Het zwatelen heeft weer een vervolg gekregen

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Eigen illusies dienen, dient je belangen niet...
Plus ik eigen mij geen werkelijkheid toe; de werkelijkheid is...
Geloven laat ik over aan anderen; ik onderzoek...
En wat de doener betreft; weet dat ik het hef, overal waar ik kan, uit handen heb gegeven, niet omdat ik geloof dat dat zo hoort, maar omdat ik weet dat er innerlijke krachten zijn die dat veel en veel beter doen dan ik...

Controlezucht een beetje laten vieren, heeft vaak verrassende gevolgen voor 'de belever' daarvan.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

...

Kleine (optionele) nuance: een 'ik' lijkt in een 'wereld' iets te kunnen doen, maar wordt gewoon gedaan... het geloof in bestaan en in te bestaan brengt automatisch allerlei belevingen naar voor. Dit is niet gestuurd/gedaan door dat ik of een doener, maar door te geloven dat het 'ik' en 'zijn' wereld werkelijk zijn, het komt spontaan voort uit dat geloof.

Zelfonderzoek, al dan niet gedegen, kan zo een spontaan iets zijn dat voort komt in die wereld uit een barst in dit geloof, en dit kan het geloof verder doen barsten. Er is wisselwerking en deze kan barsten doen ontstaan. En zo kan er een verder barsten uit voort komen. Wisselwerken is wat er kan gebeuren, niet doen en geen doener.

Je spreekt jezelf tegen. Eerst zeg je dat de doener slechts schijn is en niet gestuurd. En vervolgens is er dan toch weer -al dan niet gedegen- onderzoek nodig om het geloof te doen barsten.

Waaruit ook nog eens blijkt dat je geen onderzoek gedaan hebt, want de doener oftewel het ego is geen geloof. Dat geloof je alleen maar....

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Controlezucht een beetje laten vieren, heeft vaak verrassende gevolgen voor 'de belever' daarvan.

......


Lees je mee, Laurens? Al die controlezucht en dat opdelen is nergens voor nodig.
Je kunt je ook eens laten verrassen (ontvankelijkheid).

Stap eens in de wereld die leegte heet. Waarheid is een land zonder paden. (Heb ik ook maar gepikt)

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Controlezucht een beetje laten vieren, heeft vaak verrassende gevolgen voor 'de belever' daarvan.

Er is controlezucht en controlezucht...
Wat de opvoeding van mijn kinderen betrof liet ik ze heel vrij binnen uitwendige grenzen (bepaald door hun leeftijd en het gevaar om zichzelf of anderen schade aan te brengen)... Bleven ze daarbinnen, deden ze wat ze wilden.
Idem hier wat diepgaand onderzoek betreft; alles is toegelaten zo lang het mijzelf of anderen geen kwaad aandoet...

Maar ik voel mij weer in de verdediging geduwd... Weet dat ik niets moet en dat ik vogelvrij ben...
Maar ja ik wil een open discussie aangaan, niet één die bij elk van mijn woorden mij wijst op een mogelijk gevaar, een mogelijke andere betekenis ervan...
Hebben jullie echt geen eigen waarheden mee te delen???
Zien jullie echt geen mogelijkheden in wat ik meedeel...
Ik heb liever dat jullie zeggen, neen ik zie het anders en hoe jullie het anders zien dan dat jullie mij komen vertellen wat ik volgens jullie gezegd zou hebben...

Als jullie mij komen zeggen dat dat paard wit is dan begin ik toch niet over het feit dat jullie misschien kleurenblind bent, dat een paard maar een waarneming is en dat jullie waarneming misschien niet juist is...

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Verlatenheid is een belangrijk aspect in zelfkennis. Het is de 'verlatenheid' welke de mens tot 'eenling' maakt. En (bewuste) toegang tot de leegte verschaft.

Cryptisch zou je het zo kunnen zeggen dat wanneer de doener zichzelf verlaat, dat dat dan weer het gevoel van lijden, eenzaamheid en verlatenheid opwekt. En dat het dan weer de doener is die dat ondergaat. Maar in werkelijkheid verlaat de doener in die pijnlijke gebeurtenis zichzelf: en wordt de niet-doener geboren. Je kunt dat best een geboorte noemen omdat er iets sterft (de doener) en er tegelijkertijd iets nieuws ontstaat (de niet-doener). Op de plaats van de wond schijnt het licht.

Helder.

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Ik re-ageer met de quote specifiek op de bevinding van Bassie, dat komt nogal nauw..

Lees jouw quote nog eens, en nog eens.. en 'zie dan wat je er eventueel nog aan kan veranderen of corrigeren.

Van alles en niets ;)

Alleen voor een entiteit komt iets 'nauw': dwz controledrang:P

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Je spreekt jezelf tegen. Eerst zeg je dat de doener slechts schijn is en niet gestuurd. En vervolgens is er dan toch weer -al dan niet gedegen- onderzoek nodig om het geloof te doen barsten.

Waaruit ook nog eens blijkt dat je geen onderzoek gedaan hebt, want de doener oftewel het ego is geen geloof. Dat geloof je alleen maar....

Ergens toch wel grappig hoe het maar blijft gebeuren dat jij er steeds een 'eigen' ding van gaat maken, waardoor het gelegenheid geeft om weer tegen dat ge-eigende ding tegenaan te gaan.

Zolang er geloof blijft in de eigen interpretatie, en zolang er geloof blijft in de eigen uitdrukking van die ene waarheid als de juiste en alle andere uitdrukkingen die in lijn zijn met jouw uitdrukking (jouw waarheid) als de juiste, en al die wat daar niet in lijn mee zijn als de foute, blijft dit spel maar eindeloos doorgaan.

Er is niet werkelijk een doener, dus ook geen doener van het (gedegen) zelfonderzoek. Het kan gewoon gebeuren dat er door de wisselwerking met het zich vormende landschap barsten kunnen ontstaan in de geconditioneerde oevers van de rivierloop. Maar de vraag "doe gedegen zelfonderzoek" is als een vraag aan de rivier om stroomopwaarts te stromen.

Er kan wisselwerking zijn zodat er doordat er niet door een doener, maar door dat het zo gebeurd dat de voorgeprogrammeerde loop opeens in vraag wordt gesteld (dit is dan hoe door de wisselwerking het ik opeens gestuurd geraakt tot een ondermijning van dat geloof in dat ik, niet omdat het ik dit even gaat beslissen te doen en daardoor dat geloof enkel versterkt geraakt). Dit kan barsten brengen zodat de rivier uit zijn voorgeprogrammeerde oever gaar treden en het niet-geprogrammeerde in zich komt, vastgesteld wordt, ... of welk woord er ook aan gegeven wil worden.

Als de rivier echter ondertussen is ingebetonneerd geraakt tot een kanaal, waarbij het cement van de oevers het geloof is dat de waarheid op een juiste manier in woorden uit te drukken valt, namelijk als de 'eigen' manier van uitdrukken, is het wel erg moeilijk om hier nog barsten in te krijgen.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Zolang er nog sprake is/lijkt van entiteit, is er nog steeds een vermeende doener. Entiteit leeg? Grappig.
Entiteit is verschijning. Een verschijning is nooit leeg. Evenwicht zoeken, verlaten, zijn etc. is nog steeds samenhangend met 'doener.

Nu ik deze quote typ maak ik gebruik van taal als abstracte entiteit.
Taal verleent een 'werkelijkheid' aan zichzelf middels (Algemeen geaccepteerde) verzinsels van woord betekenissen.
'Ik neem de taal niet mee in verhaal, taal neemt 'mij mee in verhaal. Dat gaat zo goed als vanzelf, inclusief de haperingen, het corrigeren, de pauzes die ik neem etc.

Dus van een 'doener' is feitelijk geen sprake, wel van een automatisme die abstracties aaneenrijgen.
Om de 'niet-doener' een werkelijkheid te geven binnen taal (Zodat je er mee uit de voeten kunt) is de betekenis van 'lege entiteit' een prima middel om te duiden.

Verschijnselen/fenomenen zijn alleen te zien omdat 'leegte' daartoe beschikbaar/inschikbaar is, feitelijk zijn alle fenomenen/verschijnselen gewoon leeg.

Evenwicht zoeken verlaten, om evenwicht te Zijn, begint met een 'doener' en eindigt in 'niet-doen'.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Er is niet werkelijk een doener, dus ook geen doener van het (gedegen) zelfonderzoek. Het kan gewoon gebeuren dat er door de wisselwerking met het zich vormende landschap barsten kunnen ontstaan in de geconditioneerde oevers van de rivierloop. Maar de vraag "doe gedegen zelfonderzoek" is als een vraag aan de rivier om stroomopwaarts te stromen.

Hoe vaak is dat al niet uitgelegd? Er is een doener vanwege het geloof er in.
Je kunt de mensheid grofweg onderscheiden in degenen die menen dat al hun wederwaardigheden echt zijn en in degenen die 'weten' dat deze niet echt zijn. Het gros is te vinden in de eerste categorie en in deze categorie zitten de gelovers dat ze invloed hebben op de gang van zaken in hun leven, dat ze de doener zijn. Voor hen valt er wat te doen, ook gedegen zelfonderzoek.

Dus ga het bestaan van de doener nou niet bij voorbaat al afschieten omdat jij toevallig tot de tweede categorie behoort (of zoals meestal veel eerder het geval is 'denkt' te weten dat je wederwaardigheden niet echt zijn) en eventuele potentiële onderzoekers bij voorbaat al de wind uit de zeilen nemen. Dat ontraden is niet gewoon alleen maar dom, iemand van de tweede categorie zou dat namelijk nooit doen, het zegt vooral iets over tot welke categorie je behoort.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Hoe vaak is dat al niet uitgelegd? Er is een doener vanwege het geloof er in.
Je kunt de mensheid grofweg onderscheiden in degenen die menen dat al hun wederwaardigheden echt zijn en in degenen die 'weten' dat deze niet echt zijn. Het gros is te vinden in de eerste categorie en in deze categorie zitten de gelovers dat ze invloed hebben op de gang van zaken in hun leven, dat ze de doener zijn. Voor hen valt er wat te doen ook gedegen zelfonderzoek.

Ik heb er geen moeite mee dat je het zo uitdrukt.

En ik schiet niets af. Ik zeg gewoon: wisselwerking kan aansturen op (gedegen) zelfonderzoek, de vraag stellen het te 'doen' kan evengoed zo een wisselwerking zijn, maar de vraag zelf is als vragen aan een rivier om stroomopwaarts te lopen. Die vraag kan echter iets in gang zetten waardoor het gebeurd dat de voorgeprogrammeerde loop opeens in vraag wordt gesteld. Het spreekt geen doener aan, het kan iets tot gebeuren brengen, dat gebeuren gaat niet uit van een doener, maar maakt barsten in het geloof die doener te zijn.

Ik heb het hier tegen een gebeuren die luistert naar de naam Bassie waarbij het nu eenmaal gebeurt dat "er is geen doener" gebruikt wordt als verzet tegen iets. Ik heb het niet tegen een 'ik' die denkt doener te zijn en dus in de wisselwerking als dusdanig kan aangesproken worden.