Schrijven op het forum.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Er is te veel ruis op de lijn, iemand die mij met een ondertoon niet gespeend van enig ironie meent te moeten herinneren aan 'wat' ik ben terwijl ik me natuurlijk, net als hij hier, ook op het dubieuze terrein van het duale beweeg.
Anderen die kans zien hun aversie tegen Anja te ventileren, weer anderen die menen een kans om inzicht te krijgen, vanwege onverschillige en verlichte grootsheid daarvan ontheven, te moeten weglachen, intriges die weer eens om de hoek komen kijken.

Kortom Ulla ons leermoment is verloren gegaan.

U allen die zich daarin mengden 'Bedankt namens onwetendheid en onbenul'.

Renoir, als 'een mens werkelijk weet/is wat hij/zij is' dan bestaat/wordt er niets meer beleeft/gezien als dualiteit.

De wereld wordt dan simpelweg anders beleeft.

Ik zie hier niets anders dan wat letters op een beeldscherm die mogelijk van dienst kunnen zijn om dat te doorzien/doorleven wat er voor zorgt dat dualiteit/spanning/vernauwing ervaren/beleeft wordt.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bewustzijn

Renoir, als 'een mens werkelijk weet/is wat hij/zij is' dan bestaat/wordt er niets meer beleeft/gezien als dualiteit.

De wereld wordt dan simpelweg anders beleeft.

Ik zie hier niets anders dan wat letters op een beeldscherm die mogelijk van dienst kunnen zijn om dat te doorzien/doorleven wat er voor zorgt dat dualiteit/spanning/vernauwing ervaren/beleeft wordt.

Gelul Aad, jij beweegt je, zoals iedereen, gewoon in de dualiteit, je krijgt geen brood in een slagerswinkel. Het enige verschil dat optreedt is dat de 'ik' uit je is verdwenen.
Ik ben opvliegend van aard. Zoals ook dieren een aard hebben en geen 'ik' beleving.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Gelul Aad, jij beweegt je, zoals iedereen, gewoon in de dualiteit, je krijgt geen brood in een slagerswinkel. Het enige verschil dat optreedt is dat de 'ik' uit je is verdwenen.
Ik ben opvliegend van aard. Zoals ook dieren een aard hebben en geen 'ik' beleving.

Renoir, je kunt enkel schrijven dat het voor jou gelul is.

Ik zie werkelijk geen dualiteit.

De 'ik' is toch hetzelfde als 'aard' en ja dat kan allemaal bij een mens verdwijnen.

Dat opvliegend komt mogelijk door de afbeelding onder je naam.

Kwestie van even diep adem halen toch en wie weet is dat karakter dan weggevlogen/verdampt/niet meer getriggert.

Maar ja, enkel mijn beleving hoor.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Bewustzijn

De 'ik' is toch hetzelfde als 'aard' en ja dat kan allemaal bij een mens verdwijnen.

Dus IK-je verdwenen = aard verdwenen?

Geen wonder dat AO van meet af aan wist dat jij ook niet was wie jij graag wilde zijn!

[Mara]

De idee dat je een forum kunt maken dat als platform gaat dienen om mensen tot 'weten wie je bent' te brengen, strandt op - waar alles op strandt: de beperkingen van de menselijke communicatie.
Inzicht in je eigen psychologie als gevolg van het gadeslaan van hoe je reageert binnen de relatie met de wereld om je heen, specifiek, hoe je reageert op wat er gebeurt in je omgang met mensen, hangt in de eerste plaats af van de kwaliteit van en je vermogen tot dat gadeslaan.
Het dialogeren - in al zijn vormen - op een forum als dit, is daar slechts een digitale uitbreiding van en een ronkende titel als 'Zelfkennisforum' help daarbij geen sikkepit.
Verval je in je dagelijks leven gemakkelijk tot kletsen en roddelen, zul je hier hetzelfde doen: kletsen en roddelen.
Geen enkele garantie dat je hier meer leert dan in je dagelijks leven. Ook al zijn hier zogenaamde 'liefdevolle' leraren die je proberen een beetje in de goeie richting te sturen en die dan vreselijk teleurgesteld blijken te zijn over de 'gemiste' kansen en de 'gemiste leermomenten'. Dat zegt iets over het inzicht-niveau van deze zogenaamde 'liefdevolle' leraren.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bewustzijn

Renoir, je kunt enkel schrijven dat het voor jou gelul is.

Ik zie werkelijk geen dualiteit.

De 'ik' is toch hetzelfde als 'karakter' en ja dat kan allemaal bij een mens verdwijnen.

Dat opvliegend komt mogelijk door de afbeelding onder je naam.

Kwestie van even diep adem halen toch en wie weet is dat karakter dan weggevlogen/verdampt/niet meer getriggert.

Maar ja, enkel mijn beleving hoor.

Nee hoor het geldt voor iedereen te moeten, c.q. niet anders te kunnen, functioneren dan in de dualiteit, je onderscheidingsvermogen is er van afhankelijk, je schrijven op het forum getuigd er van.

Jouw aard is er een van lankmoedigheid, desinteresse misschien. Misschien fluctueert dat maar doorgaans is het blijvend en kenmerkend, ook dieren hebben een karakter of aard. Nisargadatta een van de bekendste uit de scene van advaita was opvliegend.

Fijn toch dat je om gerealiseerd over te komen niks hoeft te ontkennen ?

[Ogenblik-sem]

Je hoeft zelfs niet lief te zijn.

Je mag rustig je vrouw in elkaar slaan. (nou ja, rustig?)
Bedriegen, liegen en oplichten.
Je kinderen mishandelen.

En chanteren.

[Aart]

Het moment dat je werkelijk inziet dat al je geschrijf maar oeverloos gezwets is, een in stand gehou van een verleden wat je denkt te zijn/te moeten beschermen, is er vrijheid.

Maar zolang je dat nog niet werkelijk inziet kun je misschien maar beter al de oude shit eruit schrijven.

Niet dat het eruit schrijven ergens toe zal bijdragen.

Het kan er hooguit toe bijdragen dat je in een moment van onoplettendheid vanuit de werkelijkheid je schrijvens een keertje zat wordt, dat je er zelf om lachen moet omdat ingezien wordt dat het niets met de werkelijkheid/het moment nu van doen heeft.

Maar ja, het ego, de beschermingsmodus heeft een hekel aan de werkelijkheid/het NU want daar valt niets te halen/kan het zichzelf niet ervaren en dat is pas echt bedreigend.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Het moment dat je werkelijk inziet dat al je geschrijf maar oeverloos gezwets is, een in stand gehou van een verleden wat je denkt te zijn/te moeten beschermen, is er vrijheid.

Maar zolang je dat nog niet werkelijk inziet kun je misschien maar beter al de oude shit eruit schrijven.

Niet dat het eruit schrijven ergens toe zal bijdragen.

Het kan er hooguit toe bijdragen dat je in een moment van onoplettendheid vanuit de werkelijkheid je schrijvens een keertje zat wordt, dat je er zelf om lachen moet omdat ingezien wordt dat het niets met de werkelijkheid/het moment nu van doen heeft.

Maar ja, het ego, de beschermingsmodus heeft een hekel aan de werkelijkheid/het NU want daar valt niets te halen/kan het zichzelf niet ervaren en dat is pas echt bedreigend.

Zo is dat ...

[Laurens]

Ik had een "pen pal" die "genietbaar" was en waarmee het goed lol trappen was, tot hij een kritieke dosis 5-Meo-DMT inhaleerde, en "ongenietbaar" werd.
Hij is er sindsdien van overtuigd dat hij "egoloos" is en een "bevrijde ziel".

Maar kritiek op zijn geliefde spirituele leraars en hun teksten maakt hem razend, en doet hem schelden als een viswijf. Ziedaar onze "egoloze"!

Wat is dat toch met dat concept van "bevrijd zijn van het ego"?
Alsof dat mogelijk zou zijn!

Wat mijn "pen pal" in wezen doet is:
Lezen wat ik schrijf, het gelezene beoordelen, er intellectueel en emotioneel op reageren, en het al dan niet beantwoorden, en bij een antwoord beschaafd blijven, of onbeschoft te keer gaan.

Dat is allemaal de vrucht van persoonlijk denken, van het "ik" (ego in het Latijn).
De persoonlijkheid is dus allerminst verdwenen!

En wat meer is: je moet het verhaal van je overtuigingen - dat je een "bevrijde ziel" bent bvb - in stand houden door er voortdurend over na te denken.
Stop je daarmee, dan verdwijnt dat naar de achtergrond, en speelt het geen rol meer tot je het weer opneemt in je gedachten.

Je kan dit proces doorzien, door eenvoudig je innerlijke dialoog, in zijn komen en gaan te observeren.

Ik heb de indruk dat mijn "pen pal" daar nog niet aan toe is, en zich gedraagt zoals hij zich zijn hele leven lang gedragen heeft, en alleen maar de overtuiging koestert dat hij het mysterie van het leven opgelost heeft!

Het is slechts denken! Shakespeare's "sound and fury", in het interval tussen geboorte en dood, zoals verwoord in de beroemde monoloog van Macbeth:

Tomorrow, and tomorrow, and tomorrow,
Creeps in this petty pace from day to day,
To the last syllable of recorded time;
And all our yesterdays have lighted fools
The way to dusty death. Out, out, brief candle!
Life's but a walking shadow, a poor player,
That struts and frets his hour upon the stage,
And then is heard no more. It is a tale
Told by an idiot, full of sound and fury,
Signifying nothing.

Ja, mijn beste "pen pal": ik hoop voor jou dat je niet allen maar "een idioot verhaal" vertelt.

Maar nogmaals: het is slechts denken.
Denken waaraan de fysieke dood voorgoed een einde zal maken!

bron

Het is altijd heel makkelijk om ego aan te tonen, zelfs als verwoede pogingen worden gedaan de aanwezigheid ervan te verhullen. Maar het vraagt voor een juiste interpretatie soms bekendheid met ego, middels gedegen zelfonderzoek, of het wel ego is dat zich toont. Ook gerealiseerden vertonen niet zelfden gedrag dat voor leken op het hebben van ego duid en dat dat niet is.

Vanwege de aandacht die het krijgt schermt menigeen maar al te graag met dat ego zien, dan wel het niet hebben er van.
Wanneer ego getriggerd kan worden kan er geen sprake zijn van realisatie.

Heel wat zogenaamde zelf gerealiseerden vallen vanwege het zichtbaar aanwezig zijn van het hebben van een ego door de mand. Dat kun je rustig hardop zeggen en daarmee deze zelfgerealiseerden een handreiking doen het ego beter te verhullen. Dat dat helemaal niet lukt kun je gewoon zien gebeuren. Ego kan zich niet verdonkeremanen, de pogingen daartoe zijn lachopwekkend.

Vandaar bovenstaand citaat, zelfs een (kennelijke) leek kan het opmerken.