Aankomen

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ik lees hier niets anders dan aannamens of nog erger vaststellingen aangaande mij, die niets maar dan ook niets met de werkelijkheid te maken hebben.
1, 2 en 3 kloppen totaal niet, dus moet ik er ook niet op antwoorden.

Dat wat IS, is geen vraag en antwoord spel. Ik neem niks aan, ik stel niks vast, ik zeg wat ik zie. Daar herken je blijkbaar niks in. JIJ bent degene die de aannames of nog erger, leest. En als er geen herkenning is, dan kan het niet kloppen? Kloppen is ook jouw term. Jij wilt de boel graag kloppend krijgen. Voor mij klopt het allemaal als een bus. Of een zwerende vinger. Pick what you like.

[Tine]

Het leven is een voortdurend STROMENDE stroom? Waarheen? Waarlangs? Dat is een mysterie dat door het leven zélf "gaan-de-weg" (in elk nieuw nu-moment dat wordt 'geboren') wordt ontsluierd aan al wie/wat zich op het levenspad bevindt?

Soms is het voor het menselijk bewustzijn moeilijk te vatten dat juist de eigenschap 'stromen' ervoor zorgt dat het leven zélf nooit een definitief oordeel zal vellen (ook niet over het oordelend denken/het ego, of over goed en kwaad, ?) of een onwankelbare, voor altijd en iedereen geldende waarheid zal verkondigen? Het stromen vindt immers continu plaats in een tijdloze tijdelijkheid en de veranderlijke 'aard' ervan kan niet veranderd worden in onveranderlijkheid!

Dus kind van het universum : besef dat je zowel in het doen als in het laten (gebeuren), in je denken, voelen, oordelen en streven, in het rusten en het strijden, in je aanvaarding en je verzet, zowel in het zoeken als het vinden, het hebben en het zijn, in je (opr)echtheid en je 'waan' (schijn), als waardevol gezien, erkend en bemind wordt! Je bent een onmisbaar (want uniek) deel van dat altijd stromende leven, als mede-schepper, belever ?n toeschouwer/verkondiger ervan...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

Het leven is een voortdurend STROMENDE stroom? Waarheen? Waarlangs? Dat is een mysterie dat door het leven zélf "gaan-de-weg" (in elk nieuw nu-moment dat wordt 'geboren') wordt ontsluierd aan al wie/wat zich op het levenspad bevindt?

Soms is het voor het menselijk bewustzijn moeilijk te vatten dat juist de eigenschap 'stromen' ervoor zorgt dat het leven zélf nooit een definitief oordeel zal vellen (ook niet over het oordelend denken/het ego, of over goed en kwaad, ?) of een onwankelbare, voor altijd en iedereen geldende waarheid zal verkondigen? Het stromen vindt immers continu plaats in een tijdloze tijdelijkheid en de veranderlijke 'aard' ervan kan niet veranderd worden in onveranderlijkheid!

Dus kind van het universum : besef dat je zowel in het doen als in het laten (gebeuren), in je denken, voelen, oordelen en streven, in het rusten en het strijden, in je aanvaarding en je verzet, zowel in het zoeken als het vinden, het hebben en het zijn, in je (opr)echtheid en je 'waan' (schijn), als waardevol gezien, erkend en bemind wordt! Je bent een onmisbaar (want uniek) deel van dat altijd stromende leven, als mede-schepper, belever ?n toeschouwer/verkondiger ervan...

Mooi, kan ik alleen maar honderd procent beamen.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

Het leven is een voortdurend STROMENDE stroom? Waarheen? Waarlangs? Dat is een mysterie dat door het leven zélf "gaan-de-weg" (in elk nieuw nu-moment dat wordt 'geboren') wordt ontsluierd aan al wie/wat zich op het levenspad bevindt?

Soms is het voor het menselijk bewustzijn moeilijk te vatten dat juist de eigenschap 'stromen' ervoor zorgt dat het leven zélf nooit een definitief oordeel zal vellen (ook niet over het oordelend denken/het ego, of over goed en kwaad, ?) of een onwankelbare, voor altijd en iedereen geldende waarheid zal verkondigen? Het stromen vindt immers continu plaats in een tijdloze tijdelijkheid en de veranderlijke 'aard' ervan kan niet veranderd worden in onveranderlijkheid!

Dus kind van het universum : besef dat je zowel in het doen als in het laten (gebeuren), in je denken, voelen, oordelen en streven, in het rusten en het strijden, in je aanvaarding en je verzet, zowel in het zoeken als het vinden, het hebben en het zijn, in je (opr)echtheid en je 'waan' (schijn), als waardevol gezien, erkend en bemind wordt! Je bent een onmisbaar (want uniek) deel van dat altijd stromende leven, als mede-schepper, belever ?n toeschouwer/verkondiger ervan...

de persoon is een afgescheiden deel van het geheel. Maar ten diepste zijn we het geheel (zelf).

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

de persoon is een afgescheiden deel van het geheel. Maar ten diepste zijn we het geheel (zelf).

Ten diepste versmelten we met het geheel, wat heel iets anders is dan het geheel te zijn, waar we het geheel zien als een homogene massa...

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ten diepste versmelten we met het geheel, wat heel iets anders is dan het geheel te zijn, waar we het geheel zien als een homogene massa...

Ik heb geen idee wat je bedoelt. Een deel kan nooit het geheel zien.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik heb geen idee wat je bedoelt. Een deel kan nooit het geheel zien.

Ik spreek van het geheel te zijn, niet te zien. Ik zeg enkel dat het geheel geen homogene massa is, maar samengesteld is uit een multitude van veranderlijkheid en dat juist die veranderlijkheid zijn rijkdom is; alles is en alles heeft zijn plaats in dat 'zijn'.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ik spreek van het geheel te zijn, niet te zien. Ik zeg enkel dat het geheel geen homogene massa is, maar samengesteld is uit een multitude van veranderlijkheid en dat juist die veranderlijkheid zijn rijkdom is; alles is en alles heeft zijn plaats in dat 'zijn'.

Alles is en heeft zijn plaats. Daar ben ik het mee eens.

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

de persoon is een afgescheiden deel van het geheel. Maar ten diepste zijn we het geheel (zelf).

De persoon maakt integraal deel uit van het geheel (het leven zoals het zich kenbaar maakt). En al kan men zichzelf als afgescheiden daarvan ervaren, ook die zijns-ervaring 'past' als een puzzelstukje in het geheel.
Wat we zijn (niet alleen ten diepste maar sowieso) is leven dat allerhande zijns-vormen aanneemt die kunnen ervaren (be-leefd) worden door een persoonlijk bewustzijn. Deze twee, het leven zélf en de persoon (wat je ook ziel en ego zou kunnen noemen of het goddelijke en het menselijke) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en het is deze verbinding die ons levend maakt/houdt.
Zeggen (denken/aannemen/geloven) 'ik ben het geheel' (wat neerkomt op : 'ik ben alles wat (mogelijk) is' is niet gelijk aan het TEGELIJK (bewust) ZIJN van al wat leven is/kan zijn?
De levensstroom heeft leven (water) nodig om zich als een stromende stroom te kunnen manifesteren, ken-baar te maken. En alle mogelijke (verschillende, soms zelfs tegenstrijdige) uitingsvormen van dat levende bewustzijn, vormen in elk gegeven moment SAMEN die levensstroom?

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

De persoon maakt integraal deel uit van het geheel (het leven zoals het zich kenbaar maakt). En al kan men zichzelf als afgescheiden daarvan ervaren, ook die zijns-ervaring 'past' als een puzzelstukje in het geheel.
Wat we zijn (niet alleen ten diepste maar sowieso) is leven dat allerhande zijns-vormen aanneemt die kunnen ervaren (be-leefd) worden door een persoonlijk bewustzijn. Deze twee, het leven zélf en de persoon (wat je ook ziel en ego zou kunnen noemen of het goddelijke en het menselijke) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en het is deze verbinding die ons levend maakt/houdt.
Zeggen (denken/aannemen/geloven) 'ik ben het geheel' (wat neerkomt op : 'ik ben alles wat (mogelijk) is' is niet gelijk aan het TEGELIJK (bewust) ZIJN van al wat leven is/kan zijn?
De levensstroom heeft leven (water) nodig om zich als een stromende stroom te kunnen manifesteren, ken-baar te maken. En alle mogelijke (verschillende, soms zelfs tegenstrijdige) uitingsvormen van dat levende bewustzijn, vormen in elk gegeven moment SAMEN die levensstroom?

Leven is niet wat we ten diepste zijn. Leven verschijnt (en verdwijnt) in dat wat we ten diepste zijn. Ons wezen is tijdloos en grenzeloos. Dat wat zich wil manifesteren heeft Bewustzijn nodig. Gemanifesteerd Bewustzijn en ongemanifesteerde Bewustzijn ( dat wat je ten diepste bent) vormen samen een geheel. En dat alles dat is wat je bent.