Vagebond

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Gargamel

Ik vind het mooie vragen en een interessant onderzoeksproject maar waarom voer je het niet daar op de plek waar het vandaan komt ?

Afgezien van het gegeven dat er in het bewuste topic, waar bovenstaande uitkomt, geen respons op mijn bijdrage gekomen is waardoor het moeilijk wordt in het bewuste topic e.e.a. verder te dragen, is mijn onderzoeksvraag hier een andere, meer van persoonlijke aard, vandaar.

Renoir => misschien past onderstaande posting toch in het bewuste topic, ik weet het niet precies. Ik laat de beoordeling daarover aan jou, ok!!

[Vagebond]

Aansluitend bij de de vraag van Caramel waarom ik e.e.a. naar hier verhuist heb wil ik het over heldere spiegels hebben n.a.v. het gegeven dat er op mijn post in het topic Dunner-Kruger effect niet gereageert is. Ik wil het hier hebben over wat dat met mij doet en hoe ik heen en weer geslingert wordt tussen het persoonlijk nemen: ik ben niet goed genoeg, mijn post is kennelijk niet interessant genoeg cq aansluitend genoeg, ik wordt gestraft e.d, wat me onzeker maakt omdat ik zelf geen haken en ogen aan de posting terug vind die een negeren zouden rechtvaardigen.

Aan de andere kant is bovenstaande ook maar een manier van kijken die enkel en alleen afbrekend en als gevolg daarvan geen bijdrage aan zelfkennis cq bewustwording.

Dus vond er een blikverschuiving plaats: op welke manier kan ik dit negeren op een positieve manier gebruiken mbt tot mijn bewustwording ongeacht wat de reden van een ander zijn want die zijn voor mij toch niet te achterhalen en speculeren daarover heeft geen enkele zin vanwege het eerder genoemde afbrekende karakter ervan?

Zwijgen is eigenlijk niets anders dan een heldere spiegel, ik kan er mezelf in terug zien. Wat ik zie is onzekerheid, een beroerd gevoel van eigenwaarde ect., hulp om mezelf en mijn onzekerheid e.d. te overwinnen. Want is het wel terecht die onzekerheid, is het wel terecht dat idee van niet goed genoeg zijn e.d.? Zie ik het allemaal wel zo slecht? Ik raak vaak verward door alle ruis om me heen waardoor ik de focus verlies en me laat afleiden van waar het werkelijk om gaat.

Deze heldere spiegel zegt me feitelijk:"toe maar, je kunt het wel, je bent sterk en helder genoeg wanneer je niet bezig bent de poten onder je eigen stoel vandaan te zagen of ze te laten zagen." Ik denk dat het zo is al zie ik mezelf nog regelmatig vallen.

Ja ik ben dankbaar voor deze heldere spiegel. Ik ben niet afhankelijk van ieder of andermans goedkeuring mbt wat ik doe of laat. Ik heb die bevesting niet nodig. Ik sta op eigen benen, hoe wankel ook nog soms.

Ik mag gewoon reageren, ookal komt er geen respons op, het is gewoon een goede posting met een terechte vraagstelling, niet zo indrukwekkend als een tekst als deze:

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

De "normaal begaafde" mensen vergelijken doorgaans hun weten met dat van anderen. De echt intelligente mensen vergelijken hun eigen weten met wat ze niet weten. Ze overzien de "wolk die ze niet weten" en die is altijd groter dan wat ze wel weten en dat maakt onzeker en daardoor wordt continue getwijfeld.

Deel ik mezelf eigenlijk automatisch in bij de normaal begaafde mensen, en ik ben ook een normaal begaafd mens. Ondertussen vraag ik mezelf af: vergelijk ik mijn weten aan het weten van anderen? Geen idee eigenlijk, ik zie mezelf als redelijk autonoom, maar dan volgens Dunning-Kruger effect kan het natuurlijk heel goed zijn dat ik minder autonoom ben dan ik van mezelf aanneem, wat mij dan tot een incompetent mens maakt.
En dan vervolgens komen de echt intelligente mensen, wordt het voor mij toch echt een ietwat te wazig allemaal, want die vergelijken hun eigen weten met wat ze niet weten. Daarbij overzien ze ook nog de wolk die ze niet weten die altijd groter is dan wat ze wel weten wat ze dan onzeker maakt. Tje iemand moet wel erg intelligent zijn om zo iets te verzinnen, en oeps weg is Vagebond, want Vagebond snap geen snars van een dergelijke zin. Maar dan komt er vervolgens ook nog een reaktie van iemand die precies lijkt te begrijpen wat er gezegd wordt, waarbij die reaktie mij al helemaal boven de pet gaat. Al twee mega-intelligente mensen. Daar sta ik dan met mijn eenvoudige reaktie die kennelijk niet de moeite waard is eens nader te bekijken.

En tja dat is dan wel pijnlijk te noemen, waarbij, en dat wil ik best eerlijk toegeven mij de tranen achter de ogen prikken. Maar he Vagebond we zijn op een forum voor zelfkennis, dus kom op meid ff de schouders er onder.

Als je niet gezien wordt dan wordt je niet gezien, wat dan nog. Bovendien denk ik ook niet dat het uiteindelijk klopt wat in die meer dan wazige zin staat. Het is gewoon een interessant aandoende zin die mogelijk indrukwekkend moet over komen op de minder begaafden onder ons. Maw het is m.i. gewoon een zin die van een incompetent mens komt, wil ik als nuchter hollandse meid toch even gezegd hebben. Want volgens mij is er voor de echt intelligente mensen niet zoiets als een overzien van een "wolk die ze niet weten", laat staan dat die wolk groter zou zijn dan van wat ze weten wat de echt intelligente mensen onzeker zou maken. Volgens mij bestaat er niet zo iets als twijfel bij de echt intelligente mensen. De meesten van ons zijn niet echt intelligent dus wordt er als de ziekte getwijfeld en aanverwanten of bestaat er zoiets als een zichzelf overschreeuwen op alle mogelijke manieren e.d..

Ik denk dat het dat wel was.

Al dan niet gehoord, gezien of gelezen...het was voor mij de moeite waard. Al heb ik voor mezelf nog niet helemaal helder kunnen verwoorden wat er na die blikverschuiving veranderd is in het beeld, hoewel het in het koppie wel helder is. Wie weet komt het nog...

[Vagebond]

Hoe dan ook volgens mij zorgt onzekerheid ervoor dat men geneigd is zich afhankelijk te maken van een ander en of dat nou zo gezond is?

In de stilte van de heldere spiegel meen ik te horen dat dat de reden is dat hij stil is. Mijn geneigdheid naar onzekerheid mbt mezelf triggert een zekere mate van afhankelijkheid waardoor we op een ander gaan leunen ipv van een autonoom kanaal voor ZIJN te zijn dat bij wijze van spreken aan de andere kant van de wereld zijn/haar werk te doen. Iets in die geest.

En toch wringt hier iets voor mij persoonlijk. IK was al autonoom waarom moest terug de afhankelijkheid in die ik al had overwonnen?

Want mbt tot afhankelijkheid/onafhankelijkheid kan je als autonoom schepsel ook bij de ander terecht voor ondersteuning als het even nodig is.

Oh oeps, de spiegel is het er niet mee eens, olalala.

[Vagebond]

Ik voel wel wat de spiegel bedoelt en ben het er ook mee eens, maar kan het niet zo goed verwoorden voor nu.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

......

Ik wil je best wel tegemoet komen en jou mijn reactie ten beste geven.

De uitleg van het dunning-krugereffect begint met te zeggen dat het een psychisch verschijnsel is dat optreedt bij incompetente mensen.
Kijk, hier stopt het al bij mij. Er bestaan geen incompetente mensen maar mensen met incompetent gedrag of mensen die niet bevoegd zijn tot een bepaalde functie. Dat is dan gedrag of een bevoegdheid dat niet tot de gewenste resultaten leidt. Maar dat weet je allemaal wel.

Interessant is voor mij de uitspraak en het beeld dat je schetst van de heldere spiegel: "zwijgen is niets anders dan een heldere spiegel, ik kan er mijzelf in terug zien".
Het karakter en de persoonlijke eigenschappen die je er vervolgens van jezelf schildert, zijn een een blik in die helderheid. De reflectie is een herkenning dat je op eigen benen staat en onafhankelijk een bestaan vindt dat het jouwe is.

Maar de stilte van deze helderheid is geen vrijgeleide voor onzekerheid en twijfel ...

Ik ben van oordeel dat om de autonomie en onafhankelijkheid ook 'echt' te beleven er met de competentie om te bestaan ook tegelijk verantwoordelijkheid voor dat bestaan moet genomen worden. Hoe intelligent wij ook zijn, wij zijn altijd in staat onszelf te bedriegen en onze ogen te sluiten voor de helderheid van de spiegel.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

En dan vervolgens komen de echt intelligente mensen, wordt het voor mij toch echt een ietwat te wazig allemaal, want die vergelijken hun eigen weten met wat ze niet weten. Daarbij overzien ze ook nog de wolk die ze niet weten die altijd groter is dan wat ze wel weten wat ze dan onzeker maakt.

Tsja?als je het intelligent vind om dat wat je niet weet als 'groter' te bestempelen als wat je wel weet, dan ben je volgens mij een stomkop.


Vergelijk: ik weet niet hoeveel er in jou portemonnee met kleingeld zit. Ik doe er een greep uit. Dan weet ik wat ik heb. Maar ik kan nooit bepalen of het resterende deel groter of kleiner is.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Aansluitend bij de de vraag van Caramel waarom ik e.e.a. naar hier verhuist heb wil ik het over heldere spiegels hebben n.a.v. het gegeven dat er op mijn post in het topic Dunner-Kruger effect niet gereageert is. Ik wil het hier hebben over wat dat met mij doet en hoe ik heen en weer geslingert wordt tussen het persoonlijk nemen: ik ben niet goed genoeg, mijn post is kennelijk niet interessant genoeg cq aansluitend genoeg, ik wordt gestraft e.d, wat me onzeker maakt omdat ik zelf geen haken en ogen aan de posting terug vind die een negeren zouden rechtvaardigen.

Of jij of iemand anders reageert op deze (of een andere) posting zegt niets over de redelijkheid, aannemelijkheid van de geponeerde stelling. Ik schrijf nu iets op vanuit mijn denken en of er iets mee gedaan wordt maakt mij niet zekerder of onzekerder over het gestelde.

Intellectuele onderwerpen kunnen bekritiseert worden. Gebeurt dat vanuit incompetentie dan gebeurt er bij mij niks. Reageert er niemand, dan gebeurt er ook niks. Pas als ik competentie herken gebeurt er wat bij mij.

Daarbij is het wel zaak om je eigen competenties te kennen. Op het gebied van voetbal ben ik volslagen incompetent. Stel dat ik daar wat van wil weten, dan zal ik mijn eigen incompetentie moeten erkennen en een en al twijfel zijn.

[Freerider]

Zwijgen is eigenlijk niets anders dan een heldere spiegel, ik kan er mezelf in terug zien. Wat ik zie is onzekerheid, een beroerd gevoel van eigenwaarde ect., hulp om mezelf en mijn onzekerheid e.d. te overwinnen. Want is het wel terecht die onzekerheid, is het wel terecht dat idee van niet goed genoeg zijn e.d.?

Dit is misschien wel het tegenovergestelde van het Dunning-Kruger effect.
De vrees om incompetent te zijn. En de vrees voor het oordeel van de anderen om incompetent bevonden te worden.

Een mooi uitgangspunt voor zelfonderzoek. Want die onzekerheid is een prima drive om te onderzoeken. Je wilt er misschien wel van af?

Het risico is wel dat je net zo' n arrogante zak word als ik. Dus bezint eer ge begint. Hoe oud ben jij eigenlijk als ik vragen mag?

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Dan krijgen we vervolgens de vraag kunnen deze mensen dan ook intelligent omgaan met hun competenties? Dan komen we mogelijk bij de vraag in welke fase van ontwikkeling ze zijn mbt tot bewustzijn. Want je hebt natuurlijk competentie en competentie. Want je kan als putjeschepper die op school niet zo goed meekwam wel competenter zijn dan dat de hoogbegaafde die 3 studies naast elkaar deed en vervolgens zijn kennis gaat misbruiken om de wereld uit te kleden. Dus tja wat is competentie in deze?

Voor hetzelfde geld kun je je afvragen of mensen competent omgaan met hun intelligentie en dan is de vraag hoe die competentie er uit ziet want daar zit een subjectief bepaald waardeoordeel in.

Maar goed ik zal je uit de pijn verlossen (wat een verschrikkelijke arrogantie Renoir) het gaat in beide richtingen niet samen.
Het is inderdaad, zoals je al stelde de vraag hoe ver ze zijn in bewustwording.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Aansluitend bij de de vraag van Caramel waarom ik e.e.a. naar hier verhuist heb wil ik het over heldere spiegels hebben n.a.v. het gegeven dat er op mijn post in het topic Dunner-Kruger effect niet gereageert is. Ik wil het hier hebben over wat dat met mij doet en hoe ik heen en weer geslingert wordt tussen het persoonlijk nemen: ik ben niet goed genoeg, mijn post is kennelijk niet interessant genoeg cq aansluitend genoeg, ik wordt gestraft e.d, wat me onzeker maakt omdat ik zelf geen haken en ogen aan de posting terug vind die een negeren zouden rechtvaardigen.

Aan de andere kant is bovenstaande ook maar een manier van kijken die enkel en alleen afbrekend en als gevolg daarvan geen bijdrage aan zelfkennis cq bewustwording.

Dus vond er een blikverschuiving plaats: op welke manier kan ik dit negeren op een positieve manier gebruiken mbt tot mijn bewustwording ongeacht wat de reden van een ander zijn want die zijn voor mij toch niet te achterhalen en speculeren daarover heeft geen enkele zin vanwege het eerder genoemde afbrekende karakter ervan?

Zwijgen is eigenlijk niets anders dan een heldere spiegel, ik kan er mezelf in terug zien. Wat ik zie is onzekerheid, een beroerd gevoel van eigenwaarde ect., hulp om mezelf en mijn onzekerheid e.d. te overwinnen. Want is het wel terecht die onzekerheid, is het wel terecht dat idee van niet goed genoeg zijn e.d.? Zie ik het allemaal wel zo slecht? Ik raak vaak verward door alle ruis om me heen waardoor ik de focus verlies en me laat afleiden van waar het werkelijk om gaat.

Deze heldere spiegel zegt me feitelijk:"toe maar, je kunt het wel, je bent sterk en helder genoeg wanneer je niet bezig bent de poten onder je eigen stoel vandaan te zagen of ze te laten zagen." Ik denk dat het zo is al zie ik mezelf nog regelmatig vallen.

Ja ik ben dankbaar voor deze heldere spiegel. Ik ben niet afhankelijk van ieder of andermans goedkeuring mbt wat ik doe of laat. Ik heb die bevesting niet nodig. Ik sta op eigen benen, hoe wankel ook nog soms.

Ik kan wel wat redenen bedenken waarom er niet gerageerd is maar interessanter is je respons te menen niet goed genoeg te zijn hoogstwaarschijnlijk aanleiding gevende om nog beter je best te doen. Onderzoek daarnaar valt onder zelfkennis.

Ik vind het de ultieme vraag 'hoe dit kan bijdragen aan je bewustwording' en de beste heb je al gevonden je spiegelt jezelf en verleent je zelf de benodigde hulp je onzekerheid te overwinnen. Knap staaltje van zelfonderzoek.