PRI en de kunst van bewust leven.

[Danique]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Danique, de dood is ook heerlijk. Het is een afdoende oplossing voor je problemen, waar die ook uit moge bestaan. Niks mis mee om voor die optie te gaan.

Val dood.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Danique

Het is angst werkelijk te voelen.
Omdat ik bang ben, dat als ik werkelijk voel/nog dieper voel, ik het niet aan zal kunnen.
Ik durf helemaal niet echt verder te gaan met PRI.
Omdat ik bang ben dat ik mezelf van de pijn af zal helpen in een onbewaakt, onbedoeld, ongelukkig moment.
Het kan dan wel oud zeer zijn dat gevoeld wordt, maar ik voel dat wel 'nu'.
En ik vind dat voelen niet gemakkelijk.
Ik ben er bang voor.
Omdat ik bang ben het niet te kunnen stoppen.
Omdat ik bang ben niet zelfstandig uit de pijn te kunnen stappen.
Omdat ik, zoals ik al schreef, bang ben dat ik in erin vastzittend, iets heel stoms zal doen..



En nu heb ik voorlopig wel weer genoeg van mezelf laten zien.
Ik stik haast van de angst me te laten (hebben) zien en ik wil even niet meer.
Omdat ik er voor nu te gespannen van raak.


X

Danigue, doe je PRI in je eentje of heb je er hulp bij of hulp bij gehad?

Het zou waarschijnlijk theoretisch kunnen dat je iets geks gaat doen vanuit dat oude zeer, wat natuurlijk niet zo makkelijk wil oplossen omdat het denkt zijn nut te hebben.

Het zou ook kunnen dat het oud zeer je voor de gek houdt m.b.t. gedachtes dat je iets geks gaat doen en dat voelen gevaarlijk is, etc, etc.

Ik DENK dat voelen niet het probleem is, voelen kan geen kwaad, enkel dat wat gevoeld wordt gaat tekeer, herkenbaar?

Ik ben geneigd te zeggen, zoek hulp, doe dingen met begeleiding.

Danique, wie stikt er van de angst, het oud zeer of jij als volwassene?

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Danique

De dood lijkt me heerlijk.
De dood, een verlossing.
Godverdomme.
Dit is helemaal niet wat ik zeggen wil.

Ja.. ik doelde op zelfmoord.
In totale wanhoop.
Nooit de werkelijke bedoeling, nooit de werkelijke verlossing, nooit zoals het bedoeld kan zijn..

een ongelukkig, onbedoeld moment van niet eens nu, maar leven in het verleden in het nu.. van onwerkelijkheid, van.. van weet ik veel?
Altijd in een moment van, in een moment van niet uit te leggen, hoe ik dan zit/ben, weet ik veel??
Dat kan ik niet verwoorden.
Dat wil ik niet verwoorden.
Dat is niet te verwoorden.

Ga je zelf eens toestaan om een einde te maken aan dit leven, Danique.
Ik heb op het punt gestaan om een einde aan mn miserabele leven te maken.
Gewoon even voor de trein en in een flits van een seconde zou ik van alle shit af zijn. Heerlijk om gewoon al even aan die gedachte toe te geven.

En dan niet met de intentie om aandacht te trekken. Nee, ik had een methode die 100% gegarandeerd zou zijn.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Danique

De dood lijkt me heerlijk.
De dood, een verlossing.
Godverdomme.
Dit is helemaal niet wat ik zeggen wil.

Ja.. ik doelde op zelfmoord.
In totale wanhoop.
Nooit de werkelijke bedoeling, nooit de werkelijke verlossing, nooit zoals het bedoeld kan zijn..

een ongelukkig, onbedoeld moment van niet eens nu, maar leven in het verleden in het nu.. van onwerkelijkheid, van.. van weet ik veel?
Altijd in een moment van, in een moment van niet uit te leggen, hoe ik dan zit/ben, weet ik veel??
Dat kan ik niet verwoorden.
Dat wil ik niet verwoorden.
Dat is niet te verwoorden.

Danique, dat oud zeer heeft nu eenmaal de neiging zelfmoord te willen plegen dat liever dan oplossen/zich gewonnen geven.

Hoe vaak ik in gedachten de vuilcontainer niet naar buiten heb gereden om van 8 hoog daar precies in te springen om een ander niet met een uit elkaar gespat lichaam op te zadelen.

Dat oud zeer kan er wat van.

ZOEK HULP.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Danique

De dood lijkt me heerlijk.
De dood, een verlossing.
Godverdomme.
Dit is helemaal niet wat ik zeggen wil.

Ja.. ik doelde op zelfmoord.
In totale wanhoop.
Nooit de werkelijke bedoeling, nooit de werkelijke verlossing, nooit zoals het bedoeld kan zijn..

een ongelukkig, onbedoeld moment van niet eens nu, maar leven in het verleden in het nu.. van onwerkelijkheid, van.. van weet ik veel?
Altijd in een moment van, in een moment van niet uit te leggen, hoe ik dan zit/ben, weet ik veel??
Dat kan ik niet verwoorden.
Dat wil ik niet verwoorden.
Dat is niet te verwoorden.

Ik heb nooit echt plannen daarin gemaakt, maar als ik fantaseerde wat ik zou denken vlak voor een vrachtwagen mij per ongeluk plat zou walsen, dan was het,......"eindelijk rust"
Maar realistisch is het niet die zelfde "rust" te verwachten in levende(ongewalste) lijve,....

Blijf nog maar even zou ik zeggen.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Ik ben geneigd te zeggen, zoek hulp, doe dingen met begeleiding.

Danique, wie stikt er van de angst, het oud zeer of jij als volwassene?

Het verheugd me Aart dat je deze neiging nog hebt en ze voorbij de grenzen van het fatsoenlijke ook nog weet aan te wenden.

[Freerider]

Waarom blijven? Omdat van 'de wereld' moet? Wie zijn wij om dat voor een ander uit te maken?

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Danique, dat oud zeer heeft nu eenmaal de neiging zelfmoord te willen plegen dat liever dan oplossen/zich gewonnen geven.

Hoe vaak ik in gedachten de vuilcontainer niet naar buiten heb gereden om van 8 hoog daar precies in te springen om een ander niet met een uit elkaar gespat lichaam op te zadelen.

Dat oud zeer kan er wat van.

ZOEK HULP.

En waar mag die 'hulp' zich dan bevinden? Vergeet het maar hoor, je krijgt de zoveelste ouwehoer tegenover je. En als ze denken dat je het serieus meent sluiten ze je op.

[Hans]

@Danique

[Maria]

Danique,

Bel iemand of zoek op een andere manier hulp.
Lieverd