Aankomen

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Fijn dat het herkenbaar was. Die zweefteef.

Het beeld dat je schetste was juist niet herkenbaar Nadje, vandaar waarschijnlijk ook mijn lachbui. Ik word weliswaar soms beschouwd als VRESELIJK (want niets-ontziend) nuchter, confronterend en to-the-point (eigenschappen die men hier in Vlaanderen inderdaad toeschrijft aan het 'teef'-zijn ) maar het aspect zweverig was mij tot nu toe nog niet toegedicht. Als je dan ook nog weet dat ik de term new-Cage hanteer bij veel zaken die men over het algemeen onder de noemer new-age plaatst (omdat de gehanteerde visie's op mij overkomen als een verzameling tamelijk beperkende religieuze dogma's die in een nieuw jasje gestoken werden), dan begrijp je waarschijnlijk wel dat ik jouw interpretatie van mijn 'zijn' alleen maar als absurditeit kan ervaren. En absurditeit is voor mij bevrijdende kosmische humor...

[marie]

Renoir, Laurens, Gargamel, waar zit je; ben je op retraite en heb je geen nieuwe inzichten meer mee te delen?

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Renoir, Laurens, Gargamel, waar zit je; ben je op retraite en heb je geen nieuwe inzichten meer mee te delen?

Heb jij geen nieuwe inzichten mee te delen? Een paar dagen terug leek je een bepaald inzicht te hebben, beklijft zo' n inzicht? Of kijkt het nu weer anders?

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Heb jij geen nieuwe inzichten mee te delen? Een paar dagen terug leek je een bepaald inzicht te hebben, beklijft zo' n inzicht? Of kijkt het nu weer anders?

Een paar dagen geleden; ik weet niet meer juist waar het over gaat; ik leef in het heden ...
Maar ik denk dat het beklijft; in ieder geval volg ik nu mijn weg...

[marie]

het diepste zijn is ongemanifesteerd bewustzijn, maar om zich te kunnen manifesteren heeft het vorm, materie-tijd nodig, vandaar onze tijdelijke aardse toestand.

Ziehier het antwoord op de vraag: 'Moeder, waarom leven wij?'

Hoe iemand dat kan ontdekken door gewoon naar zichzelf te kijken en door zichzelf te ontleden is mij een raadsel; ik kan dan ook niet zeggen dat het mijn waarheid is want ik zie het niet in, maar deze verklaring past wonderwel in de grote puzzle en ik ben zelfs bereid om hem als een mantra te herhalen en te herhalen en te herhalen... Voor mij heeft hij de waarde van 'ik heb God ontdekt'...

Hewel, Nadje, dank je wel om hem hier zo leuk te hebben neergeworpen; ik vraag mij werkelijk af of je zelf de draagwijdte inziet van wat je daar gezegd hebt...

[moi]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

het diepste zijn is ongemanifesteerd bewustzijn, maar om zich te kunnen manifesteren heeft het vorm, materie-tijd nodig, vandaar onze tijdelijke aardse toestand.

Ziehier het antwoord op de vraag: 'Moeder, waarom leven wij?'

Hoe iemand dat kan ontdekken door gewoon naar zichzelf te kijken en door zichzelf te ontleden is mij een raadsel; ik kan dan ook niet zeggen dat het mijn waarheid is want ik zie het niet in, maar deze verklaring past wonderwel in de grote puzzle en ik ben zelfs bereid om hem als een mantra te herhalen en te herhalen en te herhalen... Voor mij heeft hij de waarde van 'ik heb God ontdekt'...

Hewel, Nadje, dank je wel om hem hier zo leuk te hebben neergeworpen; ik vraag mij werkelijk af of je zelf de draagwijdte inziet van wat je daar gezegd hebt...

Wat is het dan de drang om zich te manifesteren?

Enkel om te leven?
Wie wenst zichzelf dat in de 'godsnaam' toe.
Dus de vraag blijft over:

Wat is de toedracht om te manifesteren.

Als ikzelf de keuze had gehad, bedacht ik me nog wel een paar keer (wat zeg ik? zou nooit..)mezelf die manifestatie aan te doen.
Kzou prima ZIJN zonder lijden en die enkele hoogtepunten.

Voor mij enkel dat bij gratie Gods, te mogen Zien wat IS, het enige waar deze manifestatie toe mocht dienen voor mij, Bewust te laten sterven voordat ik doodga en uiteindelijk weer opga in het alom tegenwoordige ZIJN.

Dat heet BEWUST'WORDING'

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

Het beeld dat je schetste was juist niet herkenbaar Nadje, vandaar waarschijnlijk ook mijn lachbui. Ik word weliswaar soms beschouwd als VRESELIJK (want niets-ontziend) nuchter, confronterend en to-the-point (eigenschappen die men hier in Vlaanderen inderdaad toeschrijft aan het 'teef'-zijn ) maar het aspect zweverig was mij tot nu toe nog niet toegedicht. Als je dan ook nog weet dat ik de term new-Cage hanteer bij veel zaken die men over het algemeen onder de noemer new-age plaatst (omdat de gehanteerde visie's op mij overkomen als een verzameling tamelijk beperkende religieuze dogma's die in een nieuw jasje gestoken werden), dan begrijp je waarschijnlijk wel dat ik jouw interpretatie van mijn 'zijn' alleen maar als absurditeit kan ervaren. En absurditeit is voor mij bevrijdende kosmische humor...

Ach, je komt uit Vlaanderen, dat verklaart alles. Nu nog zien dat iedere interpretatie absurd is.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

het diepste zijn is ongemanifesteerd bewustzijn, maar om zich te kunnen manifesteren heeft het vorm, materie-tijd nodig, vandaar onze tijdelijke aardse toestand.

Ziehier het antwoord op de vraag: 'Moeder, waarom leven wij?'

Hoe iemand dat kan ontdekken door gewoon naar zichzelf te kijken en door zichzelf te ontleden is mij een raadsel; ik kan dan ook niet zeggen dat het mijn waarheid is want ik zie het niet in, maar deze verklaring past wonderwel in de grote puzzle en ik ben zelfs bereid om hem als een mantra te herhalen en te herhalen en te herhalen... Voor mij heeft hij de waarde van 'ik heb God ontdekt'...

Hewel, Nadje, dank je wel om hem hier zo leuk te hebben neergeworpen; ik vraag mij werkelijk af of je zelf de draagwijdte inziet van wat je daar gezegd hebt...

Het is duidelijk dat je er niks van begrepen hebt Marie. Het is dan ook geen antwoord op de vraag , moeder waarom leven wij? Dat bewustzijn vorm nodig heeft is eenvoudig te zien. Het is er immers? Het zelfonderzoek heeft geen betrekking op de vraag, maar op de vraagsteller.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Wat is het dan de drang om zich te manifesteren?

Enkel om te leven?
Wie wenst zichzelf dat in de 'godsnaam' toe.
Dus de vraag blijft over:

Wat is de toedracht om te manifesteren.

Als ikzelf de keuze had gehad, bedacht ik me nog wel een paar keer (wat zeg ik? zou nooit..)mezelf die manifestatie aan te doen.
Kzou prima ZIJN zonder lijden en die enkele hoogtepunten.

Voor mij enkel dat bij gratie Gods, te mogen Zien wat IS, het enige waar deze manifestatie toe mocht dienen voor mij, Bewust te laten sterven voordat ik doodga en uiteindelijk weer opga in het alom tegenwoordige ZIJN.

Dat heet BEWUST'WORDING'

Deze keer volg ik je, Moi, maar toch weer niet helemaal.
Hier in tegenstelling met Nadje zeg je wel dat er een weg te gaan is, dat er een doel is, nl BEWUST'WORDING om uiteindelijk weer op te gaan in het alom tegenwoordige ZIJN.
Dat laatste klinkt meer zoals ik het zeg dat mijn grenzen vervagen om op te gaan in het geheel, en dus dat er een weg is, die gegaan moet worden... en niet dat het IK het geheel omvat, maar dat wij enkel cellen zijn in een ruimere werkelijkheid.

Waar ik nog niet helemaal op gelijke golflengte zit is daar waar je zegt: Kzou prima ZIJN zonder lijden en die enkele hoogtepunten...

Misschien is het een dwaze droom waar ik nog altijd kinderlijk aan vasthoud maar voor mij zullen die enkele hoogtepunten een ZIJN's-toestand worden..., of anders en dieper uitgedrukt is het liefde die dat ongemanifesteerde bewustzijn zo doet hunkeren naar vorm en tijd om zichzelf te kunnen manifesteren...

Waarom zou ik überhaupt geboren hebben willen worden als er geen liefde aan ten grondslag lag?

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Het is duidelijk dat je er niks van begrepen hebt Marie. Het is dan ook geen antwoord op de vraag , moeder waarom leven wij? Dat bewustzijn vorm nodig heeft is eenvoudig te zien. Het is er immers? Het zelfonderzoek heeft geen betrekking op de vraag, maar op de vraagsteller.

Doet er niet toe met welk doel je het gezegd hebt. Wat je gezegd hebt is een schot in de roos en jouw antwoord dat het er immers is onkracht mijn vaststelling geenszins, in tegendeel.
Het zelfonderzoek heeft geen betrekking op de vraag maar op de vraagsteller, ik dus, en het enige dat ik als diepzinnig kan doen is het gemanifesteerde 'ik' dat ik al ben, vooral niet met mijn verstand in slagorde, maar eerder als achterhoede, onder de loep te nemen en zijn reacties te onderzoeken en heel mijn gemanifesteerd en bewust 'ik' is heel tevreden met jouw vaststelling...
En het is geen dwaze tevredenheid waarbij ik mij weer in mijn slaap kan omdraaien en verder kan dromen, maar het is een tevredenheid die nieuwe horizonten opent en mij vrijer en vrijer laat wegdrijven in het eeuwige ZIJN.