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Alliswell laat dit maar even goed tot je doordringen, de liefde voor je is over en de illusie is voorbij. Ik zit met wrok nu je me probeerde te besodemieteren.
Wat vindt je daar nou van, waar is nou die zo door je geroemde harmonie toch gebleven?

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ik ben helemaal niet blij met je genereuze aanbod te mogen vinden wat ik vind want nou moet ik jou zeker ook zomaar je gang laten gaan?

Je hebt geen keus Laurens. Ik claim mijn vrijheid...mijn geboorte recht om te vinden wat ik vind. Als je dat niet kan accepteren zit je zelf met de gebakken peren van wrok. Dan is er geen harmonie en vraag je je af waar die nu toch gebleven is. Maar dat is nu eenmaal de prijs van het mechanisme van illusie.

Oorspronkelijk geplaatst door Alliswell

Je hebt geen keus Laurens. Ik claim mijn vrijheid...mijn geboorte recht om te vinden wat ik vind. Als je dat niet kan accepteren zit je zelf met de gebakken peren van wrok. Dan is er geen harmonie en vraag je je af waar die nu toch gebleven is. Maar dat is nu eenmaal de prijs van het mechanisme van illusie.

De vraag is wel wat er nu is overgebleven van het harmonie en liefdemodel? Aan wie kun je dat nu, bij gebleken ongeschiktheid, nog verkopen? Het klonk allemaal zo beleefd en vriendelijk, zo considering maar ik ben goed pissig. En dat wordt met jouw egocentriciteit 'als mijn wereld maar in orde is want het kan mij geen fuck schelen in welke shit jij nu bent terecht gekomen' alleen nog maar erger.

Mijnheer claimt zijn vrijheid, zijn geboorterecht !!

Met vriendelijke groet en sorry dat ik me even liet gaan, beste Laurens zonder ondertoon, mijnheer waarheidvinding en je bron van pure liefde die geen tegendeel kent?

[InX]

Oorspronkelijk geplaatst door Alliswell

Je hebt geen keus Laurens. Ik claim mijn vrijheid...mijn geboorte recht om te vinden wat ik vind. Als je dat niet kan accepteren zit je zelf met de gebakken peren van wrok. Dan is er geen harmonie en vraag je je af waar die nu toch gebleven is. Maar dat is nu eenmaal de prijs van het mechanisme van illusie.

Ja hoor, Laurens heeft wel een keus.

Hij heeft de keus om vanuit aangevallen ego (wat hij zal ontkennen met datzelfde ego, omdat hij in de veronderstelling verkeerd niets meer te onderzoeken te hebben, wegens vermeend afgerond zelfonderzoek) te reageren: pissig dus en gelijk met fel weerwoord vanuit aangevallen ego. Als door een wesp gestoken, zeg maar. Of hij kan kiezen om te laten..... Maar Laurens doet net alsof hij niet bestaat. Dan doe je gewoon maar wat net zoals het in je kraam van pas komt en zeg je heul slim dat er niemand is die doet.

Hij vraagt zich in ieder geval niet af hoe het nu komt dat de wereld steeds in oorlog verkeert. Te druk misschien met zijn zelfbedachte intrinsieke opdracht om het ego van anderen te vernietigen ....

Het is net IS, maar dan niet met het zwaard, maar met het woord ;)

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Ja hoor, Laurens heeft wel een keus.

Hij heeft de keus om vanuit aangevallen ego (wat hij zal ontkennen met datzelfde ego, omdat hij in de veronderstelling verkeerd niets meer te onderzoeken te hebben, wegens vermeend afgerond zelfonderzoek) te reageren: pissig dus en gelijk met fel weerwoord vanuit aangevallen ego. Als door een wesp gestoken, zeg maar. Of hij kan kiezen om te laten..... Maar Laurens doet net alsof hij niet bestaat. Dan doe je gewoon maar wat net zoals het in je kraam van pas komt en zeg je heul slim dat er niemand is die doet.

Hij vraagt zich in ieder geval niet af hoe het nu komt dat de wereld steeds in oorlog verkeert. Te druk misschien met zijn zelfbedachte intrinsieke opdracht om het ego van anderen te vernietigen ....

Het is net IS, maar dan niet met het zwaard, maar met het woord ;)

Ja zo gaat dat in de vermeende wereld Inx, daar heb je allerhande maniertjes om aan het beroep dat er op je gedaan wordt te ontsnappen. De reactie, als door een wesp gestoken, is dan ook een roep om hulp de helpende hand te bieden en dat doet deze Alliswell (alles is goed) niet. Hij verklaart je de liefde met het eciw boek in zijn hand maar als je in de stront zit komt ie met zijn rechten je te mogen negeren terwijl ik nota bene uit puur altruïstische liefde alle tijd heb genomen om hem wel behulpzaam te zijn. Nou kan die egocentrische zak zelf zien wat er terecht komt van zijn zo fameuze harmoniemodel. Mijnheertje 'ik draai me niet om in aangebrande wrok'. Dat is echt niet om mij ter wille te zijn hoor. Dat niet omdraaien in wrok is om strijdloos weg te komen want anders komt zijn harmoniemodel onder druk.
Fraai heerschap, die Alliswell (alles is goed, maar zeker alleen maar in zijn eigen onderbroek).

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Zoals jij je nu uitdrukt is het een contradictio. Als je een ego niet hebt, kun je je er ook niet door laten beheersen. Dat is ook een van mijn bezwaren tegen de wijze van presenteren van sommigen hier. Eerst roepen dat ego onwaar is en vervolgens overal ego gaan zien.

Ik vind het geen probleem als jij (of een ander) zich in een contradictio uitdrukt.
Maar het belemmert het onderzoek van ego. Je kan alleen iets onderzoeken als je het waar kan nemen. Door te stellen dat niemand een ego heeft, valt er ook niks te onderzoeken. Hetzelfde geldt voor de wil. (wat in feite hetzelfde is, maar dat terzijde)

Verder is het mogelijk om totaal egoloos te zijn blijkens mijn onderzoek.
Die situatie noem ik Niets. Maar dat is geen permanente situatie, dus kan ik mijzelf ook niet egoloos noemen. Om dat Niets te bereiken dient er -desnoods een leven lang- onderzoek gedaan te worden naar de werking van ego.

Ik heb nog een bezwaar tegen je wijze van uitdrukken. Je noemt ego een negatieve kracht. Dat is op zich niet zo' n probleem maar in een onderzoek dien je empirisch te werk te gaan. (het reeele direct ervaren) Om ego te onderzoeken en te ervaren dien je het onbevooroordeeld tegemoet te treden. Doch mensen vinden zaken als jaloezie, hebzucht enz slecht en treden het bevooroordeeld tegemoet.

Maar buiten het onderzoek om ben ik uiteraard ook van mening dat al die egotroep negatief is. Je mag dus best die mening hebben. Ik zie dan ook dat wat wij 'ego' noemen als een negatieve lading van Niets. Maar wel na of buiten het onderzoek om natuurlijk. Ben je aan het onderzoeken dan dien je het reeele direct te ervaren.

Wat ik bedoelde te zeggen is dat niemand een "eigen" ego heeft wel dat het in het algemeen probeert zich "meester" te maken van mensen. En als dat is gelukt dat mensen denken dat ze een "ego" zijn. En probeert ze zo onder de duim te houden. En ik ben geen ego dat weet ik nu wel maar toch ook nog steeds niet voldoende bewust.

Ik ervaar ego nu meer als een eigenstandige kracht. Negatief kun je ook vertalen als onwenselijk de tegenpool van wat wij zijn. Niet in die zin van een oordeel het is slecht en het moet weg. Ik zie het nu meer als iets wat mij dingen wil laten doen en zeggen waarvan ik mij nog niet (volledig) bewust van ben dat ik dat als goddelijk wezen niet nodig heb om te zeggen. En in die zin heeft ego in duale zin ook een functie. Immers zonder ego en vertoevend in licht en liefde kon je er niet van bewust worden. Het lost immers pas op als je er werkelijk van doordrongen bent en niet alleen mentaal. Dat is wat ik heb ontdek. Zolang er nog strijd en verleiding aan de gang is weet ik het alleen mentaal maar moet het nog echt ingezien worden. Ego lost dan pas op in het goddelijke, de waarheid. In die zin is ego ook dienstig aan het geheel.

[Ben]

Een cursus in wonderen is een cursus in afzonderen..

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Alliswell

Misschien heb je wat aan deze vergelijking.

Een spiegel is neutraal. Alles wat je doen zal het reflecteren. Wat je doet is niet neutraal. De neutrale spiegel reflecteert enkel.

Nu de wereld is een spiegel van gedachten. Neutraal dus. Maar alles wat je denkt wordt weerspiegelt in vorm en daden. Het zijn gedachten die oorlog maken, maar ook vrede en liefde.

Het geheim is dat (eigen) gedachten ellende brengen of plezier , maar in beide gevallen onvrede. Omdat je nooit zeker bent wanneer plezier ophoud (alles is hier immers tijdelijk) of omdat je niet weet wanneer ellende en pijn stopt. Deze gedachten zijn de veel besproken ego gedachten die ieder van ons op een eiland van alleen zijn plaatst en onzeker maakt. In strijd met elkaar(andere gedachten), vaak heel verborgen en verholen, maar ook openlijk in oorlog). Deze gedachten hebben geen bron en komen uit fantasie zijn niet werkelijk hoewel wel zo ervaren. Toch zijn ze oorzaakloos zonder bron van werkelijkheid dus is het effect in de wereld (spiegel) ook niet werkelijk. Een grote droom is het.

Nu is ontwaken wakker worden voor het feit dat je ware gedachten nog steeds bestaan omdat ze komen van en uit een bron die werkelijkheid is. Die is pure liefde en éénheid met alles, deze gedachten zijn nooit aangetast door de droom. Nu kan je eigen werkelijkheid herinnerd worden, door je ware gedachten toe te laten, zodat ze in de neutrale wereld gereflecteerd worden.

Je kent vast de uitdrukking wel dat we geen twee meesters kunnen dienen. Dit slaat op gedachten uit fantasie en gedachten die het fundament van de waarheid hebben. Ze zijn niet te mengen. De ene is waar en de andere onwaar, waarbij de onware het ware tijdelijk kan blokkeren in illusie maar niet kan doen verdwijnen terwijl andersom ontmaskering plaatsvind en zijn onwerkelijkheid gezien wordt.

Sorry ik liet me even gaan. Als je niets mee kunt wat mij betreft even goede vrienden.

Laat je maar lekker gaan. Dank voor je uitleg/toelichting. Zo komen we tot wederzijds begrip. Ik moet altijd even moeite doen om me proberen te verplaatsen in die ander en te kijken van waaruit die ander praat. De wereld zien als een (neutrale) spiegel vind ik een leuke nieuwe invalshoek.
Zo heb ik dat nooit bekeken, dus ik laat het even bezinken en dan kom ik er nog op terug. Eens kijken of ik er iets mee kan met die invalshoek.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Alliswell

Ik zie het mechanisme, maar dat is nu juist jouw reeds besloten antwoord en werkelijkheid als vraag verpakt.
Het mechanisme is d? illussie en ik zie het niet als d? werkelijkheid. De werkelijkheid is harmonie en liefde en zet zich tegen niemand af. Door met de discussie te stoppen geef ik je de vrijheid te vinden wat je vind, maar ik wil het niet aanvallen en trachten te bewijzen aan jouw dat dit mechanisme illusie is. Dat zou alleen betekenen dat ik in die illusie geloof en je erin bevestig. Daar hebben we beiden niets aan.

Met een vriendelijk groet wilde ik zeggen dat ik mij niet omdraai met aangebrande wrok, maar wacht op het moment (wanneer en waar dan ook) we hetzelfde kunnen delen.

Als het als een flut antwoord is gezien ..het zij zo. En dat je er zo veel tijd ingestoken mij te antwoorden is proberen op mijn schuldgevoel te werken. Dat is allemaal deel van hetzelfde mechanisme dat in aanval gelooft. Wat ik wil zien Laurens is dat je dat niet bent. Ik wil de waarheid zien die je bent ...louter Liefde. Hoe stom dit ook (in deze wereld) kan overkomen ...dit is de weg die ik wil leren(herinneren als onze werkelijkheid ) ....ja het is mijn overtuiging die ik wil behouden en niet verliezen in het strijdmechanisme van illusie. Mocht het anders zijn ik ben in veilige handen en de werkelijkheid is bij machte mij te bereiken mocht ik dwalen. Dit is een actieve openheid.
Dat fundament is mijn zekerheid en ik voel mij zeker zonder mij te hoeven afzetten tegen wie of wat dan ook.

Met vriendelijke groet,

Alliswel, je hebt de vrijheid om met de discussie te stoppen. Maar je kunt niet zeggen dat je daarmee de ander de vrijheid geeft, te vinden wat ie vindt. Je kunt een ander geen vrijheid geven. Je bent vrij. We zijn vrij.
De werkelijkheid is wat ie is. Soms regent het, soms schijnt de zon. De werkelijkheid bestaat niet uit alle dagen zon. Ware Liefde zet zich niet af tegen de regen. Zonder regen zou alles verdorren.

Het punt van Laurens is nou juist altijd dat er niks (niemand) is dat zich aangevallen zou kunnen voelen. Het excuus dat je aanvoert om uit de discussie te stappen, is dat je zijn illusie niet wilt aanvallen. Dat is dus geen geldig excuus. En dan zeg je ook nog dat je wilt wachten op een bepaald moment waarop je wel kunt delen met hem. Geloof mij, dat moment komt nooit. Er is geen ander moment dan dit moment. Het is dus opnieuw een excuus, namelijk uitstel, om niet naar jezelf te kijken. Vind ik.

En dan heb je het over wat jij wilt zien (in Laurens), namelijk het goede. Het gaat niet om wat Jij wilt, sterker nog je hebt niks te willen. Dat denk je wel, maar dat is juist de illusie. Willen is ego. In essentie is Laurens Liefde. Maar daarmee is niet gezegd dat Laurens altijd lief is.

Het stoppen met de discussie kan ik in dit licht bezien, niet anders zien dan een zwaktebod.

[Alliswell]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Alliswel, je hebt de vrijheid om met de discussie te stoppen. Maar je kunt niet zeggen dat je daarmee de ander de vrijheid geeft, te vinden wat ie vindt.

Waarom niet?

Moet ik met kracht(mocht ik in de waan verkeren sterker te zijn omdat in in de waarheid denk te zijn ) gaan dwingen dat het anders gezien moet worden. Hoeveel oorlogen zijn er niet gevoerd in naam van de waarheid en god. Ik vind het de grootse vrijheid dat iemand mag vinden wat hij vind, dat is liefde. Dat er aan mijn motivatie getwijfeld wordt in onmiskenbare bewoordingen moet ik leren te zien als illusie hoewel alles in mij roept om alles uit de kast te halen om mijn ego te rechtvaardigen. Stoppen met de discussie is een veel groter verzoeking dan om door te gaan en mijzelf niet te rechtvaardigen dat als zwakte wordt gezien.De vrijheid die ik Laurens geef wil hij niet aan mij geven en dat is zijn goed recht, maar niet de waarheid zoals ik die leer kennen.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Alliswell

Waarom niet?

Moet ik met kracht(mocht ik in de waan verkeren sterker te zijn omdat in in de waarheid denk te zijn ) gaan dwingen dat het anders gezien moet worden. Hoeveel oorlogen zijn er niet gevoerd in naam van de waarheid en god. Ik vind het de grootse vrijheid dat iemand mag vinden wat hij vind, dat is liefde. Dat er aan mijn motivatie getwijfeld wordt in onmiskenbare bewoordingen moet ik leren te zien als illusie hoewel alles in mij roept om alles uit de kast te halen om mijn ego te rechtvaardigen. Stoppen met de discussie is een veel groter verzoeking dan om door te gaan. De vrijheid die ik Laurens geef wil hij niet aan mij geven en dat is zijn goed recht, maar niet de waarheid zoals ik die leer kennen.

Waarom niet? Je kunt het wel zeggen, maar je kunt een ander de vrijheid niet geven. En je moet niks, behalve gaan inzien dat je ander niks kunt geven en ook nergens toe kunt dwingen. Er ligt geen vrijheid in zeggen dat iemand mag vinden wat ie vindt. Vrijheid heeft jouw toestemming niet nodig. Waarom geef je geen gehoor aan je roep? Alles in jouw roept ergens om. Maar jij kiest ervoor die roep te negeren, te onderdrukken. Noem je dat vrijheid ?