De werking van ego en niet-ego

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Weet je wat het is Marie, 'weten' blijft niet, alleen ,Kennen' blijft, onaangedaan door het 'weten'.

Ik zie niet onmiddelijk het verschil tussen kennen of weten of het moet zijn dat het ene misschien weer meer naar het verstandelijk denken verwijst dan het andere, maar ik zou niet weten welke van de twee; gezien jouw zin denk ik dat het weten moet zijn.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ik zie niet onmiddelijk het verschil tussen kennen of weten of het moet zijn dat het ene misschien weer meer naar het verstandelijk denken verwijst dan het andere, maar ik zou niet weten welke van de twee; gezien jouw zin denk ik dat het weten moet zijn.

Ik denk dat Ben met kennen het innerlijk kennen bedoelt.
En met weten het verstandelijke gedoe.

Ik noem dat kennen weer het weten buiten het weten.
En zo blijven de hersens maar in de eeuwige babylonische spraakverwarring.
Daar komt pas een einde aan als je op zekere dag de sprong in het ravijn maakt. Maar waarom zou je dat doen? Niet omdat een zekere Theo dat zegt?..

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Kun je iets vertellen over dat 'niets' Marie?

Het is niet aan mij om erover te vertellen, want het is jullie jargon; maar weet dat ik wel al het 'niets' ervaren heb, maar het was dan een niets dat synoniem was van 'alles' en waarin ik totaal, niet meer bestaande, in opging.

Toch weer heel wat geleerde constructies en aannamens???

Waar wil advaita naartoe? Naar datgene wat er was voordat ik geboren werd en dat er altijd was en altijd zal zijn; het onveranderlijk, dat totaal onafhankelijk is van ons menselijk bestaan.
Zelfs daar kan ik gedeeltelijk volgen, want veel van wat wij als veranderingen zien is enkel window-dressing en roert het echte zijn niet, maar ben je zeker dat de basis, de achtergrond, onveranderlijk is?
Zo ja dan heeft het ook geen enkele zin om over een toekomst van dat onveranderlijke te spreken... Want het is, buiten onze tijd-ruimte ervaringen..., onveranderlijk...

[Puppetji]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Waar wil advaita naartoe?

Naar acceptatie van wat is, naar de afwezigheid van weerstand.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Puppetji

Naar acceptatie van wat is, naar de afwezigheid van weerstand.

Mooi Puppetji; daar heb ik niets maar dan ook helemaal niets tegen. Eerste regel van de wijsheid is de waarheid, de realiteit herkennen, liefst zonder weerstand, want die dient toch tot niets, de realiteit is...

Wil je verder gaan in het onderzoek dan ga je die realiteit dieper onderzoeken; wat is waar, wat is enkel waan, zelfs als die waan duidelijk bestaat en je dat niet ontkent. Je kunt het zien alsof je de mazen van een grof weefsel gaat verfijnen; een atoom bestaat 99% uit niets, dus je gaat verder dat niets aflijnen...

En Puppetji dan kan je tot nieuwe veel diepliggender inzichten komen; dingen die vroeger hoogst belangrijk waren doen er totaal niet meer toe en je gaat meer en dieper ontdekkingen doen.

Daarover zou ik graag hebben dat er op een waarheidsvinding forum gesproken wordt.
Is dat teveel gevraagd?

[Puppetji]

@Marie: Is mooi dat 'het accepteren van wat is' voor jou geen misverstanden inhoudt. Voor de meelezer die daar nog met onbegrip over zit raad ik het boek van Erik van Zuydam - 'De ontdekking van het Nu' aan waaruit dit citaat:

"Ook over de begrippen ?loslaten? en ?overgave? is veel onbegrip. Het zijn prachtige begrippen, maar als je ermee aan de slag gaat zonder een helder besef te hebben van waar deze woorden naar verwijzen, dan leidt het onvermijdelijk tot een hoop frustratie en teleurstelling. Je hoort het zo vaak: laat het gewoon los!"

'De controlezucht van de menselijke geest is onverbeterlijk. Zelfs het loslaten van controle wil hij onder controle krijgen. Zelfs acceptatie, overgave en ?niets doen? probeert hij toe te passen, alsof het om vaardigheden gaat die je zou kunnen leren en beoefenen. Het verstand heeft de neiging om van alles wat het ontdekt direct een strategie of techniek te maken om iets te bereiken (of om ergens van af te komen). Zodra je echter van iets als acceptatie een strategie maakt, is non-acceptatie alweer via de achterdeur naar binnen geslopen. Wat is anders je motivatie om iets te accepteren? Acceptatie kan nooit een vaardigheid of oefening zijn. Het woord ?accepteren? als werkwoord is eigenlijk absurd, want een werkwoord suggereert dat je het kunt ?doen?. Het begrip heeft alleen maar betekenis als zelfstandig naamwoord, want acceptatie is niet een doen, het is de afwezigheid van een doen, het is de afwezigheid van verzet. Zodra er geen verzet is, is er acceptatie. Acceptatie is de essentie van wat je al bent, het is je allereerste gegeven: het stille bewustzijn dat onpartijdig en zonder oordeel ruimte geeft aan ?lles wat er in je opkomt. Zelfs je verzet is welkom."

Oorspronkelijk geplaatst door marie

En Puppetji dan kan je tot nieuwe veel diepliggender inzichten komen; dingen die vroeger hoogst belangrijk waren doen er totaal niet meer toe en je gaat meer en dieper ontdekkingen doen.

Daarover zou ik graag hebben dat er op een waarheidsvinding forum gesproken wordt.
Is dat teveel gevraagd?

Ik denk dat dit teveel gevraagd is, omdat het onbegonnen werk is dat in het kader van een forum te doen.
Advaita is jou grotendeels onbekend tot hier toe, dat was het voor mij tot 11 jaar geleden ook.

'meegaan met de stroom' is de basis van de actieve filosofie die advaita is.
Dat heb ik vooraan in het boek 'ULTIEME WAARHEID' geschreven dat ik las in maart 2004 (De auteur vernoem ik niet want wordt als valse profeet hier ervaren en gewist door Gargamel).

Het Indische Advaita komt overeen met Tao in China & Zen in Japan.
Er zijn honderden boeken over geschreven, de kern ervan is dus 'meegaan met de stroom'. Hoe wil je dat daarover gesproken wordt op een forum?

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Puppetji

'meegaan met de stroom' is de basis van de actieve filosofie die advaita is.
Het Indische Advaita komt overeen met Tao in China & Zen in Japan.
Er zijn honderden boeken over geschreven, de kern ervan is dus 'meegaan met de stroom'. Hoe wil je dat daarover gesproken wordt op een forum?

Waarom? Is daar niets te zeggen over die stroom?

[Puppetji]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Waarom? Is daar niets te zeggen over die stroom?

In het kader van een forum is iets zeggen over 'meegaan met de levens-stroom' weinig zinvol bedoelde ik. Maar er zijn vele boeken over geschreven.
Ik heb even een boekje uit met kast genomen met als titel 'LET LIFE FLOW'. Op de achterkant staat:

"What happens in life is that the challenge is always new, but our response is old because it is formed on the past, which is memory.
Experiencing with memory is one state, but experiencing without memory is altogether different.
A new thought, an inspiration can happen only when the mind is not caught in the net of memory.

It is only when the mind is still, tranquil, not seeking any solution, any answer, neither resisting nor avoiding, that it is capable of receiving what is true, that which is eternal, timeless, immeasurable. You cannot go to it, it comes to you; what liberates is the truth, not your effort to be free.

Be still.

Let life flow."