Marie's perikelen

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Jemig, wat een agressiviteit. Net als Maria begint mij ook de lust om nog op je te reageren weg te ebben. Ik zit hier pas een paar dagen en ik ben het al zat.

Het gaat ook niet louter om 'erkenning willen krijgen'.
'Ik ben het al zat', is een aanwijzing dat het ik niet kan ontvangen en daarom neemt de lust af.
Andersom wanneer Marie geen weerwerk kan geven verveelt het haar en wakkert ze het vuur wat hoger op.
De wortel van het ik zit diep in het verlangen te willen ontvangen voor zichzelf.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Niet mijn karros, maar de koetsier is inderdaad dezelfde als tien jaar geleden of als gisteren of zelfs als een uur geleden.
Hij verandert ook maar zijn veranderingsschema strekt zich uit over vele levens.

Het ging erover een ander mens te worden. Laten we het de nieuwe mens noemen. Maar dat is een innerlijke transformatie. De mens blijft als voorheen veranderlijk en overgeleverd aan de wereld der dualiteit. Maar het referentiepunt, als ik het zo even mag noemen, ligt elders. Niet meer op uiterlijke/wereldlijke/persoonlijke zaken gericht.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik ben liefde, maar de ander is ook liefde. Ook al ziet dat er wellicht op het eerste gezicht niet zo uit. Althans zo zie ik dat.

De ander is ook liefde. Maar liefde moet in beweging zijn. Ego houdt de liefde roerloos, er gebeurd niks. Liefde stroomt van mij naar anderen en vice versa.

In feite kan je stellen dat het menselijk brein een hinderpaal is bij het doen stromen van liefde.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

De ander is ook liefde. Maar liefde moet in beweging zijn. Ego houdt de liefde roerloos, er gebeurd niks. Liefde stroomt van mij naar anderen en vice versa.

In feite kan je stellen dat het menselijk brein een hinderpaal is bij het doen stromen van liefde.

Ik zou dat zo nooit formleren. Maar ik begrijp wel wat je bedoelt. Of het brein een hinderpaal is? Dat zie ik niet zo. Ik denk dat het eerder zit in het zien van jezelf als afzonderlijke entiteit.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Het gaat ook niet louter om 'erkenning willen krijgen'.
'Ik ben het al zat', is een aanwijzing dat het ik niet kan ontvangen en daarom neemt de lust af.
Andersom wanneer Marie geen weerwerk kan geven verveelt het haar en wakkert ze het vuur wat hoger op.
De wortel van het ik zit diep in het verlangen te willen ontvangen voor zichzelf.

Marie klaagt dat ze de discussie naar een hoger niveau wil brengen.
Naar een hoger niveau als het gezaag over de werking van ego.
Als ik daar gehoor aan probeer te geven krijg ik een stortvloed van verwijten.

- Waar heb ik gezegd dat daar iets mis mee is?
- Je wilt het niet begrijpen
- Waar lees jij dat ik denk dat briljante brein te zijn?
- maar ik weet verdomme
- Verdomme, ik kom te zeggen dat ik niet om boekenwijsheid geef
- Sorry, maar hier denk ik dat het jou en niet ik aan een nieuw begrijpen ontbreekt
- Shit, ik heb wel wat anders te doen dan mij klaar te maken voor een nepbruiloft.


Maar liefst 7 ego uitingen in 1 reactie. Verdedigingen en wijzen naar de ander is een typisch kenmerk van ego. Onwil om een ander te begrijpen is ook ego.
Het is Marie zelf die het niveau weer naar gezaag over ego brengt.
En ik vind ego ook niet zo interessant. Vandaar het 'zat zijn'.
Bespiegelingen over de werking van ego is mooi voor mensen in egoland.


En als Marie deze reactie leest dan zijn de raapjes natuurlijk helemaal gaar.
Dan ben ik degene die het niet goed ziet, blablabla

Ego ziet zichzelf in de spiegel. Pas als de mens een lege spiegel aantreft is de tijd aangebroken voor de 'nepbruiloft'. Maar Marie is al lang al gearriveerd, die maak je niks meer wijs over lege spiegels en stil zijn. Over niet-doen en niet-willen.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik zou dat zo nooit formleren. Maar ik begrijp wel wat je bedoelt. Of het brein een hinderpaal is? Dat zie ik niet zo. Ik denk dat het eerder zit in het zien van jezelf als afzonderlijke entiteit.

Ja, zo kan je het ook zeggen. Het brein merkt bewustzijn op en zichzelf (het brein) 1 +1 = 2 denkt het brein en denkt dat hij iemand is.

En de egomens die komt heus wel met liefde in aanraking.
Hij wordt verliefd of krijgt een kind.
Ja, dan is er oprechte liefde.
Totdat lief vreemd gaat of het kind stoute dingen doet.
Of soms hoeft dat niet eens.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Jemig, wat een agressiviteit. Net als Maria begint mij ook de lust om nog op je te reageren weg te ebben. Ik zit hier pas een paar dagen en ik ben het al zat.

Wat is dat wat zich door (het gemis aan) menselijke omgangsvormen laat weerhouden.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Het ging erover een ander mens te worden. Laten we het de nieuwe mens noemen. Maar dat is een innerlijke transformatie.

Dit is precies waar ik het met Marie over had. Die innerlijke transformatie is niet mis te verstaan. Het-kan-je-gewoon-niet-ontgaan.

Iedereen die dit leest en begrijpt wat ik bedoel die weet dat.
Het behoeft ook geen uitleg, want het is niet de egomens die die transformatie bewerkstelligt. Je bent niet zelf de doener. Het is.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

'Ik ben het al zat', is een aanwijzing dat het ik niet kan ontvangen en daarom neemt de lust af.

De wortel van het ik zit diep in het verlangen te willen ontvangen voor zichzelf.

Ook mooi.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

In feite kan je stellen dat het menselijk brein een hinderpaal is bij het doen stromen van liefde.

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik denk dat het eerder zit in het zien van jezelf als afzonderlijke entiteit.

We weten het allemaal, het is het 'IK' maar doen er niks mee.